برچسب: هک

نکته امنیتی: به فرستنده ایمیل اعتماد نکنید

راستش حتی اینقدر مهم نبود که بخوام در موردش بنویسم ولی دیدم شاید به شکل عمومی توصیه خوبی باشه. این دو روز دوستان ایمیل هایی از من می گیرن به این مضمون:

یک ایمیل است ظاهرا از طرف من برای یکسری از دوستان که می گه یک فایل اجرایی رو از سرور یک دانشگاه توی کانادا (که احتمالا ادمین از دسترسی هاش برای این آماتور بازی ها سوء استفاده می کنه) دانلود کنند و اجرا.

به اینکار می گن مهندسی اجتماعی: دزدی از طریق جلب اعتماد شما. از نظر فنی جعل آدرس ایمیل کار بسیار ساده ای است و هیچوقت کار غیرمعولی که از شما می خوان رو نباید با اعتماد به صاحب ایمیل انجام بدین. هویت در اینترنت چیز مسخره ای است و مگر اینکه واقعا از تکنیک های تایید هویت سر در بیارین و طرفتون هم یک دولت نباشه به هیچ وجه به هیچ هویتی اعتماد نکنین. چه برسه به آدرس ایمیل و عکس توی چت و این چیزها (:

در ضمن! حتی اگر عمو جادی هم گفت یک فایل اجرایی رو دانلود کنین و اجرا کنین، اینکار رو نکنین! شوخی که نداریم با کسی (: حالا این مورد خیلی خنده دار و بچه گونه بود (کی واقعا ممکنه برای خود جیمیل آدرس جیمیل رو جعل کنه و یک فایل اجرایی با پسوند اجرایی هم معرفی کنه!؟) ولی در کل ممکنه این کارها واقعا از طرف آدم های باهوشی انجام بشه که شما رو مطمئن کنه به انجام یک کار اشتباه. مواظب باشین و امن (: اگر هم واقعا به نظرتون مورد مهمی بود، یک تلفن به طرف بزنین یا توی چت ازش بپرسین یا بهش یک ایمیل جدا بنویسین (ریپلای نکنین!)

آپدیت ۳ زانویه: اگر دوست دارین یک کرکر ببینین، کامنت ها رو هم بخونین (:

چرا به گنو/لینوکس عشق می ورزم: خاطرات یک هکر

می‌دونین که من سفر کاری خیلی زیاد می رم . در یکی از از سفرها قرار شد یک دستگاه رو با یک دستگاه دیگه عوض کنن ولی یک سوال مهم باقی موند:

جادی عزیز، ما یک دیتابیس از ۳۰۰ هزار کاربر داریم که هش شده‌اند. حالا قرار است این افراد به یک سیستم جدید منتقل شوند اما لازم است پسوردهای آنان را داشته باشیم. شرکت سازنده نرم افزار اول و شرکت نویسنده نرم افزار جدید گفته‌اند که امکان کشف اینکه یک هش چه چیزی بوده وجود ندارد. شما راه حلی می‌شناسید؟

راه حل ساده است و مجموعه ای از اسکریپت نویسی جذاب (اینبار پایتون) و ترکیب کردن دستورات خط فرمان گنو/لینوکس. جریان چیه؟‌ اینها سیصد هزار شماره تلفن و پسورد دارند که مال یک سیستم خاص است. پسوردها هش شده‌اند. یعنی چنین چیزی:

9370333**** ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11
9370050**** fcbfab2f4cda26061ed9e3ee96a4fd61
9370750**** 6a130f1dc6f0c829f874e92e5458dced
9370001**** 9ad97add7f3d9f29cd262159d4540c96

هش یک الگوریتم یکطرفه است که می‌تونه یک استرینگ رو به یک استرینگ پیچیده تبدیل کنه. مثلا الان پسورد نفر اول بعد از هش شدن (با الگوریتم md5) تبدیل شده به ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11. این هش غیرقابل برگشت به پسورد اصلی است اما وقتی طرف مثلا سعی می کنه لاگین کنه و پسوردش رو لاگین می‌کنه، سیستم می‌تونه پسورد جدیدا وارد شده رو هش کنه و ببینه بازهم به همون هش سابق که ذخیره کرده (یعنی ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11) می‌رسه یا نه. این تکنیک اجازه می‌ده ما چک کنیم طرف پسورد صحیح رو داره یا نه بدون اینکه مجبور باشیم پسوردش رو جایی ذخیره کنیم. حالا قراره این سیستم با یک سیستم دیگه که با هش متفاوتی کار می کنه جایگزین بشه و لازمه بی دردسر بودن جریان اینه که بشه پسوردها رو از این هش‌ها استخراج کرد. اما هش ساخته شده تا معکوس نشه – یعنی از نظر علمی از هش نمی شه به هش‌شده رسید.

خب حالا راه حل ما چیه؟ یک راه که بهش «بروت فورث» می‌گن اینه که یکی یکی هر چیز ممکن رو هش کنیم. یعنی اول ۱ رو هش کنیم ببنیم به اون چیزی که اونجا هست می‌رسیم یا نه. بعد ۲ رو هش کنیم. بعد ۱۲ رو بعد ۱۱ رو و خلاصه هر چیز ممکن رو. اینکار یک نیروی کور است و بسیار وقت گیر. اما یک راه هوشمندانه تر هم داریم که بهش می‌گن رنگین کمان / rainbow. تکنیک رنگین کمان اینه که تمام کارهای بالا رو بکنیم (یعنی مثلا اگر اکثر افراد در موبایل از پسوردهای عددی استفاده می کنن از ۰ تا ۹۹۹۹۹ رو هش کنیم و رمز و هش اون رو بریزیم توی یک دیتابیس) و بعد یکی یکی هش ها رو توی دیتابیس سرچ کنیم و پسورد رو نشون بدیم… خب آماده‌اید؟

برای ایجاد همه پسوردهای ۰۰۰۰۰ تا ۹۹۹۹۹ و هش کردن اونها این برنامه پایتون رو نوشتم. مطمئنا می‌تونه بهتر هم نوشته بشه ولی این کار من رو راه انداخت:

#!/usr/bin/python

import MySQLdb

db = MySQLdb.connect("localhost","jadi","password","break" )

# prepare a cursor object using cursor() method
cursor = db.cursor()


for i in range(0, 10000):
    pre = '';
    if i < 10:
        pre += '0';
    if i < 100:
        pre += '0';
    if i < 1000:
        pre += '0';
    num = "%s%s" % (pre, i);
    print num;
    # execute SQL query using execute() method.
    cursor.execute("insert into rainbox values ('%s', md5('%s'));"%(num,num));

# Fetch a single row using fetchone() method.
#data = cursor.fetchone()

# disconnect from server
db.close()

همین برنامه رو برای پسوردهای ۰۰۰۰۰ تا ۹۹۹۹۹ و ۰۰۰ تا ۹۹۹ و ۰۰ تا ۹۹ و ۰ تا ۹ هم کم و زیاد کردم و رنگین کمانی شامل ۱۱۱۱۱۰ پسورد و هش اون ساختم:

mysql> select count(*) from rainbox;
+----------+
| count(*) |
+----------+
|   111110 |
+----------+
1 row in set (0.07 sec)

بعد کلیدی روی هش تعریف کردم که سرچ سریعتر بشه:

mysql> ALTER TABLE rainbox ADD primary index (hash);

حالا وقت شکستن رمزها است. فایلی دارم به اسم users.csv که این شکلی است (چهار رقم آخر تلفن ها رو ستاره کردم که پرایوسی آدم‌ها حفظ بشه):

9370333**** ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11
9370050**** fcbfab2f4cda26061ed9e3ee96a4fd61
9370750**** 6a130f1dc6f0c829f874e92e5458dced
9370001**** 9ad97add7f3d9f29cd262159d4540c96

کافیه این رو با لایبری csv پایتون بخونم، و بعد هش هر خط رو از دیتابیسم کوئری بزنم و اگر جواب داشت توی خروجی تلفن و هش و پسورد شکسته شده رو بنویسم و اگر هم جواب این هش توی دیتابیس من نبود، جلوش بنویسم later تا بعدا از یک جای دیگه پیداش کنم.

#!/usr/bin/python

import MySQLdb
import csv

db = MySQLdb.connect("localhost","jadi","password","break" )

# prepare a cursor object using cursor() method
cursor = db.cursor()

spamReader = csv.reader(open('users.csv', 'rb'), delimiter=' ', quotechar='|')
for row in spamReader:
    tofind = row[1];
    try:
        cursor.execute("select pass from rainbox where hash = '%s'"%tofind);
        data = cursor.fetchone()[0];
        print row[0], tofind, data;
    except: #this hash was not in db
        print row[0], tofind, "later" 

# disconnect from server
db.close()

برنامه بالا رو اجرا می‌کنم و زمان می‌گیرم:

jadi@jubun:~/w$ wc -l users.csv && time python break.py > out.txt
316590 users.csv

real    0m57.226s
user    0m25.362s
sys 0m4.856s

واو! سیصد و شونزده هزار پسورد رو توی کمتر از یک دقیقه شکستیم (: یک نگاه به فایل آوت.تکست می‌گه:

jadi@jubun:~/w$ head out.txt 
93703334*** ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11 7523
93700508*** fcbfab2f4cda26061ed9e3ee96a4fd61 8510
93707500*** 6a130f1dc6f0c829f874e92e5458dced 7496
93700013*** 9ad97add7f3d9f29cd262159d4540c96 9538
93700177*** c902514ac30b6e23dbb0c3dc80ec7d4a later
93700858*** ee676ed9ce5bd51b4452ddfbdf962ef7 later
93707848*** 8c249675aea6c3cbd91661bbae767ff1 1986

ظاهرا پسوردهای چهار رقمی مد هستن (: ظاهرا تعداد later ها هم کم نیست. بذارین یک نگاه هم به اونها بندازیم:

jadi@jubun:~/w$ grep later out.txt | wc -l 
1558

خب... شش هزار نفر هستن که پسوردشون شکسته نشده. اما من و شمای هکر می دونیم که شش هزار نفر به معنی شش هزار پسورد نیست. معمولا آدم‌ها پسوردهای تکراری می ذارن. بذارین ببینیم اگر پسوردهای تکراری رو حذف کنیم، چند تا پسورد منحصر به فرد توی این گروه می مونه. دستور cut می تونه یکسری از فیلدهای اضافی رو حذف کنه. مثلا الان کات میکنم بر اساس فیلد ۲ و با جدا کننده اسپیس (بعد از دش دی، اسپیس می‌ذارم). بعد نتیجه قسمت اول که هش ها هستن رو می دم به دستور یونیک (که با سوییچ یو، فقط خط های غیرتکراری رو نشون می ده)‌ و بعد تعداد خطوط رو می شمرم:

jadi@jubun:~/w$ grep later out.txt  > later.txt && \
                                cut later.txt -f2 -d' ' | uniq -u | wc -l 
5536

نتیجه طبیعی نیست... یعنی از شش هزار نفر فقط پونصد ششصد نفر پسورد تکراری داشتن؟ هر کسی که یک مقاله در مورد رفتار پسوردی آدم‌ها خونده باشه می دونه که این عدد غیر واقعی است.. مشکل! قبل از استفاده از دستور یونیک، باید داده‌ها رو مرتب کرد. پس یک سورت بین دستور اضافه می کنم:

jadi@jubun:~/w$ cut later.txt -f2 -d' ' | sort | uniq -u | wc -l 
767

هها! نگفته بودم؟ کل این شش هزار نفر باقیمونده، فقط از ۷۶۷ پسورد استفاده کردن. این ۷۶۷ پسورد رو می‌ریزیم توی یک فایل مجزا برای کشف کردنشون در پست بعدی.

توجه مهم! کمی از این مقاله گم شده! بعله درست خوندین ! به شکل عجیبی بخشی از مقاله در این قسمت غیب شده و نیست (: من این مقاله رو مدت های مدید قبل نوشتم ولی به خاطر احتمال لو دادن اطلاعات مشتری ها و هکربازی بچه اسکریپتی ها ارسالش نکردم. حالا چون آرمین به دردش می خورد گفتم بفرستمش ولی ظاهرا یک بخش کوچیکی اش نیست! مهم هم نیست. فدای سرمون. روش کشف بقیه پسوردها این بوده که بقیه رو از منابع اینترنت صدا بزنیم. یک سایت داریم که می شه براش یک هش فرستاد و پرسید که آیا این جواب رو داره یا نه. من اول یک تست با اون می زنم و بعد یک برنامه می نویسم که همه پسوردهای باقی مونده رو از اون صدا بزنه

و در نیتجه کافیه من یک برنامه بنویسم که همه هش‌های هنوز کشف نشده رو از فایل ورودی بخونه و اونها رو به این سایت پست کنه و منتظر خروجی بمونه. بعد توی خروجی اچ تی ام ال دنبال چنین خطی بگرده:

Found: md5("zaka") = 00a3b206c4ad2cae515e28745423093a

و zaka رو یک جایی ذخیره کنه. کافیه این کار رو برای همه هش‌هایی که هنوز کشف نشدن ادامه بدیم. مشخصه که هنوز یکسری کشف نشده خواهند موند ولی بذارین ببینیم به چی می رسیم. این مرحله به خاطر فرستادن درخواست به اینترنت کندتر است و یک راه حل خوبه اینه که فایل hard.txt و برنامه رو روی یک سرور وی پی اس آپلود کنیم و اونجا اجراش کنیم. همین کار رو می کنم و برنامه پایتون رو هم اینجوری می‌نویسم که یکی یکی هش ها رو برداره، به اون سایت بفرسته و توی خروجی اچ تی ام ال که بر می گرده، خطی که پسورد رو نشون می ده رو جدا کنه. اگر این هش اونجا هم نبود می نویسیم too difficult و از خیرش می گذریم (: بریم ببینیم چی می شه:

#!/usr/bin/python

import urllib
import csv
import re

spamReader = csv.reader(open('hard.txt', 'rb'), delimiter=' ', quotechar='|')
for row in spamReader:
    try:
        # This is here for copy/pasters....
        # Originally by Jadi at jadi.net
        params = urllib.urlencode({'term':row[0], 'crackbtn': 'Crack that hash baby!'})
        f = urllib.urlopen("http://md5crack.com/crackmd5.php", params)
        page = f.read()
        password = re.search('Found: md5\("(.*)"\) = %s' % row[0], page)
        print row[0], password.group(1)
    except: 
        print "too difficult"

و برای اجرا می‌زنیم:

user@remotehost:/tmp$nohup python onlinebreak.py > easy.txt &

که خروجی پسوردهای شکسته شده رو بریزه توی easy.txt و حتی اگر من هم قطع شدم کار رو در پشت زمینه ادامه بده. تقریبا بعد از یازده دقیقه کار، همه پسوردها با این بانک اطلاعاتی هم چک می‌شن. بعد از اضافه کردن این‌ها به موارد شکسته شده قبلی توی دیتابیس خودمون، یک نگاه می‌ندازیم ببینیم چند تا از پسوردها هنوز باقی موندن.

jadi@jubun:~/w$ time python break.py > out.txt &&  grep later out.txt | wc -l 

real    0m58.863s
user    0m27.706s
sys 0m5.756s
1558

عالی (: حالا دیگه فقط ۱۵۵۸ نفر داریم که پسوردشون کشف نشده. از سیصد هزار نفری که اول داشتیم، پیشرفت عالیی است (: این هزار و پونصد نفر که پسوردهای غیرمعمول گذاشتن هم می‌تونن زنگ بزنن به پشتیبانی و بگن از امروز پسوردشون کار نمی کنه و اونها براشون ریست می کنن (:

نتیجه: از سیصد و خورده‌ای هزار نفر، فقط ۱۵۵۸ نفر پسوردهایی دارن که جزو پسوردهای استانداردی که هر هکری چک می کنه نیست. در پسوردهاتون عدد و حروف کوچیک و بزرگ بذارین و پسوردتون از هشت حرف هم بیشتر باشه. اصلا بذارن این یک دستور دیگه هم بدیم: فایل خروجی رو نشون بده، ستون سومش (پسورد) رو جدا کن (ستون‌ها رو اسپیس از هم جدا می کنه) بعد خروجی رو مرتب کن (پسوردها مرتب می شن) بعد بشمر هر پسوردی چند بار تکرار شده و خروجی و مرتب کن به شکل عددی معکوس و اسپیس های اول خط رو هم بیخیال شو و بعد ده خط اول رو نشون بده. 

jadi@jubun:~/w$ cut out.txt -f3 -d' ' | sort | uniq -c | sort -b -n -r | head
 192019 1234
  11780 2222
  10532 123
   9734 1111
   7547 5555
   5293 12345
   4512 4444
   4473 0000
   2568 3333
   2192 444

و این شما و این پر استفاده‌ترین پسوردهای این سیصد هزار نفر. جالبه که ۶۰٪ از کاربران پسوردشون رو گذاشتن ۱۲۳۴۵. فوق العاده نیست؟

هکرهای سیل تایلند

بچه های کوچولویی که مدعی دزدیدن پسورد این و اون هستن و دولت هایی که با گذروندن تمام اینترنت از زیر دست خودشون اطلاعات آدم ها رو می دزدن رو ول کنین. هک به معنی حرکتی است هوشمندانه برای حل یک مشکل از راه حلی غیرمرسوم. این کار می تونه توی دنیای کامپیوتر اتفاق بیافته یا توی دنیای واقعی. اولین هک‌های دنیای گیک‌ها این بود که کی می‌تونه جسم عجیب‌تری رو روی سقف گنبدی یکی از ساختمون‌های دانشگاه ام.آی.تی. بندازه به شکلی که اونجا بمونه و حالا هم یکی از جدیدترین هک‌ها برای مردم تایلند اینه که چطوری با سیل مبارزه کنن.

آلبوم تامبلر هک‌های سیل تایلند مجموعه‌ای است از این هکها. فوق العاده جذابن (:

هک صفحه رسمی اکثر شهرهای سوریه به دست ناشناس

عالیه و پر هیجان. گروه انانیموس یا ناشناس، صفحه رسمی اکثر شهرهای سوریه رو هک کرده و نقشه تعاملی ای از کشته های شهرها رو به جاشون گذاشته. راضیم ازت انانیموس (: دوستان طرفدار قدرت سیاسی حاکم، شما هم به نظرم کم کم وا بدین این بشار رو (:

http://tartous-city.gov.sy/

http://deirezzor-city.gov.sy/

http://palmyra-city.gov.sy/

http://homs-city.gov.sy/

http://aleppo-city.gov.sy/

http://latakia-city.gov.sy/

http://old-damascus.gov.sy/

نقص امنیتی فروشگاه: هر کسی می‌تواند خودروی دیگران را زیر نظر بگیرد

دلخوشی‌ها

مرکز خرید Bondi Wsetfield چند وقت قبل اعلام کرد که هر کس می‌تواند با وارد کردن پلاک ماشینش در اپلیکیشن موبایلی فروشگاه، وضعیت آن در پارکینگ را بررسی کند.

برای اینکار کافی است اپ مورد نظر را نصب کنید، وارد آن بشوید و با دادن شماره ماشین، دقیقا ببینید که کجا پارک شده و با دوربین به خودرویتان نگاه کنید. یک ایده جذاب و جالب برای احساس امنیت.

این سیستم با استفاده از چنین دوربین‌هایی ممکن شده:

دوربین‌های پارک اسیست می‌تواند پلاک خورویی که مقابل دوربینشان می‌گذرد را بخوانند و به یک کامپیوتر مرکزی گزارش دهند. بعد کامپیوتر مرکزی با گرفتن شماره پلاک از کاربر، چک می‌کند که این پلاک از کدام پارک-اسیست‌ها رد شده و در نتیجه حالا کجاست و در نهایت دوربین مورد نظر را به کاربر نشان می‌دهد.

دل نگرانگی‌ها

مساله این است که هیچ کس چک نمی‌کند آیا شما صاحب فلان خودرو هستید یا نه. هر کسی می‌تواند هر شماره‌ای را بدهد تا آن را مشاهده کند. هنوز هم خیلی وحشتناک نیست. اما اگر شروع به اسنیف کردن اطلاعات بکنید چنین ارتباطی را در پشت صحنه این برنامه می‌بینید:

و کمی کار بیشتر نشان می‌دهد که کلا یک درخواست JSON به آن آدرس فرستاده می‌شود و اطلاعات برمی‌گردد. مثلا چنین درخواستی می‌تواند نشان بدهد که وضعیت خودرو با پلاک abc123 چیست:

http://120.151.59.193/v2/bays.json?visit.plate.text=abc123~0.3&is_occupied=true&limit=4&order=-similarity

در اطلاعات برگشت داده شده، نه فقط مکان که ساعت ورود و حضور خودرو در پارکینگ هم قابل تشخیص اس تو این کوئری (درخواست) را هر کسی از هر کجای جهان می‌تواند بفرستد.

از یکطرف به دزدی فکر کنید که می‌تواند با یک برنامه بسیار ساده همین که شما پارکینگ فروشگاه را ترک کردید یک اخطار دریافت کند که احتمالا در حال برگشت به خانه هستید تا دوست پسر / دختر مشکوکی که می‌تواند چک کند آیا شما واقعا به فلان جا رفته‌اید یا نه. جامعه پلیسی، جامعه بدی است و عدم درک آدم‌ها از سیستم‌هایی که نصب می‌کنند یا استفاده می‌کنند جامعه را بیشتر و بیشتر پلیسی می‌کند.

در این مورد هم فروشگاه و هم سازنده دستگاه اقدامات لازم برای جلوگیری از این شنود ناخواسته افراد بر همدیگر را انجام دادند ولی فکر می‌کنید چند تا از دوربین‌هایی که دور و بر ما هستند، چنین مشکلاتی دارند؟

منبع اصلی با اطلاعات بیشتر

چرا گنو/لینوکس رو دوست دارم: بررسی تغییرات اخیر فایلها برای یک کلمه خاص

توجه: این یک مطلب خیلی خاص است. مخاطبش نه حرفه ای های لینوکس هستن نه آماتورهای لینوکس. غیر لینوکسی ها هم که اصلا (: تنها احتمال تویی و یکی دو نفری که دنبال اینن که واقعا منطق کامند لاین لینوکس رو درک کنن. این آموزش دستورات لینوکس نیست ولی توش آموزش داره. آموزش اینکه چطوری با لینوکس کار می کنم که لینوکس برام می شه یک ابزار عالی. اینجا سعی کردم قدم به قدم بگم که یک مساله رو چطوری حل می کنم. قدمهای برداشته شده ساده هستن ولی خروجی نهایی مثل جادو زیب است (:

دوستم یک مشکل داره! سایتش هک می شه و اون می خواد از طریق یک روش عجیب جلوش رو بگیره! به عبارت دیگه، وضعیت دوستم اینه که سروری داره که مشکوکه به تغییرات گاه گداری یکسری فایل توش – یک جور هک. می گه چند ساعتی هست که داره سعی می کنه برنامه ای بنویسه که «تمام فایل های یک شاخه خاص و شاخه‌های درون اون رو چک کنه و اگر توی فایل‌هایی که در ده دقیقه گذشته عوض شده‌اند، مثلا عبارت hacked بود، اسم فایل رو بنویسه.»

گنو/لینوکس یک ابزار عالی است با کلی خرت و پرت که می شه بهم جوششون داد. ما اول چی می‌خوایم ؟ پیدا کردن تمام فایل‌هایی که در ده دقیقه گذشته عوض شده‌اند. می‌دونم که دستور find مال این تیپ کارها است و راهنمای هر دستوری هم توی man پیدا می‌شه. پس می‌زنم man find و توش می‌بینم که:

-mmin n
              File's data was last modified n minutes ago

خلاص! پس فایند یک سوییچ داره که کل فایل‌هایی که در n دقیقه قبل عوض شدن رو نشون می‌ده. کافیه بزنم:

bash-4.1$ find /home -nmin -10
.
./gedit.jadi.2767816239
./plugtmp
./orbit-jadi
./orbit-jadi/linc-5b12-0-2c85f1f5cb706
./orbit-jadi/linc-60d9-0-436786093cc42
./orbit-jadi/linc-5ff8-0-6af67eaaaf2db
./orbit-jadi/linc-58be-0-373ce140b83c4
./1.txt

من که کیف می‌کنم (: حالا فهرستی دارم از تمام فایل‌هایی که در ده دقیقه قبل تغییر کردن. حالا کافیه روشون جستجو کنیم. می دونم که توی find یک سوییچ هم داریم به اسم exec که جلوش هر دستوری بزنیم روی خروجی ها اجرا می شه. برای گفتن به exec که دستورات تموم شده باید یک ;\ بذاریم و جلوی exec هم اگر {} بذاریم یعنی اسم فایلی که پیدا کرده رو اینجا بنویسه. راستی!‌ اینها رو من بار بار اول و دوم و سوم و چهارم و پنجم و ششم توی man find نگاه کردم ولی الان دیگه حفظ شدم. بذارین تست کنیم:

bash-4.1$ sudo find /home -mmin -10 -exec echo \{\} \;
.
./gedit.jadi.2767816239
./plugtmp
./orbit-jadi
./orbit-jadi/linc-5b12-0-2c85f1f5cb706
./orbit-jadi/linc-60d9-0-436786093cc42
./orbit-jadi/linc-5ff8-0-6af67eaaaf2db
./orbit-jadi/linc-58be-0-373ce140b83c4
./1.txt

درسته پس. الان قسمت اول فایند، فایل های تغییر کرده در ده دقیقه رو پیدا می کنه و قسمت exec اسم اون فایل رو جلوی یک echo می ذاره که دستور را چاپ می کنه. پس می رم قدم بعدی که grep کردن است. grep توی یک فایل دنبال یک عبارت می گرده و اگر بود، اون قسمت رو می نویسه. من یک سوییچ H هم اضافه می کنم تا اسم فایل رو هم بنویسه. پس در کل دارم:

bash-4.1$ sudo find /home -mmin -10 -exec grep hacked {} \;
grep: ./gedit.jadi.2767816239: No such device or address
grep: ./orbit-jadi/linc-5b12-0-2c85f1f5cb706: No such device or address
grep: ./orbit-jadi/linc-60d9-0-436786093cc42: No such device or address
grep: ./orbit-jadi/linc-5ff8-0-6af67eaaaf2db: No such device or address
grep: ./orbit-jadi/linc-58be-0-373ce140b83c4: No such device or address
this hacked my

اوه! اولا H رو یادم رفت بذارم و در نتیجه اسم فایلها چاپ نشدن و دوم اینکه یکسری error هم دارم. در لینوکس بعضی خروجی ها ارور هستن که با اینکه ما هر دو رو یکجا می بینیم اما ماهیتشون با خروجی برنامه فرق داره. این ارورها مال این هستن که در این حالت خاص من در اینجا روی فایل‌هایی گرپ کردم که فایل‌های معمولی نیستن و محتویات قابل خوندن ندارن.

چیکار کنیم؟ اضافه کردن H که آسونه! برای ارور هم ما یک «دستگاه» جذاب توی لینوکس داریم به عنوان null که مثل بقیه ابزارها توی دایرکتوری dev است و هر چیزی روش نوشته بشه می ره به ناکجا آباد و غیب می شه پس کافیه من خروجی ارور رو به جای خروجی معمولی که روی صفحه است، بریزم روی این دستگاه تا از شرش راحت بشم! خروجی ارور رو با این عبارت می شه کنترل کرد <2 پس در نهایت خواهم داشت: 

bash-4.1$ sudo find /home -mmin -10 -exec grep -H hacked {} 2> /dev/null \;

./1.txt:this hacked my

عالی! (: نتیجه دلخواه دوستم کاملا آزاد و شاد همین دستوره:

توی دایرکتوری home بگرد. فایل هایی که در طول ده دقیقه قبل تغییر کردن رو نشون بده. بعد خط به خط اسم اون فایل رو بذار جلوی دستور گرپ که دنبال عبارت hacked می گرده. راستی! به خاطر سوییچ اچ، اسم فایل رو نشون بده و خروجی ارور استاندارد رو هم بریز توی نول که می ره به ناکجا آباد.

سورس کسپراسکای کسپرسکی ۲۰۰۹ روی اینترنت

هاهاهووهه… ظاهرا سورس برنامه کسپراسکای کسپرسکی ۲۰۰۹ به اینترنت راه پیدا کرده. دارک کودر از سایت آن‌ریموت می‌گه که به کد نگاهی کرده و کد به نظر معتبر می‌رسه. برای کمپایلش ویژوال استودیو سی پلاس پلاس ۲۰۰۸ بهترین گزینه است.

کل سورس تقریبا ۱ گیگابایت است و بدون شک نگاه کردن بهش برای خیلی‌ها جالب. سورس زیپ شده تقریبا ۳۰۰ مگ. سورس کسپراسکای کسپرسکی رو دانلود کنین و خوش بگذرونین.

توضیح: لینک به سورس رو برداشته ام چون اون لینک دیگه کار نمی کرد. اگر کسی واقعا علاقمنده، خودش می تونه لینک رو پیدا کنه

چگونه هکر شویم؟ مقاله ای از اریک ریموند

این یک مقاله مشهور است. یک مقاله خیلی مشهور. ترجمه اش کار آرش بیژن زاده است و مربوط به زمانی قبل از مشهور شدن وبلاگ‌ها و این حرفها. یک نسخه از آن را در سایت تکنوتاکس پیدا کردم و برای در دسترس‌تر بودن، اینجا می‌گذارم تا به راحتی در دسترس باشد.

اریک ریموند (Eric Steven Raymond) می‌گوید: چگونه یک هکر شویم؟

هکر (hacker) چیست؟

پرونده اصطلاحات(Jargon File) شامل تعاریفی‌از’ هکر’ است که عموما در ارتباط با تعریف تکنیکی‌آن همراه با وصف سرخوشی‌حل مشکلات و مرتفع کردن محدودیت هاست. اگر شما می‌خواهید بدانید چگونه هکر شوید تنها دو تعریف به دردتان می‌خورد.

یک اجتماع ، یک فرهنگ مشترک ، از برنامه نویسان خبره و جادوگران شبکه که پیشینه آن از میان دهه ها به مینی‌کامپیوترهای‌اشتراک زمانی (time-sharing) و اولین تجریه های ‌ARPAnet می‌رسد. اعضای این فرهنگ اصطلاح ‘ هکر’  را ساختند . هکرها اینترنت را ایجاد کردند. آنان سیستم عاملUnix را آنچنان که امروز هست ایجاد کردند. هکرها usenet را اجرا کردند. آنان باعث شدند شبکه جهانی (World wide web) کار کند. اگر شما دارای این فرهنگ هستید و دیگران می‌دانند که شما چه کسی‌هستید و هکر می‌نامندتان؛ پس شما هکر هستید!

نگرش هکر محدود به ‘هکرنرم‌افزار’ نمی‌شود ، مردمانی‌هستند که منش هکر را به سایر زمینه ها مانند الکترونیک یا موسیقی‌سرایت می‌دهند. در حقیقت شما می‌توانید این فرهنگ را در بالاترین سطوح هر علم و هنری بیابید. هکرهای نرم‌افزار این هم روحان را در هر جا می‌شناسند، آنان را ‘هکر ‘ می‌نامند و برخی‌معتقدند که طبیعت هکر واقعا مستقل از زمینه ایست که او در آن کار می‌کند. اما در تمام این مقاله ما بطور خاص بر مهارت ها و منش های‌هکر نرم‌افزار، و فرهنگ های مشترکی که واژه ی ‘هکر’ را بوجود آورد تمرکز خواهیم کرد.

گروه دیگری‌از مردم هستند که متکبرانه خود را هکر می‌نامند اما نیستند! این مردمان (که بیشتر نرهای نابالغند) کسانی‌هستند که سیستمهای‌کامپیوتری و مخابراتی را ‘تخریب’ می‌کنند. هکرهای واقعی‌اینان را ‘شکننده (Cracker) ‘ می‌نامند و هیچ کاری‌به آنان ندارند. هکرهای واقعی اعتقاد دارند که اینان تنبل، بی‌مسئولیت و نه چندان باهوشند و می‌دانند که توانایی نفوذ به سیستمهای امنیتی‌شما را هکر نمی‌کند. همانگونه که دزدان اتومبیل را هیچگاه نمی‌توان مکانیک نامید. متأسفانه بسیاری از روزنامه نگاران و نویسندگان ناآگاهانه وا‌ژه ی’ هکر ‘ را برای‌توصیف شکننده ها (Crackers) بکار می‌برند و هکرها را تا سرحد مرگ عصبانی می‌کنند.

تفاوت اصلی این است: هکرها می‌سازند اما شکننده‌ها ویران میکنند.

اگر می‌خواهید هکر باشید (همواره ) مطالعه کنید. اما اگر می‌خواهید شکننده شوید گروه خبری‌alt.2600 را بخوانید و آماده باشید که ۵ تا ۱۰ سال را در زندان بگذرانید، پس از اینکه فهمیدید به اندازه‌ای که فکر می‌کردید زرنگ نیستید. این تمام چیزی است که درباره ی‌شکننده ها (Crackers) خواهم گفت.

منش هکر

منش هکر، هکر می‌آفریند و یاری‌می‌کند. او به آزادی و یاری متقابل معتقد است؛ برای آن که هکر نامیده شوید باید چنان رفتار کنید که گویا چنین منشی‌دارید و برای‌اینکه اینگونه رفتار کنید باید واقعا آن را داشته باشید. اگر به پروراندن منش هکر تنها برای پذیرفته شدن در این فرهنگ می‌اندیشید در اشتباه هستید! چنین منشی داشتن همواره کمکتان میکند یادگیرید و با انگیزه باشید. مانند تمام هنرها بهترین راه استاد شدن، نگاه کردن به استاد و تقلید از اوست – نه فقط در باب تفکر که حتی‌در احساس!

همانگونه که در شعر ذن زیر آمده است:

تا که راه یابی:    :  To follow the path

به استاد بنگر ،    ,look to the master

به دنبالش باش ،  , follow the master

با او برو ،    ,walk with the master

از نگاه او بنگر ،   , see through the master,

استاد شو!     . become the master

پس اگر میخواهید استاد شوید، آن قدر ذکرهای‌زیر را بگویید(افکار زیر را با خود مرور کنید) تا باورشان کنید:

۱– جهان پر از مشکلات جذابی‌است که میباید حل گردند.
هکر بودن هیجان دارد، اما هیجانی که نیازمند تلاش فراوان است و تلاش کردن نیازمند انگیزه. ورزشکاران موفق انگیزه خود را از لذتی که در جسمشان احساس میکنند، می‌گیرند؛ در گذر از حدود جسمانیشان. شما نیز باید از حل مشکلاتتان مشعوف شوید. از پیشرفت مهارتتان و زورآزمایی اندیشه‌ی‌تان.

اگر شما به طور ذاتی‌چنین شخصی‌نیستید باید این‌گونه گردید و گرنه انرژیتان با شهوت، پول، شهرت و … به هدر خواهید داد.
(همچنین باید به توانایی یادگیریتان ایمان آورید – باور به اینکه: گر چه تمام آن چه را لازم دارید نمی‌دانید اما اگر تنها بخشی از آنرا کشف کنید توانایی حل باقی را بدست می‌آورید)

۲–هیچ مشکلی‌نباید دوبار حل گردد اندیشه های‌خلاق گرانبها و محدودند.
ذهن های خلاق باارزش هستند، منابعی محدود. آنان نباید با دوباره کشف کردن چرخ، به هدر بروند در حالی که هزاران معمای حل نشده جذاب باقی است. برای آن که کرداری مانند یک هکر داشته باشید باید باور کنید که وقت هکرها گرانبهاست – آنچنان که گویی یک وظیفه روحانی است که اطلاعتان را مبادله کنید، مشکلات را حل کنیدو راه حل‌ها را به دیگر هکرها بدهید تا آنان مشکلات جدیدتر را مرتفع کنند. بجای آنکه دائما حول همان‌ها بگردند.

(مجبور نیستید باور داشته باشید که تمام آنچه را خلق می‌کنید باید ببخشید- گرچه هکرهایی که چنین می‌کنند محترم‌ترین آنان هستند – با ارزش های‌هکر سازگار است که مقداری‌از آن را بفروشید تا برای خود خورد و خوراک و کامپیوتر تهیه کنید. چه خوب است اگر استعداد هکری خود را برای حمایت از خانواده و حتی‌ثروتمند شدن بکار گیرید، تا هنگامی‌که شرافت هنرتان و رفیقان هکرتان را فراموش نکنید.)

۳ –کسالت و بیکاری‌شیاطینند.
هکرها (و عموما انسانهای خلاق) هرگز نباید کسل شوند یا مجبور به بیگاری‌شوند چرا که در این صورت آنها از انجام کاری که تنها آنان قادر به انجام آنند باز می‌مانند. این هرز رفتن همه را آزار می‌دهد. بنابراین کسالت و بیگاری نه تنها ناخوشایند بلکه واقعا شیاطینند.

برای اینکه مانند یک هکر رفتار کنید باید باور کنید که می‌خواهید تمام کسالت آوران را کنار بزنید نه تنها برای خودتان بلکه برای همه (خاصه سایر هکرها).

(یک استثناء بارز وجود دارد. هکرها گاهی کارهایی انجام می‌دهند که به نظر تکراری و خسته کننده می‌رسند، تنها برای پاکسازی ذهن شان یا برای بدست آوردن تجربه‌ای خاص. اما به اختیار ،هیچ فرد اندیشمندی نباید مجبور به پذیرفتن موقعیت کسل کننده‌ای‌گردد.)

۴–آزادی‌خوب است.
هکرها ذاتا ضد استبدادند. هر که به شمادستور دهد، شما را از پرداختن به آنچه عاشق کشف آنید باز می‌دارد؛ گر چه آنان همواره برای دستوراتشان دلایل ابلهانه‌ی خود را دارند. با منش استبدادی باید مبارزه شود هر جا که پیدا شود چرا که شما و تمام هکرها را تحت فشار می‌گذارد .
(این به مفهوم مخالفت کلی‌با اتورتیه نیست. کودکان باید راهنمایی شوند و جنایتکاران مراقبت. هکر ممکن است نوعی از اتورتیه را قبول کند تا بیشتر از زمانی که برای‌اجرای دستورات از دست می‌دهد، بدست آورد. اما این تنها یک معادله آگاهانه است. یک قدرت فردی که مستبدان می‌خواهند قابل قبول نیست.)

مستبدان تنها با سانسور و پنهان کاری رشد می‌کنند و به همکاری داوطلبانه اعتمادی ندارند. آنها فقط نوعی از همکاری را دوست دارند که در کنترل آنان باشد، بنابراین برای اینکه یک هکر باشید باید دشمنی ذاتی با سانسور و رازداری‌، اعمال قدرت و سیاست برای مجبور ساختن افراد متعهد را در خود بپرورانید و باید که براین باور عمل کنید.

۵ –منش جایگزین مهارت نیست.
برای آنکه هکر شوید مجبور به پروراندن مواردی از این منش‌هایید. اما تنها تقلید از این منشها شما را هکر نمی‌سازد همانگونه که شما را قهرمان یا خواننده نمی‌کند. هکر شدن احتیاج به تیزهوشی‌، تمرین، تمرکز و کار سخت دارد.

بنابراین شما باید یاد بگیرید که به منش مشکوک و به مهارت احترام بگذارید. هکرها نمی‌گذارند فضولان وقت شان را هدر دهند و به مهارت ایمان دارند به خصوص مهارت در درک کردن گرچه مهارت در هر زمینه ای‌دلپذیر است. مهارت در زمینه های مورد نیاز که متخصصان کمتری دارد بهتر است و تخصص در زمینه های مورد نیاز که به فکر متبحر، استادی و تمرکز نیاز دارند، بهترین.

اگر شیفته مهارت باشید از پروراندن آن در خود لذت خواهید برد . کار سخت و تمرکز بجای‌کاری‌کسالت بار به بازی‌سخت شبیه می‌گردد و این برای‌هکر شدن حیاتی‌است .

مهارت‌های پایه‌ای برای هکر شدن

منش هکر حیاتی‌است اما مهارت او حیاتی‌تر است. منش جایگزین مهارت نمی‌گردد و مجموعه مهارت های پایه ای خاصی وجود دارند که باید در خود بپرورانید تا هکرها شما را هکر بنامند.
این ابزار به آرامی تغییر میکند با گذشت زمان تکنولوژی مهارت های جدیدی ایجادمی‌کند و قدیمی‌‌ها را بی‌مصرف میکند. مثلا در گذشته زبان ماشین شامل این مجموعه بود، در حالیکه HTML اخیرا به این مجموعه اضافه شده است. اما این مجموعه در حال حاضر مشخصأ شامل موارد زیر است:

۱ – بیاموزید که چگونه برنامه بنویسید.
این مسلما پایه ای‌ترین مهارت هکر است. اگر شما هیچ زبان برنامه نویسی‌بلد نیستید، پیشنهاد می‌کنم با پیتون شروع کنید. پتیون تمیز طراحی‌شده است. به خوبی‌مستند سازی‌شده و تقریبأ ابتدایی‌است. با آنکه پتیون زبان اولیه خوبی‌است، یک اسباب بازی‌نیست. بلکه بسیار قدرتمند و قابل انعطاف است و مناسب پروژه های بزرگ. من یک مقاله مفصل تر در مورد انقلاب پیتون نوشته‌ام. خودآموزهای خوبی می‌توانید در وب سایت پیتون پیدا کنید.

جاوا زبان بسیار خوبی‌است البته بسیار مشکل تر از پیتون است، اما برنامه سریع تری ایجاد می‌کند و فکر می‌کنم انتخاب فوق العاده ای‌برای‌زبان دوم است .
البته شما نمی‌توانید با دانستن تنها دو زبان به مهارتهای یک هکر و یا حتی یک برنامه نوبس خوب برسید. شما باید بدانید چگونه در مورد مشکلات برنامه نویسی‌، جدای از زبان برنامه نویسی‌فکر کنید. برای آنکه یک هکر واقعی شوید، باید به جایی برسید که بتوانید یک زبان جدید را در دو، سه روز یاد بگیرید. این نیازمند آن است که چندین زبان کاملأ متفاوت را یاد بگیرید.

اگر به صورت جدی به برنامه نویسی روی آورید، باید C زبان پایه‌ایUnix را یاد بگیرید. ++C بسیار شبیه C است؛ اگر شما یکی از آنها را یاد بگیرید، یادگرفتن دیگری مشکل نخواهد بود. اما هیچ کدام به عنوان زبان اول قابل یادگیری نیستند. در واقع، هر چقدر از برنامه نویسی به زبان C پرهیز کنید، بازده‌تان بیشتر خواهد بود.

C بسیار کاراست و منابع کامپیوتر را کمتر مصرف می‌کند. متأسفانه C این کارایی را با تلاش بسیار شما برای مدیریت سطح پائین منابع (مانند حافظه) بدست می‌آورد. این نوع برنامه نویسی سطح پائین بسیار پیچیده و باگ -دوست است و زمان بسیاری برای رفع اشکال (Debug) لازم دارد. با قدرت و سرعتی که کامپیوترهای امروز دارند این معامله خوبی نیست. تیز هوشانه‌تر است که از زبانی استفاده کنیم که زمان کامپیوتر را بیشتر می‌گیرد و زمان برنامه نویس را کمتر. مانند ، پیتون.

زبانهای دیگری هستند که ارزش خاصی برای هکرها دارند. Perl به جهت دلایل کاربردی آن با ارزش است، به طور گسترده ای در طراحی صفحات فعال وب و مدیریت سیستم به کار گرفته شده است و حتی اگر شما هرگز با Perl برنامه ننوبسید، باید قادر به خواندن آن باشید. بسیاری از مردم از Perl در جایی استفاده می‌کنند که من پیتون را پیشنهاد کردم. برای اجتناب از برنامه نویسی C در جاهایی که نیاز به کارایی C ندارید. شما به فهمیدن کدهای ‌Perl احتیاج خواهید داشت.

لیسپ (LISP)به دلایل دیگری ارزشمند است – برای روشن نگری عینی که پس از یادگیری آن بدست خواهید آورد . حتی اگر هیچگاه از لیسپ به طور جدی استفاده نکنید، مسلما یادگیری آن شما را برنامه نویس بهتری خواهد کرد. (شما می‌توانید مهارت های اولیه ی‌LISP را به راحتی بانوشتن و تغییر دادن Modها برای ویرایشگر متن Emacs کسب کنید)

حقیقتا بهتر است هر پنج زبان ( پیتون ، جاوا ، C/++C ، پرل و LISP) را یاد بگیرید. جدا از ارزشی که این زبانها برای هکرها دارند، آنان رویکردهای کاملا متفاوتی برای برنامه نویسی دارند که مسا ئل با ارزشی به شما یاد می‌دهند.

نمی‌توانم دستورالعمل خاصی برای یادگرفتن برنامه نویسی بدهم (کار پیچیده ای‌است)، اما می‌توانم بگویم که کتاب‌ها و کلاسها به شما کمک نخواهند کرد (اکثر هکرها خودشان یاد گرفته‌اند) شما می‌توانید روشهایی را از کتاب فراگیرید اما ساختار فکری که این روشها را به مهارت واقعی تبدیل می‌کند، تنها با تمرین و شاگردی کردن بدست می‌آید. وظایف شما شامل ۱) خواندن کد و ۲) نوشتن کد خواهد بود.

یادگیری زبان برنامه نویسی مانند یادگیری نوشتن یک زبان واقعی است. بهترین راه خواندن چیزهایی است که استادان امر نوشته اند و سپس نوشتن برنامه ای از خودتان است؛ بسیار بیشتر مطالعه کنید، کمی‌بیشتر بنویسید، بیشتر مطالعه کنید، بیشتر بنویسید…. و تا آنجا ادامه دهید که نوشته هایتان قدرت و صلابت کارهای استادتان را پیدا کند.

سابقا پیدا کردن کد خوب مشکل بود، برنامه های بزرگی که متن آنها در دسترس بود تا هکرها بخوانند و آزمایش کنند، بسیار محدود بود. اکنون این مسئله به طور قابل ملاحظه‌ای تغییر کرده است؛ اکنون نرم‌افزارها ابزارهای‌برنامه نوبسی و سیستمهای‌عامل بازمتن (که تماما بوسیله هکرها نوشته شده است) بسادگی قابل دسترس است – که مرا به نوشتن بخش بعد ترغیب می‌کند…

۲ – یکی‌از یونیکس های‌باز–متن را بگیرید و استفاده و اجرا کردن آن را بیاموزید.
فرض می‌کنیم یک کامپیوتر شخصی دارید یا لااقل به آن دسترسی دارید (بچه های امروزی خیلی راحت به آن دسترسی دارند:-)). مهمترین قدم اولیه ای که هر مبتدی برای هکر شدن می‌تواند بردارد، گرفتن یک کپی از لینوکس (Linux) یا بی‌اس دی-یونیکس (BSD-Unix)؛ نصب کردن آن روی‌کامپیوتر شخصی و اجرای آن است.

بله ، سیستم عاملهای فراوانی در کنار یونیکس وجود دارد. اما تمام آنها به صورت باینری توزیع می‌شوند و شما قادر به خواندن و تغییر کد آن نیستید. تلاش برای ایجاد تغییر بر روی یک کامپیوتر داس یا ویندوز یا MacOS مانند این است که بخواهید در لباس شوالیه رقص بیاموزید.

تحت OS/X این کار ممکن است ، اما فقط بخشی از این سیستم بازمتن است. شما به موانع بسیاری برخورد خواهید کرد و باید مواظب باشید تا عادت بد تکیه بر کد اختصاصی اپل را در خود توسعه ندهید. در صورتی که بر روی یونیکس‌ها تمرکز کنید، چیزهای مفیدتری فراخواهید گرفت.

یونیکس سیستم عامل اینترنت است. اگر اینترنت را بدون یونیکس یاد می‌گیرید، هیچ وقت نمی‌توانید یک هکر اینترنت باشید. به این خاطر فرهنگ هکر امروز کاملأ یونیکس-محور است. (این مطلب همیشه صادق نبوده است . بسیاری از هکرهای با سابقه از این موضوع رضایت ندارند اما پیوند محکم یونیکس و اینترنت آنچنان قوی است که حتی قدرت شیطانی مایکروسافت نیز نتوانسته است خلل چندانی در آن ایجادکند.)

پس یک یونیکس نصب کنید. من به شخصه لینوکس را دوست دارم اما راههای دیگری هم وجود دارد ( بله! شما می‌توانید مایکروسافت ویندوز و Linux رابا هم داشته باشید). یاد بگیرید، اجرا کنید، ور بروید، کدهایش را بخوانید و تغییرشان دهید. ابزار برنامه نویسی بهتری در اختیار خواهید داشت، مانند C , LISP , Python و Perl که در سیستم عامل ویندوز خواب داشتن آن ها را می‌بیند. بسیار جذاب و سرگرم کننده خواهد بود و آنچنان در دانش غرق میشوید که حتی متوجه آن نمی‌شوید تا هنگامیکه به مانند یک استاد هکر به پشت سرتان بنگرید!

برای اطلاعات بیشتر درباره ی یادگیری‌Unix به The Loginataka نگاه کنید. همین طور شمامی‌توانید نگاهی بهThe Art Of Unix Programing (هنر برنامه نویسی در یونیکس) بیاندازید.

برای آن که چیز هایی از لینوکس دست گیرتان شود به سایت Linux Online بروید؛ شما می‌توانید از آن جا دانلود کنید یا (ایده ی‌بهتر) یک گروه کاربران لینوکس محلی پیدا کنید تا به شما در نصب لینوکس کمک کنند. از دیدگاه یک کاربر تازه کار تمام توزیع های لینوکس بسیار شبیه یکدیگرند.

شما می‌توانید راهنما و منابعBSD Unix را در سایت www.bsd.org پیدا کنید.

من نیز مقالاتی مبتدی درباره ی پایه های‌یونیکس و لینوکس نوشته ام.

(توجه : من در حقیقت نصب کردن هیچ کدام از Linux یا BSDها را به طور خاص به شما توصیه کنم ، برای هر تازه کاری هر کدام از این ها یک پروژه ی انفرادی است. برای لینوکس، یک گروه کاربران لینوکس در محل خود پیدا کنید و از آنها برای کمک سوال کنید.)

۳ –استفاده از وب و نوشتن HTML را یاد بگیرید.
بسیاری از چیزهایی که فرهنگ هک ساخته است خارج از افق دید شماست، کمک به کارخانه‌ها، دفاتر و دانشگاه‌ها بدون اینکه تأثیر مشخصی در زندگی غیر هکرها نداشته باشد. در این میان اینترنت یک استثناء عمده است، سرگرمی درخشان هکری که حتی به اعتراف سیاست مداران در حال تغییر دادن جهان است . تنها به همین خاطر (و همچنین بسیاری‌از دلایل مشابه دیگر) یاد گرفتن کار در اینترنت احتیاج دارید.
این فقط به این معنی نیست که چگونه از یک مرورگر استفاده کنید(!) بلکه به معنی یادگیری‌HTML است . اگرهنوز برنامه نویسی یاد نگرفته‌اید، نوشتن HTML عادت های ذهنی‌ را برایتان فراهم می‌کند که به یادگیری برنامه نویسی کمک می‌کند. پس برای خودتان یک Homepage درست کنید. سعی کنید از XHTML استفاده کنید که نسبت به HTML سنتی تمیزتر است.(منابع بسیار خوبی برروی وب برای تازه کارها وجوددارد؛ این یکی از آن هاست!)

اما نوشتن یک Homepage به هرحال آنقدر خوب نیست که شما را هکر کند. وب پر از Homepage است. بیشترشان بی‌ارزشند. لجن های بی‌محتوا، فضولات شیک، اما مطمئن باشید که لجن همیشه لجن است. (برای اطلاعات بیشتر صفحه یTheHTML Hell را ببینید.)

برای با ارزش بودن؛ Homepage تان باید محتوا داشته باشد و برای هکرهای دیگر جذاب و یا آموزنده باشد. تمام اینها شمارا به بخش بعد هدایت می‌کند…

۴ –اگر انگلیسی‌بلد نیستید آن رایاد بگیرید.
به عنوان یک آمریکایی بخاطر آنکه زبان مادریم انگلیسی است قبلأ از ذکر این موضوع ناراحت بودم. حداقل این می‌تواند یک امپریالیسم فرهنگی‌تلقی‌گردد. ولی تعدادی از غیر انگلیسی زبانان از من خواستند که این موضوع را متذکر شوم که انگلیسی زبان فرهنگ هکر و اینترنت محسوب می‌گردد و شما احتیاج خواهید داشت که این زبان را یادبگیرید تا در جامعه هکرها فعال شوید.

این موضوع واقعیت دارد. حدود سال ۱۹۹۱ متوجه شدم که بسیاری از هکرها که انگلیسی‌زبان دومشان بود آن را برای بحث های تکنیکی‌شان بهره می‌گرفتند، حتی اگر زبان مادریشان یکی بود. به من اطلاع دادند که انگلیسی بعلت غنی‌تر بودن به لحاظ لغات فنی برای این کار مناسب‌تر است . به همین دلیل ترجمه متن‌های فنی که در زبان انگلیسی هستند، غالبا رضایت بخش نیست. لینوس توروالدز که یک فنلاندی است، کد خود را به زبان انگلیسی تشریح کرده است (و هرگز غیر از این روش، روش دیگری را پیش نگرفته است) تسلط بر انگلیسی، عامل مهمی در جمع کردن جامعه جهانی برنامه نویسان لینوکس بوده است. این مورد نمونه قابل ذکری در مورد نقش زبان انگلیسی است.

موقعیت فرهنگ هکر

مانند بسیاری از فرهنگ‌های برپایه ی روابط غیر اقتصادی، هکرگری نیز با شهرت اداره می گردد، شما سعی می‌کنید که مسئله جالبی را حل کنید اما اینکه آن مسئله چقدر قابل تأمل است یا راه حل شما واقعا چقدر خوب است، چیزی است که تنها استادان شما صلاحیت تأیید آن را دارند.
به همین ترتیب، وقتی وارد بازی هکر ها شدید، مدارجتان را با آنچه سایرین در مورد شما فکر می کنند بدست خواهید آورد (به این علت است که تا هنگامی که دیگران شما را هکر نمی دانند واقعأ هکر نیستید). این حقیقت بوسیله پنداری که هک را یک کار منزوی گرایانه می‌داند، محو شده است؛ هم چنین با وجود این تابوی فرهنگ هکری (که در حال از میان رفتن ولی فعلا همچنان نیرومند است) در برابر پذیرش اینکه تصدیق خود یا دیگری، تنها در گیر انگیزه یک شخص باشد.

به خصوص ، هکرگری نوعی از فرهنگ است که مردم شناسان به آن فرهنگ هدیه می‌گویند. شما شهرت و موقعیت خود را نه با سلطه بر دیگر مردم، نه با زیبایی یا در اختیار داشتن چیزهای مورد نیاز مردم بلکه با دادن هدیه بدست می آورید. به خصوص با دادن وقت خود، خلاقیت و مهارتتان.

پنج چیز وجود دارد که با انجام آن مورد احترام هکرها قرار می‌گیرید:

۱ – برنامه‌های باز– متن بنویسد
اولین (محوری ترین و سنتی ترین) روش، نوشتن برنامه‌هایی است که هکرهای دیگر آن را جالب و مفید می‌دانند و سپس دادن کد منبع برنامه‌ها به دیگران.
(ما قبلا این را "نرم افزار آزاد" می‌نامیدیم ، اما این اصطلاح موجب اشتباه بسیاری از مردم شد که نمی‌دانستند منظور از آزاد دقیقا چیست، امروزه بسیاری از ما حداقل به نسبت ۲ به۱ اصطلاح "بازمتن" (open-source) را ترجیح می دهیم.)
محترم ترین هکر ها [1] افرادی هستند که برنامه‌های بزرگی نوشته اند – برنامه‌های پرقدرتی که احتیاجات گسترده ای را مرتفع می سازد – و آنان را در دسترس همگان قرار داده اند.

۲ – به آزمایش ورفع اشکال کردن برنامه‌های بازمتن کمک کنید
هکرها به کسانی که نرم افزارهای بازمتن را آزمایش و رفع اشکال می‌کنند، یاری میرسانند. در این دنیای ناقص ناگزیر به صرف دقت بسیاری برای رفع اشکال برنامه‌ها هستم، به این علت است که مولفان بازمتن میگویند یک آزمایشگر خوب ( تعریف کردنش دشوار است؛ مشکلات در ضمن انتشار، کسی که بتواند اشتباهات یک انتشار عجله ‌ای را تحمل کند و مشکلات نرم‌افزار را گزارش کنند) سزاوار یاقوت به اندازه ی وزنشان هستند. حتی یک نفر از آنان میتواند رفع اشکال کردن را از یک کابوس طولانی به یک دردسر عبرت آموز تبدیل کند. اگر مبتدی هستید یک نرم افزار در حال برنامه نویسی پیدا کنید و یک آزمایشگر خوب باشید. یک پیشرفت طبیعی از کمک به آزمایش برنامه تا کمک به رفع اشکال کردن آن و بهتر کردن آن است. از این راه چیزهای بسیاری یاد می‌گیرید و روابط خوبی با افرادی که بعدا شما را کمک خواهند کرد بر قرار خواهید کرد.

۳ –اطلاعات خوب را منتشر کنید
کار خوب دیگری که می‌توانید بکنید جمع آوری و دستچین کردن مطالب جالب و مفید در برگه‌های وب یا پرونده‌هایی مانند سؤالات متداول ( FAQ ) و منتشر کردن آن است. گردآورندگان مجموعه سؤالات متداول (FAQ) به اندازه برنامه نویسندگان بازمتن مورد احترام هستند.

۴ –به پایداری شالوده ی کار کمک کنید
فرهنگ هکر (و مهندسی اینترنت بعنوان شاخه‌ای از آن) با داوطلبان به پیش می رود. بسیاری از کارهای کوچک ولی ضروری وجود دارند که باید انجام شوند. مدیریت لیست‌های پستی و گروههای خبری، مرتب کردن آرشیو نرم افزارهای بزرگ، گسترش RFCها و سایر استانداردهای فنی.
مردمی که این کارها را انجام می دهند مورد احترام فراوان هستند. چرا که همه می دانند این نوع مسئولیت چقدر زمانبر است در حالیکه جذابیت زیادی مانند بازی کردن با کد هم ندارد. انجام آنها نشاندهنده ی ایثارگریست.

۵ – به خود فرهنگ هکر کمک کنید
در انتها می توانید به خود فرهنگ کمک کنید و آن را منتشر کنید (مثلأ با نوشتن مقاله ای در مورد اینکه چگونه هکر شویم :-) ). گرچه این کاری نیست که در همان ابتدا انجام دهید تا وقتی که شهرت خوبی در بین هکرها بدست آورید.
فرهنگ هکر، رهبر به معنی دقیق آن ندارد. اما قهرمانان، پیران ، مورخان و سخنگویان زیادی دارد. بعد از این که به اندازه ی کافی در سنگرها مدت زیادی را سپری کنید، می‌توانید یکی از آنها شوید. باید بدانید که هکرها به منیت آشکار پیران خود بدبینند؛ رسیدن به این درجه از شهرت آشکارا خطرناک است. به جای تلاش برای رسیدن به آن موقعیتتان را چنان بسازید که در مسیرشما افتد. سپس در مقامتان فروتن و مهربان باشید.

رابطه هکر / نرد (Nerd)

ارتباط هکر و نرد بر خلاف افسانه مشهور، برای هکر بودن اجباری بر نرد بودن نیست (نرد به شخصی گفته می‌شود که تمام زندگی او بر کامپیوتر/تکنولوژی استوار است -مترجم -). اما به هرحال نرد بودن کمکتان می‌کند و بسیاری از هکرها اینگونه‌اند. نرد بودن کمکتان می‌کند که بر مهمترین مسائل مانند فکر کردن و هک کردن تمرکز داشته باشید.
به همین خاطر بسیاری از هکرها صفت نرد بودن و حتی سرسختانه‌تر ‘geek’ را به عنوان شعار برگزیده‌اند. روشی برای بیان جداییشان از انتظارات عوامانه اجتماع – برای بحث بیشتر به صفحه‌ی geek مراجعه کنید.

اگر شما بتوانید به اندازه کافی روی هک کردن تمرکز کنید در حالیکه به زندگیتان هم برسید، بسیار عالیست. امروزه انجام این کار از ۱۹۷۰ که من تازه کار بودم بسیار ساده تر است؛ جریان غالب فرهنگی با تکنو- نردها بسیار مهربانتر است و تعداد کسانی که می فهمند هکرها عاشقان و همسران بلند مرتبه‌ای هستند هر روز زیادتر می شود.

اگر شما بخاطر نرد بودنتان به هکر بودن علاقه‌مند شده‌اید هم خوب است! حداقل برای متمرکز شدن مشکلی نخواهید داشت. شاید هم در آینده از انزوا درآمدی!

نکاتی در باب طریقت

نکاتی در باب طریقت باز می‌گویم که شما برای هکر شدن باید ساختار فکری هکری بدست آورید. چیزهایی هست که هنگامیکه کامپیوتر ندارید می‌توانید انجام دهید. آنها جایگزین هک کردن نمی شوند (هیچ چیز نمی‌شود) اما بسیاری از هکرها انجامشان را دوست دارند و احساس می کنند با انجام آنها به نوعی به روح هک کردن نزدیک می شوند.

-بیاموزید که زبان مادریتان را خوب بنویسید. گرچه معروف است که برنامه نویس ها نمی‌توانند بنویسند، یک تعداد غافلگیر کننده‌ای از هکرها (تمام بهترین هکرهایی که من می‌شناسم) نویسندگان توانایی هستند.
-داستانهای علمی – تخیلی بخوانید. به جلسات داستانهای علمی بروید. (جای خوبی که می توانید هکرها و هکر دوستان را ببینید.)
-ذن تمرین کنید و/ یا به هنرهای رزمی بپردازید (انظباط روحی در جهات بسیاری شبیه‌اند)
-گوش تان را به موسیقی حساس کنید. بیاموزید که به نوع خاصی از موسیقی را درک کنید. نواختن برخی آلات موسیقی را به خوبی فرابگیرید یا آواز خواندن یاد بگیرید.
-کار با جملات قصار و بازی با کلمات را به خوبی بیاموزید.

هر چه موارد بیشتری را قبلأ انجام داده باشید استعداد بیشتری برای هکر شدن دارید. چرا این موارد خاص مهم هستند واقعا معلوم نیست. ولی ارتباط آنها با مهارتهای نیمکره ی چپ و راست مغز مربوط می شود، هردوی این ها اهمیت فراوانی دارند؛ هکرها همانگونه که به منطق استدلالی نیاز دارند به شهود عرفانی نیز محتاجند تا در لحظه ای خاص از شر منطق ناقص مشکلی خلاص شوند.

به همان میزان که بازی می‌کنید، کارکنید و همان قدر که کار می‌کنید، بازی کنید. برای هکر‌های واقعی مرزی میان ” بازی“ ، ” فعالیت“ ، ”دانش“ و ”هنر“ وجود ندارد و این با پدیدار شدن سطح بالایی از سرزندگی سازنده همراه خواهد بود. به هیچ وجه به اطلاعات مهارت‌های محدود اکتفا نکنید. برخلاف آن که بسیاری از هکرها خود را یک برنامه نویس معرفی می کنند، دارای مهارت‌های بسیاری هستند – مدیریت سیستم، طراحی وب و رفع اشکال‌های سخت‌افزاری PC یکی از معمول ترین آن هاست. هکری که مدیر سیستم است، اغلب، یک برنامه نویس حرفه‌ای و یک طراح وب است. هکر هرگز کاری را نیمه انجام شده رها نمی‌کند، اگر به موضوعی بپردازد در رابطه با این موضوع مهارت‌هایش را به اوج کمال می‌رساند.
در پایان چیزهایی هستند که نباید انجام دهید:

-از اسامی ابلهانه و بزرگ نما (قلمبه!) استفاده نکنید.
-در آتش افروزیهای گروه‌های خبری و یا هر بحث بی فایده ی دیگر شرکت نکنید.
-خودتان را "ولگرد سایبر" خطاب نکنید، وقت خود را با چنین افرادی هدر نکنید.
-نامه‌های الکترونیکی پر از غلط املایی و دستور زبانی نفرستید.

تنها چیزی که از این ها عایدتان می شود شهرت یک دلقک است. هکرها حافظه خوبی دارند – سالها طول می کشد تا دسته گلی که به آب داده‌اید فراموش شود و مورد قبول واقع شوید.

بر مشکل نام‌های کاربری یا اسامی مستعار باید تاکید کنم. پنهان کردن نام واقعی پشت رموز، کار ابلهانه و بچه گانه کرکر ها(crackers) و warez d00dz ویا دیگر فرم‌های پیش پا افتاده ی زندگیست. اگر نام مستعاری دارید آن را دور بیاندازید. در میان هکرها این حقیقتا باعث می‌شود تا شما را به فراموشی بسپارند. هکران از آنچه که انجام می‌دهند مغرورند و آن را وابسته به نام حقیقی خود می‌خواهند.

منابع دیگر

پیتر سیباج (Peter Seebach) برای مدیران سیستمی که نمی دانند چطور با هکرها سر کنند، یک FAQ مکمل نوشته است که Hacker FAQ نام دارد. اگر سایت Peter پاسخ دهی نمی‌کند، این جستجوی سایت Excite می‌تواند یک کپی خوب برای شما پیدا کند.

این جا یک سند وجود دارد که How To Be A Programmer (چگونه یک برنامه نویس شویم) نام دارد این یکی از بهترین و کامل ترین هاست. ارزش این مستند فقط مربوط به آموزش کد نویسی نیست، در این سند درباره ی کد نویسی به صورت گروهی و چالش‌های یک کد نویسی گروهی صحبت شده است.

من مقاله ای به نام تاریخ اجمالی هکرگری : "A Brief History Of Hackerdom" نیز نوشته‌ام.

برای آشنایی با فرهنگ لینوکس و بازمتن مقاله‌ای با نام "کلیسای فقید و بازار" یا "The Catedral and the Bazaar" نوشته‌ام. ادامه ی این مقاله در مقاله ای به نام Homesteading Noosphere آمده است.

Rick Moen، مقاله‌ای به نام How to Run A Linux User Group نوشته است. (یک گروه کاربران لینوکس چطور به کار می‌افتد؟)

باز هم از Rick Moen و من (اریک ریموند) مقاله‌ای به نام چگونه یک سوال هوشمندانه بپرسیم، How to Ask Smart Questions وجود دارد.

اگر شما به اطلاعات پیش‌نیاز برای کامپیوتر‌های شخصی و شبکه ی اینترنت احتیاج دارید، به مقاله ی The Unix and Internet Fundamentals HOWTO (پایه‌های یونیکس و اینترنت) مراجعه کنید.

اگر شما برنامه‌ای منتشر می‌کنید و یا وصله‌ای برای برنامه‌ای می نویسید، به Software Release Practice HOWTO (راهنمای تمرین انتشار برنامه‌ها) سر بزنید.

اگر شما به اشعار ذن علاقه مند هستید، احتمالا باید از این خوشتان بیاید: Rooties Root: The Unix Koans of Master Foo

سؤالاتی که زیاد پرسیده شده اند

س : به من یاد می دهید چطور هک کنم ؟
ج: از اولین روز انتشار این برگ هر هفته (گاهی هر روز) چندین درخواست از مردم بدستم می‌رسد که: همه چیز هک کردن را به من یاد بدهید! متأسفانه وقت و انرژی کافی برای این کار ندارم. پروژه‌های هکری من و مسافرتهایم بعنوان مدافع بازمتن روزی ۱۱۰٪ وقتم را می‌گیرد.
حتی اگر هم می‌توانستم؛ هک کردن هنر و منشی است که شما خود باید یاد بگیرید. بعدا متوجه خواهید شد که با آنکه هکرها دوست دارند به شما کمک کنند، اما اگر بخواهید همه چیز را حاضر و آماده در دهان شما بگذارند، تحویلتان نمی‌گیرند.
اول خودتان چیزهایی یاد بگیرید. نشان دهید که دارید سعی می کنید، که توانایی یاد گرفتن دارید سپس به سراغ هکرها بروید و پرسشهایتان را مطرح کنید.
اگر می‌خواهید به هکری نامه ی الکترونیکی بفرستید باید از قبل دو چیز را بدانید. اولین چیز این که ما متوجه شدیم که کسانی که در نوشته‌هایشان بی دقت‌اند معمولا تنبل‌تر از آنند که هکرهای خوبی بشوند. بنابراین مواظب غلط‌های املایی و انشایی خودتان باشید و گرنه شما را نادیده می‌گیرند. دوم این که هرگز جواب نامه‌ی الکترونیکی خود را در آدرسی غیر از آدرسی که از آن نامه می‌فرستید نخواهید. ما می‌دانیم که کسانی که این کار را می کنند دزدانی اند که از حساب دزدی استفاده می کنند و هیچ علاقه ای به کمک کردن به دزدها نداریم.

س : خوب پس از کجا شروع کنم ؟
ج‌ : بهترین راه برای شروع رفتن به جلسه یک لاگ (گروه کاربران لینوکس"Linux user group LUG" ) است. این گروهها را می توانید در سایت LDP بیابید. به احتمال قوی می‌توانید یکی از آنها را در حوالی خود بیابید که احتمالأ وابسته به یک دانشگاه یا مؤسسه است. اعضای لاگ احتمالأ به شما یک نسخه از لینوکس می‌دهند و حتمأ کمکتان می‌کنند که آنرا نصب کنید.

س : کی باید شروع کنم ؟ آیا خیلی دیر نشده است ؟
ج : در هر سنی که علاقه‌مند شدید می‌توانید یاد بگیرید. اکثر مردم در سن ۱۵ تا ۲۰ سالگی علاقه‌مند می شوند؛ من استثناهایی را از هر دو طرف می‌شناسم.

س : چقدر طول می کشد تا هکر شوم ؟
ج : بستگی به این دارد که چقدر باهوشید و چقدر پشت کار دارید. اگر مصمم باشید معمولأ ظرف ۱۸ تا ۲۴ ماه می‌توانید مهارتی قابل ملاحظه بدست آورید. اما کار به اینجا ختم نمی‌شود. اگر یک هکر واقعی هستید تمام عمرتان را صرف یادگیری و تکمیل هنرتان خواهید کرد.

س : آیا Visual Basic و #C ( سی شارپ) زبان‌های خوبی برای شروع کارند ؟
ج: اگر شما این پرسش را مطرح می‌کنید یعنی به هک کردن تحت سیستم عامل مایکروسافت ویندوز فکر می‌کنید. به خودی خود تفکر بدی است. یاد گیری کد نویسی تحت پلتفورم ویندوز مانند یاد گیری رقص است وقتی زره به تن کرده‌اید، من چندان خوشم نمی‌آید. به آن جا نروید. آن بخش بی‌نهایت کثیف است و از کثافت باید پرهیز کرد.
زبان‌های Visual Basic و #C مشکلات مخصوص خودشان را دارند؛ در اصل این‌ها غیر قابل انتقال یا not portable هستند. هیچ نسخه‌ی بازمتنی از این زبان‌ها وجود ندارد. استاندارد‌های اجرایی ECMA چیزی بیش از تعدادی رابط برنامه نویسی را پوشش نمی‌دهند. در ویندوز بیشتر کتابخانه‌ها از یک سازنده ی تنها (مایکروسافت ) که مالک آن است پشتیبانی می‌کنند؛ اگر شما بی‌نهایت نسبت به چیزی که استفاده می کنید دقیق نباشید، برای همیشه به پلتفورم مایکروسافت وابسته خواهید شد. برای این که به این باطلاق فرو نروید، کسی که کد نویسی را شروع می کند باید بسیار دقت کند. اگر شما روی یونیکس شروع کنید زبان‌های بهتر و کتابخانه‌های بهتر وجود دارند.
بنابراین به همان سیستم عامل که سازنده زبان انتخاب می کند، میخکوب می‌شوید، این به مذاق هکرها سازگار نیست.
به خصوص Visual Basic بسیار مضر است. مانند همه بیسیک‌ها Visual Basic هم بسیار بد طراحی شده است، نه از من نخواهید که این موضوع را تشریح کنم؛ این موضوع می‌تواند یک کتاب را پوشش دهد. یک زبان را که به خوبی طراحی شده است فرا بگیرید.
یکی از عادت‌های برنامه نویسی بدی که به شما یاد خواهد آموخت وابستگی به کتابخانه ها، widget ها و ابزار برنامه نویسی یک شرکت خاص است. به طور کل هر زبانی که تحت لینوکس یا یکی از نسخه‌های BSD پشتیبانی نگردد و/ یا حداقل توسط سه شرکت مختلف پشتیبانی نگردد، ارزش این را ندارد که برای هک کردن یاد بگیریدش.

س : به من یاد می دهید که چطور یک سیستم را بشکنم؟
ج : نه . کسی که بعد از خواندن این مقاله هنوز این سؤال را بپرسد، احمق تر از آن است که یاد بگیرد ، حتی اگر من وقتش را داشته باشم. هر میلی که چنین درخواستی کند نادیده گرفته می شود یا با خشونت تمام پاسخ داده می‌شود.

س : چطور می توانم رمز عبور شخص دیگری را بدست آورم؟
ج : این شکستن است (crack). گم شو احمق!

س : چطور می توانم پست الکترونیکی شخصی دیگری را بخوانم / واردش شوم / تحت نظر بگیرمش؟
ج : این شکستن است . سریع گم شو …

س : چطور می توان کانالهای chat را دزدید؟
ج : این شکستن است . مردک احمق!

س : سیستمم را شکسته‌اند! کمک می‌کنید از خودم دفاع کنم؟
ج: نه! هر بار که از من این سؤال را پرسیده‌اند از طرف یک کاربر بیچاره ی ویندوز بوده است. امکان ندارد ویندوز را به طور کامل امن کنید. کد و معماری آن پر از ایراد است و سعی در ایمن کردن آن آب در هاون کوبیدن است. تنها راه پیش‌گیری، رفتن به یک سیستم عامل دیگر مانند لینوکس یا حداقل سیستم عاملی است که توانایی ایمن شدن را داشته باشد.

س : من با ویندوزم مشکل دارم . کمکم می کنید؟
ج : البته! به خط فرمان بروید و بنویسید " :format c "، ظرف چند دقیقه تمام مشکلاتتان حل می‌شود.

س : کجا می توانم با هکرهای واقعی صحبت کنم؟
ج : بهترین جا لاگ‌های محلی خودتان است ( لیست شان را می توانید در سایت LDP بیابید.)
(قبلأ در اینجا می‌گفتم در IRC هیچ هکر واقعی پیدا نمی‌کنید. ولی وضعیت فرق کرده است. به طور مشخص اجتماعاتی از هکرهای واقعی مربوط به GIMP و Perls کانالهای IRC دارند)

س : چند کتاب مفید در زمینه هکر کردن پیشنهاد کنید؟
ج : لیست خواندنی‌های لینوکس ممکن است مفید باشد. Loginntaka هم می‌تواند جالب باشد. برای پیش در آمدی بر پیتون به اینجا را بر روی سایت پیتون نگاهی بیاندازید.

س : آیا باید در ریاضیات خوب باشم تا بتوانم هکر شوم ؟
ج : نه . البته باید قادر باشید به طور منطقی فکر کنید و رشته درست دلایل را دنبال کنید، هک کردن نیاز بسیار اندکی به ریاضیات رسمی دانشگاهی دارد. به خصوص، شما معمولا به آنالیز و جبر نیاز نخواهید داشت ( این را به مهندسان برق واگذار کنید). داشتن پیش زمینه‌ای در رشته‌هایی از ریاضیات مانند منطق، تئوری مجموعه‌ها ، نظریه اعداد و…. ممکن است مفید باشد.
آنچه بسیار مهم است : شما باید بتوانید منطقی تفکر کنید و رشته ای از دلایل صحیح را گرد هم بیاورید، کاری که ریاضی‌دانان انجام می‌دهند. زمانی که ارتباط با اغلب علوم ریاضی کمکی به شما نکرد، شما به نظم و ذکاوت برای پیش برد آن نیاز خواهید داشت. اگر شما چندان باهوش (با ذکاوت) نی‌ستید، امید چندانی به هکر شدن شما نیست؛ اگر شما نظم فکری نداشته باشید این امید به همان میزان کم خواهد شد.
یک راه خوب برای فهمیدن این موضوع گرفتن و مطالعه یک کپی از کتاب Raymond Smullyan است که اسم آن اکنون یادم نیست. مشابه چیستان‌های منطقی و بامزه Smullyan در روح هکرگری خیلی وجود دارد. توانایی در حل آنها علامت خوبی است و لذت در حل کردن آن علامتی بهتر.

س : چه زبانی را باید اول یاد بگیرم ؟
ج : XHTML (آخرین نسخه ی HTML) اگر هنوز آنرا بلد نیستید. کتابهای بد زیادی هستند با توضیحات خسته کننده بلندبالا و چند کتاب خوب چیزی که من بیشتر از همه دوست دارم HTML: The Definitive Guide است.
البته HTML یک زبان کامل برنامه نویسی نیست. وقتی برای یادگیری آماده شدید، پیشنهاد می‌کنم از پیتون شروع کنید. خیلی‌ها به شما Perl را پیشنهاد می‌کنند و هنوز محبوبیت بیشتری دارد ولی یاد گرفتن آن سخت است و (به نظر من) به خوبی پیتون نیست.
C واقعا مهم است ولی از Perl و پیتون خیلی سخت‌تر است. سعی نکنید اول C را یاد بگیرید.
کاربران ویندوز، به دام VB نیفتند. عادتهای برنامه نویسی بدی به شما یاد می‌دهد و قابل انتقال به هیچ سیستم دیگری غیر از ویندوز نیست. بپرهیزید!

س : چه سخت افزاری نیاز دارم ؟
ج : قبلا کامپیوترهای شخصی سرعت و حافظه کمی داشتند که همین‌ها کافی بودند تا روند یاد گیری هکر رامحدود کنند. این مساله مدتهاست که از بین رفته است ، هر کامپیوتری از Intel 486DX50 بالاتر باشد برای برنامه نویسی کافیست، X ، و ارتباطات اینترنتی ، و کوچکترین دیسک سخت به اندازه کافی بزرگ است.
مهمترین مساله‌ای که در انتخاب سخت افزار وجود دارد این است که آیا با لینوکس همخوانی دارد (یا با BSD همخوانی دارد). البته برای بسیاری از کامپیوترهای جدید این همخوانی وجود دارد مگر در مورد تعدادی از مودم‌ها و چاپگرها که مخصوص ویندوز طراحی شده اند.
یک FAQ درباره ی سازگاری سخت افزار ها وجوددارد؛ آخرین نسخه ی آن اینجاست.

س : باید از مایکرو سافت متنفر باشم ؟
ج : نه! نه اینکه میکروسافت نفرت‌انگیز نیست؛ مساله این است که فرهنگ هکر مدتها قبل از مایکروسافت وجود داشته است و مدتها بعد از آن هم خواهد بود. انرژیی را که برای نفرت از مایکروسافت صرف می‌کنید، برای عشق به هنرتان مصرف کنید. اگر برنامه‌ای خوب بنویسید، مشت محکمی است بر دهان مایکروسافت و خونتان را را کثیف نمی‌کند.

س: ولی بازمتن برنامه نویس‌ها را بیکار نمی‌کند؟
ج : حقیقتا برعکس این است، تا بحال صنعت بازمتن بیشتر اشتغال زایی کرده است تا از بین بردن آن. اگر داشتن یک برنامه آماده اقتصادی تر از نداشتن آن است، در هر حال یک برنامه نویس حقوقش را می گیرد چه برنامه بازمتن باشد یا نباشد و مهم نیست چقدر نرم افزار" آزاد " هست ، به نظر می رسد همیشه تقاضای بیشتری برای نرم افزارهای جدید یا تطبیق داده شده وجود دارد. من در این باره در ورق‌های Open Source بیشتر خواهم نوشت.

س : چطور شروع کنم ؟ از کجا یک یونیکس آزاد پیدا کنم ؟
ج : قبلا راجع به پیدا کردن یونیکس‌های معمول آزاد توضیح داده ام. برای هکر شدن به انگیزه خلاقیت و قابلیت خود آموزی نیاز دارید. پس دیگر شروع کنید…

((فکر نکنم مشکلی باشه اگر بنویسیم برای پیدا کردن این ها می تونید به تکنوتاکس مراجعه کنید ،‌هم ترجمه ی ترکی و هم ترجمهی آلمانیش یه آدرس‌های اضافی دارند))

اریک ریموند نسخه ی اصلاحی (Reversion) شماره ی 1.29.

منبع

http://www.catb.org/~esr/faqs/hacker-howto.html

ترجمه: آرش بیژن‌زاده
ویرایش و اصلاحات: نوید عبدی، آلن باغومیان

انتشار اول: http://www.technotux.com/html/Sections-article89-p1.html
بازنشر: کیبرد آزاد

[1] یاد داشت مترجم : در نوشته ی اریک ریموند این واژه " نیم -خدا" نوشته شده بود : demi-god