می دونیم که هکتبرفست است و اگر چهار تا پی آر توی گیت هاب بزنین، ممکنه بهتون پیشنهاد بده که براتون سوئگ (swag) شامل تی شرت و اینها می فرسته. ولی این رو هم عمیق تر می دونیم که سیاست های کشورمون جوریه که دنیا ترجیح می ده تحریمش کنه. این دو تا رو که با هم قاطی کنیم یه ناراحتی بزرگ درست می کنه: ذوق دریافت تی شرتمون با جواب «به ایران نمی تونیم بفرستیم» کور می شه. تنها راه حل اینه که یا کشورمون رو درست کنیم که فعلا تواین هکتبرفست عملی نیست یا یه نفر رو در کشوری به جز کره شمالی و ایران داشته باشیم که بتونه آدرسش رو بدیم و جایزه هامون رو اون بگیره و بعدا برامون بیاره یا یه جوری بفرسته.
اما خب خیلی هامون این امکان رو نداریم. و اینجا پیشنهاددوست خوبمون فرود مطرح می شه: یک نفر داوطلب که خارج زندگی می کنه آدرسش رو بده ما استفاده کنیم و اون تی شرت رو بگیره و بعدا یه جوری بهمون برسونه.
اما این روش آسونی نیست. کسی که آدرس می ده احتمالا بیشتر از سه چهار تا تی شرت نمی تونه تحویل بگیره و همچنین دردسر خیلی زیادی متحمل می شه. هم دریافتش می کنه هم باید نگهش داره و هم باید بعدا یک جوری به ما برسونه. احتمالا از طریق پیدا کردن یه مسافر یا دوست که میاد ایران و اون هم قبول کنه یه بسته رو بیاره – که اگر من باشم حتما ترجیح می دم بسته رو باز کنم و توش رو نگاه کنم که در گمرک به مشکلی بر نخورم. در واقع این یه لطف بزرگ است که شاید کسانی باشن که بخوان برای بقیه و برای حل کردن مشکلی که چند سال قبل خودشون هم درگیرش بودن انجامش بدن. پس ما دو گروه آدم که اولی ها خیلی مهربون هستن و اگر می خوان مشارکت کنن لطفا به من یه ایمیل بزنن. بذارین دقیق تر بگم:
اگر خارج زندگی می کنین و حاضرین کمک کنین
- لطفا به من یه ایمیل بزنین و مساله رو اعلام کنین. بعد اگر کسی بود که این کمک رو می خواست من ایمیل شما رو بهش می دم – سعی می کنم بار رو تقسیم کنم و به هر کس بیشتر از چهار نفر رو معرفی نکنم. مگر اینکه خودتون دوباره درخواست بدین
- شما آدرس خودتون رو به کسی می دین که دیجیتال اوشن قراره براش یه هدیه در حد یه تی شرت بفرسته و شما تی شرت رو دریافت می کنین و در یک سفر به ایران یا توسط یکی که میاد برای طرف می فرستین
- هیچ فشار زمانی نباید روی شما باشد و کسی که درخواست کرده باید این رو بفهمه
اگر در ایران هستین و برنده شدین و کسی رو در خارج ندارین
- می تونین به من ایمیل بزنین، اگر کسی بود که داوطلب شده بود آدرسش رو بده به شما معرفی اش می کن
- شما آدرس اون رو به دیجیتال اوشن می دین
- با درک اینکه اون داره خیلی لطف می کنه، منتظر می مونین تا شاید زمانی بتونه تی شرت رو به شما برسونه. احتمالا از طریق یه مسافر و اینها
- درک هم می کنین که نه من نه کسی که آدرسش رو داده مسولیتی نداره. یه تلاش است و لطف و دوستی. اگر بهتون گفت «اصلا بسته پستی ای نیومد» باید حرفش رو کاملا قبول کرد با دوستی (:
ببینیم چی می شه. در ضمن یک شرکت پستی هم پیشنهاد کرده بخشی از این مساله رو بپذیره و اگر بشه حتما با اسم معرفی می کنم که تبلیغی براش باشه.
پ.ن. تازه باید بشینیم ببینیم اصلا دیجیتال اوشن امسال به ایرانی ها جایزه می ده یا نه (:
پ.ن.۲. jadijadi gmail
