دسته: مقاله

دیروز صبح رسیدیم. با قطار از فرودگاه به آمستردام آمدیم. شهر فوق العاده ای است. زیبا، آرام و صمیمی. دیشب کمی تلاش ناموفق کردیم ولی از امروز صبح به اینترنت بی سیم میزبان متصل هستیم. نکته منفی این است که فقط دو سه ساعت دیگر اینجا خواهیم بود. بعد به دیدن دوستان دیگر در دو شهر دیگر خواهییم رفت.

دیشب یک مهمانی خوشامد گویی کوچک داشتیم. فقط میزبان فعلی را می شناختیم ولی آدم های بسیار بامزه دیگری هم بودند. یک نفر ایرانی. یک نفر پروفسور دانشگاه که چهار پنج سال است در یک برنامه دو طرفه با دولت ما به ایران می آید و دانشجوها را درس می دهد. دو نفر هم بودند از کسانی که درس فارسی می خوانند و علاقمند بودند با ما تمرین کنند و حرف بزنند (: البته بیشتر مکالمه به انگلیسی گذشت. یک سیاه پوست خیلی درشت اندام هم بود از جامائیکا که در آمریکا و اروپا DJ بوده و حالا به هلند آمده تا برای یکسال در اینجا Hip-Hop تدریس کند. یک پسر دیگر هم بود با تیپ دهه ۷۰ که مسوول چرخاندن یک سینمای دانشجویی بود و حالا هم در تدارک برگزاری یک فستیوال فیلم ایران بودند. احتمالا حینی که ما در هلند هستیم به ایران خواهد رفت. مهمانی جالب و کوچکی بود با آدم های جور واجور و کلی حرف و بحث و پنیر فرانسوی و بیسکوییت شور ! شام هم کوسکوس صاحبخانه بود و میرزا قاسمی که از ما خواسته بود برایشان بپزیم.

درباره آمستردام باید بیشتر بنویسم. شهر بسیار بسیار زیبایی است. ما تقریبا در محله قدیمی شهر هستیم و در خانه یکی از دوستان امشب را گذراندیم. به گفته همه خانه بزرگ و زیبایی دارد. در آمستردام همه با دوچرخه اینطرف و آنطرف می روند. دوچرخه قدیمی و نو. دوچرخه های بزرگ و کوچک. آدم های مسن و جوان و آدم های چاق و لاغر. با کراوات، با دامن، با روسری با همه چیز می بینید که سوار دوچرخه هستند و به سر کار می می روند. بعضی ها جلوی دوچرخه شان سبد دارند و بچه ها را در آن گذاشته اند، بعضی ها پشت سرشان صندلی کوچکی هست که بچه ها را سوار آن کرده اند. ما هم دو تا دوچرخه داشتیم. یعنی میزبان یک دوچرخه خرید و یکی هم قرض کرد (: با دوچرخه هامون با احتیاط فراوان تا پارک مرکزی شهر رفتیم و آنجا هات داگ خوردیم و برگشتیم. موقع دوچرخه سواری باید خیلی مواظب تراموا باشید که از هر طرف ممکنه سر برسه. ترمز دستی هم نداره و ترمزها همه پایی هستند که برای ما خیلی غیرطبیعی است ولی وقتی بهش عادت کنید خیلی بهتر از ترمز دستی کار می کنه. به هرحال جالب بود.

خب مساله چیه ؟ من می خوام برم سفر و لازم دارم که در حین سفر بخشی از وظایف مدیریت سیستم ام رو انجام بدم. برای اینکار باید دائما بتونم به سرورم لاگین کنم و تنظیمات لازم رو انجام بدم یا مشکلات رو حل کنم یا هر کار دیگه ای که پیش می یاد. برای اینکار لازم دارم تا دائما IP سرورم رو بدونم. این آی پی با وجود پول زیادی که سازمان من داره برای یک خط ADSL می ده (حدود چهل هزار تومان در ماه برای یک خط ۲۵۶. قیمتی تقریبا دوبرابر اون چیزی که در بقیه کشورها مردم برای یک خط ۸ مگ می دهند) هر لحظه ممکنه عوض بشه.

راه حل ؟ می دونم در لینوکس چیزی هست به اسم Cron که وظیفه اش اجرای منظم و متوالی دستورات است. در عین حال من بلدم با ifconfig وضعیت کل کارت شبکه ها و IP اونها رو ببینم. پس کافیه از سیستم خودم درخواست کنم که مثلا هر شش ساعت یکبار ifconfig رو برای من اجرا کنه و خروجی اش رو برام میل کنه به آدرس ایمیلم. اون وقت کافیه من روزی چهار بار ایمیل هام رو چک کنم تا بدونم هر لحظه آی پی سرورم چنده و وضعیت کارت شبکه هاش چطوره.

برای اینکار کافیه فایل کنترل کننده cron رو ادیت کنم یعنی

اون رو ادیت می کنم و آخرش اضافه می کنم:

28 5,11,17,23 * * * root /root/sendifconfig.sh

حله ؟ اون اعداد اول می گن :‌ هر روزی از هفته و ماه سر ساعت ۵ یا ساعت ۱۱ یا ساعت ۱۷ یا ساعت ۲۳ و ۲۸ دقیقه لینوکسم فایل sendifconfig.sh رو اجرا کنه. حالا کافیه توی اون فایل بنویسم:

#!/bin/sh
ifconfig > fidata && mail -s ifdata jadijadi@gmail.com < ifdata

شکی نیست که راه کوتاهتری هم هست ولی چون آماتور هستم ترجیح می دم راه حل های صد در صد بدون خطا (مثلا درست کردن یک فایل و اجرای اون به جای اجرای مستقیم دستور) رو استفاده کنم تا غلط یابی راحت تر بشه. با این سبک کار من می تونم اول امتحان کنم که اصولا اسکریپتی که نوشته ام آدرس کارت شبکه رو ایمیل می کنه یا نه و وقتی مطمئن شدم که اسکریپت درست است از کرون استفاده کنم.

در صورتی که علاقمند به اطلاعات بیشتری درباره Cron بودید به راهنمای مقدماتی cron مراجعه کنید (انگلیسی ساده)

متاسفانه به نظر می آید که دو سایت زیر هم به زودی به فهرست فیلتر سراسری اضافه خواهند شد:

• انجمن هستیا اندیش که آنگونه که خودش می گوید آرمانش جامعه ايست انساني، آزاد، عادلانه و عاري از خشونت؛ جايي كه زنان و مردان با برخورداري از حقوق انساني و فرصتهاي برابر، صرفنظر از تبعيضهاي جنسيتي، نژادي، طبقاتي، قومي، مذهبي، سني و ديگر وضعيتهاي محروميت زا همگام با هم در توسعه انساني پايدار صاحب نقش باشند و از ثمرات آن بهره مند گردند.
• زنستان یکی از محوری ترین و پر خواننده ترین سایت های زنان. گردانندگان این سایت چندین بار با فیلر مواجه شده اند ولی همیشه به خوبی ادامه داده اند.

امیدوارم خبرهای مقدماتی اشتباه باشند ولی از یک طرف دیگر هم مطمئن هستم اگر خبرها صحیح باشند، فعالیت ها متمرکزتر خواهند شد. وقتی سایت انجمن هستیا بسته شد یک سایت خبری راه انداختند و وقتی سایت خبری تریبون فمنیستی بسته شد، یک نشریه راه انداختند. احتمال زیادی می دهم این بار جریان جالبتر دنبال شود… منتظر و آماده می مانیم (:

هلند – این کارها را در آمستردام نکنید

خب کم کم انگار باید مجموعه پست های سفر رو شروع کنیم. برای ده روز تفریح داریم می ریم هلند / آمستردام و شهرهای کوچیک هلند مثل Delft. اونجا دوستان خوبی داریم و برنامه اینه که بریم اینطرف و اونطرف رو ببینیم. خونه یکی از دوستان می مونیم و جریان بسیار کم خرج می شه (امیدواریم!).

علی الحساب نگاهی می ندازیم به هفت کاری که نباید توی آمستردام کرد:

1. ماشین به مرکز شهر نبرید
   مرکز آمستردام شلوغ است و پارک در آن سخت و گران. پلیس ها دائما مشغول جریمه هستند و توجه خاصی هم به ماشین های توریست ها دارند. اگر ماشین شما قفل شد و یک کاغذ زرد روی پنجره بود باید ۶۷ یورو پرداخت کنید و اگر اینکار را بیست و چهار ساعت طول بدهید، ماشین شما به پارینگ منتقل خواهد شد. خوشبختانه ما دنبال رانندگی نیستیم. دوچرخه سواری خواهیم کرد.
2. بدون بلیت سوار ترن نشوید
   از همه جا می شود بلیت خرید پس بهتر است به بدون بلیت سوار شدن خطر نکنیم نازنین وگرنه ۶۰ یورو جریمه خواهیم شد.
3. روی خطوط دوچرخه نایستید
   در شهر خطوط دوچرخه ای هست که کاملا با تصویر دوچرخه مشخص شده اند. اینها شاهراه های حرکت دوچرخه ها هستند و ایستادن روی آن ها دوچرخه سوارها را عصبی می کند، بخصوص اگر خارجی باشید.
4. در قطار و ایستگاه قطار سیگار نکشید
   از اول امسال، استعمال دخانیات در قطارها، ایستگاه ها، استراحتگاه ها و محل های سوار شدن به قطار ممنوع شده است. محل هایی برای سیگار کشیدن تعبیه شده ولی دقت کنید. انداختن ته سیگار بر روی زمین چهل یورو جریمه دارد.
5. در خیابان حشیش نکشید
   نامطمئن و غیرقانونی است. در عین حال وقتی های هستید درست نیست در حال حرکت در خیابان باشید چون ممکن است بروید زیر ماشین ! اگر خیلی علاقمند بودید از کافی شاپ ها برای اینکار استفاده کنید و به هیچ وجه سعی نکنید از هلند حشیش خارج کنید.
6. از پنجره های Red Light عکس نگیرید
   Red Light مرکزی توریستی است که در آن زنان روسپی در پشت پنجره /ویترین ها به انتظار مشتری می نشینند. این مکان یکی از جاذبه های توریستی است ولی به خاطر احترام به عرضه کنندگان و مشتری ها و حفظ حریم خصوصی آنان عکس گرفتن در آنجا درست نیست
7. با غریبه ها حرف نزنید !
   با غریبه هایی که سعی می کنند در خیابان به شما دوچرخه یا مواد مخدر بفروشند حرف نزنید. کار آن ها غیرقانونی است و احتمال دزدی از شما هم زیاد است.

توجه کنید که آمستردام یکی از شهرهای امن دنیا است. به جز جیب بری که در همه شهرهای بزرگ تا حدی رواج دارد، در آمستردام لازم نیست مواظب چیز خاصی باشید. تنها کافی است وسایل شخصی خود را نزدیک خود نگه دارید و حواستان به دوچرخه تان باشید چون بعضی ها می گویند تنها چیزی که دزدی آن در هلند مجاز است، دوچرخه است !

مواظب باگ های کد بالا باشید، من فقط ثابت کرده ام کد درست است ولی هنوز امتحان اش نکرده ام.

(در ادامه مطلب قبلی که از دوستان خواسته بودم فرم رو پر کنند)

واو… تشکر از همه دوستانی که با اونهمه دردسر فرم رو پر کردند. راستش من خودم تایپ شده فرم رو ندیده بودم و فکر می کردم به راحتی در ورد قابل پر کردن باشه ! نگو به جای مربع قابل علامت زدن، عکس مربع غیرقابل علامت زدن داشت ((:

به هرحال ممنون از همه و همه دوستانی که با وجود اینهمه دردسر پر کردند. راستش دوستان مشغول ورود اطلاعات بودند و من گفتم یه چند تا هم فرم اضافه کنم. اصولا قصد اصلی پر کردن این توسط اینترنت نبود ولی یکهو به ذهنم رسید که می تونه کمک بزرگی باشه و واقعا هم کمک بزرگی بود.

متشکرم از همه که با دردسر پر کردندش و نظرات خوبی دادند. مطمئنا سوال ها عالی نیست ولی اگر قرار باشه در سه چهار هفته بنویسند و دفاع کنید و تحقیق بشه و … نباید انتظار چیز جالبتری هم داشت. مشغول یک تحقیق عالی هستم که نتیجه اون رو بعدا منتشر می کنم که جواب ضعف این یکی رو داده باشم (:

بازم از همه ممنون. احساس کردم دوستان خیلی خوب و زیادی دارم و لذت بخش بود خیلی. ببخشید که دفاعیه دعوتتون نخواهم کرد چون وقتتون تلف می شه (:

نکته واضح: حرکتی که همکارم داره نشون می ده علامت تشکر به زبان اشاره است:‌ دست از جلوی لب ها دور می شه و به سمت پایین می ره. مثل حالتی که انگشت ها را ببوسید و بفرستید طرف کسی.

خب بالاخره انگار داره قرار می شه من هم دفاع کنم این فوق رو ! راستش نتونستم به اندازه کافی وقت بذارم و عملا در حال پیچوندن جریان هستم. حالا نیاز دارم که یکسری از این پرسشنامه ها توسط دوستان پر بشه. این پرسشنامه در مورد عقلانیت و دیدگاه های مربوط به اون است و کلا پنج دقیقه هم تیک زدن هاش طول نمی کشه.

به شکل فایل word پیوست کردم به همین مطلب. خیلی خیلی لطف می کنید اگر دانلود کنید و پر کنید و بعد برام ایمیل کنید به jadijadi@gmail.com !

نکته مهم: این پرسشنامه منطقا باید بین دانشجویان توزیع بشه ! ولی اگر زمان دانشجویی شما مدت کوتاهی هم هست که سپری شده (مثلا پنج سال!) می تونید پر کنید ولی اطلاعات آماری آخرین سال تحصیلتون رو بنویسید (مثلا من بودم می نوشتم سال آخر مخابرات هستم!) چه می شه کرد ! امیدوارم این کار باعث طبیعی جلوه دادن خیانت علمی نشه (:

اشاره:‌ اینها رو می نویسم تا اگر یک نفر دیگه دنبالشون گشت، پیداشون کنه ! لینوکس یک سیستم عامل جمعی مبتنی بر مشارکت است پس اگر آزادی را می خواهیم باید مشارکت کنیم.

من یک لپ تاپ vaio s580 یا همون vaio s5 دارم که روش فدورا پنج نصب است. بعد از مدت ها امروز تصمیم گرفتم شبکه بی سیم ام رو هم راه بندازم تا اگر یکهو رفتیم جایی که شبکه بی سیم داشت بتونیم استفاده کنیم (شاید یک هفته برم خارج رو بگردم ببینم چه خبره توی این خارج!).

کارت wireless من وقتی که با root دستور lspci رو می زنم به عنوان Intel Corporation PRO/Wireless 2915ABG MiniPCI Adapter نشون داده می شه. پس کرنل کارت wifi رو شناخته. مثل اینکه fedora 4 به بعد همه این کارت ها رو تحت عنوان lpw2200 می شناسه. آفرین !

حالا دگمه wifi رو روشن می کنم و به Add/Remove software می رم و دنبال lpw2200 می گردم چون می دانم که علاوه بر درایور باید firmwire رو هم نصب کنم. این جریان به برنامه اضافه می شه. یک بار کامپیوتر رو restart می کنم تا مطمئن باشم همه چیز سر جای خودشه (احتمالا اگر سواد کافی داشتم احتیاجی به این کار نبود).

حالا از منوهای گرافیکی به بخش adminstration Network می رم و در hardware می بینم که کارت بی سیمم نشون داده می شه. حالا کافیه یک device جدید تعریف کنم و بگم از نوع wireless است و کارتم رو انتخاب کنم و مشخصات شبکه (اسم شبکه و کد رمزگشایی) رو بهش بدم.

در نهایت device جدیدی که ساخته ام رو active می کنم و ip می گیره و بعد از قطع کابل شبکه، هنوز هم به شکل بی سیم وصل هستم ! لذت بخش و ساده.

راستی !‌ حالا که این کارها رو کردم و به اینترنت هم وصل هستم و اینها رو هم نوشتم بر می گردم سر کار ! قبل از رفتن به سفر باید مثل دایناسور کار کنم !