در این شماره از رادیو گیک در این موارد حرف می زنیم:
– استالمن و ماجراهای اون اطراف و این اطراف
– گوگل و ماجرای بستن اکانت های ایرانی ها و حتی بیشتر از اون
– اینترنت طبقاتی در ایران
– بک دور توی پی اچ پی و اخبارش
– …
با ما باشین که جهان نیاز به هکرهای بیشتری داره!
یا توی برنامه های پادکست دنبال «کیبرد آزاد» یا «جادی» یا «رادیوگیک» یا jadi یا radiogeek بگردین. هر کسی رادیوگیک رو پیدا نمی کنه، شانس می خواد و البته آنتی فیلتر خوب (: چون فیلترچی به طور خاص رادیوگیک رو دوست نداره (:
و البته ایده جدید که اگر توشون سابسکرایب کنین / مشترک بشین یا هر چی بهش میگن، خوشحال می شم:
خبرهای این هفته اینقدر داغ بود که اصلا جا نداشت بریم سراغ رادیوی ویژه، تو این شماره به ترتیب در مورد ماجرای بدافزار ماین کننده رمزارز روی مودم های مبین نت، ماجرای ابرآروان، ماجرای کلاب هاوس و ماجرای فروش یک فایل jpg به قیمت ۶۹ میلیون دلار و بحث NFTها گپ می‌زنیم. با ما باشین که ماجراها زیادن! (:
یا توی برنامه های پادکست دنبال «کیبرد آزاد» یا «جادی» یا «رادیوگیک» یا jadi یا radiogeek بگردین. هر کسی رادیوگیک رو پیدا نمی کنه، شانس می خواد و البته آنتی فیلتر خوب (: چون فیلترچی به طور خاص رادیوگیک رو دوست نداره (:
و البته ایده جدید که اگر توشون سابسکرایب کنین / مشترک بشین یا هر چی بهش میگن، خوشحال می شم:
در این شماره، اولش نگاهی طولانی داریم به هکی که موفق شده اپل، مایکروسافت، اوبر، یلپ و کلی جای دیگه رو یکضرب هک کنه و ازشون بالاترین میزان باونتی ها رو بگیره. بعد نگاهی به شرایط ایران و نظر گیتس در مورد بیت کوین و کلی چیز دیگه، شامل هلی‌کوپتر توی مریخ! با ما باشین که جهان به هکرهای بیشتری نیاز داره
یا توی برنامه های پادکست دنبال «کیبرد آزاد» یا «جادی» یا «رادیوگیک» یا jadi یا radiogeek بگردین. هر کسی رادیوگیک رو پیدا نمی کنه، شانس می خواد و البته آنتی فیلتر خوب (: چون فیلترچی به طور خاص رادیوگیک رو دوست نداره (:
و البته ایده جدید که اگر توشون سابسکرایب کنین / مشترک بشین یا هر چی بهش میگن، خوشحال می شم:
در این شماره، چندین مساله مهم داریم. اونقدر مهمه که ترجیح می دم اول بریم توی اعماق و بررسی‌شون کنیم و اگر وقتی بود، برگردیم سر زندگی مون در اخبار مرسوم. گفتنی‌های ابرایران رو می‌گیم و در مورد واتس اپ و توییتر یادآوری می کنیم که کجای جهان ایستاده ایم. بعدش هم اخبار مرسوم. با ما باشین که اتحادیه یکی از راه‌های نجاته.
یا توی برنامه های پادکست دنبال «کیبرد آزاد» یا «جادی» یا «رادیوگیک» یا jadi یا radiogeek بگردین. هر کسی رادیوگیک رو پیدا نمی کنه، شانس می خواد و البته آنتی فیلتر خوب (: چون فیلترچی به طور خاص رادیوگیک رو دوست نداره (:
و البته ایده جدید که اگر توشون سابسکرایب کنین / مشترک بشین یا هر چی بهش میگن، خوشحال می شم:
بوستون هم رای‌ای مشابه شهرهای سان فرانسیسکو، اوکلند، کالیفرنیا،کمبرج و ماساچوست داد و طبق قانونی استفاده دولت از تکنولوژی های تشخیص چهره برای زیرنظر گرفتن شهروندان رو ممنوع کرد. طبق این قانون استفاده از این تکنولوژی یا حتی خریدن نرم افزارهای مرتبط با اون ممنوعه. یکی از اعضای شورای شهر در این مورد گفته که این شورا نمی تونه با تکنولوژی ای که حقوق پایه ای شهروندان رو تهدید می کنه، موافق بشه.
البته قانون استثناهایی رو هم قائل شده و مثلا می‌پذیره که دولتی ها برای آنلاک کردن ابزارهاشون از تشخیص چهره استفاده کنن یا در عکسها، صورت ها رو جدا کنن ولی اینکه بتونن بر اساس تشخیص چهره هویت تک تک افراد رو تشخیص بدن ممنوع شده.
این مجموعه قوانین تا حدی مرتبط هستن به اتفاقات جدید آمریکا و ایده هایی مثل اینکه حکومت ممکنه به سمت زیر نظر گرفتن دائمی همه شهروندان حرکت کنه؛ چیزی که کاربردش این روزها در حکومت های دیکتاتوری است و برای سرکوب عقاید مخالف. در اقدامی مشابه، نیویورک تمام نیروهای پلیس رو مجبور کرده تا ابزارهای شنود / نظارت خودشون رو شفاف کنن و مشخص باشه چه توانمندی هایی دارن. همچنین شرکت های آمازون و آی بی ام اعلام کردن که تکنولوژی های تشخیص چهره رو به دولت نخواهند فروخت.
شاید در ابتدا به نظر بیاد که اگر نیروی پلیس بتونه دوربینی به چشم داشته باشه که اسم و درآمد و مشخصات هر آدمی که می بینه رو بهش نشون بده یا هر لحظه که خواست بتونه مشخصات دقیق تمام افراد جلوی هر کدوم از دوربین های به اصطلاح راهنمایی و رانندگی رو به دست بیاره خوب باشه و امنیت به بار بیاره. ولی در عمل اینجور تکنولوژی ها به دلایل مختلف منجر به جامعه هایی آزادتر و خلاق تر و پویاتر نشدن. یکی از دلایل، عدم توازن این قدرت ها است. آیا مردم هم می تونن نسبت به رفتار بد پلیس بر اساس دوربینی که روی ماشین پلیس نصبه شکایت کنن؟ آیا مردم هم می تونن هر جای زندان رو که خواستن نگاه کنن و ببینن رفتار و زندگی بازداشت شده ها و زندانی ها چطوریه؟ آیا مردم هم می تونن یه دوربین داشته باشن که باهاش مجلس رو نگاه کنن و کنار صورت هر نفر مربعی باشه که نشون بده در طول ۱۰ سال گذشته چقدر پول از کجا گرفته؟ این عدم توازن، عملا این ابزارها رو به سیستم های سرکوب قوی تر وصل می کنه.
اوان گریر مدیر موسسه حقوق دیجیتال «مبارزه برای آینده» میگه که «تکنولوژی تشخیص چهره خطرناک و ذاتا سرکوبگر است. این تکنولوژی قابل اصلاح و کنترل نیست و باید از بین برود». شاید این نظر تند باشه ولی حداقل در وضعیت فعلی جهان، این تکنولوژی چیز برابری نیست. وقتی در کشوری حداقل استانداردهای برخورد با متهمین یا امکان دسترسی به حقوق اولیه انسان ها وجود نداشته باشه، تکنولوژی های تشخیص چهره عمومی در معابر، فقط و فقط سرکوب کننده حق اظهار نظر آزاد خواهند بود؛ حتی اگر به اسم امنیت و غیره قالب بشن. حالا این رو بذاریم کنار احتمال اشتباه و مشکلات الگوریتم تشخیصی که الان وجود داره تا بفهمیم چرا قانونگذارانی که عقلشون می‌رسه و دنبال بهتر شدن جامعه شون هستن، قوانین مستقیمی وضع می کنن تا چنین چیزهایی به شهر و کشورشون راه پیدا نکنن.
اینکار در جاب به تلگرام است که سرویس‌هاش رو به آمازون وب سرویس و گوگل کلاود برده بود تا دسترسی شهروندان رو به سرویسش حفظ کنه. روسیه قبل از این در روز جمعه سرورهای اصلی تلگرام رو بلاک کرده بود چون تلگرام قبول نکرده بود اطلاعات شخصی شهروندان رو به سازمان اطلاعات روسیه تحویل بده.
فعلا که در توییتر و شبکه‌های اجتماعی کاربران در حال مسخره کردن این تصمیم هستن و سرویس‌های متنوعی هم در روسیه از کار افتادن چون همه شون از همین رنج آی پی استفاده می‌کردن. البته من و شمای ایران با تجربیات عزیزمون می‌تونیم بگیم که برای کشوری مثل روسیه خیلی هم مهم نیست با اینکار چقدر از تکنولوژی جهان عقب می افته یا چقدر مردم دچار مشکل می شن؛ به هرحال چنین کشوری وقتی نتونه گفتگوهای آدم ها با هم رو بخونه، تنها جوابش سانسور و اجبار به استفاده از سرویسی است که توش خوندن حرف‌های همه آدم‌ها، براش ممکن باشه.
در شماره ۸۱ رادیوگیک، در تقاطع تکنولوژی و جامعه به اخبار نگاه می کنیم. سعی می کنیم نگاهی عمیق تر داشته باشیم تا بفهمیم اگر همه آدم ها زیر نظر باشن و برای هر کاری امتیاز بگیرن، «بداخلاق ها نمی تونن سوار قطار بشن» چطوری تبیدل می شه به «معترض ها اجازه ندارن بیان اینترنت». در این شماره به ربات ها نگاه می‌کنیم و مثل خیلی از موارد، مخاطب هامون باید بالای ۱۶ سال داشته باشن.
استارتاپی که مغز شمار و به کلاود منتقل می کنه – البته به شرط کشتن شمانت کام استارتاپی آمریکایی است که پروسسی کشف کرده به اسم vitrifixation که روش خرگوش ها درست کار کنه و می تونه اطلاعات مغز رو به کلاود کپی کنه. و البته آدم های پشتش معقول به نظر می رسن. دانشجویان mit و دو تا جایزه مرتبط اما تنها اشکال فعلا اینه: پروسه مرگ آور است. البته از y combinatior هم جایزه بردن و اگر ۱۰هزار دلار بدین می تونین توی فهرست انتظار بمونین تا وقتی روششون بهتر شد، جزو نفرات اول باشین. احتمالا در ۲۰۲۱ و البته مشکل دوم هم هنوز حل نشده: با مغز آپلود شده نمی شه هیچ کاری کرد. یعنی نه قابل خوندن است نه استفاده به عنوان مغز! کمپانی می گه حوالی ۲۰۲۴ می تونه شبکه عصبی ای داشته باشه که از این دیتا استفاده کنه. [ توضیح ومقایسه با استارتاپ های خودمون ]
سورس کد آپولو۱۱ روی گیت هاب
سورس اولیه آپولو در دهه ۶۰ توی mit نوشته شد و بالاخره تونست بشر رو به ماه ببره و حالا این سورس کد روی گیت هاب است و می تونین نگاهش کنین. البته فهمیدنش بسیار سخته چون به اسمبلی نوشته شده اما اگر نگاهش کنین، نکات بسیار جالبی توش هست. برنامه منطقی و طبیعی است ولی کامنت ها و شوخی های توی کد زیاد ، بامزه و عالی هستن. مثلا اسم فایلی که عملیات شلیک رو بر عهده داره burn_baby_burn است که حتی ممکنه به جنبش سیاهپوستان مرتبط باشه. یکی از برنامه نویس ها می گه کد نویس های آپولو تو خیابون نبودن ولی اخبار رو دنبال می کردن. از جمله ویتنام و black power. یا اسم فایل دیگه ای pinball_game_buttons_and_lights است و جای دیگه ای نقل قولی از شکسپیر. تعداد بیشتری هست… [توضیحات خودم و کم شدنشون]
این وسط یادی هم بکنیم از مارگارت هملیتون که از اولین برنامه نویس ها بود و زنی که این بخش قابل توجهی از این کدها رو نوشته.
رمزارزهای مبتنی بر سی پی یو و دردسر جاوااسکریپت
مروری بر مفهوم
ترکیه و اسراییل قبلا هم در ترافیک اینترنت چیز میز تزریق کردن و حالا آی اس پی ها با همون تکنولوژی ماین کننده های ارزرمز رو تزریق کردن. احتمالا با دستگاه های sandvine packetlogic که برای شنود و غیره هم استفاده می شه.
مورد ایران و پارس آنلاین و ۷ دقیقه از ویکیپدیای فارسی
کمی توضیح در مورد بورینگ کمپانی (شروع در ۲۰۱۶۰ چون حوصله اش از ترافیک تو ماشین سر رفته بود) و تلاش برای تونل زدن بین نقاط. بعد ایده لوپ و حالا ایده اینکه پیاده ها و دوچرخه سوارها اولویت داشته ابشن توش». تخمین قیمت حدود ۷۷میلیارد دلار است. حالا هم مریلند و شیکاگو و لوس آنجلس در حال مذاکره برای تونل ها هستن و خلاصه همه چیز عجیبه!
بدافزاری که ۶ سال است مخفی شده، از طریق روتر ها پخش می شه
کسپرسکی خبر عجیبی در دنیای امنیت داشت. یک بدافزار که ۶ سال است حدود ۱۰۰ کامپیوتر رو آلوده کرده ولی ناشناس مونده. بله ۱۰۰! معلومه تارگت مشخصی داره. بهش می گن slingshot (عبارتی که توی نمونه ها بوده) و اینقدر پیشرفته که احتمالا توسط یک دولت ساخته شده. اگر دوست دارین حتما گزارش ۲۵ صفحه ای کسپرسکی رو بخونین یا حداقل نگاه کنین. این گزارش میگه که بدافزار بسیار پیشرفته است، مشکلات متنوعی رو از دید فنی حل کرده و خیلی هم خوب و با ترکیب اجزای جدید و قدیم تونسته برنامه فعالیتی طولانی مدت رو بریزه که منطقا از طرف یک عامل بسیار مجهز تولید شده». ظاهرا اکثر آلودگی ها به روترهای لاتیوایی میکروتیک مربوط بودن که کد مخرب رو توی خودش داشته! ظاهرا winbox که برنامه تنظیم است چیزی به اسم ipv4.dll رو دانلود می کرده و بعد در حافظه اجراش می کرده و این برنامه به نوبه خودش به یک آی پی وصل می شه و برنامه هایی رو دانلود نصب می کرده. وقتی دو بخش کرنل و یوزر اسپیس فعال می شدن می تونستن با هم کار کنن و حدود ۱۵۰۰ فانکشن رو اجرا کنن و کلی قصه دیگه. توصیه می کنم نگاهی به داکیومنت بندازین. آلودگی ها در شمال آفریقا، ترکیه، مرکز آفریقا، عراق ، یمن و افغانستان بودن.
آیا دوران جدیدی است؟ یا بی اعتبار شدن هر فیلمی؟ چند وقت پیش یوزری در ردیت کشف شد که ظاهرا با فیلم های آزاد، کامپیوتر خودش و و الگوریتم هوش مصنوعی اش فیلم های پورنی از بازیگرهای مشهوری در حد تیلور سوییفت درست می کرد که تقریبا قابل تشخیص از واقعیت نیستن. و حالا که مادر برد ازش گزارش تهیه کرده همه شروع کردن به اینکار و ظاهرا کارمی کنه! حتی اسم اون یوزر رو استفاده کردن و حالا به اینکار می گن deepfake: فیلم فیک ساختن با یادگیری عمیق. ای اف اف میگه الان در مرحله ای هستیم که به زودی چنین تکنولوژی ای عمومی می شه. یک فیلم از کامپیوتر دارین، فایل های یک صورت رو دانلود می کنین و صورت فیلم اصلی رو جایگزین می کنین. همین حالا هم فیلم هایی که در ساب ردیت مربوطه منتشر می شن رو اشتباهی در سایت های دیگه به عنوان فیلم های لیک شده منتشر می کنن. و البته معلومه که در این سطح گیکی، یکسری فیلم مرتبط با پرنسس لیا هم ساخته شده (:
دانشمندان اخیرا توی یک قطعه الماس، ساختاری از یک قطعه یخ پیدا کردن که پیش از این در طبیعت دیده نشده بود. مجله ساینس گزارش می ده که یخ-۷ کاملا اتفاقی برای اولین بار در طبیعت دیده شده. یخ ۷ یک و نیم برابر مقاوم‌تر از یخ مرسوم است و ساختار کریستالی متفاوتی از یخ مرسوم که از نظر علمی همون یخ-۱ است داره. ساختار اتمی یخ ۱، هگزاگونال است در حالی که یخ-۷ ساختاری مکعبی داره. جذابیت خاص این خبر مربوط می شه به کتاب «گهواره گربه» از کرت ووونه گات و ماجرای سید کردن یک یخ جدید است که در دمای محیط، ایجاد می شه!
خود خبر می گه که گوگل به پنتاگون برای ساخت هوش مصنوعی مرتبط با حملات پهپادها کمک می کنه. در واقع در تحلیل تصاویری که درون ها می بینن کمک می کنه تا یک سیستم هوش مصنوعی بتونه اجسامی که اون تو هست، مثلا ماشین ها رو شناسایی کنه. این خبر جدید نبود ولی وقتی توی میلینگ لیست شرکت گوگل مطرح شد، خیلی از کارمندها رو ناراحت کرد. منطقا وقتی کسی به گوگل می ره ایده اش این نیست که در پروژه شلیک موشک به ماشین از درون کار می کنه. البته اریک اشمیت هم در این مورد سخنرانی داشت و سعی کرد جو رو کمی آروم کنه. گوگل می گه در جنگ مستقیم هیچ مشارکتی نداره و پروژه که از ۲۰۱۷ شروع شده مرتبط با تحلیل فیلم هایی است که درون ها می گیرن. چون حجمشون بسیار زیاده و انسان ها نمی تونن تک تک رو بررسی کنن. گوگل می گه از ای پی آی های تنسور فلو استفاده می کنن و جالبیش اینه که دقیقا اون چیزی که آمریکا داره رو ما هم اوپن سورس داریم (: اما نگرانی ها وقتی جالبتر می شن که آدم ها شروع به سوال پرسیدن می کنن. مثلا آیا از نظر فلسفی گوگل می تونه از طریق کپچاهای ماشینی که ما می زنیم و اخیرا اینقدر زیاد شدن، به ارتش آمریکا کمک کنه؟ من فقط می خوام برم توی یک سایت و در نتیجه می گم در فلان مربع یک ماشین می بینم… اگر هوش مصنویع کار کنین دقیقا دارم به یک سیستم کامپیوتری می گم که این ماشین است.. یاد بگیر! و آیا این اخلاقی است؟
پلاس کدز گوگل
سایت که معلومه یک چیز جدید است. نمی دونیم چقدر می گیره ولی ظاهرا باید چیز خوبی باشه. از ماجرای هند اومده. تو هند وقتی آدرس می دین دردسر دارین [چند مثال]. و خب حالا گوگل یک ایده زده برای آدرسی مستقل از کشورها، مرزها و شرکت ها. یک آدرس ازاد قابل استفاده آفلاین که همه می تونن باهاش هر نقطه ای رو مشخص کنن. چهار کاراکتر اول منطقه رو مشخص می کنن و چهار بعلاوه دو کارکاکتر بعدی آدرس لوکال رو مثلا می شه 8gg2cmxr+x6 که دقیقا به خونه یک نفر خواهد رسید. خوبیش برای چیزهای مختلف است. دولوپرها، آدم ها و … و کم کم همه دنیا رو پوشش خواهد داد. یک ایده فوق العاده از گوگل. [توضیح اینکه چطوری مستقل از دولت ها کار خواهد کرد].
ده ساعت نویز روی یوتوب و ۵ تذکر کپی رایت
سباستین تومزاک کارش تکنولوژی و صدا است و در ۲۰۱۵ یک ویدئوی ۱۰ ساعته به یوتوب آپلود کرده که فقط شامل نویزه. نویز سفید. یعنی دقیقا یک صدای پس زمینه که بعد از چند دقیقه حتی متوجهش هم نمی شین. یک چیزی شبیه این:
[ نویز سفید ]
در اصلی کلی فرکانس که همزمان پخش می شن. نکته جالب این بوده که در اول سال ۲۰۱۸، سباستین شروع می کنه به یکسری اخطار کپی رایت گرفتن و تعداد اخطارها به ۵ تا می رسه! شرکت های مختلف می گفتن نویزی که خود سباستین درست کرده، کپی رایت اونها رو نقض کرده! این اخطارها باعث می شن سود تبلیغات ویدئو دیگه به سباستین نرسه و برای رفع اونها باید کلی کار اداری و اینها انجام بشه که سباستین حوصله اش رو نداره. این اخطارها از سیستم های youtube id میان که توش می تونین کانتنت رو آپلود کنین و بهتون می گه قبلا کی کارهای مشابه رو آپلود کرده و می تونین بهشون اخطار بدین! این فیلترها اتوماتیک تا حدی می تونن فایل ها رو پیدا کنن ولی خب نه درکی از fair use دارن نه از اینجور موارد. [کمی توضیح در مورد بازدارندگی کپی رایت]
و مطمئنا در اعماق بدون دوست و برادر و الگومون چین، پیش نمی ره.. چین می خواد آدم هایی که «اعتبار اجتماعی کم» دارن رو به قطارها و هواپیماها راه نده
از ماه می، شهروندان چینی که امتیاز کافی در «اعتبار اجتماعی» نداشته باشن، این خطر رو به جون می خرن که نتونن برای یکسال بلیت قطار یا هواپیما بخرن. این بر اساس قانون جدید توسعه ملی و کمیسیون رفرم هستن. این سیستم social credit system قراره شهروندان طبقه بندی بشن بر اساس رفتار مجرمانه، رفتار نامناسب و حتی خریدها و چیزهایی که می گن یا می نویسن. کسانی که امتیاز کم بگیرن از بعضی یچزها محروم می شن. مثلا الان از رفت و آمد در شهر. این سیستم مهندسی اجتماعی در حال حاضر تقریبا ۷میلیون نفر رو کنترل می کنه و گفته شده خیلی از اونها رفتارهای «انتقال اطلاعات نادرست در مورد تروریسم»، «ایجاد مشکل» و کارهای کوچیکتری مثل سیگار کشیدن در قطار یا استفاده از بلیت تاریخ گذشته بوده.
قسمت آخر
تبریک ها و تقبیح ها
تسلیت که نه.. ولی یه چیزی می گیم در مورد پایان زندگی هاوکینگ.
لعنتی می فرستیم بر هر کسی که بیگناه ها رو زندانی می کنه تا دشمن بتراشه
تبریک به هلندی ها که @Jelle_De_Graaf نامزد حزب @Piratenpartij در #انتخابات شورای شهر #آمستردام با شعار «هیچ چیز بر تو پوشیده نیست» پوستر برهنه خود را منتشر کرد.
عفرین رو داشتیم. اونهمه دستگیری رو داشتیم و مردن آدم ها در زندان ها که در نهایت به یک خبر ختم می شه و رسیدن به جایی که احمدی نژاد دروغگو هم تحمل نمی شه و خلاصه وضعی است.. روحیه رو حفظ کنیم چون تو این دیوونه خونه که توش گیر کردیم، بهترین سلاح ما شاد بودن ما است.
وزارت مخابرات [و بقیه چیزها] به شدت داره فشار میاره که تعرفه های به اصطلاح نامحدود جدید رو به همه شرکت ها و مشتری ها اجبار کنه. این فشار تا جایی زیاده که وزیر شخصا در نقش روابط عمومی دو سه شرکت بزرگ، فهرست تعرفه هاشون رو توی صفحه اینستاگرامش منتشر می کنه در حالی که هنوز خود این شرکت دارن سعی می کنن به راه حل معقولی برای کنار اومدن با این اجبار برسن.
این تعرفه ها که مثلا قراره نامحدود باشن همه شون سقفی دارن که اتفاقا چندان هم بالا نیست و عملا فقط به درد کاربران خانگی مرسوم می خوره و مثلا اگر مشتری های وب باشین، در کل امکان داشتن اینترنتی بیشتر از ۱۶۰ گیگ در ماه رو ندارین، یعنی روزی حدود ۵ گیگ که اگر بذارینش مثلا کنار ۲۰ نفر آدم شرکت یا ۵ گیگ آپدیت های سیرا معلومه چه وضعی پیش میاد.
اما چرا؟ تقریبا مدت ها بود که همه بدون غر زدن داشتن سرویس های اینترنتشون رو استفاده می کردن و هر کسی کشف کرده بود چی براش مناسبه. این سرویس های جدید چی ممکنه داشته باشه که یکهو کل وزارت خونه بسیج شده تا اجبارش کنه؟ اگر قرار بود واقعا اینترنت نامحدود باشه که همه خوشحال می شدیم ولی الان چیزی که داره اجبار می شه، اینترنت با سقف مصرف ماهیانه محدود است که فقط تو سیستم های تحت ریاست می شه بهش گفت نامحدود (:
این حجم محدود ماهیانه قراره بین ترافیک داخلی و ترافیک خارجی تقسیم بشه. یعنی مثلا اگر شما ایکس تومن پول بدی در ماه، حق داری آ گیگ ترافیک سایت های تایید شده توسط دوستان رو استفاده کنی و ب گیگ ترافیک بقیه اینترنت رو. و حالا غول نقض کننده شبکه بی طرف ظاهر می شه: وزارت خونه می گه اگر از سایت های مورد تایید ما استفاده کردی، ما برات نصف حساب می کنیم ولی اگر رفتی سراغ سایت هایی که ما شخصا تاییدشون نکرده ایم، دو برابر سهم ازت کم می کنیم.. اینطوری در واقع دارن به ما می گن که «پول ثابتی می دین ولی اگر شروع کردین به استفاده از اینترنت جهانی، زودتر اینترنت شمار و قطع می کنیم» و خب معلومه که من مجبورم برای رسوندن اینترنت به آخر ماه برم سراغ چیزی که دوستان تایید کردن که اتفاقا «سایت های داخلی» هم نیست و دقیقا «سایت های مورد تایید خودمون» است. فرض کنین دو ماه بعد بگن
ایران خودرو و سایپا رو دیدین که محصولاتشون چقدر با کیفیت و ارزونه؟ برای رسوندن شرکت های آی تی ایرانی به همون سطح، لازمه ازشون حمایت بشه پس از این ماه نسبت ترافیک سایت های مورد تایید به نسبت اینترنت واقعی رو ۴ به یک می کنیم.
و این یعنی اگر کسی خبط کنه و از اینترنت واقعی استفاده کنه، سهم استفاده از اینترنتش خیلی خیلی زودتر از کسی تموم می شه که فقط از سایت های مورد تایید استفاده کرده و هیچ روشی هم برای دادن پول بیشتر و گرفتن سهم بیشتر وجود نداره. چه سانسوری کاراتر از این؟
