برچسب: سرکوب دیجیتال

گاه گداری در اتاق خالی اعلام می‌کنم که «می‌دانم دارید گوش می‌دهید»

اگر اشتباه کرده باشم، کسی نخواهد فهمید. ولی اگر درست گفته باشم، در بدن یک سازمان اطلاعاتی مخففی لرزه خواهم افکند.

---

ایک کارتون امروز سایت xkcd است. جذاب و مرتبط با وضعیت ایران اسلامی (: اما
جدای از خود کاریکاتور می‌خوام یک نکته دیگه رو هم اضافه کنم. مساله آزادی و دزدی دیجیتال و اینجور چیزها.

زیر سایت xkcd
نوشته که مطالبش تحت لیسانس یا به اطلاح ما با مجور CC منتشر می‌شن. یعنی نقل مطالب با حفظ مرجع و بدون استفاده تجاری آزاده. این یعنی دنیای آزاد. من بازم به فکرم رسید که برای ترجمه به هرحال یک اجازه بگیرم. به سادگی رفتم توی کانال IRC مربوط به این سایت و از نویسنده اجازه خواستم. خودش نبود و به جاش دوستش بهم گفت که مشکلی نیست. نکته قشنگش برای من اولا آزادی ما در استفاده از یک چیز با ذکر منبع است و ثانیا مسطح شدن روابط. یعنی با حضور تکنولوژی من نیازی ندارم برای رسیدن به یک آدم بالا، راه های عجیبی طی کنم. نقاش این کارتون‌ها بدون شک یکی از مشهورترین افراد دنیای کارتون در جهان است ولی با رفتن توی IRC، من به راحتی می‌تونم به شکل مستقیم باهاش صحبت کنم.

این برای من دنیای بهتره (: مطمئن هستم که مثل بقیه چیزها، یکی هم به زودی می‌یاد و اسم سایت من و سایت اصلی رو از کنار تصویر حذف می‌کنه و می‌ذارتش توی سایت خودش یا با ایمیل می‌فرسته برای کسی و شک هم نیست که اگر کمی پر رو تر باشه، حتی مدعی می‌شه که خودش طراحی کرده! غیرممکنه؟ ولی مطمئن باشید سایت‌های مشهور توی مطالبشون می‌یارنش بدون دادن لینک و اگر خیلی لطف کنن، اسم سایت رو می‌نویسن (که در دنیای وب بدون لینک بی ارزش است).

راستش این حرفها رو می‌زنم چون دنیای وب فارسی و افراد حاضر در اون برام مهمه. می‌بینم که سایتی که می‌خواد محل آموزش دیگران باشه، مطلب می‌دزده و با عوض کردن دو سه کلمه به اسم خودش چاپ می‌کنه یا سایتی که دوست داره رنک بالا داشته باشه بهترین مطالب سایت‌های دیگه رو کپی پیست می کنه توی سایتش و ماکزیمم اسمشون رو هم بدون لینک می‌نویسه… اینا ناراحتم نمی‌کنه چون ممکنه رنکش از من بالاتر بره یا خواننده من بره اون سایت. ناراحت می‌شم چون دزدی توی آدم‌هایی که کنار من زندگی می‌کنن مقبول شده و هر روز هم بیشتر بهش دامن زده می‌شه. اونهم دقیقا از طرف آدم‌هایی که می‌فهمن کارشون دزدی است.

زیاد حرف زدم… بخش اصلی این مطلب اون کارتون بالا است (:‌ بقیه‌اش درد دله. نمی‌خوام این کارتون قشنگ تحت الشعاع این حرفها قرار بگیره. پس دوباره ببینینش.

سانسورچی عزیز، شاید دوستش نداشته باشی ولی دوست دارم نمودار بازدیدکنندگان ماهانه‌ام را تقدیم کنم به تو. به تویی که از دو ماه قبل سانسور وبلاگم را شروع کردی و ماه قبل در همه سرویس دهنده‌ها کاملش کردی.

در واقع می‌خواستم از فیلترینگ و سانسور سایت خودم ننویسم (: الان هم نیازی نیست بنویسم. نمودار را نگاه کن و ببین چقدر بچه‌گانه سانسور می‌کنی و جالب‌تر اینکه خودت هم یا بدون فیلتر کار می کنی یا برای خواندن، از فیلتر رد می‌شوی.

اوایل سانسور شدن، آدم ناراحت می‌شود ولی من همیشه به زمانی فکر می‌کنم که اگر دولت تصمیم به حذف نویسنده‌ای می‌گرفت، دیگر نه کتابی از او باقی می‌ماند و نه اثری. حالا در روزگاری زندگی می‌کنیم که وقتی حکومت تصمیم به سرکوب یک عقیده/نوشته می‌گیرد، آن فرد بیشتر خوانده می‌شود و راحت‌تر می‌نویسد. سانسور همیشه احمقانه است و این بار ابلهانه (: این را هم فراموش نکن که شاید بتوانی از نظر فنی سطح ابلهانه بودنش را کم کنی ولی هر کاری هم که بکنی، مثل تمام تاریخ، سانسور احمقانه بوده و احمقانه باقی خواهد ماند (:

از تابناک براتون نقل می‌کنم. محض خنده:

نفوذ تجهيزات جاسوسي به سازمان‌هاي دولتي كشور

كد خبر: ۲۰۹۵۴ تاريخ انتشار: ۰۹:۳۹ – ۲۰ مهر ۱۳۸۷ تعداد بازديد: ۲۵۳۸۹

كم‌كاري و سهل‌انگاري نهادها و ارگان‌هاي مسئول، سبب شده است تا استفاده از دستگاه‌هاي الكترونيكي و مخابراتي مشكوك با قابليت فرستادن اطلاعات به شركت‌هاي سازنده در ادارات و سازمان‌هاي دولتي متداول شود.

به گزارش خبرنگار «تابناك»، در همين زمينه، از چندي پيش، يكي از برندهاي معتبر سازنده دستگاه‌هاي مخابراتي و مودم‌هاي رايانه‌اي، اقدام به نصب تجهيزات الكترونيكي پيچيده در محصولات خود كرده است تا همه اطلاعات دريافتي و ارسالي از سوي اين مودم، با عمليات ويژه به شركت سازنده فرستاده شود و حتي اطلاعات موجود در حافظه اين كامپيوتر‌ها نيز تخليه و ارسال مي‌شود.

اين در حالي است كه به رغم تذكر نهادهاي مسئول، اين نوع مودم، تنها از يكي از سازمان‌هاي بزرگ دولتي جمع‌آوري شده و همچنان شيوع استفاده از آن كه به دليل قيمت پايين و قابليت بالا، بسيار جذاب است، در بسياري ارگان‌هاي دولتي و حتي برخي نهادهاي امنيتي به چشم مي‌خورد.

بايد خاطرنشان كرد كه مودم‌هاي شركت «يو.اس…» سازنده انواع بي‏سيم كه در اينترنت پرسرعت (ADSL) و همچنين مودم‌هاي خانگي (Dial-Up) مورد استفاده بوده، غالبا از نوع External (خارج از رايانه) مورد استفاده قرار مي‏گيرد و بازار اصلي فروش اين محصولات در كشورهاي حوزه خاورميانه و جهان سوم است.

اين در حالي است كه پيش از اين، گزارش‌هايي مبني بر ورود محموله‌هاي بزرگ گوشي تلفن همراه از عراق و با همكاري نيروهاي آمريكايي به كشور دريافت شده بود كه با قيمت كم، اما قابليت جاسوسي از مكالمات و اطلاعات فرد دارنده گوشي در ايران توزيع شده بود.

شرکت مورد نظر که بدون شک US Robotics است که برای سال‌ها پیشرو ساخت مودم در جهان بوده. خبر هم ساخته تابناک که متاسفانه نمی‌دونم خبرنگارش از کجا این اطلاعات رو کسب کرده (: اصولا نیازی به حرف زدن نیست ولی می‌نویسم که ننوشته نمونم (:

اولا که اگر قرار باشه مودم من کل اطلاعات کارهای من رو به یک مرکز جاسوسی هم بفرسته، پهنای باندم نصف می شه و مخابرات هم می‌بینه که از کل ترافیک نصفش داره به یک مقصد خاص می‌ره. در عین حال مودم به حافظه کامپیوتر من دسترسی نداره (: و از اون بامزه‌تر اصولا مودم اطلاعات به دردبخوری از فعالیت من در اینترنت هم نداره. وقتی من ایمیل می‌خونم، وقتی به جایی لاگین می‌کنم و … اطلاعات در سطح سیستم عامل کدگذاری شده‌اند و بعد به مودم داده می‌شوند و مودم کار خاصی روشون نمی‌کنه و فقط می‌ذارتشون روی سیم.

در مورد تلفن هم خوبه بپرسیم «چطوری؟» فرض کنید شما می‌خواهید یک موبایل بسازید که مکالمات مهم بقیه رو منتقل کنه به دشمن! دشمن کجاست؟ نزدیکترین جاش تو خاک عراقه. به شکل منطقی تنها راه اینه که موبایلی که دست شماست، یک فرستنده چند صد کیلومتری هم باشه که مکالمات رو علاوه به آنتن نصب شده توسط سرویس دهنده در ایران، تا خاک عراق هم مخابره کنه! این حتی توی فیلم‌های جیمزباند هم پیاده سازی نشده (: اوه.. مگر اینکه خبرنگار عزیز معتقد باشه که سر هر چهارراه یک آنتن نامریی توسط دشمن نصب شده که موبایل اطلاعات رو علاوه بر آنتن اصلی به اون هم بده. در نهایت تنها چیزی که لازمه یکسری کاماندو است که هر چند ساعت یکبار به همه دکل‌های سر همه چهارراه‌ها سرکشی کنند و اطلاعات ذخیره شده رو به مقر فرماندهی دشمن برسونند و فایلهاش رو پاک کنند تا جا برای جاسوسی ساعت بعد باز بشه.

دو روز قبل دادگاه تجدید نظر پرویز کامبخش برگزار شد. در عکس پرویز کامبخش را در حال مذاکره با وکیلش (محمد افضل نورستانی) می‌بینید.

پرویز کامبخش تقریبا یک سال قبل توسط پلیس دستگیر و بدون دادگاه زندانی کرد. «جرم» او دانلود کردن یک مقاله درباره حق زنان و پرینت و پخش آن در سر کلاس درس بوده است. او به جرم «توهین به مقدسات» و «کفر» دادگاهی و به مرگ محکوم شد!

در نتیجه اعتراضات گسترده جهانی، سه شنبه دادگاهی متشکل از سه قاضی، حکم او را به بیست سال زندان تقلیل دادند. برد آدامز، مدیر بخش آسیایی دیده‌بان حقوق بشر، حکم را «مسخره‌امیز» خوانده و اعلام کرده که حکم بیست سال زندان تقلیل اعدام به حساب نمی‌آید چرا که حکم اعدام باید توسط رییس جمهور کرزای امضا می‌شده ولی حکم زندان بلافاصله به اجرا درخواهد آمد.

افراط‌گراهای اسلامی اما از حکم اعدام استقبال کرده بودند و پس از اعلام تغییر آن، راه پیمایی‌هایی در کشور انجام به راه انداختند و بعضی از روحانیون عالی رتبه نیز اعلام کردند که پرویز باید اعدام شود. وی هنوز فرصت یک فرجام خواهی دیگر در دادگاه عالی را دارد. او در هنگام خروج از دادگاه به خبرنگار آسوشیتد اعلام کرد که «من حکم دادگاه را قبول ندارم».

آدم‌هایی که آزادی رو فدای امنیت کنند،‌ به هیچ کدوم نمی‌رسند.

خبر اعدام یک روزنامه نگار، وبلاگنویس و فعال جامعه مدنی آنقدر شوکه کننده است که نیازی به هیچ توضیحی ندارد.

به پیشنهاد خوب بوی خاک، یک هفته اسم وبلاگم رو می ذارم به یاد یعقوب مهرنهاد تا ادای احترام خیلی کوچکی کرده باشم به اولین وبلاگنویس اعدامی در ایران. من یعقوب رو نمی شناختم و نمی‌شناسم ولی می ‌دونم که یک فعال مدنی بود و در دنیای اینترنت هم حضور داشت و با اینکه مخالف خشونت بود، وحشیانه اعدام شد. به احترامش یک هفته اسم وبلاگم رو به نامش می‌ذارم و یک عکسش رو می‌زنم به میز کار اداره‌ام تا هر کس پرسید این کیه بتونم داستان رو براش توضیح بدم.

توضیح لازم

در کامنت‌ها دوستان تذکر داده‌اند که شاید این آدم واقعا با ریگی رابطه داشته یا شاید تروریست بوده و وبلاگ نویس بودن یک نفر به معنی این نیست که باید از او دفاع کنیم. در این موردها شکی نیست. شاید اصلا جنایتکار بوده و یک وبلاگنویس بدون شک می‌تواند برای فعالیت‌هایش محکوم شود (حتی برای وبلاگ نوشتن؛ از نظر من هم دروغ نوشتن، جرم است و در صورت شکایت شخصی، قابل پیگیری).

اما به چند نکته توجه کنید:

بحث ما گناهکار بودن یا نبودن این آدم نیست. شاید با یک گروه مجرم ارتباط داشته باشد (که به نظر من به خودی خود جرم نیست) یا شاید هم جرم دیگری مرتکب شده باشد. در این مورد بحثی ندارم. بحث من این است که این آدم ناعادلانه محاکمه شده، وکیل نداشته، هیات منصفه نداشته، حق دفاع در برابر مردم نداشته، خبرش در روزنامه نبوده و … و بعد اعدام شده. این شیوه ای است که علیه هر مخالفی قابل استفاده است پس باید به آن اعتراض کرد و خواستار نظام قضایی بی طرف، عادل و شفاف شد.

وبلاگنویس بودن، کسی را بی گناه نمی‌کند ولی اگر کسی به خاطر کلامی که گفته یا نوشته محکوم شود، سرکوب آزادی بیان است. اگر وبلاگنویسی به دلیل نوشتن وبلاگ محکوم شود،‌ مایه شرم حکومتی است که از کلمه می‌ترسد. یک آدم را نمی‌شود به خاطر نوشتن نظرش، محکوم کرد.

اعدام در هر صورتی زشت است چون اولا صورت مساله را پاک کردن است و ثانیا از بین برنده مدارک اصلی است (دیگر هیچ وقت نمی‌شود ثابت کرد یعقوب بی‌گناه است یا گناهکار) و ثالثا بزرگترین حربه حکومت‌های دیکتاتوری است علیه مخالفان.

امیدوارم بدانیم که در خیابان‌های تبت اوضاع ناآرام است. نظامیان چینی، به خیابان‌های تبت ریخته اند تا افرادی که صلحجویانه خواستار استقلال کشورشان هستند را سرکوب کنند.

ویکی‌پدیا می‌گوید «تبت روزگاری کشوری مستقل بوده است و حالا بخشی از چین است. حکومت خلق چین و دولت در تبعید تبت درباره اینکه تبت از چه زمانی به زیر سلطه چین درآمد تفاهم ندارند. آن‌ها همچنین در مورد مستقل بودن تبت از چین بر اساس قوانین بین المللی، اختلاف نظر دارند.»

اما این ناآرامی از خیابان، به اینترنت هم کشیده شده. گروه‌های طرفدار استقلال تبت، هدف حملات هدفمند و فنی گروهی هستند که حدس زده می‌شود با دولت چین در ارتباط باشند.

مثلا به این ایمیل که چند روز قبل به یک گروه خبری طرفدار استقلال تبت فرستاده شده نگاه کنید. به نظر می رسد که این ایمیل از طرف Unrepresented Nations and Peoples Organization ارسال شده باشد ولی بررسی Headerهای نامه، خلاف این ادعا را اثبات می‌کند. ایمیل حاوی متنی در مورد همبستگی با مبارزات تبتی‌ها است:

و همانطور که می‌بینید یک پیوست پی.دی.اف. هم دارد. وقتی پی.دی.اف. را باز می‌کنید این صفحه را می‌بینید:

و هنوز هم ظاهرا همه چیز مرتب است اما دیگر اینطور نیست. این پی.دی.اف. از یک نقطه ضعف شناخته شده Adobe Acrobat تحت ویندوز سوء استفاده می‌کند تا فایلی به اسم C:Program FilesUpdatewinkey.exe را به کامپیوتر قربانی منتقل و اجرا کند. این برنامه هر کلیدی که روی کامپیوتر فشرده شود را ذخیره می‌کند و هر چند وقت یکبار کل اطلاعات را به سروری به آدرس xsz.8800.org می‌فرستد. این یک سرور چینی است.

فایل‌های کاملا متفاوتی که دقیقا کار مشابهی انجام می‌دهند برای گروه‌های دیگر طرفدار آزادی تبت نیز فرستاده شده. اسم این فایل‌ها عبارت بوده‌اند از:

UNPO Statement of Solidarity.pdf
Daul-Tibet intergroup meeting.doc
tibet_protests_map_no_icons__mar_20.ppt
reports_of_violence_in_tibet.ppt
genocide.xls
memberlist.xls
Tibet_Research.exe
tibet-landscape.ppt
Updates Route of Tibetan Olympics Torch Relay.doc
THE GOVERNMENT OF TIBET.ppt
Talk points.chm
China’s new move on Tibetans.doc
Support Team Tibet.doc
Photos of Tibet.chm
News ReleaseMassArrest.pdf
Whole Schedule and Routing for Torch Relay.xlsH

این فایل‌ها با پسوندهای مختلفی مثل xls، ppt، chm و … با استفاده از ضعف سیستم امنیتی ویندوز، برنامه‌هایی به منظور ردیابی فعالیت‌های کاربران روی کامپیوترهای آنان نصب می‌کنند و نتایج جاسوسی را به سرور‌های چینی می‌فرستند. به نمونه‌های از فایل‌های ارسال شده توجه کنید:

منبع:

f-secure.com

همچنین در:

Washington Post

InformationWeek

Computerworld

خبرنگاران بدون مرز گزارش می دهد که از روز جمعه دولت پاکستان به تمام سرویس دهندگان اینترنت دستور داده است تا سایت یوتیوب را به خاطر آنچه «ویدئوهای غیراسلامی» می خواند، فیلتر کنند. گروه «وبلاگ را بلاک نکنید» که در پاکستان علیه فیلترینگ فعال است می گوید که این سانسور به خاطر دو ویدئو اعمال شده.

 ویدئوی اول ضد اسلام است

و

 ویدئوی دوم چند شاهد را نشان می دهد که دارند درباره تقلب های انتخابات که شاهد بوده اند، صحبت می کنند.

قابل توجه است که در ایران هم همیشه سایت یوتیوب مورد مناقشه سانسور بوده و بارها و بارها فیلتر شده و از فیلتر در آمده است. در این لحظه، سایت www.youtube.com غیرقابل دسترسی است.