امروز ۲۰ آوریل یا همون ۴/۲۰ است و در سطح جهان روز جهانی گیاه کانابیس یا همون ماری جوانا است که یکی از محصولات جانبی‌اش می‌شه حشیش. این روز معمولا برای معرفی یک خرده فرهنگ که حول مصرف این ماده شکل گرفته شناخته می شه و علامت جهانی این ماده هم برگ گیاه کانابیس است.
نکته جالبش اما برای من روند غیرقانونی و بعد قانونی شدن این گیاهه. در گذشته این گیاه انواع کاربردها رو داشته ولی بعدا در غرب یک نگرانی پیش امد: موسیقی منحط جز و سویینگ که ناشی از ماری‌جوانا دونسته شد داشت موسیقی فاخر رو به عقب می روند و زن‌های سفید پوست بیشتری با مردهای سیاه می خوابیدن که منطقا تنها دلیلش ممکن بود یک ماده مخدر خبیث به اسم ماری‌جوانا باشه! ادعایی که قانون وضع کردن بر اساسش از نظر ما کاملا مسخره است ولی فقط هفتاد سال پیش، همه قبولش کردیم.
با ادعای اینکه «موسیقی داره خراب می شه و زن های سفید علاقه پیدا کردن به مردهای سیاه بخوابن» علف یا گرس یا ماری‌جوانا یا جی یا هر چی که اسمش هست در غرب ممنوع شد در حالی که ضرری بسیار کمتر از الکل یا سیگار داشت و احتمالا کشته هاش قابل مقایسه با کشته‌های چربی توی همبرگری که سر هر کوچه می شه خریدش نبود. حالا که این ادعا بسیار مسخره است، ایالت به ایالت و کشور به کشور دارن تبلیغ می کنن تا قانون عجیب رو بردارن.
روز جهانی علف مبارک اگر روزی باشه که به جای مصرف علف به این فکر کنیم که چقدر از عقاید ما مثل عقایدمون در مورد علف هستن.
نکته: این یک مطلب در دفاع از ماری جوانا نیست. این مطلب سعی می کنه به ما بگه چطور باید فکر کنیم و شدیدا مطلبی است در دفاع از نحوه استدلال صحیح. مثلا گفتن اینکه «یکی رو می شناسم که با ماری جوانا مرده» یا «منظورتون اینه که ماری جوانا باید آزاد بشه؟! دیگه چی؟» یک استدلال صحیح نیست (:
منابع برای مطالعه بیشتر:
– چی شد که ماری جوانا ممنوع شد. نگاهی به تاریخچه و تبلیغات و سخنرانی ها
– گفتگوی TED در این مورد