ماه: ژانویه 2007

اگر راستش رو بخواهید من همین که قرار بشه یک چیزی درباره فلان چیز بنویسم که درباره اش چیز زیادی نمی دونم سریع توی گوگل می زنم: site:wikipedia.com folan. وقتی هم قرار می شه درباره بهمان چیز مطلب بنویسم که درباره اش کلی چیز می دونم بازهم حتما سری به گوگل می زنم تا ببینم تاریخچه‌ای، عکسی، لینک مرتبطی یا چیزی توی ویکیپدیا هست یا نه. این ویکیپدیای عزیز امروز شش ساله شد. مبارکه.

نکته: من هم دیروز بیست و نه ساله شدم

eBay سیستمی که از طریق آن هر کس می تواند تصویر و اطلاعات چیزی که می خواهد بفروشد را در اینترنت قرار دهد و مشتریان تا مدتی معین می توانند به شکل مزایده اعلام قیمت کنند و در نهایت بالاترین خریدار، کالا را صاحب خواهد شد. حالا یک آدم کم هوش، ناآشنا یا احتمالا ابله می خواهد لیسانس XPاش را بفروشد و برای اینار عکس آن را در سایت ebay قرار داده. بامزه نیست ؟ به جای خریدن می توانید یک ضرب عدد را بخوانید و از آن استفاده کنید ! (: خلاصه اگر دنبال رجیستر کردن XP خودتان هستید، بد نیست نگاهی به جریان بیاندازید. اگر هم دنبال اینکار نیستید و از سیستم عامل های مطمئن و رایگان و آزاد استفاده می کنید برای خنده و تعریف کردن برای دگران هم که شده بد نیست نگاهی بکنید.

احتمالا تا حالا با سایت تغییر برای برابری آشنا هستید. از چند روز قبل سایت قدیمی این دوستان به آدرس http://we-change.org فیلتر شد و این روزها با دومین جدید کار می کنند: http://we-change.biz. این موش و گربه بازی سخت است ولی ممکن است باعث چیزهای جالبی هم بشود. این چند وقت خیلی خیلی سرم شلوغ است. نه به نوشتن می رسم و نه به عملی کردن فکرها ولی موفق خواهیم بود بدون شک (: خوش بینم و خندان (:

امروز یکسری اس ام اس داشتم که «موبایل ها را در اعتراض به تعرفه مخابرات خاموش کنیم». از یکی دو نفر پرسیدم:

مگه تعرفه ها چه فرقی کرده ؟

نمی دونم دقیق !

خب این چه اعتصابی است که بیشتر از اینکه دلایل و انگیزه هاش تبلیغ بشه، خودش تبلیغ می شه ؟ من موافق اکثر تحصن ها و اعتراض ها هستم ولی دو تا توصیه دارم به دوستان:

موقع تحصن و اعتصاب و … بیشتر روی دلایل تکیه کنید به جای هیجانش. هیجان راحت ایجاد می شه و راحت هم از بین می ره و پشتوانه خوبی نداره. هر چقدر اطلاعات و آگاهی عمیق تر بشه، حرکت تاثیرگذارتر و مفیدتر می شه.

اعتصاب و تحریم مال شرکت های خصوصی ای است که با پول من و شما زندگی می کنند بدون اینکه به من و شما پاسخگو باشند. دولت موظف است پاسخگوی ما باشد. شرکت مخابرات از من و شما حقوق می گیرد تا برایمان کار کند. برای جواب گرفتنش نیازی به اعتصاب نداریم بلکه باید سوال کنیم و جواب بگیریم.

البته من هم به احترام همه دوستان امروز با موبایل به هیچ جا زنگ نمی زنم و به هیچ موبایلی هم زنگ نمی زنم (: ولی خواستم این دو نکته را هم تذکر بدهم.

اگر علاقمند به کامپیوترها هستید حتما نگاه کنید. بسیار جالب و بامزه است : پوستر تبلیغاتی UNIVAC :

Yesterday, “impossible”… today, an accomplished fact

>

در فیلترینگ و میزان آن، ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که اطلاعات اینترنت را برای شهروندانشان غیرقابل دسترسی می کنند و حالا هم می خواهد قدم دیگری بردارد تا از چین (تنها کشوری که قانون مشابهی دارد)‌عقب نماند:‌ هر چیزی در اینترنت باید از دولت مجوز بگیرد.

فراموش نکنید که این روزهایی که به اخراج کارمندان می گوییم تعدیل نیرو و به فروختن املاک مردم (مثل بانک ها و …) می گوییم خصوصی سازی برای توسعه، طبیعی هم هست که به مجبور کردن هر نوشته اینترنتی به کسب مجوز بگوییم ساماندهی.

این ثبت درست مانند این است که از شما بخواهند

 اگر دفتر خاطراتتان را به بیشتر از سه نفر می دهید که بخوانند،‌ باید یک کپی اش را به وزارت ارشاد بفرستید.

 اگر ایمیلی را به بیشتر از پنج نفر می فرستید، یک نسخه برای وزارت اطلاعات هم بفرستید.

 اگر جزوه ای از دوستتان کپی کرده اید و کنار جزوه یک شعر عاشقانه نوشته، یک نسخه به بسیج دانشجویی هم بدهید

و … دوستان ! من و شما حق داریم حرف بزنیم. حق داریم بنویسیم و هیچ کس حق ندارند بگوید «اگر می خواهی حرف بزنی اول از من اجازه بگیر». طرح ساماندهی حق دارد اجرا شود، دولت زور دارد و می توانند مثل قبل به کسانی که از کارهایش تعریف می کنند جایزه بدهد و تشویقشان کند ولی در وبلاگستان هیچ کس حق ندارد یک تشکل دولتی درست کند و همه را مجبور به عضویت در آن کند.

می خواهند بگوید هیچ کس حق ندارد درباره دین بنویسد،‌ هیچ کس حق ندارد از وضعیت کشور انتقاد کند، هیچ کس حق ندارد نظری درباره انقلاب یا امام بدهد، هیچ کس حق ندارد از مشکلات بگوید چون مردم ممکن است ناامید شوند، هیچ کس حق ندارد از زندگی اش بنویسد، هیچ کس حق ندارد از فیلتر رد شود و هیچ کس حق ندارد با هیچ کسی که همچین قوانینی را به چالش می طلبد هیچگونه رابطه ای داشته باشد. من مخالفم. بخصوص با بند آخر که می گوید هیات وزیران می توانند بعدا هر چیزی را به این مصوبه زیاد یا از آن کم کنند. من زیر این را امضا نمی کنم.

من حق دارم بنویسم، من حق دارم نظرم را داشته باشم و حق دارم نظرم را بگویم. این بسیار ساده است. طرح ساماندهی (با همه اشکالاتش) دو حالت بیشتر ندارد: یا می خواهد کمک کند یا می خواهد سانسور را بیشتر کند. اگر دنبال کمک است من عطایش را به لقایش می بخشم و کمکش را نمی خواهم. اگر در پی سانسور است، من کسی نیستم که با امضا کردنش اولا به دولت گفته باشم به این قوانین عجیب و بی ربط پایبندم و ثانیا نمونه ای باشم که دولت من را به دیگران نشان بدهد و بگوید: «ببینید‌! این که مشکلی نداره خودش رو عضو کرده. شما که عضو نشدید حتما مشکل دارید پس باید سانسور شوید». من مشکلی ندارم و دقیقا به همین دلیل نیازی نمی بینم خودم را جایی ثبت کنم ساده است.

چند وقتی است که از طرح ساماندهی وب سایت و وبلاگ ها زیاد می شنویم. در تاریخ پنج آذر هیات وزیران مصوبه ای تصویب کرد که طبق آن، همه وب سایت ها و وبلاگ ها باید خود را ثبت کنند. این مصوبه که دارای اشکالات منطقی و فنی بسیار مشهودی است (مثلا صحبت از خدمات www به تصور اینکه www سروریسی است به نام وب. در حالی که عبارت درست می توانست http باشد) تلاش می کند هر گونه فعالیت غیرمجاز در فضای وب را ممنوع کند.

دوستان تا به امروز نکات جالبی را در مورد این مصوبه تذکر داده اند. از اشکالات فنی گرفته تا مشکلات قانونی. دو مورد از جالبترین ها را نگاه کنید.

دزدی سایت
نگاهی به سایت http://www.samandehi.ir بیاندازید:

طرح نسبتا قابل قبولی است نه ؟ حالا نگاهی به سایت Dynamic Delivery Tech بیاندازید:

من چیزی نمی گم. ولی اگر علاقمند به مراجعه به پلیس بودید به سایت پلیس ایران مراجعه کنید. شک نکنید که چه شما سایت خود را ثبت کرده باشید و چه نکرده باشید، و حرف ناپسندی بزنید، همین پلیس در دستگیری شما کوتاهی نخواهد کرد (:

امنیت ملی
نکته بامزه دوم را در وبلاگ یک پزشک خواندم و بسیار خلاصه می گویم: سرورهای طرح در چین و آمریکا هستند ! به موقعیت جغرافیایی یکی از آن ها نگاه کنید:

هاها بامزه نیست ؟‌ حالا فرض کنید من یا شما اطلاعات کل وب سایت های کشور را در یک سرور در آمریکا در شهر Asbury Park ذخیره می کردیم. می خواستم لینک وزارت اطلاعات را بدهم که نسبت به جاسوسی احتمالی و از بین رفتن امنیت ملی اخطار بدهید ولی متاسفانه نه وب سایتی داشتند و نه ایمیلی. بگذریم.

---

این متن را شروع کردم برای اینکه بگویم من چه برخوردی با این جریان خواهم داشت. بدون شک من سایتم را ثبت نخواهم کرد… بیایید تا بگویم

 تلفنچی: مگر ساماندهی ایراد دارد؟

 یک لیوان چای داغ: سایتم را ثبت کردم

 علف هرزه: مجوز وبلاگم صادر شد

 بیلی و من: نامه سرگشاده بیلی و من به وزیر ارشاد

 رها: مجوز ارشاد برای وبلاگ

 زد فاکتور :‌ بياييد خائنان را بشماريم

 فواد : قیچی کند سانسورچیان و چاقوی تیز نقد ما

 نیمه گمشده : نگاهی از یک زاویه دیگر به طرح ساماندهی پایگاه های اینترنتی ایران

 متتی : به سامانم نمی پرسی، نمی دانم چه سر داری

 متتی : وقتی نه راه پیش داری و نه راه پس

 کمانگیر : A Law Not Even Obeyed By The President

 دنیای مجازی یا فاجعه مجازی در ایران: سایت ساماندهی و چند مشکل فنی و امنیتی

 ایستگاه: افشای ۱۷ خطای امنیتی و حرفه ای در طرح ساماندهی پایگاه های اینترنتی

 متن مصوبه

 خورشید خانوم سکوت در برابر طرح ساماندهی اینترنت در ایران

 رها: مجوز ارشاد برای وبلاگ

 یک پزشک: امنیت اطلاعات ملی در طرح ساماندهی به وبلاگ‌ها و سایت‌های ای

 یک دانشجوی ایرونی : ساماندهی نمی شوم

اگر شما هم در این باره مطلبی نوشته اید و می خواهید به این صفحه اضافه شود با ایمیل من

تماس بگیرید.