آیا لات بازی فایده دارد ؟

توبه گرگ مرگ است
گروه استان ها-يکي از اراذل و اوباش کرمانشاهي که در طرح امنيت اجتماعي با لباس زنانه در ملاء عام چرخانده شد، دوباره از مردم زورگيري کرد.

نقل قول کرده ام از سایت خبری پلیس و مطلبی با عنوان توبه گرگ مرگ است. ماجرا واضح است: پلیس یک نفر را دستگیر کرده و به احتمال زیاد بدون دادگاه عادلانه و بدون توجه به قانون جاری، او را با لباس زنانه در خیابان گردانده است و حالا هم که طرف مشکوک است به تکرار جرم، تیتر زده که توبه گرگ مرگ است.

 در این ماجرا لباس زنانه و شبیه زن کردن یک مجرم مذکر، از طرف پلیس برای تحقیر آدم‌ها استفاده شده. شاید جامعه ما هم این را تا حدی قبول داشته باشد ولی پلیس نباید به این اندیشه دامن بزند که شبیه زن بودن، تحقیر آمیز است. تا حالا شنیده اید پلیس سعی کند با پوشاندن لباس مردانه به یک زن، او را تحقیر کند؟ به نظر من این رفتار فوق العاده ضد زن بوده و پلیس باید به خاطر آن عذر بخواهد.

 کجای قانون جمهوری اسلامی نوشته که یکی از شیوه های تنبه مجرم، لباس زنانه پوشاندن به او و چرخاندنش در محل است؟ پلیس از خودش این مجازات را ابداع کرده؟ وکیل متهم، در این مورد نظری نداشته؟ اصولا وکیل و دادگاهی بوده و آیا پلیس حق اعلام مجرمیت کسی و تحقیرش در ملاء عام را دارد؟

 «توبه گرگ مرگ است» یعنی پلیس از حالا به خاطر دستگیر کردن یک نفر (گرگ) حکم اعدام (مرگ) را صادر کرده؟ آیا سایت خبری زردی که هر تیتر مزخرفی می زند، اجازه دارد نام «سایت خبری نیروی انتظامی» را یدک بکشد؟ برعکس! آیا سایتی که «سایت خبری نیروی انتظامی» نام گرفته، حق دارد تیترهای زرد و بی معنی بزند؟

 یکبار این آقا را در «طرح امنیت اجتماعی» دستگیر کردید و به شیوه خودتان مجازات کردید. حالا می بینید که مدت کوتاهی نگذشته، جرمش را تکرار کرده. فکر نمی کنید این طرح امنیت اجتماعی تان بدون کاربرد و ناموفق است؟ در کتاب های جامعه شناسی نوشته که تحقیر آدم ها نه فقط آن ها را از خلاف های بعدی بازنمی دارد که آن ها را ضد اجتماعی تر هم می کند. گفتید این را قبول ندارید و شروع به تحقیر کردید. این هم نتیجه اش. حالا لابد می خواهید این آدم را با شورت و کرست در خیابان بچرخانید تا دفعه بعد که به خانه برگشت به جای لات بازی تصمیم بگیرد که برود مهندس، دندانپزشک، معلم، فیلسوف یا نویسنده شود.

مشخص است که من هم طرفدار زورگیری و لات بازی نیستم ولی حرفم این است که شیوه فعلی «طرح امنیت اجتماعی» چیزی نیست جز این ادعا از طرف پلیس که «ما از همه لات ها، لات تریم و می‌تونیم آفتابه توی دهن لات های دیگه و لباس زنونه تنشون بکنیم.» این شیوه اشتباه است. همانطور که چماق و شلاق و شکنجه و اعدام اشتباه است و نتیجه ای جز بد و ناامن‌تر شدن شهر تهران و دیگر شهرهای بزرگ ندارد.

تاملاتی درباب قطع پنجمین کابل اینترنت زیردریایی و وضعیت ایران

در طول دو هفته گذشته، پنج کابل زیردریا یکی یکی قطع شدند تا در روزهای اخیر اینترنت ایران به طور کامل مختل بشه. خوشبختانه جمهوری اسلامی بعد از قطع آب و برق ما در دهه فجر، در این مورد هم اعلام کرد که کابل ها هیچ ربطی به ایران ندارند و هیچ اختلالی در کشور نداریم.

اما وبلاگ I Love Bonnie.net در گزارشی جالب، نظر دیگه ای داره. به نظر من کلیت مطلب این وبلاگ چندان قابل پذیرش نیست ولی مطالب جالبی در نوشته اش هست. این وبلاگ اول نقشه زیر رو از قطعی کابل ها می ده:



داریم می شیم شبیه یک مدرسه ابتدایی که دوست داره تکنولوژیک به نظر برسه و همه نمرات و کارنامه ها رو توی یک
فایل اکسل تایپ می کنه و نه بک آپ می گیره و نه آفیس می خره و هر کی

هم از راه می رسه روی همون کامپیوتر یک گیم نصب می کنه (:

می‌بینید که پنج تا کابل یکی یکی قطع شده‌اند.

کابل اول در بیست و سه ژانویه درست کنار جزیره کیش

کابل دوم در سی ژانویه در راه مصر و ترکیه

کابل سوم در اول فوریه در همون جای قبلی

و کابل های چهارم و پنجم در دو جای مختلف ولی کاملا همزمان، یکی در کنار مالزی و یکی دوباره کنار جزیره کیش

دلایل اعلام شده عبارت بوده اند از «لنگر کشتی» و «مشکلات برق» ولی به گفته وبلاگ بالا، هر بچه ای متوجه می شه که لنگر کشتی و مشکلات برق یکهو با هم و در یک مسیر اینترنت پیش نمی آیند.

ادعای وبلاگ ذکر شده اینه که آمریکا و اسراییل در تلاش برای مبارزه با بورس نفتی ایران هستند که قراره همین ماه در جزیره کیش افتتاح بشه و دلار هم توش جایی نداشته باشه. به نظر من این تعبیر کمی زیادی بچه گانه است ولی من هم به هیچ وجه خوشبین نیستم. آمریکا قبلا در عملیات Ivy Bells نشون داده که به کابل های زیر دریا و مخابرات اونها به عنوان یک موضوع نظامی و جاسوسی نگاه می کنه و حالا هم به ناگهان پنج تا کابل قطع می شه تا اینترنت / مخابرات ایران برای مدت کوتاهی با مشکلات جدی روبرو بشه. این اصلا برای من دلچسب نیست. از یک طرف تسلط بیشتر و بیشتر آمریکا به ما و فحش دادن بیخودی ما رو نشون می ده و از طرف دیگه، شبیه یک آزمایش است برای دیدن نتایج عملی قطع اینترنت بر ما و ما هم تنها کاری که کردیم اضافه کردن یک دروغ بود بر کارنامه پر از دروغ دولت: مشکل خاصی برای اینترنت کشور ایجاد نشده است

سرعت اتصال اینترنتم رو چجوری پیدا کنم؟‌ آیا یک جوری می شه خیلی بیشترش کرد؟

جواب اولی این است که: به راحتی و جواب سوال دوم این است که نه!. سرعت انتقال اطلاعات در اینترنت رو این روزها با bps می‌سنجند که برابر است با تعداد صفر و یک هایی که در هر ثانیه به کامپیوتر شما وارد یا از آن خارج می‌شوند. این همان سرعتی است که اگر مودم داشته باشید حوالی 56 کیلو (کیلو در کامپیوتر یعنی ۱۰۲۴) است و اگر خط پر سرعت اسلامی داشته باشید، روسا معتقدند که ۱۲۸ کیلویش برایتان کافی است. خط 128K یعنی ۱۰۲۴ * ۱۲۸ یا همان ۱۳۱۰۷۲ بیت بر ثانیه. می‌دانیم که یک بایت اینجور جاها، ۸ بیت است و در نتیجه با تقسیم آن عدد به هشت، به عدد ۱۶۳۸۴ یا همان ۱۶ کیلو می رسیم که حداکثر اطلاعاتی است که کامپیوتر شما می تواند در ثانیه دریافت کند.

اما به این هم توجه کنید که به خاطر بحث های فنی و اینکه بعضی از بیت ها برای کارهای دیگر مصرف می‌شوند، مثلا در مورد من که یک خط ۱۲۸ کیلو بیت بر ثانیه دارم، حداکثر سرعت دانلود به چیزی در حدود ۱۳ یا ۱۴ کیلوبایت می رسد. برای یک مودم ۵۶ کیلو، این عدد حداکثر چیزی در حدود ۶ کیلوبایت در ثانیه خواهد بود. لازم نیست اضافه کنم که یک مگابایت، برابر ۱۰۲۴ کیلوبایت است و در نتیجه در صورت دریافت ۶ کیلوبایت در ثانیه، زمان دریافت یک فایل یک مگی، ۱.۲۴ تقسیم بر ۶ یا همان ۱۷۰ ثانیه (حدود ۴ دقیقه) خواهد بود.

حالا که چی؟ مساله این است که بعضی برنامه‌ها به دروغ به شما می‌گویند که سرعت دانلود شما چهار برابر شده (:‌ این غیر ممکن است چون اگر ممکن بود، خود سیستم‌عامل‌ها از آن ایده استفاده می‌کردند و رشته مخابرات هم تعطیل می شد چون فرمول‌هایش غلط بودند. ویندوز عادت دارد برای خوشحال کردن شما، یک عدد بیخودی نشان دهد که هیچ ربطی به سرعت دریافت اطلاعات توسط شما ندارد، این عددها چیزهایی مثل حداکثر سرعت ممکن برای اتصال هستند که خب چون ممکن نیستند، هیچ وقت هم به آن نمی‌رسید. عددهایی مثل 112000 روی خطوط ما و مودم‌های ۵۶ کیلو، تخیلی هستند (:

اما چطور سرعت دسترسی به اطلاعات خود را بسنجید؟ بعضی سایت‌ها هستند که جواب این سوال را برایتان پیدا می‌کنند و نمایش دهند. مثلا یک نمونه خوب، سرعت اینترنت سنج www.Speakeasy.net/speedtext است. وقتی وارد این سایت می‌شوید، چیزی شبیه به این می‌بینید:


حالا کافی است از آنجا که نوشته Choose a Server و از کنار همان فلش‌ها، یکی از سرورها را انتخاب کنید. سرور مورد نظر کلی اطلاعات برای شما می‌فرستد و بعد آن‌ها را دریافت می‌کند و در نهایت به شما می‌گوید که اینکار چقدر طول کشید و شما در هر ثانیه چقدر اطلاعات دریافت یا ارسال کرده‌اید. توجه کنید که برای صحیح بودن جواب، مهم است که حین سنجش هیچ کار دیگری با اینترنت نکنید. نتیجه من این است:


آن پایین می بینید که گفته من با سرعت ۱۱۹ کیلوبیت بر ثانیه اطلاعات دریافت کرده‌ام و با سرعت ۱۱۸ کیلوبیت بر ثانیه اطلاعات را به اینترنت فرستاده‌ام. سرعت ۱۴.۹ کیلوبایت سرعت قابل پذیرشی برای یک خط ۱۲۸ کیلوبیت (برابر ۱۶ کیلوبایت) است. سرعت شما چقدر است؟.

داستان ما و مخابرات؛ کمدی درام مصور در دو پرده

پرده اول:

دیشب خیلی دیر خوابیدیم. صبح اول وقت با صدای اس ام اس موبایل لیلا بیدار می شیم. چون دیشب کار مهمی در دست اقدام بوده خودمون رو به موبایل می رسونیم. شجره طوبی است:


پرده دوم:

به فکرم می رسه حداقل یک ایمیل بزنم و شکایت کنم که این چه وضعیه که برای موبایلی تبلیغ می یاد که پول خرید دستگاه هاش رو من دادم، دویست برابر قیمت افغانستان پول سیم کارت دادم، شش هزار تومن در ماه پول انواع سرویس های مسخره می دم، حقوق کارمنداش رو دارن از پول نفت و مالیات من می دن و برای هر دقیقه اش هم باید کلی پول بدم.

«همراه اول» رو سرچ می کنم و می رم به سایت tct.ir و بخش
ارتباط با مسوولین رو کلیک می کنم:


اوج کمدی درام ما اینجاست که نه صفحه با ریفرش کردن درست می شه و نه می شه رو چیزی کلیک کرد.

جلوه جنبش زنان در اوین

جلوه، فعال حقوق زنان، هم به زندان رفت. از دلیل نپرسید که احتمالا مثل بقیه است، تکراری و نچسب از نظر افکار عمومی. مطمئن هستم کسانی مثل جلوه و دیگر دوستان دربند، اونقدر به راهشون اعتقاد دارند که این چیزها فقط اونها رو مصمم‌تر می‌کنه و این رو هم مطمئن هستم که در دنیای آینده، زن و مرد حقوق برابری خواهند داشت.

این رو هم همیشه گفتم و بازم می گم که کارها و قوانینی که نوشتن اونها یا نتایجشون تبلیغ علیه نظام باشه، بهتره زودتر عوض شوند.

سایت انتخابات هشتم واقعا هک شده

توی نوشته قبلی درباره هک شدن سایت انتخابات هشتم نوشتم و بعد دیدم که چند جا صحبت شده که اصولا سایت اصلی پسوند ir داشته و این کلا یک سایت الکی است که لیمرها درست کرده اند تا ادعای کنند. این صحبت درست نیست و و عملا وزارت کشور داره سعی می کنه این افتضاح رو جمع و جور کنه ولی انگار چون نمی دونه که با یک شناسه FTP می شه این «مشکل» رو برطرف کرد بازهم رفته سراغ کارهای عجیب و غریب و دیکتاتور مآبانه. روش دیکتاتور مآب چیه؟ اول رفته سراغ طریق فیلتر کردن آدرس سایت majels8.com (که هنوز در داتک فیلتر نیست) و بعد سعی کرده جملات خاصی بگه مثل اینکه

: اين پايگاه‌اينترنتي به‌آدرس ‪ www.majles8.com‬به منظور برگزاري دو مرحله مسابقه اينترنتي مورداستفاده قرارگرفت و پس‌از انجام مراحل مختلف مسابقه و تست‌هاي موردنظر ، در حال حاضر كاربران مي‌توانند به آدرس ‪ www.majles8.ir‬مراجعه نمايند.

و کم کم هم احتمالا مدعی می شه که این دامنه majles8.com اصلا از اول هم متعلق به وزارت کشور نبوده! (: هرچند که قبلا در ایرنا گفته بود:

در اين مسابقه اينترنتي كه از ساعت ‪ ۱۰‬تا ‪ ۱۲‬روز پنجشنبه هفته جاري برگزار مي‌شود، كاربران با اتصال به شبكه اينترنت و مراجعه به آدرس اينترنتي ‪ www.majles8.com‬مي‌توانند با ورود اعداد مختلف در اين مسابقه شركت كنند.

در عین حال بد نیست از صفحه کش گوگل مربوط به majles8.com هم دیدن کنید تا شکتان برطرف شود که این سایت همان سایت بوده (:

به بهانه هک شدن سایت انتخابات هشتم

سایت انتخابات مجلس هشتم رو احتمالا دیده بودید. اگر هم به سایت نرفته بودید، شکی نیست که تبلیغات طولانی اون رو دیده بودید که با خواهش و سکه از شما می‌خواست که «برای آزمایش» از ساعت فلان تا ساعت فلان به سایت بروید و یک رای بدهید.


وقتی به سایت می‌رفتید با یک سایت وحشتناک رو به رو می‌شدید. طراحی بسیار ضعیف دست به دست قابلیت‌های فنی خیلی کم داده بود تا سایت ایرادات وحشتناکی داشته باشد از جمله اینکه هیچ کس بدون داشتن Internet Explorer قابلیت رای دادن نداشت.

آن چیزی که از تبلیغات به نظر می‌رسید این بود که دعوا بر سر تبلیغات است نه کار واقعی. سایت بدون شک بسیار ضعیف‌تر از آن بود که بتواند انتخابات یک کشور را اداره کند (من با یک نگاه سطحی حتی برای انتخابات شورای یک محل هم به آن سایت اعتماد نداشتم) و در عین حال آزمایش یک سایت آنهمه تبلیغات نمی‌خواست. در همه دنیا اینطور سایت‌ها را موتورهای اتوماتیک و روبات‌های نرم‌افزاری آزمایش می‌کنند نه با تبلیغات یک ماهه در تلویزیون.

در نهایت کار رسید به اینجا که دیروز سایت انتخابات هشتم هک شد و یک هکر در صفحه اول آن نوشت که بدون عضویت در هیچ گروهی، فقط برای نشان دادن ضعف سایت، آن را هک کرده. وحشتناک‌تر از آن این است که اکنون با گذشت حدود ۲۴ ساعت از این هک، کسی به بخود زحمت تغییر این صفحه را نداده. فقط تصور کنید به جای یک هکر ساده ایرانی،‌ یک گروه متخصص گواتمالایی تصمیم می‌گرفت شعار حزب خودشان را حین انتخابات روی این صفحه بیندازند یا از آن حادتر، یک گروه بی سر و صدا از آن سر دنیا، تا چندین سال بدون هیاهو در صفحه اول، فقط نتایج را تغییر می‌دادند و بین کاندیداهای تصویب صلاحیت شده، آنی که به خودشان یک کم نزدیک‌تر بود را انتخاب می‌کردند.

تکمیلی: در آن جاهایی از دنیا که بحث انتخابات الکترونیک مطرح است، بعضی از نکات مهم این است که انتخابات روی اینترنت نیست، بحث فقط نرم‌افزاری نیست و سخت‌افزار هم وجود دارد و در نهایت هم اینکه نرم افزار انتخابات صد در صد باید بازمتن باشد تا هر کس بتواند وضعیت شمارش آرا را انتخاب کند. پشت سر این صندوق‌های بامزه کلی حرف هست چه برسد به اینکه چند تا دگمه بگذارند فشار دهید و شب اعلام کنند فلانی با فلان قدر رای مشت محکمی زده به دهان آنهایی که می‌گفتند فلان آقای کرامات دار، نمی‌تواند با خواب دیدن رییس جمهور را پیش‌بینی کند.

یک وبلاگ نویس دیگر در زندان: رضا ولی زاده

من نمی شناختمش. اکثر کسانی که براش نوشتن رو هم زیاد نمی شناسم. ولی چون وبلاگنویسی است که به خاطر نظرش و به خاطر حرفش در زندانه، عمیقا براش احترام قایلم.

رضا ولی زاده، مدیر بازنگار است و حدس می‌زنند به خاطر ماجرای چند سگ که به مذاق روسا خوش نیامده، دستگیر شده است. بازهم همان حکایت قدیمی است که لازم است تکرار شود: اگر چیزی آنقدر زشت و خجالت آور است که صرف گفتن آن توهین به کسی یا چیزی است، بهتر است آن را انجام ندهید. مجرم واقعی کسی است که کاری می‌کند که گفتنش مصداق تبلیغ علیه نظام و اینجور چیزها است. نمی فهمم چرا این را متوجه نمی شوند.

خیلی از لینک‌ها را از اینجا دنبال کنید