هر جنگی از نظر من سودجویی یکسری سیاستمدار است و پولدارتر شدن چند نفر آدم و رنج یک جمعیت عظیم و کشته شدن یکسری سرباز. درسته که همیشه به ما گفته شده هر جنگ یک طرف خوب داره و یک طرف بد ولی واقعیت اینه که هر کدوم از دو طرف فکر می کنن طرف خوب هستن و وارد یک جنگ مقدس شدن. هیچ کس نمی گه «ما اومدیم سرزمین فتح کنیم و منابع به دست بیاریم» بلکه همه پشت کلی شعار قایم می شن.
اینها رو گفتم که بگم جنگ از نظر من نه قشنگه نه خوب. پیش می یاد و به سود یکسری است ولی در نهایت رنج آوره و ناراحت کننده و ناشی از حماقت انسان‌ها. تنها دلیلی که ویدئوی زیر رو می ذارم اینه که چیزیه که اکثرا ندیدیم ولی بازیش کردیم. توی این ویدئو شاهد درگیری آمریکا و طالبان در افغانستان هستیم که توش سرباز آمریکایی چهار بار تیر می خوره که البته با توجه به زره قوی، چیزیش نمی شه. سربازها رفتن برای جمع آوری اطلاعات جنگی از یک ده که با تیربار / مسلسل بهشون حمله می شه. این یک نفر بلند می شه تا جواب تیربار رو بده که بقیه سربازها بتونن آرایش جنگی بگیرن یا چنین چیزی. تصاویر از ویدئوی روی کلاه این سرباز ضبط شدن و این فوق العاده شون کرده. به شکل عجیبی شبیه چیزی هستن که ما توی بازی های کامپیوتری Firs Person Shooter می بینیم. اینش واقعا دیدن داره. بخصوص عوض کردن خشاب.
پی.نوشت. تو جامعه شناسی جنگ می گیم جنگ یک جایی از نظر کیفی تغییر کرد: با پیشرفت مخابرات! قبلن فرمانده‌ها مجبور بودن جلوی سربازهاشون بایستن و فرمان بدن و اگر قرار بود کسی کشته بشه فرمانده هم اونجا بود ولی حالا انواع فرمانده و رییس و ژنرال و رییس جمهور و غیره می شینن توی قصرشون و مثل شطرنج با سربازها بازی می کنن بدون اینکه ریسکی بکنن یا رنجی ببرن. احتمالا اگر هنوز قرار بود رییس هر کشوری شخصا توی میدون جنگ و عملیات و غیره جلوی نیروهای که برای جنگ بسیج کرده ریسک مردن داشته باشه، جنگ‌های کمتری در می گرفت.
پی.نوشت.۲. نگران نباشین (: ما در امن‌ترین دوره تاریخ هستیم. کمترین جنگ ها رو داریم و کمترین گرسنگی و غیره و غیره. درسته که اخبار بد زیاده ولی کلیت بشریت کمی معقول‌تر شده و در مقایسه با ادوار قدیم، بیشترین دموکراسی و قانون رو داریم و بالاترین سطح رفاه و امنیت و غیره و غیره رو.