تظاهرات دانشمندان در انگلیس علیه کاهش بودجه علم

هزاران دانشمند انگلیسی امروز در جلوی خزانه‌دار تجمع کردند تا به کاهش بودجه علم در این کشور اعتراض کنند. آن‌ها می‌گویند که علم نباید هدف ساده‌ای برای کاهش بودجه باشد. این تظاهرکنندگان که دعوت کمپین «دانش حیاتی است» به خیابان آمدند (البته تحت حمایت پلیس و بدون باتوم و اسلحه (: )) از حمایت دانمشندان بزرگی مثل پاتریک مور، تانیا برایون، برای کاکس (از Cern) و چندین نماینده مجلس و غیره برخوردار بودند.

بحث آن‌ها این بود که کاهش بودجه علم در وضعیتی که کشورهایی مثل هند، چین، آمریکا و آلمان مشغول بالا بردن بودجه علمی‌شان هستند انگلیس را از چرخه تولید علم جهان و در نتیجه از چرخه پیش‌روی جهان خارج خواهد کرد.

من که اگر در انگلیس بودم حتما – بدون اینکه دانشمند خاصی باشم – در این تظاهرات شرکت می کردم. به طور خاص برای اینکه احتمالا این گیکی‌ترین تظاهراتی است که می‌شود برگزار کرد.


پاتریک مور (ستاره‌شناس) یکی از چند چهره بسیار شناخته‌ شده‌ای است که از پایین آمدن
بودجه‌های تحقیقاتی عصبانی است. عکس از فیونا هانسون

قدمی برای ممنوعیت چند همسری

لایحه چند همسری، تقریبا دو سال قبل به اسم «لایحه حمایت از خانواده» به مجلس برده شد ولی با فشار شدیدی که جامعه مدنی، فعالان اجتماعی و کل مردم آوردن اصولا به صحن علنی مجلس نرسید.

حالا بعد از انتخابات ریاست جمهوری و جنبش‌های مردمی و احمدی نژاد در نیویورک، این لایحه طرفدار ازدواج مکرر یک مرد با چند زن، دوباره به مجلس برده شده. اینبار مردم دغدغه‌های بزرگتری دارن و دولت هم شدیدتر چماق سرکوبش رو نشون داده. مطمئنا کسی نمی‌خواد زندگی آدم‌ها رو به خاطر چیزی چنین ساده به خطر بندازه ولی من شخصا شدیدا خجالت می‌کشم فردا یکی ازم بپرسه «در کشورت که چند همسری یک چیز مخفی و زشت حساب می‌شد،‌ قانون گذاشتن که مرد می‌تونه چند تا زن بگیره و تو هیچ کاری نکردی؟».

مجموعه ای از فعالان جنبش زنان ایران که این موضوع براشون به اندازه کافی مهمه، یک بروشور درست کرده‌اند (دریافت به شکل پی.دی.اف.). این بروشور توضیح می‌ده که در چه مواردی مرد اجازه پیدا کرده زن دوم بگیره (از جمله سوءمعاشرت زن، تمکین نکردن زن، یکسال حکم زندان زن و …) و بعد می‌گه که به عنوان یک شهروند ایرانی، از شما نمایندگان مجلس می‌خواهم که این ماده را به تصویب نرسانده و کاری کنید که خانواده ایرانی در صلح و آرامش و فرزندان آن زیر سقفی به دور از کینه و دشمنی زندگی کنند..

من امضا کردم و اگر شما هم می‌خواین امضا کنین، حداکثر تا روز جمعه، اسم و فامیل درست و کامل و شهر محل سکونت خودتون رو یا توی کامنت‌ها بنویسین (که فقط من خواهم دید) یا برام ایمیل کنین (به آدرس jadijadi@gmail.com).

خوشحال می‌شم این مطلب را شیر کنید تا بقیه هم بتونن مشارکت کنن.

آپدیت: با تشکر از همه دوستان. بمباران ایمیل جالبی بود (: در حد بارش شهابی (: دادیم به دوستانی که می برن پیش مجلسیان که مجلسیان بعدا نگن نگفتین (:

کبوتر نامه‌بر سریعتر است یا اینترنت

نه نه نه.. بحث ایران نیست. بحث مناطق روستایی انگلیس است با پهنای باندی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلو بیت در ثانیه بایت در ثانیه (تقریبا ده برابر سریعتر از چیزی که انتظار دارند در ایران به آن بگوییم اینترنت پر سرعت یا همان حداکثر سرعت اینترنت خانگی).

در انگلیس، یک شرکت سرویس دهنده اینترنت به نام Timico تصمیم گرفته برای نشان دادن سرعت کم اینترنت در مناطق روستایی این کشور، مسابقه‌ای برگزار کند. در این مسابقه یک کشاورز با اینترنت ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوبایت در ثانیه، شروع می‌کند به آپلود کردن یک ویدئوی ۲۰۰ مگابایتی در یوتیوب و از طرف دیگر چند کبوتر نامه بر هم که حافظه‌های حاوی همین فیلم به پایشان بسته شده، سعی می‌کنند آن را به رنگل در جنوب برسانند.

دو گروه در رنگل منتظر این فیلم هستند: یگ گروه پشت کامپیوتر و منتظر رسیدن آن به یوتیوب و یک گروه منتظر کبوترهای حامل کارت‌های حافظه و خب به راحتی می‌توانید حدس بزنید چه کسی برنده شده: کبوترها. فیلم ارسال شده توسط کبوتر در ۵۴ دقیقه به کسانی که منتظرش بودند رسید در حالی که آپلود یوتیوب تازه روی ۲۴٪ بود.

این زنگ خطری برای آی.اس.پی.ها نیست. به هرحال کبوترها شیوه خوبی برای انتقال اطلاعات نیستند و لازم نیست کسی نگران جایگزینی کابل‌های پر سرعت و لینک‌های بی‌سیم با آن‌ها باشد. کسی که باید این زنگ خطر را بشنود، دولت‌ها هستند. دولت‌هایی که علاقمند به پیشرفت تکنولوژی در کشورشان هستند و ساز و کار تاثیر سرعت اینترنت بر رشد اقتصادی را درک می‌کنند، باید شدیدا نگران پیروزی این کبوتر باشند و تمهیداتی در نظر بگیرند که کبوترها برای پیروزی به داده‌ای بیشتر از ۲۰۰ مگ نیاز داشته باشند.

منبع

لینوکس در هفته اول ۲۰۱۰

  • کی دی ای کار هستین؟ فایرفاکس کار هستین؟ کی دی ای رو با فایرفاکس هماهنگ کنید (از وبلاگ زوم آوت)
  • لپ تاپی که لینوکس داشته باشه؟ لپ تاپی که با دو تا باطری قلمی کار کنه؟ درست اومدین: گکو ادو بوک از نورتک! قیمت؟ ۲۰۰ دلار.
  • مشهوره که برنامه‌های لینوکس آزاد و اوپن سورس هستن و توشون بازی های خوبی پیدا نمی شه. ایکس پلین ۹ هر دوی این نظر رو رد می کنه. یک سیمولاتور پرواز عالی با امکان انتخاب و تست اکثر هواپیماهای موجود در تاریخ هوایی جهان. چه بخواهید دینامیک پرواز با یک سسنا رو تجربه کنید و چه دنبال آزمایش اس آر ۷۱ باشید، این سیمولاتور به دردتون خواهد خورد.
  • پوفف.. من مدتی دنبال یک ای.بوک.ریدر بودم. دستگاهی که بشه باهاش کتاب/خبر الکترونیکی خوند. خوشحالم که نخریدم چون همینجور چیزهای جدید دارن می‌یان. مثلا این کتاب خون لینوکسی نیم کیلویی و ۱۱ اینچی که عین کاغذ خم می شه و برای خوندن روزنامه و مجله طراحی شده. فوق العاده است.
  • و یک کار عالی در دانشگاه: یک نفر نامه نوشته و گفته که براش غیرممکن است از نرم افزار دزدی SPSS برای پایان نامه استفاده کنه. متن نامه اینجاست.
  • اگر دوست دارین توی گنو/لینوکس حرفه ای بشین، این مقاله در مورد ۱۵ دستور برای دیدن پروسس‌ها رو از دست ندین. نگاه کردن به این چیزها است که کم کم یک آماتور رو حرفه ای می کنه (:
  • یک نوشته بانمک هم هست در مورد ۱۰ مشخصه یک گوروی لینوکس: ۱) دانش در مورد اکثر توزیع‌های اصلی لینوکس ۲) توان تنظیم سامبا، دی ان اس، سندمیل و آپاچی بدون گوگل کردن ۳) کمک به دیگران برای حل مشکلات لینوکسی ۴) وبلاگ نویسی یا نوشتن تجربیات در مورد لینوکس ۵) تخصیص زمان و منابع به حداقل یک پروژه لینوکیس ۶) استفاده از لینوکس روی سخت افزار مختلف ۷) هک کردن ابزارهای لینوکسی برای تفریح یا سود ۸) کشف راه های ابتکاری در لینوکس ۹) مبلغ لینوکس ۱۰) داشتن مجموعه ای از لینوکس های قدیمی (با کرنل نسخه یک و خورده‌ای)
  • و انگار هیچ هفته‌ای بدون یک لپ تاپ فوق ارزون تموم نمی شه: چری پال ۹۹ دلاری با لینوکس.

کسی نباید به خاطر عقیده و اظهار اون، به زندان بره

در هفته‌های اخیر، یکبار دیگه ایران اسلامی تبدیل شد به بزرگترین زندان خبرنگاران جهان. این واقعا متاسف کننده است و من واقعا شرمنده‌ام. در حال حاضر ایران ۳۶ روزنامه‌نگار زندانی داره که دوستان آنلاین ما ابطحی و وحیدآنلاین و خانم توحیدلو و ژیلا بنی یعقوب هم جزو اونها هستن. من می خوام اونها سریعا آزاد بشن. در ظاهر من قدرتی ندارم ولی زیبایی کار اینه که بهترین آدم‌های طول تاریخ با من هم نظر بوده‌ان و همین الان هم با شرافت‌ترین انسان‌های دنیا، با من همراهن. من به همراه تمامی آدم‌های شجاع تاریخ و شریف زمین، خواهان آزادی افرادی هستم که به خاطر عقیده و اظهار اون، به زندان می‌رن.

این رو به دعوت بلاگنوشت نوشتم. کسی رو دعوت نمی کنم چون می دونم همه خودشون می دونن که باید بنویسن.

سانسور در چین، یک قدم احمقانه‌تر شد

چین هم یکی از معدود کشورهای دنیا است که اینترنت رو فیلتر می‌کنه. اگر سرکوب اخیر اینترنت در ایران رو در نظر نگیریم و به شرایط «طبیعی» نگاه کنیم، چین کشور فعلا پرچمدار سانسور در دنیای دیجیتال است. طبق یک قانون جدید، قرار شده که از تاریخ اول جولای، همه عرضه کنندگان پی.سی. در این کشور، در کنار سیستم عامل، برنامه فیلتر کردن اینرنت رو هم روی کامپیوترها نصب کنند.

در حالی که در اون کشور هم خیلی‌ها جوابشون به این محدودیت‌ها، یاد گرفتن روش رد شدن از اونها است، یکسری هنرمند جواب دیگه‌ای به این محدودیت جدید دادن. اونها اعلام اعتصاب عمومی اینترنتی کردن؛ عدم استفاده از اینترنت برای گشت‌زنی در اینترنت، بازی، چت یا هر کار دیگه به مدت ۲۴ ساعت.

بدون شک، این اعتصاب، فایده چندانی نداره. نه کسی ضرر خاصی می‌کنه و نه سرکوب‌های دولت چین کم می‌شه، اما حداقل چیزی که هست اینه که آدم‌ها خودشون یادشون می مونه که سانسور در حال شدیدتر شدن است و به دولت و بقیه هم می گن که این رو می‌فهمن، حتی اگر نتونن کار چندانی بکنن.

بروشوری علیه خشونت علیه زنان

چند وقت پیش تی شرت عفو بین الملل برای کمپین مبارزه با خشونت علیه زنان رو توی شرکت پوشیده بودم و باعث شد کلی سوال از بقیه بشنوم در مورد مفهوم خشونت علیه زنان و دلیل مخالفت با اون. از سوالات عمیقی که براشون جواب نداشتم بود تا شوخی‌هایی مثل اینکه «حالا من که زنم کتکم می زنه باید چیکار کنم؟»


دریافت فایل با فرمت PDF

دریافت فایل با فرمت Pages (متاسفانه دیگه ندارمش و پاک شده)

عمل کنید:‌ سامی الحاج باید از گوانتانامو آزاد شود

در ایران هم خیلی‌ها دربند هستند. از دانشجویان پلی‌تکنیک گرفته تا محققانی مثل کیان تاجبخش تا دین‌شناسانی مثل منتظری تا فعالان صنفی مثل اوسانلو و زندانیان سیاسی و … اما این نباید باعث شود ما احساس کنیم که همیشه نیازمند کمک جهان هستیم. ما هم بخشی از جهانیم و باید به دیگران کمک کنیم. باید به کشورهای سرکوب گر دیگر مثل آمریکا نشان بدهیم که با شیوه های آن‌ها مخالفیم و سرکوب خودمون باعث نمی شه شیوه های اونها رو باور کنیم.

من معتقدم انسان هایی که به دیگران آزار نمی‌رسانند باید آزاد باشند. آزاد هم خواهند بود. چه در ایران، چه در کوبا،‌ چه در آمریکا، چه در فلسطین و چه در اسراییل.

فیلم‌بردار سودانی، سامی الحاج بیش از پنج سال است که بدون هیچ جرمی در گوانتانامو نگهداری می‌شود و اخیرا نیز دچار مشکلات سلامتی حاد شده. هنوز مردم جهان در حال امضای تومارهایی برای رهایی وی هستند.

الحاج از هفتم ژانویه اعتصاب غذا کرده تا علیه بازداشت طولانی مدت و بی دلیل خود اعتراض کند و در این دوره ۱۸ کیلوگرم از وزن بدن او کاسته شده است.

این خبرنگار و فیلم‌بردار ۳۸ ساله در حالی توسط نیروهای پاکستان دستگیر شد که در مرز افغانستان مشغول تهیه گزارش درباره حمله نیروهای جهانی به سرکردگی آمریکا به افغانستان برای یک تلویزیون قطری بود. او شش ماه بعد تحویل نیروهای آمریکایی شد بدون اینکه تفهیم اتهام شود و تا جایی که سازمان های جهانی مدافع حقوق بشر می‌دانند، تنها خبرنگار بازمانده در گوانتانامو است.

سامی فقط به دنبال یک حق کاملا طبیعی است: یک دادگاه عادلانه یا آزادی. اما ارتش آمریکا این اجازه را به او نمی‌دهد. آخرین باری که او را دیدم، بسیار ضعیف شده بود و از مردن حرف می‌زد. آزادی او هیچگاه به این اندازه اضطراری نبوده است.

استافور اسمیت

برای امضا کردن تومارهای آزادی او به این آدرس ها بروید:

گزارشگران بدون مرز

زندانی ۳۴۵

اتحاد جهانی برای سامی الحاج

سامی الحاج را آزاد کنید