برچسب: تحلیل

از دیروز که رویترز خبری با عنوان دسترسی هکرها به اکانت‌های تلگرام داخل ایران منتشر کرده و به عبارت «مشخص شدن شماره تلفن ۱۵ میلیون ایرانی» اشاره کرده، کلی جا هیجان زده هستن و خبرهایی با عنوان «هک پونزده میلیون اکانت تلگرام» می‌زنن اما در واقع اتفاق خاص یا جدیدی در جریان نیست.

خبر رویترز به دو مساله اشاره می‌کنه:

1. اکانت چند نفر خاص «هک» شده. احتمالا با تکنیکی که اصولا در کشورهایی مثل ما برای حکومت کاملا راحت و شدنی است. فرض کنین شما یک گوشی جدید خریدین و می‌خواین تلگرام رو روش فعال کنین. در این حالت درخواست می دین به تلگرام و یک اسمس برای شما می‌یاد که یک کد توشه که اگر اونو وارد کنین، تلگرام جدید فعال می شه و کپی همه مسیج های شما می ره توش. حالا فرض کنین من به شرکت مخابرات بگم اگر فلان اسمس برای فلانی اومد اسمس رو بهش نرسون و متنش رو بده به من (: به همین سادگی می تونم یک تلگرام که نصب کردم رو متصل کنم به اکانت شما. این مساله در مورد هر روش لاگین مبتنی بر اسمس صادقه و عجیب هم نیست. در واقع اون‌هایی که اینها رو درست می کنن ایده شون اینه که کسانی که دنبال سرقت هویت افراد هستن، به کل سیستم اینترنت و سیستم مخابراتی و اسمس‌های مردم دسترسی ندارن.
2. در قسمت دیگه مقاله اشاره شده که شماره تلفن و آی دی حدود ۱۵ میلیون ایرانی کشف شده. روشش بازم ساده است: یک شماره تلفن اتفاقی به کانتکت های خودتون اضافه کنین و بعد نگاه کنین تو لیست دوستان شما در تلگرام اسم و عکس اون آدم چیه و چه شکلیه. حالا فرض کنین یک کامپیوتر همینجوری پشت هم شماره تلفن اضافه کنه و چک کنه که آیا در کانتکت‌های تلگرام تغییری حاصل شده یا نه یا یک مرحله کارش رو راحتتر کنه و بررسی کنه که فلان شماره آیا در تلگرام اکانتی برمی‌گردونه یا نه و از این طریق فهرست تلفن (و در نتیجه اسم آدم) و اکانت‌های تلگرام رو به دست بیارن.

به همین سادگی و سر راستی. بخش بسیار عظیمی از اینترنت و پروتکل‌هاش با این فرض طراحی شدن که گردانندگان اینترنت آدم های صادقی هستن. این هک تلگرام درست مثل وضعیتی است که کشوری اعلام کنه تنها یک مرجع دولتی برای خرید قفل وجود داره و بعد خبر ببینین که «نفوذکنندگان تونستن وارد خونه فلانی بشن» (:

درسته که این خبرهای «هک» هیچ ربطی به پروتکل امنیت تلگرام نداره و چت‌های امن و غیره در این مورد افشا نشده ولی در کل برای افرادی مثل ما بهتره ایده شون این باشه که اگر توی یک کشور فقط اجازه دارین از دولت قفل بخرین، بهتره اصولا در این مورد که خونه تون امن است و قفلتون محکمه و اینها اصولا اعتقادی نداشته باشین و راحت زندگی کنین با این ایده که هر کس هر وقت خواست تو خونه سرک می کشه دیگه. البته در حالتی که نخواین کلا در خونه رو جوش بدین و راحت بشین (:

مرتبط
– قفل ها و اعتماد