برندان فیتزپاتریک هم مجموعه جالبی داره از اسباب بازی‌های بچه‌ها زیر اشعه ایکس که بخصوص کیفیت خوبشون باعث می شه آدم با دقت نگاه کنه و سری هم به منوی دست راست بزنه.

من در سایت قدیمی‌ام مجموعه ای داشتم در مورد ادیان، اساطیر و نمادها که با پاک شدن سایت، اونم از دست رفت. حالا یکی از خواننده‌های قدیمی بخشی از اونها رو برام فرستاد که دارم بازنشرشون می کنم.

تابو یک منع قوی اجتماعی مرتبط با هر یک از حوزه های فعالیت های انسان یا رسوم اجتماعی است که مقدس و ممنوع شناخته می شوند. شکستن تابو با مقاومت و حتی تکفیر جامعه روبرو می شود. این عبارت از زبان تونگان (Tongan) گرفته شده که در بسیاری از فرهنگ های پولینزی مرسوم است. در آن جوامع، تابو ماهیتی مذهبی دارد. اولین کاربرد این عبارت در انگلیسی به نوشته های جیمز کوک در ۱۷۷۷ باز می گردد.

هنگامی که چیزی یا عملی تابو محسوب شود، در اطراف آن یکسری منع ها و ممنوع ها به وجود می آید، درست مثل خط کشی دقیق بین مقدسین و مجرمان. بعضی رسوم یا کنش های تابو حتی طبق قانون نیز مورد حراست قرار می گیرند و نقض آن ها با مجازات های سنگین پاسخ داده می شود.

تابوها می توانند شامل اعمال و اشیاء باشند. مثلا ممنوعیت های غذایی (غذای حلال در اسلام و کاشر در یهودیت، گیاه خواری مذهبی و ممنوعیت آدم خواری)، ممنوعیت های مرتبط با فعالیت های جنسی و روابط انسان ها (ممنوعیت ازدواج سفید پوستان با افراد رنگین پوست، همجنس گرایی، زنای با محارم، روابط جنسی میان انسان و حیوان، کودک خواهی و روابط جنسی با جسد مرده ها)، زشت دانستن عملکردهای طبیعی بدن (مثل باد معده)، محدودیت ها درباره مصرف مواد روان گردان، موارد مربوط به اعضای جنسی (ختنه کردن، تغییر جنسیت)، نمایش اعضای بدن (قوزک پا در انگلستان زمان ملکه ویکتوریا، صورت زنان در عربستان صعودی و افغانستان و برهنگی در آمریکا) و ممنوعیت در استفاده از زبان گستاخانه باشد.

هیچ تابویی جهانی نیست اما بعضی از تابوها (مثلا ممنوعیت روابط جنسی با کودکان) در اکثریت جوامع معتبر هستند. تابو ممکن است دارای کارکرد اجتماعی باشد ولی معمولا حتی پس تغییر وضعیت اجتماعی و برطرف شدن پشتوانه هایش نیز به زندگی ادامه می دهد. بنا بر همین استدلال، برخی باور دارند که به هنگام نبود شواهد تاریخی، می توان از بررسی تابوها به وضعیت اجتماعی دوره های تاریخی پی برد.

تابو معمولا شامل صحبت درباره تابو نیز می شود. این مساله باعث تغییر شکل تابو یا حتی تعویض لغات مرتبط با تابو می شود. مثلا در پاراگراف های قبلی استفاده از کلمه “باد معده” واکنش منفی جامعه را بر نمی انگیزد در حالی که عبارت “گوز” هنوز به عنوان یک تابوی اجتماعی محسوب شده، در ایران قابل پذیرش نیست. ماروین هریس، شخصیتی برجسته در بررسی ماتریالیستی فرهنگ، تلاش کرده است تا تابوها را محصول شرایط بوم شناختی و اقتصادی جامعه شان معرفی کند. همچنین زیگموند فروید تحلیلی درباره رفتارهای مرتبط با تابو ارائه داده است که طی آن به مشخص کردن محرک های غیرارادی این ممنوعیت ها پرداخته است. در این سیستم که در مقالات Teotem and Taboo معرفی شده است، فروید رابطه ای بین رفتارهای ممنوع و تقدیس بعضی اشیاء در گروه های خانوادگی خاص را مدعی شده است.

بعضی از مشهورترین تابوهای جهان به قرار زیر هستند :

استرالیا نام بردن از درگذشتگان توسط بومیان
تقریبا در همه جای جهان رابطه جنسی با کودکان، آدم خواری
یهودی ها و مسلمان ها خوردن گوشت خوک
بعضی فرهنگ های غربی نشان دادن کف پا، لمس کردن کفش، غذا خوردن با دست چپ
مردان آمریکایی نشان دادن احساسات در محیط عمومی، گریه کردن
هند نشان دادن احساسات در محیط عمومی، بوسیدن در جمع، نام بردن از افراد مسن تر با نام کوچک، سیگار کشیدن یا مشروب خوردن جلوی افراد مسن تر
چین (تا یکی دو نسل قبل) بوسیدن در جمع، نام بردن از افراد مسن تر با نام کوچک، ظاهر شدن زن در ماه های آخر حاملگی جلوی دیگران
کوه نوردان پا گذاشتن روی طناب کوهنوردی حتی وقتی از آن ها استفاده نمی شود
یهودی ها نام بردن اسم شخصی خداوند
مسیحیان و یهودی های متعصب سکس از مقعد

من در سایت قدیمی‌ام مجموعه ای داشتم در مورد ادیان، اساطیر و نمادها که با پاک شدن سایت، اونم از دست رفت. حالا یکی از خواننده‌های قدیمی بخشی از اونها رو برام فرستاد که دارم بازنشرشون می کنم.

‌این نماد در سطح جهان معمولا به عنوان نماد «اسلام» شناخته می شود و حتی تعدادی از کشورهای اسلامی، آن را بخشی از پرچم ملی خود اعلام کرده اند (از جمله ترکیه و پاکستان). این نماد از دو بخش تشکیل شده است. یک هلال ماه و یک ستاره پنچ گوشه. ترکیب این دو به عنوان یک نماد مستقل، به دوران سومرهای باستان بر می گردد که در آن تمدن از این نماد به عنوان هماهنگی خدای خورشید و خدای ماه استفاده می شده (اولین آثار مشاهده شده بر می گردد به سالهای ۲۱۰۰ قبل از میلاد). در موارد دیگر این نماد نشان دهنده الهه های تانیت (الهه اصلی کارتاژها) و حتی دایانا (خدای حیوانات وحشی و شکار در میان رومیان) بوده است.

در دوران گسترش اسلام، نماد هلال ماه ( به شکل ) به عنوان علامت شهر کنستانتیپول، مرکز امپراتوری روم شرقی استفاده می شد. وقتی که مسلمانان در ۱۴۵۳ این شهر را فتح کردند، علامت آن را نیز برای خود برگزیدند و تنها آن را چرخاندند تا نمایاننده یک ماه رو به افول (در نیمکره شمالی) باشد. بعدها این علامت به عنوان نماد عثمانی ها پذیرفته شد و از آنجایی که در آن دوران سلسله عثمانی سردمدار سیاسی اسلام بود، در جهان این نماد به عنوان نماد اسلام شناخته شد. در اوائل قرن ۱۹، یک ستاره در کنار این ماه قرار گرفت و بعد از چندی به یک ستاره دقیقا پنچ گوش تغییر کرد. از ابتدای قرن بیستم، کشورهای اسلامی دیگری نیز این نماد را در پرچم خود قرار دادند.

ستاره پنج گوشه در این نماد، به تعبیر عده ای نشان دهنده پنج رکن دین اسلام است ولی همانگونه که دیده شد، این نماد چندان ریشه در باورهای اسلامی ندارد و در قرآن یا سخنان پیامبر اسلام نیز از آن سخنی به میان نیامده است. به همین دلیل بعضی از مسلمانان آن را به عنوان نماد دین خود قبول ندارند و حتی عده ای آن را علامتی کفر آمیز می دانند. امروزه در مواردی (از جمله پرچم ترکیه) فاصله ستاره با ماه بیشتر شده است تا ظاهر نماد با قوانین ستاره شناسی مطابقت داشته باشد

برای من اینطرف کشیدن ساعت معنی اش اینه که دیگه نمی تونم لای پرده رو باز بذارم و به موقع با نور آفتاب بیدار بشم. الان نور افتاب منو ساعت شش بیدار خواهد کرد. اصولا این ساعت رو اینطرف و اونطرف کشیدن چه تاثیری توی نور روز داره و در سطحی بالاتر، من که این روزها از هفت از خونه بیرون می رم در بهترین حالت شش و ربع می رسم، چقدر از سال تو تاریکی می یام بیرون و تو تاریکی بر می گردم. بذارین به پیروی از این مقاله که کار مشابهی کرده با بسته نرم افزاری جادویی R، با اعداد ور بریم.

مشخصه که نیاز به کتابخونه ای داریم که فانکشن های sunrise و غیره رو دارن پس:

> library(maptools)

و کافیه لت و لانگ تهران رو بهش بدیم:

> portsmouth <- matrix(c(51.4231, 35.6961), nrow=1)

و تاریخ:

> for_date <- as.POSIXct("2014-09-25", tz="Asia/Tehran")

و ازش بخوایم ساعت طلوع خورشید امروز رو بده:

> sunriset(portsmouth, for_date, direction="sunrise", POSIXct.out=TRUE)
        day_frac                time
newlon 0.2460366 2014-09-25 05:54:17

بله ظاهرا درسته ! خورشید ما رو ساعت ۵ و ۵۴ دقیقه صبح بیدار می کنه که مثل گرگ پاشیم بریم سر کار. این کتابخونه همچنین می تونه به ما زمان غروب، طول روز و ظهر رو هم بده و از اون باحالتر می تونه ورودی هایی به فرم بردارهایی از روزها قبول کنه. پس این تابع:

# adapted from http://r.789695.n4.nabble.com/maptools-sunrise-sunset-function-td874148.html
ephemeris <- function(lat, lon, date, span=1, tz="UTC") {
 
  # convert to the format we need
  lon.lat <- matrix(c(lon, lat), nrow=1)
 
  # make our sequence - using noon gets us around daylight saving time issues
  day <- as.POSIXct(date, tz=tz)
  sequence <- seq(from=day, length.out=span , by="days")
 
  # get our data
  sunrise <- sunriset(lon.lat, sequence, direction="sunrise", POSIXct.out=TRUE)
  sunset <- sunriset(lon.lat, sequence, direction="sunset", POSIXct.out=TRUE)
  solar_noon <- solarnoon(lon.lat, sequence, POSIXct.out=TRUE)
 
  # build a data frame from the vectors
  data.frame(date=as.Date(sunrise$time),
             sunrise=as.numeric(format(sunrise$time, "%H%M")),
             solarnoon=as.numeric(format(solar_noon$time, "%H%M")),
             sunset=as.numeric(format(sunset$time, "%H%M")),
             day_length=as.numeric(sunset$time-sunrise$time))
 
}

می تونه لت و لانگ (طول و عرض) یک مکان رو بگیره و به اندازه date روز بعد از تاریخی که بهش گفتیم، به ما بگه که وضعیت نور روز چطوریه (اونم توی تایم زون مورد نظر):

> ephemeris(35.6961, 51.4231, "2014-09-25", 10, tz="Asia/Tehran")
         date sunrise solarnoon sunset day_length
1  2014-09-25     554      1156   1757   12.05001
2  2014-09-26     555      1155   1755   12.01276
3  2014-09-27     555      1155   1754   11.97550
4  2014-09-28     556      1155   1752   11.93826
5  2014-09-29     557      1154   1751   11.90104
6  2014-09-30     558      1154   1750   11.86384
7  2014-10-01     558      1154   1748   11.82666
8  2014-10-02     559      1153   1747   11.78952
9  2014-10-03     600      1153   1745   11.75241
10 2014-10-04     601      1153   1744   11.71535

جالبه ولی نه به اندازه کافی. مغز اکثر ما نمودارها رو بهتر از جدول ها می فهمه. پس ما با توابع ggplot دو تا نمودار می کشیم. یکی نمودار نواری که نشون بده چه بخشی از روز نور آفتاب داره و چه بخش هایی تاریکه و یک نمودار دیگه که به سادگی بگه هر روز از سال چند ساعت نور داره.

library(ggplot2)
library(scales)
library(gridExtra)

# create two formatter functions for the x-axis display
 
# for graph #1 y-axis
time_format <- function(hrmn) substr(sprintf("%04d", hrmn),1,2)
 
# for graph #2 y-axis
pad5 <- function(num) sprintf("%2d", num)
 
daylight <- function(lat, lon, place, start_date, span=2, tz="UTC", 
                     show_solar_noon=TRUE, show_now=TRUE, plot=TRUE) {
 
  stopifnot(span>=2) # really doesn't make much sense to plot 1 value
 
  srss <- ephemeris(lat, lon, start_date, span, tz)
 
  x_label = ""
 
  gg <- ggplot(srss, aes(x=date))
  gg <- gg + geom_ribbon(aes(ymin=sunrise, ymax=sunset), fill="#ffeda0")
 
  if (show_solar_noon) gg <- gg + geom_line(aes(y=solarnoon), color="#fd8d3c")
 
  if (show_now) {
    gg <- gg + geom_vline(xintercept=as.numeric(as.Date(Sys.time())), color="#800026", linetype="longdash", size=0.25)
    x_label = sprintf("زمان در لحظه ترسیم نمودار: %s", format(Sys.time(), "%Y-%m-%d / %H:%M"))
  }
 
  gg <- gg + geom_hline(yintercept=as.numeric("0700"), color="#1000F6", linetype="longdash", size=0.25)
  gg <- gg + geom_hline(yintercept=as.numeric("1815"), color="#1000F6", linetype="longdash", size=0.25)

  gg <- gg + scale_x_date(expand=c(0,0), labels=date_format("%b "))
  gg <- gg + scale_y_continuous(labels=time_format, limits=c(0,2400), breaks=seq(0, 2400, 200), expand=c(0,0))
  gg <- gg + labs(x=x_label, y="",
                  title=sprintf("طلوع و غروب خورشید در %s\n%s ", place, paste0(range(srss$date), sep=" ", collapse="تا ")))
  gg <- gg + theme_bw()
  gg <- gg + theme(panel.background=element_rect(fill="#525252"))
  gg <- gg + theme(panel.grid=element_blank())
 
  gg1 <- ggplot(srss, aes(x=date, y=day_length))
  gg1 <- gg1 + geom_area(fill="#ffeda0")
  gg1 <- gg1 + geom_line(color="#525252")
 
  if (show_now) gg1 <- gg1 + geom_vline(xintercept=as.numeric(as.Date(Sys.time())), color="#800026", linetype="longdash", size=0.25)
 
  gg1 <- gg1 + scale_x_date(expand=c(0,0), labels=date_format("%b "))
  gg1 <- gg1 + scale_y_continuous(labels=pad5, limits=c(0,24), expand=c(0,0))
  gg1 <- gg1 + labs(x="", y="", title="طول روز به ساعت")
  gg1 <- gg1 + theme_bw()
 
  if (plot) grid.arrange(gg, gg1, nrow=2)
 
  arrangeGrob(gg, gg1, nrow=2)
 
}

و حالا می تونیم هر چیزی بخوایم بکشیم.. مثلا برای تهران:

daylight(35.6961, 51.4231, "Tehran", "2014-03-21", 365, tz="Asia/Tehran")

باعث می شه به این برسیم:

نمودار بالا نشون می ده چه ساعت های از روز صبح است و چه ساعت هایی شب و نمودار پایینی نشون دهنده ساعت های روشنایی است که در هر روز داریم و توش به راحتی می تونین تاثیر اینطرف اونطرف کشیدن ساعت رو ببینین.

خط عمودی در نمودار بالا مشخص کرده الان کجای سال هستیم و دو خط نقطه چین افقی می گن اگر یک نفر لازم باشه از هفت صبح از خونه بره بیرون و شش و ربع برگرده، چه زمان‌هایی از نور آفتاب در زندگی اجتماعی دور است. این نمودار ممکنه باعث بشه شما از کارتون استعفا بدین.

می بنین اعداد چقدر قشنگن؟