نصف یک مطلب در مورد رمضان

دین اصولا یک چیز فراعقلی است. به قول با کلاس‌ها امر قدسی. فراعقلی بودن اما قرار نیست با عقل تضاد داشته باشه. دین حوزه‌هایی رو جواب می داد که علم ازشون عاجز بود ولی علم که کم کم پیش رفت، دین‌هایی که قدیمتر مرزبندی کرده بودن دچار مشکل شدن. مرزهای دین و علم به هم خورد و دین باید خودش رو با عقل هماهنگ می کرد. به عبارت دیگه در طول تاریخ که عقل پیشرفت کرده و در حوزه‌هایی با دین در مورد موضوع مشترکی نظر دادن، دین همیشه یا از اول درست می گفته یا بعدا خودش رو منطبق کرده (مثلا در مورد چرخش زمین به دور خورشید، ناصحیح بودن برده داری و کنیز گرفتن اسرای جنگی و شیوه تولید جنین و …) یا سعی کرده مقاومت کنه که باعث محو اون دین شده (مثلا آساترو یا درویدیسم که عقیده شون نتونست در مقابل منطق و علمی که دین جدیدتری مدعی اش بود دوام بیاره و از کل اروپا محو شد).

پ.ن. یک دونه کامنت رو نگه داشتم. دو سه تا رو حذف کردم و الان هم کامنت های این مطلب رو می بندم چون اصولا دلیل اینکه مطلب رو نصفه نوشتم این بود که آزادی بیان نیست و اگر شرایطی بود که دوستان نظراتشون رو در کامنت ها اعلام کنن که خب لازم نبود مطلب نصفه باشه. اگر هم کسی فکر می کنه باید قهرمان بود و حرف ها رو زد بسیار استقبال می کنم به وبلاگ خودش سر بزنم. به امید روزی که نه گروهی معتقد باشه به اینکه باید دیگران رو به خاطر غذا خوردن (حالا غذای نامناسب یا ساعت نامناسب)‌ شکنجه کنه و نه گروهی معتقد باشه هیچ کس حق نداره نظری مستقل از اونها داشته باشه.

یک دیدگاه برای “نصف یک مطلب در مورد رمضان”

  1. ممنون از نقطه نظر درستی که فرمودید .
    اما من با این جمله که فرمودید دین در حوزه هایی پیش رفته که علم در آنها عاجز بوده است ، قدری مشکل دارم . معتقدم این جمله حداقل در مورد دین اسلام کاملا بر عکس است . اسلام در حوزه هایی پیش رفته است که علم در آنها رشد کرده است .
    طبق نقطه نظر فلسفه اسلامی ، دین اصلا یک مقوله فرا عقلی نیست . قدسی هست اما در تضاد با عقل نیست ، بلکه تمام بنیان های آن باید مبتنی بر عقل باشد . البته دینی که تحریف شده باشد و یا اینکه مبانی آن توسط انسان تغییر کرده باشد ، به طبع از نقطه نظر عقل قابل دفاع نمی باشد .
    در اسلام بر خلاف سایر ادیان تاکید زیادی بر نقش محوری عقل شده است . به گونه ای که اسلام عقل را جز منابع چهارگانه اجتهاد قرار داده است . همچنین از یکی از افراد مورد رجوع در اسلام که معصوم خطابش می کنند ، نقل شده است که “اگر سخنی از ما شنیدید با عقل بسنجید و اگر خلاف عقل بود آن سخن از ما ( اسلام ) نیست “.
    برآیند دین اسلام در تاریخی که داشته ،همواره از دستاوردهای علمی و عقلی دفاع کرده است . اسلام دانشمند و محقق علمی را مجاهد در راه خدا خوانده است . همچنین اسلام معتقد است با پیشرفت بیشتر علوم درک انسان به جهان هستی و به طبع آن درک انسان به خدا افزایش می یابد .
    در حوزه رابطه عقل و دین کتاب های زیادی نوشته شده است و بحث های تخصصی زیادی صورت گرفته است .رجوع به این منابع شاید در درک درست این ماجرا به ما کمک کند .

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.