برچسب: جنسیت

یکبار دیگه هشت مارس است و یک بار دیگه تبریکش می گم. خوشحالم از اینکه احتمالا درصد بسیار زیادی از خواننده های این وبلاگ معتقد هستن که زن و مرد هر دو انسان هستن و باید در فرصت ها و حقوق برابر باشن. ما می دونیم که برابری برامون به این معنی نیست که همه چیز همه آدم ها باید همیشه عین هم باشه بلکه به این درک رسیدیم که برابری یعنی برابر بودن در حقوق و فرصت ها.

همیشه هستن کسانی که از برابری می ترسن و با شبه-استدلال مهمل «مگه می شه همه عین هم باشن؟» یا فیگورهای شبه-روشنفکری «من با هر ایسم‌ی مخالفم» یا کلا نفهمیدن جریان و گفتن اینکه «یعنی میگین مردها نوکر زن ها باشن؟» و حتی جملات مرتبط با اولین ترشح‌های هورمنی «من ضدفمنیسم هستم» بحث رو بی منطق می کنن ولی کلیت جریان خیلی خیلی ساده است:

همه انسان ها مستقل از جنسیت، رنگ پوست، نژاد، قومیت، دینی که باهاش به دنیا اومدن و هر چیز غیراکتسابی دیگه باید حقوق و فرصت‌های برابر داشته باشن.

یعنی اگر من می خوام برم مدرسه، اینکه رنگ پوستم چیه فرصت ثبت نام در یک مدرسه بهتر رو از من نگیره. اگر کار می کنم اینکه زن هستم باعث نشه برای کار برابر کمتر از یک مرد حقوق بگیرم و اگر می خوام برم دانشگاه، اینکه پدر و مادرم بهایی بودن باعث نشه این حق از من گرفته بشه یا فرصت پیشرفت شغلی فقط برای اینکه قومیت من کرد است، برای من کمتر از بقیه قومیت ها نباشه.

پس یادمون باشه که وقتی داریم از برابری حرف می زنیم، از حقوق و فرصت‌های برابر حرف می زنیم و درعین حال به عنوان یک انسان برای هر انسان دیگه مستقل از هر چیزی که گفته، کرده، داره یا نداره تمامی حقوق بشر رو قایل هستیم.

مرتبط
– سر پاتریک استوارت و حقوق زنان
– یک چارت ساده: آیا شما فمنیست هستید؟
– یک خبر براتون دارم…

ماه نوامبر و حرکت موومبر امسال هم تموم شد؛ ماهی که توش مردها اصلاح نمی کنن تا در مورد سرطان های مردانه و به شکل کلی‌تر سلامت مردانه اطلاع رسانی کنن (اگر هنوز نکردین، خودتون رو برای سرطان بیضه تست کنین). معلومه که عدم اصلاح مستقیم ربطی به جریان نداره ولی چیزی است شبیه به گفتن رنگ و اعلام جای کیف: بهانه ای برای حرف زدن.

اگر بدشانس نباشیم، سلامتی چیز خیلی سختی نیست. کافیه آدم عادت های سالم داشته باشه و ریسک و کارهای نامناسب با ماندگاری کوتاه مدت (مثلا خوردن کله پاچه!)، براش اتفاقات گاه گداری باشه.

اگر شما هم مثل من دنبال یک راهنمای کوتاه هستین این نکات ممکنه کمک خوبی براتون باشه.

تاریخچه سلامت خانوادگی

آگاهی از تاریخچه سلامت خانوادگی و ریسک‌های ژنتیکی یکی از فاکتورهای مهم در سالم بودن و کنترل خطراته. حرف بزنین و ببینین پدر و مادر و خواهر برادرها دقیقا چه مشکلاتی داشتن – بخصوص اگر کسی از فامیل فوت کرده دلیل مرگش رو کشف کنین! ژن‌ها از عوامل جدی سرطان، دیابت، مشکلات قلبی، سکته و .. هستن و اطلاعاتی در مورد وضعیت سلامت فامیل می تونه به شما بگه چه خطراتی در کمین شماست.

وزن‌ سالم

مهمه که BMI (یا به شکل راحتتر بگیم همون وزن) در حد سالمی نگه داشته بشه. نه لاغری بیش از حد و نه چاقی بیش از حد. چاقی بیش از حد می تونه پیش بینی کننده مشکلات عمومی و مزمن سلامتی، دیابت نوع ۲، مشکلات قلبی، سکته و حتی سرطان‌هایی باشه که پزشک‌ها می گن برای افرادی با کمری بیشتر از ۹۴ سانتی متر بیشتر اتفاق می افته. کالری ورودی از غذاها و نوشیدنی ها باید با کالری مصرف شده توسط ورزش و حرکت و زنده موندن و کار متعادل باشه.

تحرک

اگر ورزش نمی کنین شروع کنین! درسته که سخته ولی یک مرد سالم لازم داره هفته ای حداقل دو سه بار و هر بار حدود نیم ساعت ورزشی متوسط بکنه. از اونطرف فعالیت های طبیعی طول روز بسیار تعیین کننده هستن. استفاده از پله به جای آسانسور. بلند شدن برای دادن فایل روی دیسک USB به همکار به جای شر کردنش روی هارد، تکون دادن دست و پا بعد از چند دقیقه پشت کامپیوتر بودن، بلند شدن برای دست دادن و … چیزهایی هستن که نمی ذارن مصرف کالری عضلات بزرگ شما به سمت صفر میل کنه!

کنترل استرس

استرس و بخصوص نوع دائمی و طولانی مدتش یکی از بدترین چیزها برای سلامته. کنترل استرس برای سلامتی و زندگی خوب لازمه. زمانی رو برای کشف اینکه چه چیزی باعث استرس شما می شه و چه چیزی رفعش می کنه بذارین و از ورزش و دیدن فیلم و کتاب خوندن و با دوستان خوب وقت گذروندن لذت ببرین. تمرکز و مراقبه همیشه مفید!

عکس العمل سریع

اگر مشکلی احساس کردین، دیر دیری نکنین. یک پزشک همیشه می تونه به شما در چک کردن وضعیت کمک کنه و اگر مشکلی بود بهتون راه حل های بده که معمولا در زمان شروع مشکل بسیار ساده هستن. دقت کنین که این اصل نباید با اصل «کنترل استرس» تضاد پیدا کنه. دائما در خودتون دنبال مشکل پیدا کردن نباشین و بدونین که خود مراجعه به پزشک خیلی وقت ها استرس زا می شه ولی همه هم می دونن که تشخیص سریع، بهتر از درمان دیرهنگام است.

عقل سالم

همیشه روزهایی داریم که مشکلات بیشتر هستن، آدم هایی هستن که روی اعصاب می رن، کارهایی که پیش نمی رن و خلاصه اینکه «اکثرهم لایفهمون» (: اینها فاکتورهای منفی روی ذهن ما هستن اما مغز هم چیزی بیشتر از یک عضو بدن نیست و لازمه در شرایطی سالم زندگی کنه. سعی کنین نگاه مثبت به دنیا داشته باشین، کتاب بخونین و دید عمیق تری به جهان پیدا کنین تا رنج کمتری ببرین و خشم و حرص و .. رو کنترل کنین.

وقت گذروندن با دوستان خوب و انجام دادن فعالیت هایی که دوست دارین در این مورد هم بسیار مفیده. سلامت مغزی درست مثل سلامت کبد و کلیه و .. نیازمند مشاوره با متخصص است پس اگر واقعا احساس مشکل می کنین، از مشاوره با یک متخصص غافل نشین.

سیگار

اگر سیگار می کشید و دوست دارید سالمتر باشین، سیگار نکشین. به همین سادگی. سیگاری ها نسبت به غیرسیگاری ها بیست برابر سرطان ریه بیشتری می گیرن و تقریبا ۹۰٪ مرگ‌های ناشی از سرطان ریه به سیگاری ها مربوطن. همچنین سیگار شانس شما برای بیماری قلبی رو دو برابر می کنه.

الکل

الکل می تونه بخشی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل باشه ولی به شرطی که مصرفش کنترل شده و در محدوده های مجاز باش. گاه گداری لازمه چند روز متوالی الکل مصرف نشه تا بدن کاملا از الکل پاک بشه و لازمه موارد مصرف زیاد الکل کاهش پیدا کنه.

خواب

کیفیت خواب نه فقط خودش مهمه، که نشانه ای است از رژیم غذایی، سرعت متابولیسم، قدرت مبارزه با عفونت‌ها و قدرت مقابله با استرس. مطمئن بشین که به اندازه کافی می خوابین، به زور بلند نمی شین و ساعت خوابیدن و بیدار شدن تقریبا همیشه مشابه است.

ضد آفتاب

اگر قراره زیر آفتاب باشین، ضد آفتابی با SPF سی یا بالاتر بزنین. مواظب تغییرات روی پوست باشین و به خال هایی که تغییر شکل می دن توجه نشون بدین. مثل بخش «اقدام سریع»، همین که تغییری حس کردین یا به چیزی مشکوک شدین، به پزشک مراجعه کنین تا راهنمایی بگیرین و از اونطرف هم توجه کنین که به کلی از آفتاب دور نباشین چون بدن نیاز به نور داره.

تغذیه

رفتار متعادل بهترین روش است. مطمئن بشین که رژیم غذایی متنوع و گسترده ای دارین تا مطمئن باشین که مواد معدنی و ویتامین‌های مناسب رو دریافت می کنین. اگر میوه، سبزیجات، حبوبات و لبنیات و .. توی رژیم غذایی کم است، اضافه شون کنین و پروتئین‌های خوب مثل گوشت، مرغ و ماهی و حبوبات و آجیل بخورین.

در مقابل از چربی‌های اشباع شده، چربی‌های ترنس، کلسترول، نمک و شکر اضافه شده دوری کنین. مطمئن باشین که علاقه به طعم نمک و شکر عادت است و اگر کمش کنین، مشکلی حس نخواهید کرد.

به جای نوشابه و غیره آب و اب میوه‌های طبیعی / واقعی بخورین.

و از همه بهتر

لبخند بزنین.

و در آخر ماه نوامبر هستیم که توش مردها توش ریش و سبیل می ذارن تا هر کس پرسید «چطور؟ می خوای وام بگیری؟» جواب بدن «نه ولی بیا در مورد سرطان های مردانه حرف بزنیم». در این سال، سه چهار تا عکس دریافت کردم از بچه‌هایی که شرکت کرده بودن که براتون می ذارم و عکس بالا رو هم آروین‌ در آفریقای جنوبی گرفته و نوشته جالبه که اینجا کلا جامعه در مورد موومبر تبلیغات داره و مردم می دونن ماجرا چیه و حتی اتوبوس‌ها هم سبیل گذاشتن (:

جادی (:

آروین

محمد رضا حقیری

علیرضا

مهدی حیدری

رسول کریمی

و خب این عکسها ظاهرا نظریه زیر رو هم تقویت می کنه:

ویکتوریا سیکرت هفته پیش یک اشتباه بزرگ تبلیغاتی داشت:

این تبلیغ با شعار «بدن پرفکت» باعث شد موضع گیری‌های زیادی نسبت به این برند لباس زیر بشه که اول با یک پتیشن شروع شد و بعد آدم‌ها شروع کردن با هشتگ #IamPerfect به ویکتوریا سکرت گفتن که بدن پرفکت الزاما یک بدن لاغر کشیده نیست. اما اتفاق جالب جدید تبلیغ دیر کیت است که توش زن‌هایی واقعی، تصویر ویکتوریا سکرت رو بازتولید کردن ولی اینبار شما می بینین که چیزی به اسم بدن پرفکت وجود نداره و اگر هم هست، محصول شخصیت و سلامتی است.

نوشته کنار تبلیغ بازسازی شده می گه که ظاهرا لازمه در کنار تبلیغ ویکتوریا سکرت که از ده زن یک شکل تشکیل شده، یادآوری بشه که زنان در شکل‌های بدنی مختلف می تونن پرفکت باشن.

نکته جالبتر اینه که زن‌های تبلیغ دوم، مدل‌هایی نیستن که بعد از یک عمر غذا نخوردن هنوز نیازمند فتوشاپ باشن و اتفاقا توشون پزشک، هنرمند، مدیر و موسس شرکت‌ها هم وجود دارن.

این شکل از تبلیغ که یادآوری می کنه نباید در شکل بدنی دنبال یک توهم غیرجذاب بود چیز چندان جدیدی هم نیست. قبلا داو در کمپین‌های مختلف از آدم های واقعی استفاده کرده و اریل هم از تصاویر فتوشاپ نشده برای تبلیغاتش بهره برده، مثلا این تصویر که مدل توش بعد از عکاسی فتوشاپ نشده:

و حداقل از نظر من که این بدن ها بسیار جذابتر از بدن هایی هستن که محصول فتوشاپ و گرسنگی کشیدن دائمی باشن و بدون شک آدم سالم و واقعی رو صد در صد به کسی که زندگی اش رو گذاشته تا شبیه چیزی غیر ممکن بشه، ترجیح میدم. اصلا به قول خارجی ها «زنان واقعی، انحناهای واقعی دارن» (:

منبع

مرتبط
– سر پاتریک استوارت و حقوق زنان
– آرزوی سیندی کرافورد

مدیرعامل شرکت اپل که به تازگی هم اعلام کرده «مشغول مذاکره» برای فروش گوشی هاش در ایران است، در نامه ای به بلومبرگ اعلام کرد که گی است. ایشون در حال حاضر یکی از بالاترین مقام‌های دنیای فنی است که این رو گفته و اولین مدیرعامل یکی از شرکت‌های فورچون ۵۰۰ (۵۰۰ شرکت برتر).

تیم کوک در این نامه گفت که گی است و به این موضوع افتخار کرده و گفته که این بزرگترین هدیه خداوند به اونه. مدیر شرکتی که ارزشمندترین برند جهان رو داره گفته که خودش رو یک اکتیویست / فعال اجتماعی نمی دونه «اما من متوجه هستم که وامدار ازخودگذشتگی دیگران هستم و در نتیجه اگر شنیدن اینکه مدیر عامل اپل هم همجنسگرا است می تواند به کسی برای شناخت بهتر شخصیت خودش کمک کند یا کسی که احساس تنهایی می کند را از تنهایی بیرون بیاورد یا به آدمی برای تاکید برای برابر بودنش انگیزه بدهد، این چیزی است که من حاضرم آن را در مقابل پرایوسی / خلوت شخصی خودم مبادله کنم.»

کوک نامه اش را با این متن تمام می‌کند:

هر روز که به دفتر کارم می آیم، عکسی قابل شده از دکتر کینگ و رابرت اف کندی به من خوشامد می‌گویند. تظاهر نمی کنم که نوشتن این نامه مرا در زمره آنان قرار می‌دهد. تنها کاری که این نامه می‌کند این است که هنگام نگاه کردن به آن عکس بدانم که من هم سهم خود را در کمک به دیگران ادا کرده ام، هرچند کوچک. ما راه روشن رسیدن به عدالت را با تلاش خود سنگفرفش می کنیم؛ سنگ به سنگ. و این سنگ من است.

سلام جادی
من یه مشکلی دارم که تو این قضیه به هیچ کس به جز تو نمیتونم اعتماد کنم
من یه پسر ۲۰ ساله و قضیه اینه که به هیچ دختری جذب نمیشم و علاقه ای بهشون ندارم تا حالا هم دوست دخترنداشتم. خودم به این نتیجه رسیدم شاید گی باشم
که اگه اینجوری باشه خودم مشکلی باهاش ندارم. می خواستم ببینم تستی میشناسی که من بتونم انجام بدم و از این قضیه مطمعن بشم؟

باعث افتخاره که به من اعتماد میکنی ولی متوجه باش که من در نقش یک دوست با دید خوب در این حوزه نظر می دم نه به عنوان یک متخصص قانونی (: البته آخر نوشته ات گفته بودی چرا به متخصصین اعتماد نداری که کاملا قابل درکه و من برای کوتاه کردن، حذفش کرده ام.

نکته اینه اگر کسی داره به این فکر می کنه که آیا همجنسگرا است یا نه و تفکرات و تصوراتی راجع به احتمالا جواب «بله» است (: همونطور که احتمالا هم می دونی گرایش جنسی یک طیف است (مثلا کینزی یک طیف هفت تایی درست می کنه و اینجور نیست که دو حالت همجنسگرا و دگرجنسگرا داشته باشیم و اکثر افراد جایی اون وسط هستن (مثلا شماره ۲ کینزی که می گه طرف دگرجنسگرا است ولی گاهی گرایش های همجنسگرایی هم داره).

بعدش.. اینم لازمه بگم که معمولا آدم ها در تمام زندگی یک چیز نیستن، گرایش ها عوض می شه. خیلی از افرادی که روی دوجنسگرایی (یعنی هم گرایش به همجنس هم گرایش به جنس مخالف) کار کردن معتقد هستن که در دوره های مختلف گرایش یک فرد از همجنس و غیرهمجنس و برعکس حرکت می کنه و معمولا اینجوری نیست که در یک لحظه علاقمند به خوابیدن با هر دو باشه (این فاز ایران عزیز که اینهمه آدم هستن که با هر کی پیش بیاد می خوابن، بحثی خارج از گرایش جنسی است و بیشتر ناشی از وضعیت کشور).

و نکته ماقبل آخر اینکه بعضی متخصصین معتقد هستند خودارضایی راه حل خوبی برای کشف گرایش جنسی. تقریبا همه پسرها خودارضایی می کنن (و درصد بالایی از دخترها) و اینکار رو با تصوراتشون انجام می دن. اگر این تصورات شامل همجنس است نشونه خوبی داریم از همجنسگرایی.

و در آخر اینکه افرادی هستن که Asexual هستن یعنی بدون گرایش جنسی / غیرجنسی. این افراد نه به زن ها گرایش دارن نه به مردها و کلا زندگی بدون هیجان جنسی دارن و اتفاقا معمولا دچار مشکلات زیادی به خاطر برچسب خوردن های عجیب و غریب.

با همه این بحث‌ها، تست هایی هست برای سنجش گرایش جنسی (با تمرکز بر همجنسگرایی و دگرجنسگرایی) که معمولا حاوی سوالات بسیار مستقیم است. مثلا می پرسه «آیا تا حالا با فکر کردن به همجنس دچار هیجان جنسی شده اید» یا «آیا تا حالا عامدانه همجنسی رو بوسیده اید» یا «آیا در رویای شبانه خودتون رو با یک همجنس دیده اید» و … و نتیجه می گیره که تا چه اندازه همجنسگرا هستین. برای یک نمونه از این تست به گرایش جنسی من مراجعه کنید که با بیست تا سوال، جوابتون رو می ده ولی فراموش نکنین که نه فقط دیگران، که حتی خودمون هم حق نداریم به خودمون برچسب بزنیم و هر کس باید با توجه کردن به سه اصل:

• توافق
• بالغ بودن
• عاقل بودن

زندگی جنسی اش رو به شکلی سالم تنظیم کنه.

تو ایران اصرار خاصی دارن به ما آموزش بدن که مزاحمت جنسی توسط مردها برای زن‌ها، کاری طبیعی است که همه مردهای سالم باید انجامش بدن! تعجب نکنین واقعا همینه. وقتی می گن هیچ زنی نباید جوری لباس بپوشه که تحت مزاحمت جنسی قرار بگیره یا وقتی یک بیمار نظریه اش اینه که باید مزاحمان رو آزاد گذاشت که به زن هایی که اون بیمار نمی پسنده تجاوز کنن و این بیمار به جای بستری در تیمارستان، نظریه پرداز است خب اصلا عجیب نیست بگیم تو ایران به مردها آموزش می دن که به زن ها باید تجاوز کرد و بر خلاف همه آمار موجود، این تجاوز رو مرتبط بدونن با شکل پوشش یا انگیزه های جنسی (از نظر علمی تجاوز معمولا نتیجه سرکوب / تحقیر و خشونت است نه میل جنسی).

بحث کارتون «همینه» یا به قول امروزی ها «پت و مت» هم هست. اونها یک میز داشتن که یک پایه اش کوتاهتر از بقیه بود و تصمیم می گرفتن برای اصلاحش پایه های دیگه رو کوتاه کنن. معلوم بود که بالاخره یکی از پایه ها بیشتر اره می شد و حالا این از بقیه کوتاهتر بود و باید همه پایه ها یک دور دیگه کوتاه می شدن تا با این مساوی بشن و بعد از چند مرحله تلاش برای مساوی کردن همه چیز و مقیاس قراردادن کوتاهترین چیز، می رسیدن به یک میز که رسما پایه نداشت و پایه‌هاش اینقدر اره شده بود که سطح میز دیگه به زمین رسیده بود و از قضا هنوزم لق می زد. جامعه هم همینه: نمی شه همه رو یک شکل کرد. اگر یک احمقی نظریه اش اینه که باید به «اونی که از بقیه کم حجابتره» تجاوز کرد درست مثل «پت و مت» است و بالاخره با یک جامعه مریض تنها می مونه که سطحش چسبیده به کف زمین و هنوزم لق می زنه. با این اختلاف که پت و مت از نتیجه کارشون راضی بودن و این دوستمون هنوز دنبال اعدام کردن باقی‌مانده‌ها است. راستی! توی افغانستان به زنی که مقنعه داشت می گفتن بی‌حجاب.

یک جامعه مریض (یک یک مریض توی جامعه) دائما داره تبلیغ می کنه که مرد یک موجود روانی حشری است که تنها کارش دید زدن زن‌ها و در فرصت مناسب، تجاوز به اونها است. وقتی عضو شورای شهر با کلی سابقه فیلان و بهمان می گه چجوری زنش تهدیدش می کنه که حق نداره جایی پا بذاره که زن مطلقه شاغله طبیعی است که همراه تیم ملی امید هم مزاحم جنسی دختری باشه که کنارش ایستاده تا با هم عکس بگیرن و آدم دیپلوماتیک ما توی استخر مختلطی که توی برزیل رفته بوده مزاحم جنسی یک بچه باشه. از یکطرف همیشه یاد دادن که اینکار طبیعی است و از اونطرف اصولا گفتن که اینکارها که اصلا مزاحمت نیست و حتما همه دخترهای جهان هم منتظر هستن که منِ مرد ایرانی انگشتش کنم و اعلام کنم که امشب می تونه افتخار داشته باشه که من باهاش بخوابم. این جریان ربط خاصی هم به دیدگاه سیاسی و تحصیلات نداره چون یادمه اون دوستمون که توی کانادا به سینه یک زن دست زده بود، توی دادگاه مدعی شد که هر مردی همینکار رو می کنه یا این دوستمون که خاطره اش از یک محیط فنی رو تعریف کرده که توش یک مسوول فنی / مدیر شرکت سعی می کنه با نشون دادن سایت های سکسی بهش، تحریکش کنه و احتمالا باهاش رابطه داشته باشه (و آفرین به نسرین که اینو صریح و خوب نوشته – تکرار این نوشتن ها زشتی این کارها رو نشون می ده).

اما!

اما اینها رو گفتم که یک چیز بدیهی رو به گیک‌های عالی خودمون یادآوری کنم: مزاحمت جنسی بسیار زشته، غیرقابل تحمل و رفتار یک آدم بیمار.

شوخی جنسی این روزها زیاده.. چه شوخی دستی چه کلامی و از وایبر تا محیط کار خیلی پسرهای خز فکر می کنن اگر جلوی یک دختر شوخی جنسی بکنن یا بحث جنسی رو باز کنن یک قدم در رابطه پیش اومدن. واقعیت اینه که اینطور نیست. مستقل از بیمارگونه بودن این رفتارها، اگر حتی هدف فقط کسب شهرت است یا محبوبیت یا نزدیک شدن یا حتی خودِ خودِ خوابیدن، شوخی جنسی و بخصوص شوخی فیزیکی یا رکیک بودن با اینکه بحث جنسی رو باز می کنه ولی شدیدا باعث می شه طرف مقابل عقب بکشه و در گارد دفاعی اش شما رو اصولا کنار بذاره.

اگر آدم سالمی هستین سعی کنین همیشه مودب باشین، قابل اطمینان باشین و مثل یک جنتلمن رفتار کنین تا آدم ها بهتون اعتماد کنن و بدونن شما آدمی هستین که شاید دوست داشته باشن باهاش دوست بشن، تفریح کنن، بخوابن، وارد رابطه بشن، اعتماد کنن یا هر چیز دیگه.

حرف همیشگی: رسانه ها الگوهایی به ما می دن که توش حتی خود الگوها هم شبیه خودشون نیستن. ظاهرا خانم بیانسه برای «خلاص شدن» از بخش‌هایی از پاهاش که مطابق استاندارد غیرقابل رسیدن زیبایی هالیوودی نبوده، مجبور شده کمی ادیت کنه ولی یادش رفته تصویر رو جوری سلکت کنه که تغییراتی که توی عکس می ده باعث انحنا برداشتن بدنه آیفونش نشه (:

فراموش نکنین که انسان طبیعی، سالم و دارای اعتماد به نفس – حداقل از نظر من – زیباترین انسانه.