توی این چند سال، شاهد بعضی تغییرهای بنیادین در روش های توسعه، طراحی و ساخت و نگهداری نرم افزارهایی هستیم که از اول برای اجرا شدن در کلاود طراحی می شن. بحث‌هایی مثل میکروسرویس‌ها که از یکطرف مد شدن و از یک طرف هم توی سیستم‌های بزرگ کاربرد دارن. خیلی وقت‌ها داریم از داکر و کوبرنتیس برای بالا آوردن این سرویس های حساس استفاده می کنیم که خب خیلی وقت ها فقط مبتنی بر تجربه خودمون و اطرافیان و اتفاقاتی است که پروژه رو هدایت کردن.
برای غلبه به این ماجرا و ایجاد روشی برای طراحی نرم افزارهای بزرگ مبتنی بر ابر که قراره رو کوبرنتیس اجرا بشن، شرکت ردهت یه کتاب رایگان ۲۶۰ صفحه ای منتشر کرده که سعی می کنه تجربیات متنوع رو جمع کنه و ایده‌هایی برای طراحی به ما بده. این کتاب سعی می کنه الگوهای طراحی اش رو در پنج لایه طبقه بندی کنه: زیرساختی، رفتاری، ساختاری، تنظیمی و پیشرفته.
اگر شما هم علاقمند هستین سواد کوبرنتیس خودتون رو ارتقاء بدین، کتاب دیزاین پترن های کوبرنتیس ردهت حسابی توصیه می شه. البته همیشه لازم به تکرار است که «شما گوگل نیستین» (: اگر گوگل چیزی رو توسعه می ده معنی اش این نیست که شرکت ما هم حتما باید استفاده کنه (: چیزی مثل میکروسرویس کلی دردسر داره و کلی پیچیدگی اضافه درست می کنه و تصمیم رفتن به سمتش باید مستقل از بحث های مد روز باشه، ولی اگر کوبرنتیس کار هستین و طراح نرم افزار، خوندن یا حداقل تورق این کتاب رو حسابی توصیه می کنم.