در هفتههای اخیر، یکبار دیگه ایران اسلامی تبدیل شد به بزرگترین زندان خبرنگاران جهان. این واقعا متاسف کننده است و من واقعا شرمندهام. در حال حاضر ایران ۳۶ روزنامهنگار زندانی داره که دوستان آنلاین ما ابطحی و وحیدآنلاین و خانم توحیدلو و ژیلا بنی یعقوب هم جزو اونها هستن. من می خوام اونها سریعا آزاد بشن. در ظاهر من قدرتی ندارم ولی زیبایی کار اینه که بهترین آدمهای طول تاریخ با من هم نظر بودهان و همین الان هم با شرافتترین انسانهای دنیا، با من همراهن. من به همراه تمامی آدمهای شجاع تاریخ و شریف زمین، خواهان آزادی افرادی هستم که به خاطر عقیده و اظهار اون، به زندان میرن.
این رو به دعوت بلاگنوشت نوشتم. کسی رو دعوت نمی کنم چون می دونم همه خودشون می دونن که باید بنویسن.
این گزارش نشان میدهد که در اول دسامبر ۲۰۰۸، حداقل ۱۲۵ خبرنگار در زندانهای جهان بودهاند که ۲ نفر از سال گذشته کمتر است. چین کماکان بزرگترین زندان روزنامهنگاران و این آمار خجالت آور را ۱۰ سال است که ادامه داده. در مرحله بعدی کوبا، برمه، اریتره، ازبکستان و آذرباییجان و ایران کشورهای بعدی هستند.
از این ۱۲۵ نفر، ۵۶ نفر فعالان رسانههای آنلاین هستند و تعداد آنلاین نویسان زندانی از سال ۱۹۹۷ که اولین مورد این موضوع گزارش شد تا کنون دائما در حال افزایش بوده است.
مدیر اجرایی کمیته حمایت از روزنامهنگاران میگوید: «روزنامهنگاری آنلاین چشمانداز رسانه و شیوهای که ما بایکدیگر ارتباط برقرار میکنیم را تغییر داده است. این قدرت و تاثیر نسل جدید روزنامهنگاران آنلاین، توجه حکومتهای سرکوبگر را در سراسر جهان جلب کرده و باعث شده به این شکل از خبرنگاری حمله کنند».
تقریبا ۱۳ درصد خبرنگارانی که در زندان هستند، محاکمه نشدهاند. این تاکتیک توسط کشورهای اریتره، اسراییل، ایران، آمریکا و ازبکستان استفاده میشود که طی آن، افراد دستگیر شده و تحت عنوان بازجویی، برای مدتهای طولانی در زندان نگاه داشته میشوند.
در ایران، پنج خبرنگار در زندان هستند که عبارتند از:
محمد حسین فلاحیازاده : دستگیر شده در اول نوامبر ۲۰۰۶. دلیل دستگیری این خبرنگار العالم، گزارش او در مورد سرکوب شدید دولت علیه معترضین ایرانی-عرب استاد خوزستان بوده است.
عدنان حسنپور: خبرنگار کرد که در شهر مریوان دستگیر شد و به دلیل اقدام علیه امنیت ملی به مرگ محکوم شد.
محمد صدیق کبودوند : از نشریه پیام مردم و عضو سازمان حقوق بشر کردستان. نشریه او پس از ۱۳ شماره توقیف و مدیر مسوول آن دستگیر شد. این خبرنگار به سپری کردن ۱۱ سال در زندان محکوم شده است.
مسعود کردپور: خبرنگار مستقل. این خبرنگار کرد در شهر بوکان دستگیر شد. اتهامش تبلیغ علیه نظام است به دلیل مصاحبهاش با بی.بی.سی. و رادیو فرانسه. به اتهام فوق الذکر، به یکسال زندان محکوم شده است.
مجتبی لطفی: خبرنگار آزاد. این طلبه وبلاگنویس در قم دستگیر شد و اتهامش انتشار نظرات آیت الله منتظری علیه محمود احمدی نژاد بوده است. او در دادگاه به پنج سال تبعید محکوم شد.
سید پرویز کامبخش، بیست و ساله است و دانشجوی دانشگاه (پوهنتون) بلخ در رشته روزنامهنگاری. چند ماه قبل پرویز، مقاله ای که در مورد برخورد فرودست با زنان در اسلام صحبت می کرده از اینترنت دانلود کرده و آن را به دوستان خود داده است.
ماه اکتبر سال گذشته (تقریبا سه ماه قبل)، دادگاه شریعت افغانستان این روزنامه نگار جوان روزنامه جهان نو را به مرگ محکوم کرده است. شاکی او یک فرد حقیقی بوده و «جرم» او کفر.
بر اساس اخبار، دادگاه او بدون شاهد و وکیل برگزار شده و بنا به روزنامه The Independent، این هفته سنای افغانستان هم حکم را تایید کرده است.
مقامات چینی یک وبلاگ مشهور که توسط نویسنده ای تبتی به نام ووسر (Woeser)اداره می شد را تعطیل کردند. این نویسنده می گوید از تعطیل شدن وبلاگ اش سورپریز نشده است اما دلیلی هم برای بسته شدن آن نمی بیند.
ووسر می گوید «به وبلاگم سر زدم و دیدم که بسته شده است پس یک امیل به Tibetcul.net زدم به این امید که جوابی بگیرم. آن ها در اواسط روز پاسخ دادند که مقامات جبهه متحد مرکزی به ایستگاه کنترل وب Gansu دستور داده اند که وبلاگ من باید بسته شود. وبلاگ من در ایالت Gansu رجیستر شده بود.»