شبیه‌ساز بخت‌آزمایی

مگا میلیونز لاتاری یکی از لاتاری‌های مشهور آمریکا است. در این بازی مثل بازی‌های مشابه، یک کارت دارید که روش اعداد ۱ تا ۵۶ نوشته شدن. حالا کافیه شما یک دلار بدید و پنج عدد رو انتخاب کنید و یک عدد بین ۱ تا ۴۶ رو هم به انتخاب‌ها اضافه کنید. حالا می‌رید خونه و منتظر می‌شید تا اگر آخر هفته عددهای رندمی که ظاهر می‌شن مشابه عددهای شما باشن، صدها میلیون دلار پول برنده بشین (: فوق العاده نیست؟ نه؟ خب معلومه همه می فهمن که حدس زدن شش تا عدد از بین ۱ تا ۵۶ عملا محاله به همین خاطر هیجانش رو زیاد می‌کنن: اگر یک عدد رو درست حدس بزنید فلان قدر می‌برید، اگر دو عدد رو درست حدس بزنید، فلان قدر و … و خب حالا کلی آدم در هر هفته شرکت می کنن توی این لاتاری.

اما یکی از ریاضی‌دان‌های جذاب یک جایی گفته بود که اگر همه مردم ریاضی بلد بودن، تمام سیستم‌های لاتاری تعطیل می‌شدن. حالا چون همه آدم‌ها ریاضی‌دان نیستن، یکی اومده یک سایت شبیه‌ساز درست کرده (: هر وقت توهم پیدا کردین که ممکنه توی لاتاری مگا میلیونز برنده بشین، کافیه یک سر به سایت شبیه‌ساز فوق دپرس کننده مگا میلیونز لاتاری وارد بشین، عددهاتون رو انتخاب کنین و بهش بگین برای ده سال هفته‌ای دو بار برای شما با اون عددها بازی کنه.

من اعداد جادویی‌ام رو توش انتخاب کردم و بهش گفتم از طرف من ده سال آزگار هفته‌ای دو بار بازی کنه. نتیجه؟ در کل ۲۴۰ دلار بردم.. با خرج کردن ۱۰۴۰ دلار.

بازهم قصه سیستم‌عامل ملی داغ شد

سردار جلالی، رییس سازمان پدافند غیرعامل کشور گفته:

مثل ‏این که شما خانه‌ای دارید و تمام درب‌های آن را قفل زده‌اید ‏و ایمن کرده‌اید ولی کسی که خانه را ساخته است ‏درب‌هایی برای آن گذشته که هر موقع لازم شد از آن برای ‏ورود به خانه استفاده کند و این باگ‌های ویندوز هم همین ‏اجازه را به عناصر بیرونی خواهد داد چون خود آن‌ها این را ‏تولید کرده‌اند و می‌دانند این باگ‌ها کجا هست و بعد ‏می‌آیند وارد می‌شوند به نظر بنده سیستم عاملی ملی ‏ضرورت بسیاری دارد و حال که ما به این دانش رسیده‌ایم ‏که نسخه اولیه آن را تولید کنیم وظیفه دستگاه‌های اجرایی ‏است که آن را به تولید انبوه برسانند.

(: ظاهرا بازهم یک نفر این‌ها رو پیدا کرده برای فروختن سیستم‌عامل ملی بهشون. خوشحال می‌شم سردار قبل از تخصیص بودجه به دکتر فلان، این نکات رو توجه کنه:

  • لینوکس یک هسته سیستم عامل است که متاسفانه در کشوری توسعه پیدا کرده که عامل اصلی مرگ و میر جوانانش، الکل است: فنلاند
  • گنو/لینوکس یک سیستم‌عامل است که بخش بزرگی‌اش توسط آمریکایی‌های جنایتکار نوشته شده. منظورم بخش گنو است. البته خوشبختانه قهرمان استالمن، علیه ظلم در آمریکا به پا خاسته ولی به هرحال ریشه‌های آمریکایی جنایتکاری گنو/لینوکس رو نمی شه نفی کرد
  • سورس کد کامل لینوکس از اینجا قابل دریافت است: kernel.org
  • یک گنو/لینوکس کاملا فارسی و جذاب با تقویم جلالی و دیکشنری فارسی و امکان تایپ فارسی از اینجا قابل دریافت است: گنو/لینوکس پارسیکس
  • تمام این سیستم‌ها بر اساس منابعشون هر لحظه علیه هر تهدید امنیتی که پیدا بشه، آپدیت و امن می‌شن

ویندوز هم جدا از سوراخ سوراخ بودن امنیتی و جدا از این واقعیت که به نظر من هم ارتش‌های جاسوسی دنیا اگر حفره امنیتی توش پیدا کنن به کسی نمی‌گن و خودشون ازش استفاده می کنن اما:

  • باگ های ویندوز رو مخصوصا نذاشتن توش که بعدا از طریقش نفوذ کنن. کلا باگ چیزی است که ناخواسته ایجاد می شه.
  • اگر از ویندوزهای غیردزدی استفاده کنید، آپدیت می شن و مشکلات امنیتی شناخته شدشون تا حد زیادی رفع می شه (:

و در نهایت هم برای بسته شدن بحث، لازم بگم که:

  • نرم‌افزار صنعت خاصیه. شما که نمونه اولیه رو تولید کرده باشی دیگه برای تولید انبوه نیاز به سرمایه زیادی نداره. لطف کنین همون نمونه اولیه رو یک جایی روی اینترنت آپلود کنید و ما زحمت تکثیر رو می‌کشیم (: من شخصا کاملا علاقمندم یک مدت تست کنم ببینم چجور چیزی تولید شده.

آخرین خبر: همه چی آرومه (:

سایت هم‌سری که سایت تخصصی بحث در مورد شروط ضمن عقد است یک مطلب جالب داره در مورد حرف رییس سازمان ثبت احوال کشور (محمد ناظمی اردکانی) در باب اینکه ارائه آمار طلاق موجب نگرانی و تشویق اذهان عمومی خواهد شد و در نتیجه امسال اعلام نمی‌شه (:

من هم دیدم بد نیست نمودار تعداد طلاق در ده سال گذشته رو بکشم تا «بدون شرح»ی باشه بر حرف رییس سازمان ثبت احوال کشور که باز جای شکرش باقیه رسما اعلام نکرده که دروغ بگن تا مردم امیدوار بشن به زندگی (:

راستی به این هم فکر می‌کنم که چرا در بعضی از کشورها واقعیت که هیچ، انتقاد و تظاهرات هم که هیچ، حتی حرکت تندی در حد آتیش زدن پرچم همون کشور حین جنگ با کشور خارجی و مخالفت با جنگ و حتی نشستن سر کلاس درس با پرچم کشور دشمن هم نمی‌تونه خللی به نظم عمومی یا اتحاد ملی وارد کنه اما در یک کشور دیگه … بگذریم (:

قدمی برای ممنوعیت چند همسری

لایحه چند همسری، تقریبا دو سال قبل به اسم «لایحه حمایت از خانواده» به مجلس برده شد ولی با فشار شدیدی که جامعه مدنی، فعالان اجتماعی و کل مردم آوردن اصولا به صحن علنی مجلس نرسید.

حالا بعد از انتخابات ریاست جمهوری و جنبش‌های مردمی و احمدی نژاد در نیویورک، این لایحه طرفدار ازدواج مکرر یک مرد با چند زن، دوباره به مجلس برده شده. اینبار مردم دغدغه‌های بزرگتری دارن و دولت هم شدیدتر چماق سرکوبش رو نشون داده. مطمئنا کسی نمی‌خواد زندگی آدم‌ها رو به خاطر چیزی چنین ساده به خطر بندازه ولی من شخصا شدیدا خجالت می‌کشم فردا یکی ازم بپرسه «در کشورت که چند همسری یک چیز مخفی و زشت حساب می‌شد،‌ قانون گذاشتن که مرد می‌تونه چند تا زن بگیره و تو هیچ کاری نکردی؟».

مجموعه ای از فعالان جنبش زنان ایران که این موضوع براشون به اندازه کافی مهمه، یک بروشور درست کرده‌اند (دریافت به شکل پی.دی.اف.). این بروشور توضیح می‌ده که در چه مواردی مرد اجازه پیدا کرده زن دوم بگیره (از جمله سوءمعاشرت زن، تمکین نکردن زن، یکسال حکم زندان زن و …) و بعد می‌گه که به عنوان یک شهروند ایرانی، از شما نمایندگان مجلس می‌خواهم که این ماده را به تصویب نرسانده و کاری کنید که خانواده ایرانی در صلح و آرامش و فرزندان آن زیر سقفی به دور از کینه و دشمنی زندگی کنند..

من امضا کردم و اگر شما هم می‌خواین امضا کنین، حداکثر تا روز جمعه، اسم و فامیل درست و کامل و شهر محل سکونت خودتون رو یا توی کامنت‌ها بنویسین (که فقط من خواهم دید) یا برام ایمیل کنین (به آدرس jadijadi@gmail.com).

خوشحال می‌شم این مطلب را شیر کنید تا بقیه هم بتونن مشارکت کنن.

آپدیت: با تشکر از همه دوستان. بمباران ایمیل جالبی بود (: در حد بارش شهابی (: دادیم به دوستانی که می برن پیش مجلسیان که مجلسیان بعدا نگن نگفتین (:

شمشیر جادویی تری پراچت

تری پراشت/پراچت از نویسنده‌های مورد علاقه من است. کتاب رنگ جادو کتابی بود که تا تموم نشد من ازش جدا نشدم و از اون به بعد، مجموعه آثارش رفت توی فهرست هر لحظه‌ای که کتابی برای خوندن نداشته باشم.

این مرد بزرگ – که کمترین هنرش اینه که ملکه انگلیس شخصا بهش لقب شوالیه داده به علت بیماری در حال مرگه ولی دلیلی که من این پست رو می‌نویسم نه بیماری آلزایمرش است و نه نوشته‌هایی که از حق مرگ انتخابی دفاع می‌کنن. من اینجا می‌نویسم که بگم چنین نویسنده جذابی با لقب سر که یدک می‌کشه اخیرا احساس کرده که نیاز به یک شمشیر داره! اونهم یک شمشیر جادویی.

سر تری پراچت، به همراه دوستش جیک کین، ۸۱ کیلو سنگ معدن برداشت کردن و بعد در کوره موقتی که با سنگ و گل ساختن و با کود حیوانی روشنش کردن، اونها رو آب کردن و ازشون آهن به دست آوردن و با کارگذاشتن چندین قطعه از یک شهاب‌سنگ، برای خودشون یک شمشیر جادویی ساختن. در نهایت با کمک یک آهنگر محلی، این شمشیر با نقره لعاب داده شده. چیزی که این پیرمرد محبوب بعد از رسیدن به هدفش گفته اینه که

متاسفم که شوالیه‌ها نمی‌توانند با خودشان شمشیر حمل کنند چون این خلاف قوانین ضد سلاح سرد انگلستان است.

منبع

آزمایش لینوکس مینت نسخه دبیان

لینوکس مینت رو تقریبا همه لینوکسی‌ها می‌شناسن: یک لینوکس مبتنی بر اوبونتو با تاکید بر کاربری راحت. البته اوبونتو هم بیشترین تاکیدش بر راحتی کاربری است اما اوبونتو کماکان به دلایل حقوقی در مواردی بعضی از تنظیمات ضروری رو به عهده کاربر می‌ذاره. مثلا چیزهایی مثل mp3 یا فلش به شکل پیش‌فرض در اوبونتو قابل استفاده نیستن چون از نظر قانونی کاربر باید قبل از نصب، تعهدنامه‌های مربوط به اونها رو امضا کنه.

اما ایده مینت فرق می‌کنه. مینت حین نصب از شما می‌پرسه آیا قرارداد فلان و فلان رو هم قبول می‌کنید یا نه و اگر بگید آره، بعد از نصب با یک گنو/لینوکس کاملا قابل استفاده در کاربری رومیزی توسط یک فرد عادی، روبرو هستید. این باعث شده که این گنو/لینوکس مبتنی بر اوبونتو، به سرعت پله‌های ترقی رو طی کنه و در دیستروواچ، تبدیل بشه به سومین لینوکس محبوب جهان (بعد از پدرش اوبونتو که اول است و فدورا که دوم است).

حالا مشکل مینت چیه؟ مبتنی بودن بر اوبونتو (: اوبونتو چیز بدی نیست ولی نشون داده که خیلی از تغییراتش چندان هم محبوب کاربران نیست. اوبونتو خوب تبلیغ کرده، سرویس‌های جدید درست کرده و غیره و غیره ولی کماکان از دید حرفه‌ای‌ها اوبونتو یک گنو/لینوکس رده پایینتر از پدرش دبیان است. همینطور در مواردی بسته بندی نرم‌افزارها در اوبونتو باعث تقلیل کیفیت اونها شده؛ نمونه مشهور کی.دی.ای. است که طرفدارانش معتقدن در اوبونتو کیفیت خیلی خیلی پایینتری از دیستروهای دیگه داره.

اما خبر خوب (: مینت به عنوان یک لینوکس محبوب شروع کرده به دادن یک نسخه جدید که به جای اوبونتو، از پدر اوبونتو یعنی دبیان مشتق شده.

اینهمه داستان نوشتم تا بگم که من هفته قبل امتحانش کردم. واقعا به امتحان می‌ارزه. اول اینکه با سوییچ به لینوکس مینت مبتنی بر دبیان، شما بدون دردسر از اوبونتو به دبیان مهاجرت کرده‌اید که به هرحال قدمی است در حرفه‌ای تر شدن در دنیای لینوکس. بعد اینکه دارین از دبیان تستینگ استفاده می‌کنید که معنی‌اش جدید بودن نرم‌افزارها است (در مقابل از دست دادن پایداری زیاد). شروع کار با گنوم بود که من بنا به سلیقه شخصی کلی دسکتاپ دیگه روش نصب کردم. از Awesome فوق سبک گرفته تا KDE سنگین.

نرم‌افزارهای نصب شده جذاب هستن: VLC، Gimp، Thunderbird، Pidgin و … . اون چهار تای اول که نام بردم دقیقا اولین چیزهایی هستن که من بعد از نصب اوبونتو روش نصب می‌کنم. و مثل همیشه چند تا تغییر/برنامه مخصوص خود مینت که البته به شکل آپ استریم هم به دنیای گنو اضافه شدن. مشهورترین و قابل ذکرترین این گروه، آپدیت منیجر مینت است که واقعا برای یک کاربر آماتور خوب کار می کنه.

مزیت اصلی سیستم برای من این بود که کماکان دبیان بیسد بود. تمام دستورات جذاب ما هنوز کار می‌کردن (از جمله aptitude) و مخازن هم کماکان به بزرگترین مخزن لینوکس جهان وصل بود و هر چی لازم بود با یک دستور نصب می‌شد. اما پایداری سیستم چندان جذاب نبود. بخشی از این برمی‌گرده به استفاده از نسخه تستینگ دبیان. تستینگ حاوی برنامه‌هایی هست که اضافه می‌شن تا بررسی بشه ببینن آیا به اندازه کافی پایدار و خوب هستن یا نه. در عوض نکته مثبت اینه که برنامه‌ها کاملا جدید هستن.

در کل تجربه جذابی بود اما لینوکسی نبود که من روش مدت طولانی بایستم. گاهی لپ‌تاپ بعد از برگشتن از suspend to ram، مشکلات خاصی داشت: مثلا اگر یک ماوس یو اس بی جدید وصل می‌کردین اونو نمی‌شناخت یا صدا درست پخش نمی‌شد. برای حل اینکار کافی بود init 1 کنم و برگردم به init 5 که خب به هرحال جذاب نیست. یک یدو بار هم اونقدر ناپایدار شدیم که مجبور شدم ریست کنم. در واقع هنوز اگر کسی یک کامپیوتر کاملا بی دردسر بخواد، من خود مینت رو پیشنهاد می‌دم نه نسخه دبیان رو ولی اگر کسی بخواد آخرین نرم‌افزارهای دنیا رو استفاده کنه و از اوبونتو هم به دبیان بیاد، mint گزینه مناسبی برای شروع به نظرم می‌رسه.

حسین درخشان


می دونم که اکثرا دوستش نداریم ولی اگر قرار باشه فقط از کسایی دفاع کنیم که دوستشون داریم و در مورد کسانی که دوستشون نداریم حرفی نزنیم، خیلی نزدیک می شیم به اونایی که به دوستاشون هر امتیاز مثبتی که خودشون نمی خوان رو می دن و کسانی که دوست ندارن رو می‌کشن و شکنجه می کنن و ساکت.

دنیای بهتر من و شما، با انسان هایی ساخته می شه که بیخودی دستگیر نمی شن، اگر به دلیل منطقی دستگیر شدن دسترسی به رسانه و وکیل دارن و اگر رفتن دادگاه کسی محاکمه شون می کنه که زندگی اش از راه سرسپردگی به سیستم حاکم تامین نمی شه. توی دنیای بهتری که هر روز حضورش بیشتر و بیشتر حس می شه، آدم ها صدها روز توی زندان غیب نمی شن تا به هر کاری تن بدن. توی دنیای بهتر، حسین درخشان می تونه حرف بزنه. اگر مجرمه بره زندان و اتفاقا شخص من حق دارم از حسین شکایت کنم که چرا به بهترین و شریف ترین دوستانم انواع تهمت ها رو زده. ولی برای رسیدن به اون دنیا، حسین باید آزاد باشه، باید وکیل داشته باشه، باید حقوق انسانی داشته باشه و نباید حتی با دلیل، ارتباطش با جهان خارج قطع بشه.

با تشکر از نازلی برای یادآوری همیشگی اش.

کبوتر نامه‌بر سریعتر است یا اینترنت

نه نه نه.. بحث ایران نیست. بحث مناطق روستایی انگلیس است با پهنای باندی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلو بیت در ثانیه بایت در ثانیه (تقریبا ده برابر سریعتر از چیزی که انتظار دارند در ایران به آن بگوییم اینترنت پر سرعت یا همان حداکثر سرعت اینترنت خانگی).

در انگلیس، یک شرکت سرویس دهنده اینترنت به نام Timico تصمیم گرفته برای نشان دادن سرعت کم اینترنت در مناطق روستایی این کشور، مسابقه‌ای برگزار کند. در این مسابقه یک کشاورز با اینترنت ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوبایت در ثانیه، شروع می‌کند به آپلود کردن یک ویدئوی ۲۰۰ مگابایتی در یوتیوب و از طرف دیگر چند کبوتر نامه بر هم که حافظه‌های حاوی همین فیلم به پایشان بسته شده، سعی می‌کنند آن را به رنگل در جنوب برسانند.

دو گروه در رنگل منتظر این فیلم هستند: یگ گروه پشت کامپیوتر و منتظر رسیدن آن به یوتیوب و یک گروه منتظر کبوترهای حامل کارت‌های حافظه و خب به راحتی می‌توانید حدس بزنید چه کسی برنده شده: کبوترها. فیلم ارسال شده توسط کبوتر در ۵۴ دقیقه به کسانی که منتظرش بودند رسید در حالی که آپلود یوتیوب تازه روی ۲۴٪ بود.

این زنگ خطری برای آی.اس.پی.ها نیست. به هرحال کبوترها شیوه خوبی برای انتقال اطلاعات نیستند و لازم نیست کسی نگران جایگزینی کابل‌های پر سرعت و لینک‌های بی‌سیم با آن‌ها باشد. کسی که باید این زنگ خطر را بشنود، دولت‌ها هستند. دولت‌هایی که علاقمند به پیشرفت تکنولوژی در کشورشان هستند و ساز و کار تاثیر سرعت اینترنت بر رشد اقتصادی را درک می‌کنند، باید شدیدا نگران پیروزی این کبوتر باشند و تمهیداتی در نظر بگیرند که کبوترها برای پیروزی به داده‌ای بیشتر از ۲۰۰ مگ نیاز داشته باشند.

منبع