دسته: مقاله

من از طرفداران جدی Drupal (نرم افزار باز متن همین سایت) هستم و بعدا درباره اش مفصل تر خواهم نوشت ولی این دو روز اونقدر روی سایت های دروپالی کار کردم که دیگه حوصله ام سر رفت ! اولی شون در دیجیتال است با آدرس DigitalDoor.ws که با لیلا توش خواهیم نوشت.

دومیش رو فردا یا پس فردا معرفی می کنم ولی سایتی است مخصوص پوشش دادن اخبار جامعه مدنی. سومی اش هم مربوط است به سایت دوستان سوییسی که اونقدر سایتشون در پیت بود قرار شد قبل از رفتن من براشون یک سایت جدید درست کنم. حالا اونها رفته اند و سایتشون منتظر من است تا یک نیم ساعت براش وقت بذارم و کارهاش تمام بشه.

نمی خواستم هفته ای یکی دو تا بیشتر از فیلتر ابلهانه بنویسم ولی فیلتری دیدم که خیلی هنر کنم، کنترل کردن کلمات مورد استفاده ام برای بلاهت یک آدم است. این چند روز که کم پیدام دارم روی یک خبرخوان کار می کنم که توی گزارش های ماه های مختلف وبلاگستان وابسته به دو در دو و بانک اون نباشم. مدتی با پیتون کار کردم ولی به خاطر مشکلاتی که با زبان فارسی داشتم تصمیم گرفتم برگردم سراغ PHP عزیز. در اینترنت دنبال Feed Reader Directory گشتم و رسیدم به این صفحه : http://www.hebig.org/blogs/archives/main/000877.php. کلیک که کردم دیدم فیلتر است (من از پارس آنلاین استفاده می کنم). گفتم بررسی کنم ببینم وبلاگ چه مشکلی دارد، رفتم به صفحه اول سایت ولی باز بود. رفتم به صفحه اول وبلاگ ولی باز بود. رفتم به آرشیو وبلاگ ولی باز بود. رفتم به یک مطلب قبل از این ولی باز بود ! فقط و فقط و فقط همین یک صفحه فیلتر شده ! معلوم نیست کدام @#%@&^ی از خبرخوان می ترسیده و همین یک صفحه را فیلتر کرده است. مردد بودم این را بگذارم در فیلتر احمقانه یا نه که متوجه شدم http://hebig.org/blogs/archives/main/000877.php باز است ! نکته را گرفتید ؟ اگر www را پاک کنیم، صفه باز است. من نمی فهمم آن موجودی که شغلش این است که از پول نفت من و شما حقوق بگیرد و اطلاعات را فیلتر کند حتی اینقدر از اینترنت نمی فهمد که بداند زدن یا نزدن www فرقی در کل ماجرا ایجاد نمی کند ؟‌

«فیلتر ابلهانه» قرار است سایت های ابلهانه فیلتر شده را بررسی کند و برای اولین بار رفته است سراغ سایت کتاب گروه زیرزمینی که همانطور که قبلا درباره اش نوشته ام کتابی است تحقیقی درباره فعالیت هکرهای سال های هشتاد و شش تا نود و چهار در استرالیا کتاب چون مربوط به هکرها است نه سکس دارد و نه چیز دیگر (البته هکرها استثنا هم دارند) ولی احتمالا سانسور چی عزیز از کلمه Underground می ترسیده. نکته مثبت این سایت این است که اجازه می دهد شما به شکل قانونی و رایگان متن کتاب را دریافت کنید و خودتان پرینت بگیرید و آن را بخوانید. این سایت در شرکت های داتک و چند شرکت دیگر فیلتر است. شاید بد نباشد در آخر سال جایزه ای هم برای فیلترهای احمقانه بدهیم. به شرطی که دوستان اضافه کنند در چه سرویس دهنده هایی هرکدام از این سایت ها فیلتر هستند تا آخر سال یک جایزه بدهیم به سرویس دهنده ای که بیشترین فیلتر احمقانه را دارد.

به نقل از خبرگزاری آفتاب و بی بی سی، آقای صفار هرندی (رییس سابق سپاه و وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی فعلی) خبر داده است که دولت طرحی دارد که طی آن مسوولان سایت های اینترنتی را وادار به پاسخگویی کند.

گفته می شود این طرح که در جمع دانشجویان بسیجی مشهد مطرح شده است در پاسخ به انتقاداتی است که از عملکرد احمدی نژاد در سایت ها مطرح می شود.

صفار هرندی چیز بیشتری درباره جزییات این طرح و شیوه وادار کردن مسوولان سایت ها (و وبلاگ ها؟) نگفته است ولی با توجه به اینکه سابقا زندانی کردن وبلاگ نویسان و فیلتر شدن سایت ها معمول بوده است، باید منتظر بود و دید این شیوه وادار کردن جدید چیست.

در عین حال پیشنهاد من این است که این پاسخگویی دو طرفه باشد. هر وقت دولت جواب وبلاگنویسان و منتقدان و دارندگان سایت ها را داد می تواند انتظار جواب شنیدن هم داشته باشد. در عین حال ایشان باید توجه کنند که پدیده وبلاگنویسی و داشتن سایت یک پدیده ثانویه در انتقادات مردم است. سایت و وبلاگ تنها رسانه است. یعنی وضع به این شکل نیست که یک عده وبلاگنویس و مسوول سایت مشغول شکایت باشند. مساله این است که یک عده از مردم مشغول انتقاد هستند و تنها رسانه در دسترسشان (در نبودن روزنامه و کنترل کامل تلویزیون و رادیو و …) فعلا اینترنت است. راه حل بستن اینترنت نیست، راه حل جواب به انتقاد است.

بعضی مواقع احساس می کنم نباید اینها را بنویسم چون بیش از حد بدیهی و ساده هستند. بعضی وقت ها هم احساس می کنم باید بنویسم چون به هرحال انگار عده ای متوجه اش نیستند یا خودشان را به نامتوجهیت می زنند.

دیشب خواندن کتاب Underground را تمام کردم. خواندن این کتاب دو لذت بزرگ همراه داشت: هکرها و ژورنالیسم تحقیقی (investigative journalism). کتاب «فعالیت هایگروه زیرزمینی» (ترجمه دیگری برای Underground دارید ؟) داستان نسل اول هکرهای استرالیایی است که بر اساس تحقیق طولانی جولیان آسانگ بر روی اسناد به جا مانده از دادگاه ها و روزنامه ها و حتی مصاحبه با هکرهای آن دوره و توسط سیلویت دریفوس نوشته شده.

خانم دریفوس با تعقیب حلقه هکرها در سه کشور با مرکزیت استرالیا و پوشش تقریبا یک دهه از واقعیت اولین هکرهای جهان، شما را با دنیایی غیر هالیوودی از زندگی هکرها آشنا می کند. قبل از این کتاب، اطلاعات چندانی درباره حقیقت پشت پرده گروه هایی همچون 8LGM و Realm در دست نبود و عملا کسی نمی دانست نشریه International Subversive در کجا و به دست چه کسانی منتشر می شد. در طول کتاب شما با نسل اول هکرها آشنا می شوید و پا به پای آن ها به ده ها هزار کامپیوتر از جمله بانک Citibank، پنتاگون، ناتو، FT 100، ناسا، لاکهید مارتین، مخابرات آلمان و استرالیا نفوذ می کنید. یکی از هکرها به NIC شبکه اینترنت نفوذ می کند و با این کار قدرت کاملی دارد برای کنترل هر آنچه در اینترنت می گذرد.

بسیاری از این هکرها به هک کردن معتادند و چند تن از آنان در طول داستان به مواد مخدر نیز اعتیاد پیدا می کنند. بیشتر آن ها محاکمه و محکوم می شوند و چند تن نیز به زندان می روند. روزنامه نگاری تحقیقی شما را از ابتدای شروع به کار این هکرها با آن ها همراه می کند و بنا به مورد تا دستگیری و محکومیت نیز پیش می رود.

من از خواندن این کتاب لذت بردم چون به دو علاقه ام پاسخ می داد:‌ هک و روزنامه نگاری تحقیقی. ولی مهمتر از اینها برایم این بود که نویسنده و ناشر به من اجازه داده بودند به شکل قانونی کتاب را از اینترنت دریافت کنم. آن ها می خواستند دو سال تحقیق و سی هزار صفحه مطالعه اسناد دادگاه شان بیشترین بازدهی را داشته باشد پس به منی که نمی توانم در ایران کتاب را بخرم این اجازه را می دهند که کتاب را به رایگان از اینترنت دریافت کنم. این مساله به شما هم اجازه می دهد با این کتاب ۳۰۰ صفحه ای چند روز مشغول باشید. شکی ندارم که اگر روزی فرصت ترجمه داشته باشم، این کتاب یکی از پنج کتاب اول است.

سایت کتاب «فعالیت هایگروه زیرزمینی / بررسی نسل اول هکرهای استرالیایی اینجاست. از بخش Download می توانید کتاب را دریافت کنید. خوب است اگر این کار را کردید یک email به ناشر بزنید و از فراهم کردن امکان دریافت کتاب از سایت تشکر کنید.

من و شما به عنوان یک انسان حق داریم حریم خصوصی و خلوت خود را داشته باشیم و هیچ کس حق ندارد در کارهای ما سرک بکشد و نگاه کند که ما مشغول چه کاری هستم. کارهای هر فرد تا فقط به دیگران صدمه نزده فقط و فقط به خودش مربوط است. کسانی که زور و قانون را دارند گاهی ادعا می کنند که باید کارهای همه را زیر نظر بگیرند تا کسی کار بدی نکند ولی همیشه این سوال بی جواب باقی می ماند که چطور هیچ کس حق ندارند کارهای خودشان را زیر نظر بگیرد ؟

اخیرا در یک اقدام عجیب / اشتباه شرکت AOL حجم زیادی از جستجوهای کاربرانش را افشا کرد. در پی این جریان یک برنامه نویس خوش فکر به این فکر افتاد تا برنامه ای بنویسد که خلوت جستجوهای شما را تضمین کند. این extenstion فایرفاکس نه جستجوهای شما را رمزگذاری می کند و نه آن ها را از کانالی مخفی عبور می دهد، تنها کار ساده ای که این برنامه برای مخفی کردن جستجوهای شما می کند این است که وقتی کامپیوتر و اینترنت بیکار است، شروع به جستجوهای کلی مطالب بیربط در موتورهای مشهوری مثل گوگل و MSN و AOL و Yahoo می کند ! حالا اگر کسی بخواهد جستجوهای شما را زیر نظر بگیرد باید کلی تلاش کند تا بتواند جستجوهای واقعی که توسط شما انجام شده است را از جستجوهای بیخودی که این برنامه کرده است جدا کند. در صورتی که احساس می کنید باید جستجوهای خود را زیر انبوهی از جستجوهای اتفاقی دفن کنید، این اکستنشن مفید فایرفاکس را از اینجا دریافت کنید.

متاسفانه دیدم که سایت کانون دفاع از حقوق کودکان هم فیلتر شده. آدرس این کانون http://www.koodekan.com/ است. به نظر من شرم آور است پاسخ یک انجمن را با سانسور و فیلتر دادن. آنهم انجمن حمایت از حقوق کودکان را – حتی اگر بخشی از کارهای نامرتبط با کودکان باشد. جواب حرف حرف است و جواب منطق منطق. سانسور جواب کسی است که برای حرف حساب جوابی ندارد و تلاش می کند تا با ساکت کردن صدای دیگران، صدای خودش را تنهای صدای موجود کند. متاسفم که دولت یک بار دیگر تصمیم گرفته صدایی را خفه کند. متاسفم.

تماس ؟ من همیشه از تماس خوشحال می شم ولی دو نکته رو همین اول کار بگم:

از تلفن خوشم نمی یاد

حافظه خوبی ندارم

چرا اینها رو اول کار گفتم ؟ برای اینکه ترجیحا زنگ نزنین (تلفن رو هم اینجا نمی دم) و اینکه در تماس یادم بندازین جریان چیه و برای چی داریم ایمیل می زنیم (: دوستان نزدیک تر رو هم یادم می ره چه برسه به مثلا دوستی که سه سال قبل یکبار با هم ایمیل رد و بدل کردیم.

بهترین شیوه ایمیل است: jadijadi روی جیمیل. مسنجرها هم بدک نیستند. مثلا jadijadi توی همون گوگل تاک یا jonnect توی یاهو. منتظرتون هستم (: ترجیحا ایمیلی.