برچسب: معرفی

توی این چند سال، شاهد بعضی تغییرهای بنیادین در روش های توسعه، طراحی و ساخت و نگهداری نرم افزارهایی هستیم که از اول برای اجرا شدن در کلاود طراحی می شن. بحث‌هایی مثل میکروسرویس‌ها که از یکطرف مد شدن و از یک طرف هم توی سیستم‌های بزرگ کاربرد دارن. خیلی وقت‌ها داریم از داکر و کوبرنتیس برای بالا آوردن این سرویس های حساس استفاده می کنیم که خب خیلی وقت ها فقط مبتنی بر تجربه خودمون و اطرافیان و اتفاقاتی است که پروژه رو هدایت کردن.

برای غلبه به این ماجرا و ایجاد روشی برای طراحی نرم افزارهای بزرگ مبتنی بر ابر که قراره رو کوبرنتیس اجرا بشن، شرکت ردهت یه کتاب رایگان ۲۶۰ صفحه ای منتشر کرده که سعی می کنه تجربیات متنوع رو جمع کنه و ایده‌هایی برای طراحی به ما بده. این کتاب سعی می کنه الگوهای طراحی اش رو در پنج لایه طبقه بندی کنه: زیرساختی، رفتاری، ساختاری، تنظیمی و پیشرفته.

اگر شما هم علاقمند هستین سواد کوبرنتیس خودتون رو ارتقاء بدین، کتاب دیزاین پترن های کوبرنتیس ردهت حسابی توصیه می شه. البته همیشه لازم به تکرار است که «شما گوگل نیستین» (: اگر گوگل چیزی رو توسعه می ده معنی اش این نیست که شرکت ما هم حتما باید استفاده کنه (: چیزی مثل میکروسرویس کلی دردسر داره و کلی پیچیدگی اضافه درست می کنه و تصمیم رفتن به سمتش باید مستقل از بحث های مد روز باشه، ولی اگر کوبرنتیس کار هستین و طراح نرم افزار، خوندن یا حداقل تورق این کتاب رو حسابی توصیه می کنم.

می خوام یکسری کارها که همیشه تو لیست بوده رو تیک بزنم، بخصوص ویدئوها رو. این قسمت می رم سراغ گپ در مورد بی اس دی ها و نصب یکیشون.

داستان بی اس دی خیلی جالب و آموزنده است: یک یونیکس آزاد حتی بهتر از لینوکس که مدت ها قبل از لینوکس ظاهر شد ولی به دلایل متنوعی از جمله شکایت AT&T و جامعه پشتش، میدون رو به لینوکس واگذار کرد. هرچند که الان در سرورهای زیادی روی اینترنت شامل واتس اپ و نتفلیکس و محصولات اپل و پلی استیشن و جونیپر و غیره و غیره حضوری پر رنگ داره. توی این قسمت نگاهی به این قصه ها می کنم و با کمی توضیح یه بی اس دی نصب می کنم و روش بسته اضافه می کنم.

ویدئوی نصب فری بی اس دی در یوتیوب و آپارات.

اگر دوست داشتین این مطلب رو به شکل ویدئویی توی آپارات ببینین.

توی این روزهای بیکاری نسبی، یه ایده خوب زنده کردن کامپیوترهای قدیمی است. اگر سیستمی دارین که فکر می کنین دیگه به درد نمی خوره و داره خاک می خوره، میشه ازش چیزهای بانمکی ساخت. از یه ترمینال مخصوص کارهای ادمینی یا یه سرور خونگی ساده گرفته تا دستگاهی مخصوص تمرین کردن لینوکس یا یاد گرفتن پایتون تا صفحه ای که اطلاعات رو نشون می ده تا از همه بهتر: یه ور رفتن به یه لینوکس جدید برای سرگرمی توی یه بعد از ظهر.

در صورتی که می خواین سراغ این مساله برین دو تا چیز لازم دارین: یه کامپیوتر نسبتا قدیمی که داره خاک می خوره و یه لینوکس جدید ولی جمع و جور و بامزه. اولی از شما و این هم پیشنهادهای من برای دومی ها:

لوبونتو

همینکه از «یه لینوکس سبک برای یه کامپیوتر قدیمی» حرف بزنین، خیلی ها به لوبونتو اشاره می کنن. لینوکسی مشابه اوبونتو ولی با میز کاری بسیار سبک تر. اما در واقع لوبونتو برای کارکرد خوب نیاز به حدود ۱ گیگ رم و یه سی پی یوی بهتر از پنتیوم ۲ داره که شاید بالاتر از سطح کامپیوتر قدیمی شما باشه. اما در عوض با لوبونتو به یه لینوکس کامل می‌رسین، در واقع برای من لوبونتو یکی از گزینه های روزمره است و چیز فان خاصی نیست. فقط نسبت به اوبونتو کمی سبکتره.

پورتئوس

دلیل حضور پورتئوس در اینجا به طور خاص اینه که مبتنی بر گنو/لینوکس اسلکور است و تجربه متفاوتی به شما می ده و چیزهای جدیدی یاد مگیرین. پورتئوس می تونه از روی رم اجرا بشه و طراحی شده که کاملا پرتابل باشه و از روی یو اس بی ران بشه. این گنو/لینوکس ۳۰۰ مگی به شما اجازه می ده بین سینامون و ماته و خیلی چیزهای دیگه انتخاب کنین. نکته باحالتر اینه که یه نسخه مخصوص کیوسک هم داره که باهاش می تونین دسکتاپ هایی رو بسازین که مثلا توی یه فروشگاه هر کسی می تونه باهاش تعامل کنه یا چیزهایی که می خواین رو نشون بده بدون اینکه درگیر امن کردنش بشین.

پاپی لینوکس

حالا که داریم کوچیکتر و سبکتر می شیم، وقتشه از پاپی لینوکس بگیم. یه گنو لینوکس که از ۲۰۰۳ با ماست و توی ۳۰۰ مگ یا کمتر اجازه می ده هر کار مرسومی رو بکنیم. با دسکتاپ قشنگ و بسیار آسون و امکان ریمستر کردن راحت. پاپی مدعی است که بر اساس نیازها و ابزارهای خودش ساخته شده و یک توزیع مثل بقیه توزیع ها نیست بلکه یه ایده و ترکیب است که می تونه رو بقیه توزیع ها پیاده بشه. در نتیجه شما می تونین پاپی لینوکسی بر اساس مثلا ابوونتو یا اسلکور یا رزبین داشته باشین و از پکیج های اون توزیع ها استفاده کنین. همچنین می تونین بر اساس یه پاپی، ریمستر بسازین و توزیع خودتون رو داشته باشین. ایده ای که خیلی ها دوستش دارن. راستش رو ب خواین پاپی همیشه از توزیع های مورد علاقه و مورد تست و حتی خیلی وقت ها مورد استفاده من بوده [و هست!].

تاینی کور لینوکس

از اسمش هم معلومه که اولا کوچیه و ثانیا فقط کور. شما توی تاینی کور با یه توزیع گنو/لینوکس مرسوم روبرو نیستین بلکه با یه حداقل ۱۱ مگی روبرو هستین که می تونین خودتون چیزهای دیگه رو بهش اضافه کنین. یا اگر بخواین جلوتر شروع کنین، با یه کورپلاس ۱۰۶ مگی که کارت شبکه وایرلس شما رو هم می شناسه و گزینه‌هایی برای مدیر پنجره و غیره هم داره. همونطور که گفتم یاد گرفتن تاینی کور کمی متفاوت است. هم به خاطر کوچیکی هم به خاطر فلسفه خاصش که خودش رو روی رم لود می کنه و بعد اپلکیشن ها رو از دیسک می خونه و تو رم لود می کنه و اصولا ایده اش به نصب شدن نیست. از اینجا بیشتر ور برین

---

البته جا داره از چیزهایی مثل DSL هم یاد کنیم که متاسفانه مدت‌ها است توسعه فعال نداره یا از LFS که بیشتر برای یاد گرفتن اسفاده می شه. اما دلیل انتخاب ۴ توزیع بالا این بوده که در سطوح مختلف می تونن واقعا یه کامپیوتر سال ها خاموش رو نه فقط روشن که به یه ابزار مورد استفاده تبدیل کنن.

نظریه فلسفی من اینه که یه شغل بیشتر نداشته باشم و ازش پول کافی زندگی‌ام رو در بیارم. در نتیجه نه اینفلوئنسر می شم نه مشاور (: ولی یه چیزی باعث شد حدود ۱ ماه قبل یه پروژه مستقل از کارم قبول کنم: ایده اینکه پروژه رو قبول کنم و قدم به قدمش رو ضبط کنم و باهاتون به اشتراک بذارم. ایده ام اینه که نشون بدم یه پروژه واقعی چطوری پیش می‌ره و چطوری می‌شه کار در دنیای واقعی تحویل داد.

پروژه چیه؟ یک شرکت می خواد یکسری کد روی کالاهاش بزنه و مشتری‌ها بتونن با اسمس کردن اون کد به یه شماره، بفهمن که این کالا و کد معتبر است یا نه. این کدها از طریق یه فایل اکسل باید روی سرور به روز بشن و بد نیست یه چیزهای باحالی مثل تعداد کالای چک شده و اینها رو هم در پنل نشون داد. می ریم جلو ببینیم چی می شه.

تکنولوژی‌های مورد استفاده چیه؟ زبان که پایتون است و با توجه به اندازه و شکل پروژه، از میکرو فریم ورک فلسک استفاده می کنم و احتمالا بوت استرپ و دیتابیس ساده و سر راست و محبوبم، اسکیولایت. به عنوان سرویس دهنده اسمس از کاوه نگار و برای پاس از فندق.

چقدر پول گرفتم؟ چون نمی خوام عدد دقیق رو بگم، می گم که بین دو تا چهار میلیون؛ البته با این اجازه که کل مراحل رو ضبط و منتشر کنم. منطقا چون من رو می شناسن قیمتی کمی بیشتر از دیگران بهم دادن. شایدم نه. نمی دونم (: ولی گفتم عدد رو بگم که ایده این رو هم داشته باشین. همه عدد رو هم دادم به یه خیریه (با اینکه هنوز نگرفتم) چون همونطور که گفتم ترجیحم اینه که یه منبع درآمد بیشتر نداشته باشم.

و اما ویدئوها و منابع. شما می تونین پلی لیست آپارات و پلی لیست یوتوب رو دنبال (و ترجیحا منو فالو کنین) و از اون باحالتر، می تونین اگر ایده ای داشتین بعد از مطرح کردنش به عنوان ایشو در گیت هاب اصلاحش کنین؛ در بعضی ویدئوها اسم دوستانی که کارهای مثبت کردن هست. حتی کامنت خوب (:

و اگر مشکل امنیتی پیدا کردین بهم خبر بدین. شاید یه جایزه خیلی کوچیکی بدم و حتما هم اسم می برم. دلیل اینکه می گم کوچیک اینه که من قرار نیست ضرر مالی هم بکنم رو این پروژه و قراره اگر تجربه خوبی شد، ادامه دار باشه اینکار.

فرض کنین یک نفر باشه که فکر کنه فروپاشی تمدن ما نزدیکه. معتقد باشه به زودی زنجیره تامین مواد اولیه جهان به مشکل برخواهد خورد و به خاطر گرون بودن هزینه انرژی، ما هیچ وقت نخواهیم تونست به سطح فعلی‌مون در الکترونیک برگردیم و دونه دونه کامپیوترهایی که داریم از بین خواهند رفت و ما می مونیم و توان حداکثر ساخت میکروپروسسورهایی بسیار ساده تر. راستش من باشم فکر می‌کنم با یه آدم متوهم یا یک رمان علمی‌تخیلی روبرو هستم؛ شایدم یکی فکر کنه راست می‌گه. ولی بحث ما این نیست.

این آدم یه کار خیلی جالب کرده: شروع کرده از حالا یه سیستم عامل آزاد و متن باز درست کنه برای اون دوران و اسمش رو هم گذاشته Collapse OS. یه کرنل z80 و ترکیبی از برنامه‌ها، ابزارها و داکیومنت‌ها که بتونن سیستم‌عاملی رو درست کنن که:

۱. روی ماشین‌های حداقلی / میکروپروسسورها اجرا بشن
۲. بشه با حداقل پورت‌ها باهاشون ارتباط برقرار کرد (سریال، کیبرد و نمایشگر)
۳. بشه باهاشون فایل متنی ادیت کرد
۴. بشه سورس اسمبلی رو برای گستره وسیعی از MCU و CPUها کمپایل کرد
۵. بشه دیوایس‌های ذخیره سازی مثل SDها رو خوند
۶. و بشه با اینها، سیستم رو تکثیر کرد

یعنی در واقع مجموعه ابزارهای کولپس او اس به شما اجازه می‌دن که وقتی با یکسری سی پی یو یا کامپیوترهای تک چیپ تنها موندین، بدون اینترنت و کامپیوترهای مدرن و غیره بتونین اونها رو راه بندازین کنین و چرخی به اسم کامپیوتر رو دوباره اختراع کنین! البته بسیار ساده تر و ابتدایی تر؛ چون به نظر ایشون، بعد از فروپاشی تمدن ما، الکترونیکمون در سطح سی پی یوهای ۸ بیتی خواهد بود.

در حال حاضر این پروژه می‌تونه باینریهای Z80 و AVR رو بسازه، خودش رو بازتولید کنه (یعنی با رم و دیسک کافی، می تونه خودش رو اسمبل کنه)، روی RC2014 ران بشه و کیبرد PS/2 رو بفهمه و یک شل داشته باشه که می تونه به مموری درخواست بده، IO استفاده کنه و کد داخل حافظه رو ران کنه. امکان خوندن حاظه اس دی و ادیتوری در سبک ed هم فراهمه. لازمه اضافه کنم که کرنل + شل کمتر از ۵ کیلوبایت است و اسمبلر هم حدود ۵کیلوبایت که کمتر از ۸ کیلوبایت رم برای اجرا لازم داره.

خلاصه؟ دوستمون معتقده در ۲۰۳۰، جهان شروع به فروپاشی می کنه و به جای سخنرانی صرف در این مورد، تصمیم گرفته از حالا سیستمی رو آماده کنه که ما بدون کامپیوترهای امروزی مون، روی همون میکروکنترلرهای ساده بتونیم بوت‌استرپ کنیم و کامپیوتر داشته باشیم (: جدیت و اینکه واقعا به چیزی که معتقده عمل کرده قابل تحسینه و معلومه که می شه از پروژه سیستم عامل روز فروپاشی‌اش چیزهایی یاد گرفت.

آلمانی ها یه جشن به اسم اکتبرفست دارن که تو تبلیغات این شکلی است:

اما هکرها هم یه هکتبرفست (Hacktoberfest) دارن که شکلش می تونه از یه آدم توی خونه باشه تا یه پارتی صبح تا عصر دورهمی کامپیوتر به دست و پیتزا به دهن و لیوان در کنار. ایده هم به اینه که آدم ها عادت کنن در پروژه‌های اوپن سورس و آزاد مشارکت کنن. این برنامه توسط دیجیتال اوشن، گیت هاب و تویلیو اجرا می‌شه و خلاصه اش اینه:

بعد از ثبت نام در سایت هکتبرفست در طول ماه اکتبر ۵ تا پول ریکوئست به پروژه‌های دیگران در گیت‌هاب بفرستین و یکی از دریافت کننده‌های ۵۰هزار تی‌شرت ایونت بشین؛ به همراه استیکرها و از همه مهمتر، سابقه ۵ تا پول ریکوئست

معلومه که اولین سوال‌های خیلی‌ها اینه که «نمی شه به خودمون/دوستمون پول ریکوئست بدیم؟» جواب اینه که احتمالا با کمی تقلب می شه ولی خب چه کاریه. مساله اصلی هکتبرفست اینه که آدم‌ها رو درگیر پروژه‌های دیگران بکنه و یاد بگیریم مشارکت کنیم و کارهای مثبت بکنیم.

پس پیشنهادم اینه که برای پیشرفت خودمون توی این ماه، اگر احیانا گیت بلد نیستیم، یادش بگیریم و بعد در سایت هکتبرفست ثبت نام کنین و در نهایت توی گیت هاب به پنج تا پروژه در طول این ماه PR بزنیم و منتظر جایزه مون بمونیم. لازم نیست حتما پول ریکوئست‌های ما قبول بشن ولی خب اسپم هم نباید باشن. اگر هم ریپویی دارین که دوست دارین بقیه توش مشارکت کنن می تونین با تگ Hacktoberfest اونو مشخص کنین.

اگر تازه کار هستین جاهایی مثل این و این می تونن جاهای خوبی برای پیدا کردن اولین مشارکت های شما باشن.

اینم بگم که اگر موفق شدین و تی شرت رو گرفتین عکستون رو برام بفرستین که در یک مطلب جدا بذارم. خودم واقعا نخواهم رسید به خاطر کارها و واقعا حیفه. امیدوارم سال بعد بتونم میزبان یه هکتوبرفست باشم (:

آپدیت:
اینجاها هم برای پیدا کردن اولین باگ ها خوبن:
– فهرستی از باگ های خوب برای تازه کارها
– سرچ گیت هاب برای باگ های مناسب تازه کارها بر اساس زبان

جایزه ادبی هوگو، بزرگترین جایزه ادبی مربوط به حوزه نوشته‌های علمی تخیلی و فانتزی است. مراسم اهدای این جایزه هفته گذشته توی کالیفرنیا برگزار شد و مثل سال گذشته، جایزه‌های بسیاری به نویسنده‌های زن رسید. ان. کی. جمیسین برای The Stone Sky جایزه بهترین رمان رو گرفت. مارتا ولز برای All Systems Red جایزه بهترین نولا رو گرفت و سوزانه پالمر برای The Secret Life of Bots جایزه بهترین رمان کوتاه رو. جایزه بهترین داستان کوتاه هم به ربکا روانهورس رسید به خاطر Welcome to your Authentic Indian Experience. اورسلا ل گویین که به خاطر «دست چپ تاریکی» از نویسنده‌های محبوب منه هم به خاطر نوشته های وبلاگی اش، جایزه بهترین کار مرتبط رو گرفت و کلی آدم دیگه هم جایزه های دیگه و رتبه های دیگه رو گرفتن.

اما دلیلی که دارم ماجرا رو اینجا می نویسم اینه که دو تا از بهترین‌ها، روی اینترنت به رایگان قابل خوندن هستن. آفرین به نویسنده های علمی تخیلی مون (: داستان زندگی مخفی بات‌ها و به تجربه اصیل سرخپوستی‌تان خوش‌ آمدید رو هر کسی می تونه آنلاین بخونه (: البته من هنوز نخوندم و در نتیجه شاید در ترجمه اسمش اشتباه کرده باشم. اما همین الان شروع می کنم.

اگر شما هم دوست دارین بخونینشون، سریع شروع کنین (: شایدم صبر کنین. اگر خیلی خوب بود، من ترجمه شون رو شروع می کنم (:

توی زیست شناسی، به گونه ما می گن انسان خردمند. قبلا گونه‌های مختلفی از انسان وجود داشته که مشهورترینشون نئاندرتال‌ها بودن با صورت متفاوت که ما الان تحت عنوان آدم های اولیه عکسهاشون رو میبینیم. اما بر خلاف خیلی از موجودات دیگه، همه ۵ گونه دیگه انسان‌ها از بین رفتن و فقط ما موندیم. تقریبا ۱۰۰هزار سال قبل. کتاب عظیم ولی پر کشش انسان خردمند یا به انگلیسی homo sapiens، نوشته یووال هرری روایتگر این تاریخ است. کتاب در سه بخش بزرگ سعی می کنه توضیح علم از اینکه «ما چطوری ما شدیم» رو توضیح بدیم. شاید بشه حتی بهش گفت بررسی تاریخ انسان از روزی که پا به عرصه حیات گذاشت تا امروز. این کتاب کل این ماجرای صد هزار ساله رو در سه انقلاب می‌بینه:

۱. انقلاب ادراکی: که حدود ۷۰هزار سال قبل باعث شد ما بتونیم صحبت کنیم و مغزمون بزرگ بشه و با ساخت جامعه و گفتگو، بتونیم ساختارهایی بسیار بزرگتر از اون چیزی که بقیه حیوانات / گونه‌ها می تونستن تشکیل بدیم
۲. انقلاب کشاورزی: که با زیاد کردن تولید، باعث شد ما بتونیم زیاد بشیم و البته یکجا نشین. این انقلاب تقریبا ۱۰هزار سال قبل اتفاق افتاد.
۲.۵. چیزی که انقلاب نیست ولی نتیجه مراحل قبلی است، همگونی انسان‌ها است. در این مرحله با بودن دین، پول مشترک، اهداف مشابه و.. نژاد بشر شروع می کنه به نزدیک شدن به یک شکل واحد
۳. انقلاب علمی: که به گفته هرری، حدود ۵۰۰ سال قبل شروع شد ما به اینجایی که الان هستیم برسیم

در هر بخش، هرری نگاهی به وقایع بزرگ داره. مثلا پیدایش دین ها توسط انسان‌ها و کارکرد اونها رو توضیح می ده یا مثلا بر اساس سرمایه داری و بررسی تاریخی ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ به ما می گه که چطور برای پیشرفت یک کشور نیاز به قوه قضاییه مستقل بوده یا چطور شد که حکومت های مبتنی بر تجارت غربی تونستن بر حکومت های باج گیر شرقی پیشی بگیرن.

این کتاب به نظر من با وجود حجم زیادش، بسیار روان و جذاب بود. من نسخه انگلیسی رو خوندم و کاملا می‌شه حدس زد که نویسنده کتاب با تکیه بر علم چیزهایی نوشته که خیلی هم به مذاق خیلی از دینی‌ها خوش نمیاد ولی فکر نمی کنم اینها اونقدر باشن که ترجمه فارسی رو بی اعتبار کنن. به نظرم خوندنش به انگلیسی راحت است (حتی به عنوان کتاب اول) ولی شاید خیلی ها ترجیح بدن به خاطر حجم، فارسی بخوننش.

اما چیزی دیگه هست که کتاب رو کمی غیر جذاب می‌کنه! درسته که روایت عالی است و فکت ها جذاب، اما خیلی جاها نویسنده نظر خودش رو جوری بیان کرده که انگار توافق دانشمندهای اون حوزه است. مثلا در مورد فانتزی سازی از زندگی شکارچی/جمع آورها جوری حرف زده انگار در یک دوران طلایی زندگی می کردن و بعد با کشف کشاورزی، به گرسنگی و کار دائم مجبور شدن در حالی که خیلی از متخصصین حوزه چنین نظری ندارن. موقع خوندن کتاب باید دائما یادتون باشه که در حال خوندن یک نگرش به بخش هایی از تاریخ و چسبوندن اونها به هم هستین نه یک روایت دقیق از اینکه «ما چگونه ما شدیم».

اما در کل به نظرم کتاب فوق العاده است و خوندنش شدیدا توصیه می شه؛ برای شناختن خودمون و درک اینکه شبیه یک اتفاق در تاریخ بوده ایم که شاید پیش می اومدیم و شایدم پیش نمی اومدیم ولی به احتمال زیاد دوام زیادی نخواهیم داشت و در این وسط درک کردن کلی چیز از ماهیت پدیده‌های اطرافمون.

متاسفانه قیمت کتاب گرونه ولی خب… امروز بخرینش بهتر از اینه که صبر کنین تا ارزون بشه (: روش بهتر اینه که دو سه نفری بخرین و به نوبت بخونین و بعدش قرض بدین به بقیه یا حتی بفروشینش. دوست خوب من یک سرویس راه انداخته که می تونین تو چت بگین کتاب رو می خواین و همونجا کتاب رو [با تخفیف] بخرین و براتون پست بشه. اگر خواستین از این چت تلگرام برای سفارش کتاب استفاده کنین یا هر جای دیگه که می شه کتاب خرید – بخصوص کتابفروشی های فیزیکی. فایل دزدی انگلیسی هم در اینترنت به راحتی قابل پیدا شدن است. خلاصه اینکه تا تابستون تموم نشده، این کتاب رو خونده باشین تا آدمی باحالتر باشین.

آپدیت: طاقچه هم نسخه الکترونیک رو می فروشه. بسیار ارزونتر و قابل حمل تر (: