پویا در هفته وایبر برام نوشته:
مسله ی وایبر و نا امنی و مشکلات چتهای تلفن همراه و اینجور مسائل خیلی داغ شذه. ولی چیزی که کسی ازش حرفی نمیزنه، یه مسنجر امنه که همه میتونیم بهش مهاجرت کنیم.
یه نرم افزار چت هست که مدتیه بهش مهاجرت کردم و با کمال پررویی گفتم «هرکی با من کار داره بیاد اینجا. هرکی هم نمیاد …!»
نرم افزار تلگرام به نظر من از همه جهات بهتر از برنامه های مشابهه.
– از نظر امنیت که فکر میکنم مهمترین مساله باشه، باید بگم به گفته ی خودشون، ۲۰۰٪ امنه. (البته در صورتی که از چت امن(secure) استفاده کنیم). حتی اخیرا گفته شده که اگر کسی بتونه کد تلگرام رو بشکنه، دویست هزار دلار جایزه داره
– برای هر کانکشن هم یه اسکریپت کد گذاری خاص وجود داره که امکان نداره چت دون نفر با یه کد، انکریپت بشه. (از نظر تئوریک)
– سرعتش بالاتر از سیستمهای دیگست، حجم فایلهایی که میتونیم برستیم و نوع فایلها خیلی بیشتره. (فکر کنم نامحدود باشه)
– روش کارش در چت امن اینه که اصلا اطلاعات ما رو توی سرور خودش نگهداری نمیکنه و اگه دقیق نگاه کنیم اصلا سروری بین افراد چت کننده وجود نداره. (کانکشنها به صورت «فرد به فرد» ایجاد میشه)
– نکته ی خیلی باحالش اینه که میتونیم در چت امن، برای پیامهامون تاریخ انقضا تعیین کنیم! یعنی بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه یا هر زمانی که ما تعیین میکنیم، پیاممون پاک بشه و کاربر مقابلمون بهش دسترسی نداشته باشه. این خیلی باحاله (به جاسوسها خبر بدید که به جای ایستگاه اعداد، از تلگرام استفاده کنن :D)ویژگیهای دیگه ای هم هست که نیاز به گفتن نداره.
اوه راستی! نسخه ی دسکتاپ هم داره.
و البته فراموش نشه که امنیت در دنیای دیجیتال صد در صد نیست و مثلا طرف می تونه از عکسی که شما در چت امن براش فرستادین، با یک دوربین عکس بگیره و شما نفهمین! اما خب واقعا تلگرام در حال حاضر یکی از خوش دست ترین، جذابترین و با-پرایوسی-ترین راه حل های چت موبایل است و خوبیش هم اینه که دوست های کمتری توشن و حداقل تا حالا کسی منو توش به هیچ گروهی دعوت نکرده.