برچسب: جالب

اگر این فاکتورها رو دارین این پادکست هفده مگی و سی و شش دقیقه‌ای احتمالا خنده‌دارین چیز ممکن برای شنیدن است:

• از فلسفه گنو/لینوکس سر در می‌آوردی
• لینوکس آوت لاوز را هفتگی گوش می‌کنید
• اخبار دنیای لینوکس و نرم افزار آزاد را می‌شناسید
• می‌دانید Lame یعنی چه
• انگلیسی‌تان قابل قبول است

لینوکس آوت لاوز یک پادکست هفتگی لینوکسی است. در شماره اول آوریل، این دو نفر آلمانی و انگلیسی به جای پادکست همیشگی یک بمب خنده ساخته‌اند. جالبی جریان هم این است که سبک برنامه دقیقا مانند قسمت‌های قبلی است: مقدمه، توزیع‌های جدید و اخبار، بررسی اخبار رقبا، بررسی‌ها و فیدبک‌ها و در نهایت یک موسیقی برای پایان داستان اما اینبار همه چیز فرق می‌کند…

اگر از لینوکس و دنیای آزاد سر رشته دارید و می‌خواهید سی و شش دقیقه بخندید، حتما و حتما شماره ۱۹۸ لینوکس آوت لاوز را گوش کنید. آهنگ نهایی را هم پیامبر جنبش نرم افزار آزاد استالمن شخصا اجرا می‌کند… هرچند که استالمن دیگر آن استالمن سابق نیست.

اینهم لینک مستقیم دانلود ام پی تری / شانزده مگ

شاید شما هم مثل ما از کتاب هایی که شب امتحان ازشون متنفر می‌شدین رو آتیش می‌زدین. اما حالا یک سایت عالی باز شده…. آبجو در مقابل کتاب درسی:

فقط کافیه وارد سایت بشین، آبجوی مورد علاقه‌تون رو انتخاب کنین و شابک کتاب درسی‌ که پاس کردین رو توی کادر بزنین.

فکر کنین! کتاب سیگنال سیستم من رو که بر می‌داشت هیچچی، سه تا باکس و دو تا بطر هینکل هم می‌داد (: کسی چه می دونه، شاید این دلیلی می‌شد که در طول دانشگاه بیشتر کتاب مرجع بخونیم و کمتر جزوه.

جامعه شناسی چه در سطح کلان جذابه (مثلا نگاه کنید به آثار مارکس) و چه در سطح خرد. امیدوارم پهنای باند کافی برای دیدن این ویدئوی دو دقیقه‌ای رو داشته باشین که دوست دارم تقدیمش کنم به دکتر احمدنیای عزیز:

یک نفر وارد آسانسوری می شه که توش سه چهار نفر دیگه با هم همدست هستن. این سه چهار نفر به شکلی عجیب رو به دیوار می ایستن و فرد بیخبر از همه جا هم تحت فشار گروه، رو به دیوار می شه و اونطوری می ایسته. در مراحل بعدی آدم ها حتی رفتارهای عجیب و غریب تری نشون می دن. مثلا بیخودی یکهو همه به راست می چرخن و یکهو همه به چپ یا کلاه سرشون می ذارن و برمی دارن و فرد مورد آزمایش هم همه اینکارها رو تکرار می کنه. واقعا خنده داره. واقعا خنده داریم (: بخصوص اون موقع که شروع می کنیم توضیح دادن اینکه عقایدی داریم که می تونن موجه کننده کشتن و شکنجه بقیه باشن.

امنیت فرودگاه‌ها این روزها واقعا مایه خنده همه شده.. و البته مایه دردسر. همین چند روز قبل کن لیولد و همسرش که از مسافرت انگلیس برمی‌گشتند یک عروسک کوچک سرباز خریدند تا با خودشان به کانادا برگردانند اما مامورین امنیتی هواپیما با استفاده از دستگاه اشعه ایکس متوجه حضور یک اسلحه در وسایل آن‌ها شدند و در عین تعجب حضار، تصمیم گرفتند که این اسلحه اجازه ورود به هواپیما ندارد تا یک بار دیگر همه ببینند که وضع قوانین محدود کننده عام، گاهی چقدر خنده‌دار می‌شود.

این زن و شوهر در نهایت یک پاکت خریدند و «مسلسل» را پنج روز بعد از رسیدن خودشان به کانادا، از طریق پست تحویل گرفتند. مدیر موزه‌ای که عروسک را فروخته بود در این باره بعد از اشاره به اهمیت امنیت و اضافه کردن اینکه این مورد دیگر زیادی بوده، گفت که خوشحال است این زن و شوهر به جای مسلسل، تانک نخریده بودند.

امسال هدیه‌هایی عالی گرفتم. کم ولی عـــالی. بهترینش رو نمی تونم با شما شیر کنم اما در رده بهترین‌ها، دومی این بود:

پوف… این رو نارسیس لینوکس کشیده. راستش من درک نمی کنم با چی یا چجوری یا توی چقدر وقت. خیلی خوشحال می شم خودش اینجا یا تو وبلاگ خودش یک توضیح بده! اولا که خیلی خیلی قشنگه… با اینک اسکیپ کشیده شده؟ و چطور اینقدر جزییات دقیق داره؟ از کیبرد آزاد گرفته تا موهام، عینکم، صندل‌ها، ماگ ها، پین ها و حتی سبک تی شرت ها… عالیه رفیق. حتی دماغ  و خنده ام. عالی بود (: .

احتمالا من و شما فکر می‌کنیم هنوز هم وضع ما از پاکستانی‌ها بهتر است. عکس زیر نمی‌گه وضعمون بدتره ولی می گه بیشتر باید فکر کنیم.

این تابلوی تبلیغاتی عظیم در پاکستان می‌گه «ویکی‌لیکس (ویکی نشت میکنه)… اما باترفلای نه!» و عکس عظیم نواربهداشتی و بحث‌های مرتبط با بهداشت زنان، به شما می‌گه که جریان در واقع اینه که این تولید کننده نواربهداشتی، بر خلاف ویکی که اطلاعات توش چکه می‌کنه، هیچ نشتی‌ای‌ نداره. نکته بامزه برای من اینه که در جامعه‌ای مثل پاکستان که بدون شک از ما نیروهای سنتی بیشتری داره، چنین بیلبوردی اینقدر واضح و با اون عظمت نصب می شه و البته اینقدر راحت می تونن با ویکی لیکس شوخی کنن بدون اینکه تولید کننده نوار بهداشتی عامل اسرائیل و آمریکا معرفی بشه (:

مدت‌ها پیش از اینکه لپ‌تاپ‌ها یا حتی کامپیوترهای مین‌فریم باب بشوند، نویسنده‌ها،‌ خبرنگاران و کارمندان با استفاده از ماشین‌تایپ حرف‌هایشان را روی کاغذ می‌آوردند. این روزها شرکت‌های خیلی خیلی کمی هنوز ماشین‌تایپ مکانیکی می‌سازند اما هنوز هم رمینگتون‌ها، آندروودها و اولیوتی‌های زیادی این طرف و آنطرف پیدا می‌شوند یا احیانا در انبارها خاک می‌خورند. این روزها،‌ آدم‌هایی دارند جذب این دستگاه‌های زیبا می‌شوند که شاید نصف سن آن‌ها را هم نداشته باشند.

یک گروه از آدم‌های خوش ایده، در همایشی به نام Type-IN، به دنبال جمع کردن این آدم‌ها و افراد کنجکاو احتمالی هستند تا به آن‌ها فرصت کار با ماشین تحریرهای کلاسیک را بدهند. در این همایش جذاب، آدم‌ها می‌توانند با هم مسابقه تایپ روی ماشین تایپ بدهند،‌ از کارشناسان فنی این دستگاه‌ها سوال‌هایشان در مورد تعمیر و نگهداری آن‌ها را بپرسند یا حتی شاید یک ماشین تایپ از یک نفر بخرند.

با وجود کاغذ، جوهر ماشین تحریر و ماشین‌تحریرهای واقعی و مکانیکی، افراد حتی می‌توانند یک نامه کامل را تایپ و در باجه پست مجاور محل همایش، آن را برای کسی که دوست دارند پست کنند.

اگر احیانا شما هم در فیلادلفیا هستید، می‌توانید سری به همایش بزنید:

Type-IN
Bridgewater's Pub
Saturday, Dec. 18, 1pm - 4:30pm
30th Street Station, 30th & Market Sts.
Philadelphia, PA

ولی اگر هم شما هم مثل من از محل همایش چند هزار کیلومتری فاصله دارید حداقل این موارد را نگاه کنید:

• مارک تواین یکی از اولین نویسنده‌های مهمی بود که از این دستگاه استفاده کرد. کتاب زندگی روی میسیسیپی او، قبل از رفتن برای ناشر در سال ۱۸۸۳، تایپ شد.
• نویسنده کتاب The Road، کومراک مک‌کارتی ماشین تایپ اولیوتی‌ شخصی‌اش را در یک حراج به قیمت ۲۵۰۰۰۰ دلار فروخت. او این ماشین تحریر را به قیمت ۵۰ دلار خریده بود و تقریبا پنج میلیون کلمه با آن تایپ کرده بود؛ از جمله کتاب The Road که برنده جایزه پولیتز شد. البته نگران او نباشد. مک‌کارتی بعد از این فروش بدون ماشین تحریر نماند چون خیلی زود یک ماشین تحریر اولیوتی دیگر از یک حراجی خرید؛ به قیمت ۲۰ دلار.
• عجیب است ولی اینترنت به ارتباط دارندگان ماشین‌های تحریر هم کمک کرده. برای چند نمونه از سایت‌های مرتبط با ماشین تحریر، به این لینک‌های نگاه کنید:

  www.strikethru.net
  cambridgetypewriter.blogspot.com
  www.machinesoflovinggrace.com
  www.brady-kowalski.com

• ترتیب چیده شدن کلیدها روی صفحه کلیدهای ما، بر اساس راحتی استفاده نیست. این کلیدها اینجوری چیده شدن تا چکش‌های مکانیکی ماشین تایپ‌ها کمتر به همدیگر گیر کنند. روش‌های مدرنی وجود دارند که برای راحتی استفاده و کم شدن درد مچ طراحی شده‌اند.

منبع: میک زاین

منبع: Blaugh