به نظر من جنبش سبز باید از تو خیابون بیاد بیرون

جنبش خسته می‌شه. این جریان خیلی طبیعی‌ای است. آدم‌ها در مقیاس میلیونی می‌یان توی خیابون تا به تقلب و دروغ اعتراض کنن. این زیبا است. آدم‌ها می‌یان بیرون تا بگن که با دروغگو یکی نیستن. این هم زیباست و دنیا هم اینو می بینه. اما وقتی جواب چماقدار حمایت شده از طرف پلیس است و گلوله از بالای ساختمان‌های نیمه دولتی و نیمه جنگی و شلیک لباس شخصی‌ها به مردم عادی و پلیس ضد شورش و هلی‌کوپتری که آب و مواد شیمیایی روی سر مردم می‌ریزه و قمه به دست‌هایی که ترک پلیس سوار می‌شن، هیچ چیز دیگه زیبا نیست.

مشکلی که پیش می‌یاد هم اینه که آدم‌ها خسته می‌شن و بی‌انگیزه. هدف سرکوب هم بی‌انگیزه کردن آدم‌ها است. وقتی لات‌های چماق به دست جلوی مردم عادی قرار بگیرن و وقتی با گلوله به مردم شلیک کنن و … به نظر من دیگه منطقی نیست آدم از خونه بیرون بیاد. از نظر اکثر آدم‌ها هم اینطوره و به همین دلیله که بعد از شروع به خشونت از طرف دولت، مردم کمتر و کمتر توی فعالیت‌ها شرکت می‌کنن. در این شرایط آدم‌های توی خیابون هی کمتر می‌شن و هی ضربه پذیرتر. می‌شه استدلال کردن که بعضی از با شرافت‌ترین آدم‌ها هم هنوز توی خیابون می‌مونن ولی بدون حمایت مایی که به نظرمون مردن بدتر از دروغ شنیدنه. اینجا با شرفت‌ترین آدم‌ها می‌بینن که تنها موندن.

جریان «الله اکبر» هم همینه. واقعا صدای محلات مهیبه اما راحت می‌شه پیش بینی کرد که کم کم این صداها کمتر خواهد شد چون آدم‌ها انگیزه‌هاشون رو از دست می‌دن یا حوصله‌شون سر می‌ره. بازهم می‌مونن چند نفر فعال که احساس می‌کنن تنها موندن و بالاخره یک شب مجبورن بی‌خیال بشن و توی خونه غمزه بشینن.

اینه که من معتقدم حرکت بهتره «متوقف» بشه… با یک بیانیه مثل این

مردم عزیز (: ما آدم‌هایی هستیم معقول. آدمکش نیستیم، درست همونطور که دروغگو نیستیم. حوزه کار ما منطق است و حق و شعور. حالا که بحث به موتورسوار چاقو به دست و شلیک به مردم عادی و دروغ رسیده، قواعد بازی توسط اونهایی که منطقشون چماقه و گلوله و زندان، به حوزه‌ای کشیده شده که ما اهلش نیستیم. به همین دلیل، ما فعلا بازی رو تعطیل می‌کنیم چون بحث سر منطق و واقعیت نیست و بحث زور بیشتره. ما نه تو کار آدم کشی هستیم نه کتک زدن پس این دوره، دوره ما نیست. ما به خونه‌هامون می‌ریم و شمع روشن می‌کنیم ، شمعی که مطمئنیم یک روز به تاریکی‌ها غلبه خواهد کرد.

البته همونطور که گفتم ممکنه آدم‌هایی باشن که مثل من نخوان توی دوره دروغ ، تو خونه بشینن… این بیانیه، نظر شخصی منه.

ادامه کار؟ صد در صد کار ادامه داره ولی به شیوه‌ای که آدم‌های جدیدی جذب بشن و آدم‌های فعلی لذت ببرن. نه اینکه کسی بره زندان یا شکنجه بشه یا کشته بشه یا مجبور بشه برای دروغ گفتن بره توی تلویزیون. شهر سبز خواهد بود. چه با بادکنک‌هایی که هر هفته جمعه ظهر هوا می‌شن و چه با آدم‌های شاد و سالمی که معلومه راستگو هستن (: جنبش یک روز پیروز خواهد بود. نه روزی که طرف مقابل کشته بشه، بلکه روزی که دروغ و تقلب، زشت شمرده بشه.