پرسش و پاسخ: برچسب‌ها و تی‌شرت‌هام از کجا می‌یان

ایده‌ای هست که می‌که اگر چیزی رو دوبار در فضای خصوصی می‌نویسیم یعنی بهتره یکبار در فضای عمومی بنویسیم و بهش لینک بدیم تا هم جواب کاملتری در دسترس باشه و هم زمان کمتری از ما بگیره. این یکی از رازهای رسیدن به کارها است.

روی همین اصل من می‌خوام به این سوال کمی غیرمرسوم جواب بدم که

جادی تی‌شرت‌ها و برچسب‌های لپ‌تاپت رو از کجا می‌یاری؟

برای این سوال جواب سر راست و خلاصه‌ای وجود نداره ولی می‌تونیم از چند زاویه بهش نگاه کنیم. مثلا می‌شه گفت تی‌شرت‌ها و برچسب‌ها از اینجاها به دست می‌یان:

  1. خودم درست می‌کنم. راستش این گزینه برای من دیگه کمتر اتفاق می‌افته. من چندین ساله که چنین چیزهایی رو خودم درست نکردم اما زمان دبیرستان به بعد روی بلوزهام نقاشی‌هایی که دوست داشتم رو می‌کشیدم، روشون طرح می‌زدم یا لوگوها و نوشته‌های مورد نظرم رو روی کاغذ پست چسب‌دار پرینت می‌گرفتم، دورش رو قیچی می‌کردم و به وسایل (از جمله لپ‌تاپ) می‌چسبوندم. گزینه دیگه سفارش دادن چاپ روی پیرهن به شرکت‌هایی است که این خدمات رو ارائه می‌دن. وضعیت مشابهی داره لباس جدای همایش اینده وب که از این الگو دوخته شده.
  2. می‌خرم. مثلا اون شیر پشت لپ‌تاپ فعلی از سفر به بالی خریداری شده، تی‌شرت «به من اعتماد کنید، من برنامه نویس‌ هستم» از یک مغازه اینترنتی خریداری شده و … این ساده‌ترین روش به دست آوردن این تیپ چیزها و در عین حال حوصله سربرترین اون‌ها است.
  3. پیدا می‌کنم. این شاید جالبترین گزینه است. همه چیز رو نباید با پول صاحب شد. مثلا اون تی‌شرت که روش آلمانی نوشته و زیرش دسته بازی داره رو من توی یک لباس دست دوم فروشی دیدم و خریدم (: گشتن دنبالش جالب بود و خریدنش هم تجربه ای جالب. یا لپ تاپ قبلی یک استیکر «افغان بیسیم» داشت که وقتی اونجا کار می‌کردم درخواست کرده بودم بهم بدن و ..
  4. هدیه می‌گیرم. وقتی بگین از این چیزها دوست دارین خب بقیه هم لطف دارن و هدیه می‌دن. مثلا یک دوست خوبم از برادرش که تو گوگل مپ است تی‌شرت آبی «من اینجا هستم» رو برام گرفته بود و تی‌شرت قشنگ پایرت بی و برچسب پایرت بی پشت لپ تاپ هدیه دوستان خوبم توی آیویوید است. مجموعه دیگه از هدایای این تیپی نتیجه کنفرانس ها است و شرکت‌ها و حتی هدیه از طرف دوستان غیرگیکی که می‌دونن من از این چیزها خوشم می‌یاد.

معلومه که در این وسط اولی و چهارمی از دوتای دیگه ارزشمند تر هستن ولی یک نکته خیلی مهم در این میون باید ذکر بشه:

ما چیزی بیشتر از لباس و وسایل هستیم

درسته که لباس و تی‌شرت گیکی و برچسب و … باحاله و همه دوستش داریم و درسته که این چیزها منتقل کننده انواع پیام‌های اجتماعی (تعلق به گروه، تبلیغ عقیده، مخالفت با سانسور و ..) هستن اما در نهایت در یک جمع گیکی، آدم باحال اونی نیست که پول بیشتری برای لباس داده یا فامیلی توی خارج داره که تونسته از تینک‌گیک براش چیزهای باحال بخره یا حتی توی شرکت مشهوری کار می کنه. این چیزها خوبن و هیجان انگیز ولی باحالی آدم ها باید در واقع از درون، از کارها، از دونسته ها و از اخلاقشون بیاد و این چیزها فقط یک پوسته فان روی جریان اصلی درونشون باشه.

اوه! و DIY یا همون Do It Youself و در سطحی پایینتر پیدا کردن، بسیار ارزشمندتر از خریدن است. کسی که چیزی رو خودش می‌سازه در واقع داره دنیا رو به شکلی که دوست داره تغییر می ده و زمین تا آسمون متفاوت است با کسی که طبق قوانین استاندارد دنیا پول می ده و سعی میکنه باحال بودن رو بخره.