سوریه چیز عجیبی نداره. دمشق قدیمی‌ترین شهر مسکونی دنیا است. یعنی قدیمی ترین شهری که تا به الان از سکنه خالی نشده و در تمام دوره‌های تاریخ فعال بوده. مثل هر دولت تمامیت‌خواه دیگری، همه شهر پر شده از عکس های عظیم الجثه حاکم و شعارهایی مثل اینکه «ما همه از تو حمایت می‌کنیم بشار اسد» که به قول دوستی که تقریبا ده سال قبل اومده بود سوریه، «سایز عکس‌ها نسبت مستقیم داره با میزان کنترل دولت بر زندگی مردم».
دمشق برای دیدن شهر جالبیه. بذارین یک لیست بدم از چیزهایی که توی این پایتخت سوسیالیسم اسلامی دیدم:
- سرباز و پلیس خیلی زیاد. پلیس‌ها دقیقا کپی پلیس‌های موتورسوار آمریکایی
- پراید و رنو ۵ زرد به عنوان تاکسی
- عکس های چگوارا که در شهر کنار عکس‌های اسد به فروش می‌رفتن
- یک کبابی که سردرش عکس احمدی‌نژاد، اسد و اون رهبر شیعه‌های لبنان رو زده بود.
- دیسکوی هتل که توی ماه رمضان تعطیل بود ولی بار کماکان کار می‌کرد و قیمت ورود به یک استریپ کلاب، ده هزار تومن بود
- تابلوهای فارسی مقام زینب و مقام رقیه
- یک مسجد / قلعه عالی در مرکز شهر که اطرافش بازار شده و واقعا ترکیب زیبایی است از معماری مسیحی، اسلامی و رومی
- مسجدهایی که قدم به قدم ساخته شدن و دم اذان پر از جمعیت می‌شن و صف نمازگزاران حتی تا توی خیابون ادامه پیدا می‌کنه
- فروشنده تسبیحی که فقط با چهار عبارت «به کم» (چند؟)، «لا» (نه)، «جمیل» (زیبا)، «قالی» (گران) می‌تونین باهاش ده دقیقه چونه بزنین و بدون اینکه بدونین از چند لیره به چند لیره رسیده‌اید، یک دویست لیره‌ای (چهار هزار تومنی) بدهید و ببینید چقدر پول برمی‌گردونه
- شرکتی که توی خیابون سفارت‌ها است. خیابونی که نه فقط دم در سفارت‌ها که حتی سر و ته خیابون هم نگهبان مسلح داره
- حرمی که پر است از پول و ده تایی عروسک. حداقل هفتاد درصد پول‌ها ایرانی است. عروسک‌های مقام رقیه مال چیه؟ معنی خاصی داره؟
- بازاری که انگار اصلی‌ترین کالاش، لباس زیر زنونه است
- آنتن ماهواره، آنتن ماهوراه، آنتن هایی ماهواره‌ای که روی سقف و پشت پنجره‌های ساختمون‌هایی نصب شدن که مشخصه هیچ چیزی تحت عنوان «نمای ساختمان» براشون مهم نیست. تبه جز یکی دو خیابون خاص، تقریبا هیچ خونه‌ای ندیدیم که پول خاصی خرج نمایش شده باشه.
- ترافیکی مشابه خودمون
- آدم‌هایی که اصلا مزاحم ما نشدن و در هر برخورد، دوستانه و کمک کننده بودن (: بخصوص اگر سعی کنین باهاشون عربی حرف بزنین خوشحال می‌شن و در بسیاری از موارد هم چند جمله فارسی می‌گن که شما خوشحال بشین (:
- و …
- هتل‌های چرندی (شرایتون) که فکر می‌کنن باید برای یک روز اینترنت، ۲۲ دلار پول بگیرن.. این رو امشب نوشتم ولی فردا از شرکت می‌فرستم تا هتل‌ها بدونن که اینترنت برای مسافر مهمتر از چهار نوع بالشت و سه نوع صابون بدن است!
- خوشحال می‌شم اگر کسی می‌دونه عروسک‌های توی حرم معنیش چیه، بهمون بگه
و چیزی که نتونستیم پیداش کنیم قبر شریعتی بود…. حیف شد ولی همیشه خوبی چیزی باقی بمونه به عنوان انگیزه سفر بعدی (: