دیکتاتورها زمانی که سر کار هستن، فکر می کنن با پلیس و زندان‌هایی که دارن همیشه سر کار خواهند بود و کسی هم جرات نداره و نخواهد داشت بهشون بگه «دیکتاتور». اما خوشبختانه اینطوری نیست و در طول تاریخ دیکتاتورها همیشه روسیاه شدن.
در طول هفته‌های گذشته، دیکتاتور قبلی گواتمالا خوزه افرین ریوس مونت در دادگاه حاضر بود و به مردمی که از جنایات رژیمش می گفتن جواب می داد. این مرد ۸۶ ساله به گفته قاضی «رییس کل کشور بود و منطقی است که از جنایاتی که در جریان بود اطلاع کامل داشت و هیچ کاری برای توقفش نکرد». این دیکتاتور فقط ۱۷ ماه حکومت کرد ولی در همین مدت کوتاه ۱۷۷۱ نفر رو به کشتن داد و حالا به ۵۰ سال زندان به خاطر نسل کشی و ۳۰ سال زندان به خاطر جنایت علیه بشریت محکوم شده.
خوشحالیم که یک دیکتاتور دیگه به نتیجه جنایاتش رسیده و خوشحالیم که کشور گواتمالا هم به این بلوغ رسیده که بدونه کشتن یک آدم یا دار زدنش یا قطع کردن گردنش راه حل مشکلات نیست و هیچ وقت با کشتن، نمی شه جامعه بهتری ساخت.
یه جورایی مرتبط:
* آیا می دونستین در حاصل حاضر ۱۴۰ کشور جهان اعدام رو کنار گذاشتن و در سال گذشته فقط ۲۱ حکومت در جهان وجود داشته که توشون دولت در روندی قانونی، سر فرصت و برنامه ریزی شده آدم کشته؟
* و آیا می دونستین از ۶۸۲ اعدامی که عفو بین الملل در سال گذشته در سراسر جهان – به جز چین – ثبت رسمی کرده، ۳۱۴ تاش تو ایران بوده؟
* کامنت های این مطلب مدیریت می شن (: درد دل زیاده (: