دیروز پریروز مطلبی نوشتم در مورد ایده شتابزده «مهاجرت همه چیز به لینوکس» در دولت تدبیر و امید و این بحث که اینجور حرف‌ها ثابت کننده همینه که مشکل کشور یک نفر نیست که هشت سال پیش تلویزیون گفته بود باید بگیم خوبه و الان تلویزیون گفته بگیم بده.
مهاجرت به لینوکس تقریبا شبیه اینه که یک کشور که توش ماشین‌ها در سمت چپ حرکت می کنن، تصمیم بگیره کاری کنه که ماشین‌ها از طرف راست خیابون برونن. اینکار ذاتا هیچ مشکلی نداره ولی اجرا کردنش در شرایطی که همه دارن در سمت چپ حرکت می کنن و همه علامت‌ها برای اون درست شده و مردم همه اونجور رانندگی رو یاد گرفتن، کار بسیار پیچیده ای است.
اینم اسکرین شات از شرکت مخابرات؛ وقتی که می خوایم ای دی اس ال درخواست بدیم:
این بخش درخواست ای دی اس ال است. حالا فرض کنین بخوان مثلا سیستم حضور غیاب اداری ای که روی اسکپلورر ۶ درست کردن رو با لینوکس سازگار کنن. می دونین که من موافق این برنامه هستم ولی حرفم اینه که باید برنامه ریزی شده تر، معقول تر و منطقی تر زده باشه تا حس کنیم که واقعا تدبیر و امید در کاره.