هکرهایی که آنلاین استخدام می کنید تا کسی یا چیزی رو براتون هک کنن، معمولا کلاه‌بردار و دروغگو هستن. حداقل این چیزیه که تحقیق مشترک گوگل و دانشگاه کالیفرنیا مدعی می‌شن.
تمرکز این تحقیق روی هکرهای آماده استخدام یا هکرهای اجاره‌ای است که مدعی می‌شن می‌تونن به درخواست شما و در قبال پول، جایی رو هک کنن یا اطلاعاتی رو از کسی به دست بیارن که خودش راضی به اینکار نیست. این حمله‌ها معمولا حمله‌های مستقیم و متمرکز به یک نفر هستن که اجراشون نیازمند تلاش و کار زیاده و ظاهرا کسانی که کار رو قبول میکنن، یا از تکنیک‌های استانداردی مثل ماحی‌گیری / فیشینگ استفاده می کنن یا اصولا کار رو انجام نمی دن.
بعضی از این هکرها در مقابل درخواست هک جیمیل کلا کار رو رد کردن و بضی ها بین ۱۲۳ تا ۳۸۴ دلار پول خواستن – یک مورد هم ۴۶۱ دلار. متوسط هزینه ای که این آدم ها برای ادعای هک فیسبوک یا اینستاگرام درخواست می کنن، ۳۰۷ دلار است.
در این بررسی، محققان با هماهنگی گوگل یکسری اکانت جعلی در جیمیل درست کردن و بعد از ۲۷ شرکت که به شکل غیرقانونی سرویس «هک» ارائه می‌دادن خواستن که کنترل این اکانت‌ها رو به دست بگیرن. نتیجه جالب بود که از فقط و فقط ۵ نفر از کسانی که کار بهشون پیشنهاد شد واقعا سعی کردن اکانت رو هک کنن و در همه موارد هم «لاگین دو مرحله‌ای» چیزی بود که به طور کامل جلوشون رو گرفت. البته لاگینی که با استفاده از اپ های مربوط به اینکار انجام بشه چون اگر کسی دسترسی به اسمس‌های ما داشته باشه، لاگین دو مرحله‌ای عملا ناامن ترین چیزه.
خلاصه اینکه به هکرهای آنلاین و کسانی که می خوان از شما پول بگیرن تا اکانت کسی رو هک کنن گوش ندین، همچنین در هر سرویسی که هستین، راهنماهای امنیتی اش رو بخونین و فضای خودتون رو امن نگه دارین. عملا تنها شیوه به دست آوردن پسورد کسی اینه که خودمون اشتباهی پسورد رو بهش بدیم؛ چه از طریق صفحات مشابه صفحه لاگین اصلی چه از طریق کی لاگر ها چه هر چیز مهمل دیگه (:
لازمه اضافه کنم؟ هک یعنی روشی هوشمند و خلاق برای استفاده از ابزارهای موجود. اتفاقا چیزهایی مثل فیشینگ، دزدیدن پسورد با برنامه و … دورترین چیز از معنی واقعی هکه.
به نظر من، هش‌ها از قشنگی‌های دنیای کامپیوتر و برنامه نویسی. فانکشن‌هایی که می‌تونن اطلاعات رو به ترکیبی از بیت های دیگه با طول ثابت تبدیل کنن و نتیجه شون هم همیشه برای ورودی ثابت، ثابته. این ایده درخشان منتیج به نتایج خیلی جالبی هم شده. مثلا فرض کنین می خواین بدونین آیا فایلی که دانلود کردین سالمه یا نه. یا می خواین کلی دیتا رو جایی بریزین و سریع پیداشون کنین. یا از اون جالبتر، می خواین به یکی پشت تلفن بگین «یه عدد در نظر بگیر» و بعد عدد رو حدس بزنین و مطمئن باشین که تقلبی نمی تونه اتفاق بیافته یا حتی رمزارز بسازین. همه اینجاها، هش کار گشا است فهمیدنش برای یک برنامه نویس خوب واجبه. توی سه تا ویدئو این بحث ها رو توضیح دادم.
علی یه پکیج برای فلاتر نوشته که توی سایت رسمی دارت هم منتشر شده که خب باحاله. این کتابخونه اجازه می ده بتونیم بخش های مختلف ستینگ رو تو اپ باز کنیم. سورس در گیت هاب
و سایت گپیتا هم کار احسان است که توش می تونین با آدم های ناشناس و اتفاقی چت کنین. معلومه که قدم اولش جذب آدم کافی است یا استخدام کسانی که وقتی شما می رین باهاتون گپ مناسب بزنن (: اما دلیل اصلی معرفی اینه که سورسش روی گیت هاب است و کار رو هم جهانی دیده.
معلومه دیگه؟ چون گاهی ایمیل می گیرم تصمیم گرفتم ایده دوشنبه های شاد آخر ماه رو ادامه بدم. اینجا آدم ها می تونین پروژه هایی که ربطی به محتواهای سایت من داره رو برام بفرستن و لینک بگیرن تا پروژه شون بیشتر دیده بشه.
اخیرا یک خبر دنیای امنیت رو هیجان زده کرد: هکرها می تونستن با زنگ زدن به واتس اپ هر کسی، کد دلخواهشون رو روی گوشی اون اجرا کنن، حتی بدون نیاز به اینکه به تماس جواب بده. توی این ویدئوی کوتاه نگاهی می ندازیم به روش، آسیب پذیری و راه حل واتس‌اپ برای اون.
اگر به یه بچه بگین «این کارتون آخره. بعدش تلویزیون خاموش» معمولا مقاومت می کنه اما اگر همین رو عوض کنین به اینکه «وقتی تموم شد خودت می پری خاموش می کنی یا من خاموش کنم» یکی از گزینه‌ها به نظرش جذاب‌تر میاد و انتخابش می‌کنه. این کلک توی دنیای آدم بزرگ‌ها هم تکرار می‌شه. البته منظورم انتخاب زوری بین «بد» و «بدتر» نیست، اونجا اکثرا می دونیم گزینه‌های دیگه (خوب، خوبتر، عالی) هم هستن ولی خب اصولا حق انتخابشون رو نداریم. در اینجا منظورم چیزی مثل «آیا با رقصیدن بچه ها با آهنگ ساسی مانکن موافق هستید» یا «قاتل رو اعدام کنیم یا آزاد کنیم؟» است. معمولا سیستم‌ها سعی می کنن ما رو سر دوراهی‌های مصنوعی ای بذارن که انگار مخالفت با یکیش باید تایید اون یکی تلقی بشه.
اکثر چیزهای اطراف ما اینطوری هستن و از همین طریق هم بقای خودشون رو تضمین می کنن. مثلا اگر بگیم با سرمایه داری مخالفیم می گن «شوروی هم که شکست خورده» یا اگر بگیم با حجاب اجباری مخالفیم جوابشون اینه که «از مسیج حقوق می گیرین؟». یا اگر راسل توضیح بده که «چرا مسیحی نیستم»، اینو به عنوان سند رد مسیحیت و تلویحا پذیرش اسلام نشون می دیم (:
قصدم کش دادن نیست، فقط یادآوری اینه که هر وقت جایی صحبت از «این یا اون» می شه لازمه فکر کنیم که کدوم گزینه سوم و چهارم و پنجم و .. از ماجرا حذف شدن. در داستان این روزها، من هم معتقدم که ساسی مانکن آهنگ مناسب رقص دانش آموزها نیست ولی معلومه که گزینه مقابلش «نرقصیدن» نیست. اتفاقا برای پرورش آدم سالم داشتن زنگ رقص و موزیک شاد احتمالا بسیار کاراتر از یکسری درس‌های ما است یا در بحث «طرفدار حمله آمریکا هستید یا ادامه وضع موجود» جواب من هیچ کدوم است – حتی اگر راه حل دقیق و لحظه ای ای نداشته باشم. حداقلش اینه که می دونم کشور باید بهتر بشه و با جنگ و وضع موجود این اتفاق نمی افته. حالا می تونم امیدوارم باشم که یک فشار داخلی این اصلاح رو ایجاد کنه یا یک نیروی داخل حکومت که فعلا اثری ازش نیست یا ترکیب هر دو یا فشار برای حفظ حداقل حقوق انسانی یا کلی چیز دیگه.
جواب «آیا با رقصیدن بچه هاتون با آهنگ ساسی مانکن موافق هستین»، برای من یک بله یا خیر ساده نیست بلکه چیزی شبیه اینه که «چرا باید به جایی برسیم که بچه ها برای شادی ساسی مانکن پخش کنن؟» یا «خاک بر سرتون که اینقدر همه رو از شادی و انتخاب محروم کردین که رسیدیم به اینجا» یا هر جواب مشابه (: همیشه به گزینه مخفی بین گزینه های ارائه شده فکر کنین.
این روزها به اصطلاح هک اینستاگرام زیاد شده و مثل همیشه یه دکون عجیبی هم درست شده به اسم «مسوول امنیت اینستاگرام» (: واقعیت اینه که امن نگه داشتن اکانت اینستاگرام پیچیده تر از روشن کردن ماشین لباسشویی نیست. چهار تا دگمه و تنظیم که خوبه درست بعد از دیدن این مطلب، یاد بگیرین و بزنین؛ هرچند که هیچ مشکلی هم نداره اگر اینکار رو به یکی دیگه بسپرین.
برای امن بودن اینستاگرامتون این چند تا قدم لازمه:
۱. پسورد قوی انتخاب کنید. حداقل ۸ کاراکتر شامل حروف کوچیک و بزرگ و عدد و عبارت های خاص. غیرقابل حدس زدن و نامرتبط با زندگی شخصی تون (مثلا سومین پسوردی که احتمالا آدم ها تست می کنن اسم سگتون است)
۲. پسورد رو دائما تغییر بدین – حدودا شش ماه یکبار. با کسی هم به اشتراکش نذارین به هیچ دلیلی. پسورد مثل مسواک است: فقط خودتون استفاده کنین و گاه گداری هم عوضش کنین.
۳. یکی از دو مدل [تایید دو مرحله ای اینستاگرام] رو فعال کنید. یک مدل با اسمس است که در ایران چندان هم امن نیست و یکی دیگه با اپ های ایجاد پسورد یکبار مصرف از جمله Google Authenticator
۴. ایمیل آدرسی که به اکانت معرفی شده رو هم امن نگه دارید. عملا هر کس به ایمیل شما دسترسی داشته باشه می تونه خیلی چیزهای شما رو ریست کنه و ببینه. مطمئن بشین در اکانت اینستاگرامتون، ایمیل امنی رو تنظیم کردین.
۵. اگر از دستگاه کس دیگه ای به اینستاگرام لاگین کردین مطمئن باشین که آخر کار ازش خارج هم بشین. هرچند که ممکنه رو کامپیوترش برنامه ای باشه که پسورد شما رو نگه داره.
۶. به هیچ سیستم دیگه ای دسترسی به اکانت ندین. برنامه ها به دلایل مختلف دسترسی اتصال به اینستاگرام می کنن، اگر واقعا نمی دونین چیکار دارین می کنین، بهشون دسترسی ندین
۷. اکانت های دیگه مثل فیسبوک رو هم به اکانت اینستاگرام متصل کنید. اینطوری ریکاوری راحتتر می شه.
و البته اصل عمومی اینه که موبایلتون رو هم هیچ وقت به دست هیچ کس ندین. یه آدم بد می تونه در عرض چند ثانیه یه برنامه مخرب رو گوشی شما نصب کنه که از اون به بعد همه کارهای شما رو ببینه و به همه چیزتون دسترسی داشته باشه.
لینوکس توی اکثر میزکارهاش (کی دی ای، گنوم، ایکس اف سی ای و بقیه) مفهومی جذاب داره به اسم ورک‌اسپیس. انگار چندین محیط کار دارین و هر بار به یکیش سوییچ می کنین. این قابلیت الان توی مک هم هست و همچنین در ویندوز ولی نمی دونم چرا ویندوز به شکل دیفالت اضافه اش نمی‌کنه. این قابلیت باعث می شه پنجره‌ها و فعالیت‌های شما کمی مرتب‌تر بشه. مثلا من معمولا با ۹ تا ورک‌اسپیس کار می کنم. توی اولی براوزر و چت و کارهای مرسوم. توی دومی کارهای شرکت. توی سومی کار متفرقه در حال انجام. توی چهارمی پروزه طولانی مدتم. توی پنجمی ساخت ویدئوکست یا چنین چیزهایی و … و توی آخری (نهم) برنامه هایی مثل پخش کننده موزیک و تورنت و ادیتورهایی که باید همیشه باز باشن (مثلا آنتی فیلتر و …).
توی اسکرین شات بالا که حین کارم و تست اوبونتوی جدید گرفتم، ورک‌اسپیس ها رو سمت چپ می بینین. می یبنین که اینکار باعث می شه صفحه ام منظم تر باشه و مثلا وقتی در اولی آلت تب می زنم، فقط براوزر و چت ها رو ببینم و اگر خواستم کار شرکت رو بکنم برم توی ورک‌اسپیس دوم و آلت تب فقط منو توی برنامه های مربوط به کارم بچرخونه و موارد مشابه.
اما مشکلی که دارم اینه که توی گنوم جدید (این چند سال!) به حالت پیش فرض این صفحه ها زیر هم قرار گرفتن و اگر بخوام از اولی به نهمی برسم باید هی کنترل آلت پایین رو بزنم و سر راه هم از همه چیزهای دیگه رد بشم. منطقا اگر اینها یه دیوار ۳ در ۳ بودن خیلی راحتتر به مقصد می رسیدیم. راه حل؟ قبلا یه پلاگین داشتم که اینها رو به شکل دیوار ۳ در ۳ می چید ولی از امروز تصمیم گرفتم با شورتکات بین اینها حرکت کنم. اینجوری تو کامند لاین می شه گفت که کنترل آلت n بره به ورک اسپیس n. گفتم شاید به درد شما هم بخوره:
در این رادیوگیک دو چیز از همه درخشان‌تر هستن، دوست داشتن و ساختن. هم از دوست داشتنی ترین زبان های برنامه نویسی می گیم و هم از دانشمندهایی که دوست دارن واقعا موجوداتی زنده بسازن. از امنیت و هک می گیم و از گروه دانشمندهایی که به سازمان های اطلاعاتی مشاوره می دادن و حالا دنبال مشتری جدیدن.
از کشف های بزرگ دنیا، اومدن آیفون در … داداداد.. ۲۰۰۷ بود! ۱۲ سال پیش مفهوم مدرن اسمارت فون اختراع شد که حداقل کلید رو داشت و عملا یک صفحه بزرگ تاچ بود و هست. اما این تقاضا (که از ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ تقریبا سه برابر شده – ایران رو ببینین) مشکل بزرگی داره: قیمت. را حل؟ یک سیستم عامل جدید مبتنی بر لینوکس به اسم کای او اس که ما ازش نشنیدم چون اینقدر تلفن هاش ارزون هستن که فعلا حتی به ما هم نرسیده. این سیستم عامل در حال حاضر سومین سیستم عامل پر استفاد هموبایل است و ۲۰ میلیون دلار هم سرمایه ازگوگل جذب کرده. تلفن های کای او اس در حال حاضر به قیمتی در حد ۷دلار به فروش می رسن – در اندونزی و گوگل آسیستانت، واتس اپ و یوتوب و غیره دارن. کمی توضیح و اهمیت ارتباط و اتصال.
بالاخره بعد از مدت ها، مایکروسافت در آپدیت جدید ویندوز ۱۰، ایده safe remove رو از دیفالت حذف کرد و حالا منطق ما quick removal است به جای better perfomance. حالا اگر کپی تموم شده، می تونین سریعا یو اس بی رو بکشین و نگران این نباشین که دیتاها نوشته شدن یا نه. [ توضیح خودم و اینکه عمر کوتاهه ]
فقط یک شرکت بازیافت لوازم الکترونیک، ۶۶هزار آیفون رو خورد کرده چون پسوردشون رو نداشته. مشکل فیچر iphones activtion lock یا همون iCloud lock است که قراره علیه دزدی کار کنه و اگر شما یک آیفون به دست بیارین بدون داشتن پسورد نفر قبلی نمی تونین استفاده اش کنین. این باعث شده از یکطرف هکرها کار جدید پیدا کنن «پیدا کردن پسورد صاحب اصلی از طریق فیشینگ و غیره» و از یکطرف آیفون هایی که صاحبشون به خیریه ها اهدا می کنه، عملا بی استفاده باشن. مگر اینکه یادش باشه این رو حذف کنه! مثلا در یک آمار اتحادیه وایرلس گفته که از حدود ۶ میلیون تلفن همراه اهدا شده به خیریه، ۳۳۳۵۱۹ تا آیفون بوده در شرایطی که می شده ازشون استفاده کرد اما این وسط ۳۳هزار تاشون آی کلاود لاک داشتن و عملا فقط می شد خوردشون کرد.
بحث نظرسنجی اش. سوال هایی مثل زبانی که دوست دارین استفاده کنین و میزان حقوق و چیزی که معمولا استفاده می کنین و … و نتایج؟ زبانی که هم پر تقاضا است و هم لذت بخش: پایتون. پایتون در این نظر سنجی سریعترین زبان در حال رشد در بین زبان های اصلی است و اخیرا هم که رتبه اول سوالات در استک اورفلو رو به دست آورد. گفته می شه زبان خیلی خوب برای شروع و خیلی خوب برای حرفه ای ها است. در نمودار پر کاربردترین زبان ها، جاوا اسکریپت و اچ تی ام ال و سی اس اس اول هستن. بعد اسکوئل و بعد پایتون و بعد جاوا و بعد شل اسکریپت ها. زبانی هم که «پر لذت ترین استفاده و پر درآمدترین» است، راست است. کاربرانش کمتر هستن ولی برای چهارمین سال در صدر «پر عشق ترین زبان» انتخاب شده! گفته می شه راسط همون سی است که با درک امروزی ما طراحی شده. پر عشق ترین دوم پایتون بوده و بعد تایپ اسکریپت و بعد کاتلین و بعدش هم وب اسمبلی. در صدر «پر درآمد و پر تقاضا و لذت بخش» هم زبان گو است. به نظر می رسه نقش اصلی پر حقوق های این زبان، خودکار سازی پروسه های دواپس است. و خب پر استفاده ترین هم که جاوااسکریپت بوده چون کل فرانت اند و بخشی از بک اند رو هم پوشش می ده. در نهایت؟ پر حقوق ترین شغل مرتبط با برنامه نویسی دواپس است و این مد جدید SRE یا site reliability engineers.
یک گروه راز آلود از دانشمندها برای پنتاگون گزارش هایی از ماهواره های جاسوسی تا سلاح های هسته ای تهیه می کردن، ولی حالا بودجه شون قطع شده و دنبال یه اسپانسر دیگه هستن. ظاهرا کل دنیا اسپانسر بازی شده ! [توضیحات خودم] . این گروه که به اسم جیسون‌ها شناخته می‌شن از دپارتمان دفاع آمریکا (که کارش بیشتر حمله است) شنیدن که به سرویسشون نیازی نیست و حالا دنبال یه اسپانسر جدید هستن تا به کار قبلیشون ادامه بدن. گفته می شه یه کشور دیگه به کار کردن باهاشون ابراز علاقه کرده. این تیم تقریبا ۶۰ نفر دانشمند هستن که در زندگی معمولی تو دانشگاه ها و صنایع درس می دن و کار می کنن ولی هر تابستون دور هم جمع می شن تا مسائل مربوط به نیروهای نظامی، سازمان های جاسوسی و گروه های مشابه رو بررسی کنن و گزارشی تهیه کنن. اما حالا که پنتاگون پول نمی ده، گفتن یه گروه مستقل هستن و آماده همکاری با یه اسپانسر جدید (: خلاصه گفتم که بدونین چنین چیزهایی هست، اگر لامز داشتین!
پورن بن انگلیس رو هم داریم که البته سه ماه دیگه است. ماجراش اینه که قراره کاربران بریتانیایی یا درست تر بگیم UK، برای رفتن به سایت پورن نیازمند یک تاییدیه سن باشن. دلیلش هم حفاظت کودکان از پورن است. البته لازم نیست تو هر لاگین یا در هر سایت اینکار رو بکنین. یه بار می گین من می خوام پورن ببینم و سنم هم به پورن دیدن می رسه و خلاص. سایت ها از همدیگه می پرسن. بخش عظیمی از اینترنت صرف پورن دیند می شه و خیلی ها می بینن، اصلا چیز عجیبی نیست ولی خب سیستم سانسور ما تو ایران باعث شده هیچ مرزی بین سن نباشه و هر کس ببینه. توضیحات خودم.
مقاله ای که ماه گذشته توی بررسی علمی پکن منتشر شده می گه که دانشمندها ژن MCPH1 که گفته می شد نقش مهم در شکل گیری مغز ما داره رو گرفتن و به امبریوی میمون اضافه کردن، از طریق ویروسی که ژن رو منتقل می کرده. ۱۱ تا از این میمون های ماکاک داشتن که ۶تاش مردن و بعد روی ۵ تای باقی مونده تست کردن شامل MRI و بررسی حافظه. مقاله می گه اندازه مغز تفاوتی نداشته ولی حافظه کوتاه مدت این ماکاک ها بهتر از گروه های شاهد بوده. درسته که تعداد نمونه برای نتیجه گیری خیلی کمه، ولی نویسنده ها این آزمایش رو اولین سری از آزمایش های مرتبط با ترنس-ژن ها می دونن که داره سعی می کنه به این سوال جواب بده که ما کجا تونستیم راهمون رو در مسیر تکامل از میمون ها جدا کنیم. البته در سطحی دیگه، این تحقیق بحث های اخلاقی رو هم شروع کرده. آیا اگر ما میمون ها رو باهوش تر و انسان-طور تر بکنیم، بهشون لطفی کردیم؟ بخصوص اگر زنجیر شده و تو قفس نگهشون داریم. و تا کجا حق داریم پیش بریم؟ این بحث از ۲۰۱۰ با مقاله ای به اسم «اخلاقیات استفاده از نخستی های ترنس ژنیک برای مطالعه آنچه ما را انسان می‌کند» شروع شد و هنوز هم ادامه داره. خوبه این وسط بدونیم که ۹۸٪ دی ان ای ما با میمون های بزرگ یکسانه! و البته بحث اینکه تا اروپا و آمریکا دارن می زن تو سر و کله خودشون، چینی ها ممکنه یه ارتش از گوریل های باهوش و رزمنده درست کرده باشن (: و البته یک خبر هم این رو تکمیل کرد: چین یک دوقلوی مهندسی ژنتیک شده رو هم به دنیا آورده. این توی یک ایمیل که یه دانشجوی سابق به استادش تو آمریکا زده مشخص شده. به نظر می رسه امبریو (جنین) تغییر ژنتیک داشته و حالا یه ایمیل به استاد سابق «خبر خوش» رو داده که واقعا به دنیا اومدن. صحبت هایی از اخراج هست و البته استاد آمریکایی گفته هیچ ارتباطی به این کار نداره و سطح اخلاقی شغلش رو حفظ می کنه و این حرفها.. ولی داره اتفاق می افته به هرحال. چی شد؟ تموم نشد؟ بله مهندسین هم .. بذارین اینطوری بگم که dna ماده پایه های حیات و یک پلیمر است و مهندسینی در کورنل ماشین هایی از بیومتریال ها ساختن که خواصی شبیه موجودات زنده داره. من رفتم.
اپل بعد از پروند آنتی تراست قبلی حالا درگیر یک پرونده جدید در اروپاست: ترجیح اپلیکیشن های خودش در اپ استورش. بحث پرونده اینه که‌آیا اپل از تفوق خودش در بازار سوء استفاده کرده یا نه. همین بحث در ایران و نیاز بهش . مقابله با مگا اپ ها که همه چیز هستن و جای کار برای بقیه نمی ذارن و همینطور بحث کافه بازار و ترجیح یا تبلیغ برای اپلیکیشن های خودش که چند وقتی مطرح بود. ادعاشون اینه که برای بقیه هم تبلیغ کردن ولی در نهایت بحث ما یک مورد نیست. بحث ما نیاز به بودن یک قانون علیه سوء استفاده از شرایط غیررقابتی است.
و خب تو ایران بخشنامه نمی دونم چی چی دانشگاه که در زمان ما می گفت شلوار جین ممنوعه و مدل موی غربی، حالا اضافه کرده که دانشگاه و نمی دونم شورای بررسی رفتار آدم ها قراره به رفتار دانشجوها در فضای مجازی هم رسیدگی کنه. مهمل کامل. ۱۹۸۴ یا هر رژیم سرکوبگر دیگه که می شناسین رو نام ببرین و دقیقا همین کار رو می کنه. دانشگاه جای درس است و حوزه اختیاراتش هم محدود به خودش. [ توضیحات خودم ] و البته ارتباطش با اسمس کشف حجاب در ماشین (:
حالا که از ایران می گیم، لو رفتن اطلاعات تپسی رو هم داشتیم. حقوق من درمورد اطلاعاتم، شیوه برخورد باهاش (قوانین مجبور کننده به اعلام) و مشکلات داخلی شرکت ها در تضمین این چیزها
بخش آخر
نامه ها
بیژن:
اول این که رسمن چین رو کشور کمونیستی اعلام کردی و حتا پا رو پیش گذاشتی و طوری گفتی انگار اونجا همه‌چیز به صورت کمونیستی اداره می‌شه. این برای من که همیشه با مواضع و بلوغ تو توی نقد حال می‌کردم خیلی تعجب‌برانگیز بود. چین یک کشور کمونیستی نیست چون کمونیسم تعریف خاص و مشخصی نزد افکار عموم و الیت روشنفکر داره. کمونیسم سیستمی هست که از سوسیالیسم عبور کرده و دیگه همه دارن توی گل و بلبل و باقالی‌پلو در کنار همدیگه حال میکنن و دیگه توش دولتی هم به شکل کلاسیک قضیه وجود نداره. ربط دادن دولت مرکزگرا، توتالیتر و به طرزی وحشیانه سرمایه‌دارانه‌ی چین به کمونیسم کاملن اشتباهه. این که حزب حاکم این کشور خودش اسم کمونیسم رو به دوش می‌کشه نباید باعث بشه ما – مخصوصن اگر بخوایم بی‌طرف باشیم – چنین تحلیلی داشته باشیم.
