اگر خانه‌تان در خارج از محوطه شهری ساوت فالتون در تنسی آمریکا باشد، باید سالیانه ۷۵ دلار برای استفاده احتمالی از خدمات آتش‌نشانی بپردازید. هفته قبل، خانه جین کرانیک که این پول را نپرداخته بود خانه اش آتش گرفت. وقتی آتش‌نشان‌ها با ماشین آب‌پاش و آژیر رسیدند، لیست را چک کردند و دیدند این خانه ۷۵ دلارش را نپرداخته و فقط ایستادند و سوختن خانه را نگاه کردند. کرانیک می‌خواست ۷۵ دلار که سهل است، خرج کل عملیات را هم بدهد تا خانه‌اش را نجات دهند ولی رییس قبول نکرد. ماشین آتش‌نشانی فقط وقتی لوله آب را باز کرد که آتش داشت به خانه همسایه که ۷۵ دلارش را داده بود سرایت می‌کرد. بعد از اطمینان از عدم سرایت به همسایه خوش‌حساب، لوله‌ها دوباره بسته شدند. شهرداری در این باره گفت «اگر آدم‌ها پول نپردازند، شانسی هم ندارند.»
این اتفاق را می‌شود با منطق توضیح داد. مشکلی هم ندارد: پول ندهید، کسی کار نمی‌کند. ولی در دید کلان موضوع یادآور یک نکته جدی است: وقتی بازار آزاد جلو آمد، وقتی همه چیز راست یا دروغ خصوصی شد و وقتی پول نقد حرف اول را زد، حتی اگر در قانون اساسی نوشته باشد که سواد و بهداشت و غیره و غیره حق همه است، خانه آنی که پول ندارد، خواهد سوخت و برای کسی هم مهم نخواهد بود.