منحنیای است به اسم منحنی توزیع نرمال که اینکارهها بهش میگن منحنی گاوسی و اونکارههای بهش میگن توزیع زنگولهای – به خاطر شکلش:
از اونجایی هم که این منحنی با بسیاری از پدیدههای «طبیعی» سازگاره، بهش منحنی توزیع نرمال هم میگن. مثلا قد آدمها در یک جامعه تقریبا شبیه این منحنی است:
یعنی تعداد بسیار کمی هستن که ۱۳۰ سانت باشن و اکثریت ۱۶۵ سانت هستن و تعداد خیلی کمی هم هستن که ۲ متر و بیشترن. یا مثلا در مرد گرایش جنسی:
که می گه درصد کمی از مردها هستن که کاملا همجنسگرا هستن، درصد بیشتری تا حدی دوجنسگرا، اکثریت زن و مردهای با گرایش به جنس مخالف و طرف راست طیف هم دوباره زن هایی هستن با گرایش به جنس موافق اما درصدشون کمتر از متوسط ها است. این منحنی توضیح دهنده بخش بزرگی از پدیدههای اطراف ما است و به همین دلیل در علوم انسانی و شناخت و بررسی جوامع بسیار مهم. مثلا فرض کنین من بخوام ببینم وضع چاقی در ایران چطوریه، کافیه چند نمونه گویا داشته باشم تا بتونم با استفاده از منحنی نرمال به شما بگم که در ایران به احتمال زیاد چند نفر بالای ۲۰۰ کیلو وزن دارن.
حالا اینها چه ربطی پیدا می کنه به وایبر و اسید پاشی؟ اونجا هم بخشی از جامعه است و مثل هر چیز دیگه تابع یک منحنی نرمال. یعنی در هر جامعه ای کسی رو داریم که معتقده باید کسی که طبق میل اون لباس نمی پوشه، طبق میل اون رفتار نمی کنه، مثل اون حرف نمی زنه، رنگش با رنگ اون فرق داره و … رو از بین برد یا شکنجه کرد یا شلاق زد یا ترسوند یا بیرون کرد یا به گوشه خونه روند. اما اینها چند نفر هستن؟ اونم توی کشور عزیزی که از انواع تریبون هاش خشونت و عدم پایبندی به قانون تبلیغ و دیده می شه.
بذارین ببینیم تو جامعه در مقابل چنین چیزهایی، کیا رو داریم و با چه نسبتی:
یعنی تعدادی به شکل فعال برای برابری تلاش کنن، اکثریت بفهمن که زن ها و مردها فرصت ها و حقوق برابر دارن و تعداد کمی رفتارشون بگه که زن ها خنگ هستن و در انتهای طیف هم دیگه تعداد خیلی خیلی کمی باشن که معتقد باشن باید زنی که مثلا طبق نظر اونها لباس نپوشیده رو تنبیه بدنی کرد یا شلاق زد. در ضمن ما چیزی داریم به اسم گرایش به سمت نرمال که باعث می شه آدم ها ناخودآگاه رفتارشون به سمت وسط اینن نمودار بکشن.
حالا اینجاست که وایبر ترساناک می شه، نه خودش ذاتا بلکه مثل پنجره ای که برو به جامعه ای مریض باز شده.
و مشخصه که توی این جامعه کسی که اسید می پاشه هم حضور پررنگ تری داره. اگر متوسط جامعه من از نظرش زن بودن موضوع تمسخر است و مثلا صفحه بامزه اش چیزی به اسم «زن باس» است که توش به خنده می نویسه «زن باید خوشگل باشه، بقیه اش رو با کتک درست می کنم» اصلا نباید تعجب کرد که یک آدم تندرو هم – که شکی نیست جاسوس غرب و شرق و شمال و جنوب است و بازیچه انواع شاخه های مذهبی غیرشیعه است- روی زنی که حس می کنه «مناسب» نیست اسید بریزه.
راه حل چنین موضوعاتی در جوامع، تشدید قوانین و شکنجه بیشتر و اعدام و اینها نیست. قابل توجه است که ما در حال نه فقط یکی از چهل کشور باقی مونده هستیم که آدم ها رو اعدام می کنن که بین این چهل کشور، رتبه دوم رو هم از نظر کشتن آدم ها توسط دولت کسب کرده ایم و همه شاهد وضعمون هستین. راه حل چنین چیزهایی برابر دیدن انسان ها است تا توش «زن» دیگه یک «دیگری» نباشه که «مرد باس اصلاحش کنه». و خب معلومه که هم من و شما توش دخیلیم هم حکومتی که کل رسانهها، سیستم آموزشی، قانونگذاری و … رو زیر کنترلش گرفته. پس حداقل به نوبه خودتون دفعه بعد که زنها رو در گروه وایبری مسخره کردن، به این فکر کنین که در اسید پاشی تا حدی سهیم هستین. دردناکه ولی واقعیه؛ همه ما در شرایط جامعه مون سهیم هستیم و اتفاقاتی که در جوامع تکرار می شن، محصول تک تک افراد اون جامعه هستن و نه یک دونه جاسوس و دو تا دیوانه.
من در طول هفته کلی ایمیل می گیرم که تقریبا – با یکی دو هفته تاخیر – به همه جواب می دم. مشکلش زمان زیادی است که از من می گیره و عدم استفاده عمومی ازش و از همه مهمتر وابسته بودن جواب ها به من! مثلا در مقابل سوال اینکه آیا با نود جی اس می شه برنامه دسکتاپ هم نوشت واقعا بهتره افراد متخصص تری هم جواب بدن و در ضمن بعد از بیست بار که من جواب داده ام که کدوم لینوکس دسکتاپ برای شروع خوبه یا فلان ایده استارتاپ مفیده یا نه، بهتره دیگه فقط به جواب های قبلی لینک بدم. این شد که یک سیستم اضافه کردم به وبلاگ که بتونم توش سوال و جواب های اینطوری رو بذارم که هم شاید برای بقیه خوندنش جالب باشه، هم شاید کسی بخواد چیزی به جواب ها اضافه کنه و هم بعدا در سرچ ها قابل پیدا شدن باشه. فعلا فقط تیتر هر سوال در صفحه اول دیده می شه و خوشحال می شم اگر نظر شما رو در این موارد بدونم که مثلا بهتره از فید حذفشون کنم یا نه یا اصولا تیتر هم دیده نشه و کنار وبلاگ توی یک ستون نشون داده بشن… روشی که اول انتخاب کرده بودم ولی وقتی دیدم سوال جواب ها خوب هستن و اونجا اصلا دیده نمی شن، اومدم سراغ نمایش سوال در فید اصلی و دیدن جواب در صورت کلیک.
سلام جادی .
من با تکنولوژی اشنا شدم که خودت میدونی چیه . node.js رو میگم. میخواستم بدونم میشه با این node.js نرم افزار هایی تحت دسکتاپ درست کرد. من جایی شنیدم که میشه همچین کاری کرد اما نتونستم اطلاعاتی به دست بیارم . من منطق خودم میگه میشه همچین کاری کرد . وقتی موتور جاوا اسکریپ روی مرورگر میتونه یک بازی رو کامپایل کنه پس ما وقتی این موتور رو ازش جدا کنیم و اون رو روی ویندوز یا هر پلتفرمی قرار بدیم . حالا هم میتوینم اون بازی رو کامپایل کنیم ولی این بار نه در مرورگر . ( به صورت ی برنامه ی معمولی ) که روی پلتفرم اجرا میشه .
شایدم من اشتباه میکنم ( فقط میشه باهاش سرور راه انداخت ) اگر در این باره اطلاعی داری ( در اختیارم بزار )..ممنون … منتظر جوابم .
چیزهایی که گفتی تقریبا درسته – البته با چند اصلاح ریز. NodeJS زبان اسکریپتی است پس به معنای سنتی چیزی رو کمپایل نمی کنه و در نتیجه امکان اجرای مستقل روی سیستمها هم نداره. NodeJS اصالتا جاوااسکریپت است و جاوا اسکریپت برای اجرا شدن به شکل گرافیکی و نمایش چیزها نیاز به یک بستر داره. این بستر شامل براوزری است که موتور جاوااسکریپت روشه. حالا کاری که نود.جی.اس. کرده اینه که اون موتور جاوا رو سمت سرور اجرا کرده ولی آیا اینکار توی کلاینت هم ممکنه؟
و آخرین نکته؟ این ابزارها هنوز کامل نیستن و جاوااسکریپت (و طبعا نود.جی.اس.) هم برای اینکار درست نشده. درسته که در آینده ممکنه همه اینکارها رو با جاوااسکریپت بکنیم ولی در این لحظه نود.جی.اس. هنوز برنامه دسکتاپ نوشتن نیست و اگر کسی سراغش می ره مشغول باحال بازی یا کشف آینده است یا استفاده از مهارتهاش برای راحتتر کار یا برعکس، استفاده از یک چیز نامناسب به منظور پیشرفت فنی.
اصلا یک چیزهایی قابل باور نیست. سیاوش برام اسکرین شاتی فرستاده که اپراتور از طریق سیم تولکیت براش اسپم فرستاده!
سیم تول کیت یک برنامه است که اپراتور روی سیم کارت شما نصب کرده و اگر اندروید دارین در فهرست برنامه ها می تونین ببینینش (توی بقیه هم نصبه ولی دیده نمی شه) و حداقل در میهن عزیز ما که دسترسی همه کار هم داره که ظاهرا در این مورد اپراتور قهرمان ازش برای فرستادن اسپم استفاده کرده ولی راستش رو بگم واقعا من هنوزم باور نمی کنم حتی با این هم اسپم بفرستن و پول در بیارن.