من همیشه میگم که یکی از مشکلات تکنولوژی در دوره ما اینه که سر درآوردن ازش برای تازهکارها راحت نیست. مثلا خیلی از ما یا می گیریم با PHP برنامه بنویسیم ولی نمی دونم اون پشت داره دقیقا چی می گذره یا با ویژوال بیسیک دگمه ها رو میچینیم و به توابع وصلش می کنیم اما درک نمی کنیم دقیقا کامپیوتر از اون دگمه و کدها چی می فهمه – افراد بسیار کمتری هستن که واقعا پشت این رابطهای راحت رو هم نگاه کنن و درک کنن اون پشت دقیقا چه خبره.
حالا به تلفن همراه فکر کنین ! کدوم یکی از ما به تنهایی می تونه یک تلفن همراه بسازه؟ دیوید هانت ظاهرا می تونه.. حداقل در سطح اینکه یک صفحه لمسی آدافروت رو به همراه یک ماژول Sim900 جی اس ام و جی پی آر اس به یک رزبریپای وصل کنه و با اضافه کردن یک باتری، یک تلفن هوشمند بسازه که می تونه باهاش زنگ بزنه.
مجموع هزینههای ۱۵۸ دلار بوده و نتیجه پروژه درک خیلی خوب یک آدم از شیوه ای است که اجزای یک تلفن همراه در کنار هم قرار میگیرن. معلومه که قرار نیست یک نفری کل الکترونیک و مخابرات رو دوباره اختراع کنیم اما بخش جذابش درک کردن اینه که اون چیزی که صبح تا شب دستمونه، از نظر فانکشنی چه اجزایی داره و چطوری به همدیگه وصل شدن. نکته جالب این طرح اینه که هیچ مداری براش درست نشده و کل سیستم فقط با وصل کردن اجزا به همدیگه و نوشتن برنامه براشون درست شدن.