اگر منو دنبال می کنین می دونین که خیلی منتظر انتشار سنت او اس ۸ بودم. اصولا قبل از اینکه اوبونتو این انتشار شش ماه یکبار رو باب کنه، لینوکس ها «هر وقت آماده بودن» منتشر می شدن که به معنی فاصله زمانی زیاد بود. ردهت و دبیان هنوز در همین سیستم پیش می رن و می دونین که سنت او اس هم که نسخه آزادتر از ردهت است مدتی بعد از اومدن ردهت میاد. یعنی در واقع بعد از اینکه ردهت منتشر شد، تیم سنت او اس میاد کل سورس ها رو بر می داره، سعی می کنه در یک محیط اونها رو بیلد کنه، کپی رایت ها (لوگوها، اسمها و ..) ردهت رو ازش حذف کنه، بیلد کنه، نصابش رو درست کنه، اونو چک کنه و .. و بالاخره منتشر کنه. اینبار اینکار چهار ماه و و نیم طول کشید و امروز بالاخره سنت او اس ۸ منشر شده.
حالا چرا اینقدر منتظر بودم؟ چون سنت او اس سیستم عاملی بسیار پایدار است که احتمالا اکثر ما روی سرورهای جدی مون تا سال ها از اون استفاده خواهیم کرد. از اونطرف اومدن سنت او اس جدید به ما فرصت می ده که اونو روی لپ تاپ هامون هم نصب کنیم چون به روز است. در حالت عادی لینوکس های مخصوص سرور بعد از یکی دو سال برنامه هاشون به خاطر تمرکز روی پایداری، قدیمی می شه و برای کسی مثل من که همزمان در لبه بودن رو هم دوست داره، کمی حوصله سر بر. در نتیجه اومدن چیزی مثل سنت او اس فرصتی است که تا مدت هم نزدیک به لبه باشیم هم در فضای سرور، اونم روی لپ تاپ.
پس بریم دانلود، اگر هم سوالی در مورد کدوم توزیع لینوکس و تفاوت میزکار و اینها دارین، نگاه کردن به کتابچه لینوکس و زندگی کمک خوبیه.