یک هفته‌ای است که این ساعت هوشمند سونی رو به دستم می‌بندم که اسم علمی اش Sony SmartWatch2 هست. ساعت های هوشمند این روزها حسابی مورد بحث هستن و هر شرکتی (از سونی تا اپل تا سامسونگ) دارن ساعت‌های خودشون رو می‌سازن و کاملا حس می شه که همه تلاش دارن تا با نوآوری و ساختن اولین ساعت کاملا قابل استفاده و جذاب، بازار رو مال خودشون کنن. ساعت هوشمند ۲ سونی هم تلاش جدی سونی است برای کسب بازار، بخصوص که بر خلاف ساعت سامسونگ، وابسته زیادی به برند سونی نداره و مثلا منی که گوشی غیر سونی دارم، به سادگی می تونم با دریافت برنامه اسمارت واچ‌های سونی از مارکت گوگل به اسم اسمارت کانکت از ساعتم استفاده کنم.
شیوه کار هم بسیار ساده بود، کافیه اون برنامه رو روی گوشی نصب کنین و گوشی و تلفن رو با بلوتوث به هم وصل کنین و بعد با پیدا کردن و نصب اکستنش‌های مورد نظر (مثلا برای فیسبوک، جیمیل، آب و هوا و ..) از اونها روی ساعت هم استفاده کنین (بله، نیازی به نصب مستقل روی ساعت و این چیزها نیست. کارها رو روی تلفن می کنین و روی ساعت ظاهر می شن).
بیشترین جذابیت این هفته برای من دریافت نوتیفیکیشن‌های تقویم روی ساعت بوده که در برنامه شلوغم بهم می گه کی چه قراری دارم و یکربع یا یکساعت دیگه باید کجا باشم و همینطور دیدن اینکه در این لحظه چه کسی بهم زنگ زده و ایمیل یا اسمسی که بهم رسیده چیه.
به خاطر نداشتن میکروفون تلفن‌ها رو نمی تونم از روش جواب بدم که خیلی حیف است و اگر می شد خیلی خوب بود ولی دیدن اسمس‌ها و ایمیل‌ها و تقویم اصلی ترین چیزی است که باعث شده ساعت یک هفته روی دستم بمونه… و البته فان‌های هفته اول مثل چراغ قوه (صفحه کاملا روشن) و اپلیکیشن دوربین که دوربین روی گوشی رو روشن می کنه و روی ساعت صحنه رو نشون می ده و امکان عکس و فیلم گرفتن هم داره.
نکات مثبت
- خب کلا چیز جالبی است و در این هیجان و رقابت ساعت‌های هوشمند به نظرم این گزینه خوبیه
- امکان اتصالش به همه گوشی ها بسیار عالیه. من دوست ندارم خودم رو وابسته به یک شرکت تجاری کنم و مثلا اگر ساعتم رو از سامسونگ خریدم مجبور باشم گوشی رو هم یکی از همون چند مدلی که با ساعت کار می کنن بخرم
- داشتن تقویم و اسمس و ایمیل و تلفن (با قابلیت ریجکت کردن با یکی از پیام های داده شده) و این چیزها روی مچ دست و بدون آنلاک کردن گوشی یا بیرون آوردن گوشی بزرگ من از جیب / کیف بسیار مثبته
- ضد آب بودن نسبی ساعت خیلی خوبه. گفته می شه می تونه نیم ساعت در عمیق یک متری دوام بیاره که برای من جذابیت نداره اما اینکه می شه باهاش ظرف شست، دست شست و حتی حموم کرد فوق العاده خوبه.
- شکل ساعت رو می تونین عوض کنین یا حتی خودتون بسازین… این کمی به شخصی سازی کمک می کنه که خیلی مثبته
- ویبره خیلی خوبه! مثلا اینکه صبح به جای زنگ با ویبره روی مچ از خواب بیدار بشین یا بدن صدا از اومدن اسمس و ایمیل و اینها خبردار بشین تجربه باحالیه که توی ساعت کاملا با موبایل توی جیب فرق می کنه.
نکات منفی
- مثل همه ساعت های دیگه هنوز بزرگه. اگر به عکس بالا نگاه کنین حتی در این عکس که رو خود سایت سونی است هم این آقای خوشتیپ احتمالا نمی تونه آستین پیرهن و کت رو درست پایین بکشه (:
- عمر باتری در مورد من تقریبا دو روز است. بدک نیست ولی همیشه باتری طولانی تر بهتره. آوردنش در نکات منفی کمی خشنه چون من نمی خوام با باتری قویتر، از اینی که هست بزرگتر بشه.
- سیستم عامل ساعت Android Wear نیست. هرچند که سعی شده بسیار شبیه اندروید طراحی بشه ولی من ساعت اندروید پوشیدنی رو ترجیح می دم
واقعیت اینه که در این هفته تجربه ساعت از اونی که من فکر می کردم مثبت تر بوده ولی به نظرم هنوز این تکنولوژی حسابی جای پیشرفت داره و برخورد با ساعت هوشمند به شما یادآوری می کنه که «این قراره خیلی زود خیلی عوض بشه!». واقعیت دیگه هم اینه که داشتن ساعت هوشمند روی مچ، باعث گسترش روابط اجتماعی شما می شه (: تقریبا هر جا که برین، همه در مورد ساعت سوال می کنن و می خوان ببیننش و در موردش سوال بپرسن، کاملا مشخصه که این روزها بحث ساعت هوشمند حسابی داغه!