شرکت کافه بازار یه شرکت دانش‌بنیانه که تو حوزه IT فعالیت داره و اپلیکیشن‌های بازار، عدد و دیوار از محصولات اونه. در حال حاضر کافه‌بازار ۲۰ میلیون کاربر داره، تبلیغات عدد ۵۰ میلیون بار در روز نمایش داده می‌شه و دیوار ۱۰۰هزار آگهی در روز گرفته و جزو ۲۰ سایت پربازدید ایرانه.
ما برای تکمیل کادر فنی خودمون قصد داریم تعدادی برنامه نویس با شرایط زیر رو استخدام کنیم:
برنامه‌نویس Front-end
برنامه‌نویس Back-end
برنامه‌نویس اندروید
برای اطلاعات بیشتر در مورد این سه پوزیشن و مهارت‌های لازم به لینک های زیر سر بزنین:
احتمالا با رزبری پای آشنا هستین؛ کامپیوتری بسیار کوچیک، بسیار کم مصرف و بسیار ارزون برای پروژه‌های شخصی و جالب و کارهای جذاب (مثلا ساخت یک روز ویدئو از حیاتتون و کشف اینکه گربه‌ای هست که صبح می‌ره سر کار و عصر بر می گرده خونه!). حالا این کامپیوتر یک رقیب بسیار جدی داره! کامپیوتری به اسم چیپ که توی سایت کسب حمایت کیک‌استارتر تونسته ۴۰ برابر رقم درخواستی‌اش یعنی حدود ۲ میلیون دلار رو از طرف ۴۰هزار سرمایه گذار جلب کنه.
چیپ با اندازه بسیار کوچیک و قیمت اعجاب آور ۹ دلاری‌اش قراره یک کامپیوتر با ۱گیگاهرتز پروسسور، ۵۱۲ مگ رم و ۴ گیگ حافظه ذخیره‌سازی باشه و از همون اول خرید هم لینوکس روش بوت بشه. عجیب می‌شه اگر قول‌ها به عمل بپیونده و واقعا این کامپیوتر دارای بلوتوث و وای فای هم باشه و در صورت نیاز بشه به پورت کامپوزیت گرافیکی‌اش کابل اچ دی ام آی یا وی جی ای هم وصل کرد.
نکته اصلی که باعث می شه چیپ تا این حد ارزون بشه، همکاری اون با سازنده چیپ‌های الکترونیک چینی یعنی آل‌وینر تکنولوژی است. انتظار می ره بعد از تولید بتونین این وسیله رو با یک صفحه ۴.۳اینچی و کیبورد اختصاصی اش هم سفارش بدین.
چه ساخته بشه چه نه، آینده در حال شکل گرفتن. آینده ای با ابزارهای کوچیک و ارزون که جرات بیشتری به ما برای انگلوک کردنشون می دن. فکر می کنین اگر یک چیپ داشتین باهاش چیکار میکردین؟
اشاره: این مطلب رو برای بخش «کتاب نارنجی» سایت خوب نارنجی نوشته بودم که قرار بود مرجعی بشه برای فرهنگ و دانش مرتبط با اینترنت. نخواستن سایته باشه و حالا اینجا تکرارش می کنم.
تصویر بالا صحنه‌ای است از کتاب‌های کمیک سایبرپانک ترنسمتروپولیتن. صحنه‌ای مشهور که قهرمان داستان به پرینتر سه بعدی خود دستور می‌دهد برایش یک عینک پرینت کند و پرینتر چند لحظه بعد از مواد معلق در هوا عینکی غیرعادی می‌سازد.
اسپایدر بدون توجه به اعتراض‌های دستگاه آن را بررسی می‌کند و با پیدا کردن یک مدار شبیه سازی توهم برای ماشین‌های هوشمند که چیزی شبیه ماده مخدر برای انسان‌ها است، متوجه دلیل رفتار غیرطبیعی دستگاه می‌شود. اکثر بخش‌های این جریان هنوز هم در ژانر سایبرپانک جای می‌گیرند اما یک بخش آن در حال واقعی شدن است: چاپ سه بعدی.
چاپ سه بعدی یا همان ۳D Printing اصطلاحی است برای اشاره به روند ساختن اجسام سه بعدی از طریق ارسال یک فایل حاوی اطلاعات جسم به یک پرینتر که توانایی ساخت اجسام از موادی مانند پلاستیک یا رزین را دارد. این تکنولوژی اجازه یافته در کتاب فرهنگ اینترنت حضور پیدا کند چرا که معتقدیم به سرعت جای خودش را در زندگی ما باز خواهد کرد.
ایده این دستگاه‌ها دقیقا مانند ایده پرینترهای معمولی است؛ یک فایل حاوی اطلاعات جسم به دستگاه پرینتر داده می‌شود و نوک پرینتر با حرکت کردن شروع به خلق فیزیکی آن فایل می‌کند. تفاوت در اینجا این است که فایل ورودی در یکی از فرمت‌های سه بعدی داده شده و پرینتر به جای جوهر از مواد حجیم استفاده می‌کند. این ماده ممکن است خود به خود قابل پرینت شدن باشد یا در مواردی فقط گردی باشد که با مخلوط شدن با چسب، محکم می‌شود. کار پرینت لایه به لایه شکل می‌گیرد تا در نهایت جسم به طور کامل ساخته شود.
بیایید نگاهی به یک نمونه واقعی بیاندازیم. فرض کنید یک آچار فرانسه در اختیار دارید:
این آچار باید اول اسکن شود تا یک فایل کامپیوتری بتواند اجزای آن را شرح دهد. این پروسه در گذشته بسیار پیچیده بود اما حالا ابزاری به ارزانی ۳۰۰۰ دلار می‌تواند اینکار را بر عهده بگیرد:
حتی لازم نیست آچار را به طور کامل از هم باز کنید! فقط کافی است آن را روی صفحه گردان بگذارید و لیزری که از زاویه‌های مختلف به آن تابانده می‌شود کاملا می‌بیند که کجا اتصال وجود دارد و کجا نه! مشخص است که در دستگاه‌های پیچیده‌تر لازم است قطعات را جداگانه اسکن و پرینت کنید و بعد آن‌ها را سرهم نمایید. به هرحال هر چیزی که روی صفحه چرخان بگذارید در کمتر از چند ثانیه، با میلیون‌‌ها نور لیزر تابانده شده از بخش دوم دستگاه اسکن خواهد شد و تمام جزییات مربوط با ابعاد فیزیکی آن بعد از کشف در یکی از فرمت‌های فایل‌های سه بعدی (STL, OBJ, VRML, XYZ) ذخیره خواهد گشت. یک نفر ممکن است بخواهد این فایل را در یک نرم‌افزار سه بعدی باز کند یا آن را به موتور بازی سه بعدی خود بدهد تا یک آچار کاملا دقیق و سه بعدی در بازی به نمایش در بیاید اما نقشه من و شما چیز دیگری است. من و شما می‌خواهیم این آچار را کپی کنیم پس بعد از اسکن، نیاز به یکی از این دستگاه ها داریم:
نمونه ارزان این دستگاه‌ها کمتر از ۱۵۰۰۰ دلار قیمت دارد که می‌تواند لایه به لایه یک جسم سه بعدی را پرینت کند. کافی است یک پد مخصوص را در آن بگذارید (که لایه اول روی آن ساخته شود) و بعد نگاه کنید که چطور نازل دستگاه در طول و عرض حرکت می کند و لایه به لایه جسم شما را می‌سازد و بالا می‌آید. اگر به جای این مدل که «additive» یا افزایشی خوانده می‌شود یک دستگاه «subtractive» یا حذفی خریده بودید، دستگاه شروع می‌کرد به برش دادن یک مکعب بزرگ به منظور رسیدن به شکل مورد نظر شما. چه باور بکنید چه نه، بعد از مدتی کوتاه یک آچار فرانسه دقیقا مثل نمونه اول در دست خواهید داشت که به طور کامل و صحیح باز و بسته هم می‌شود؛ در این مورد تنها مشکل جنس پلاستیکی آن است اما این مشکل هم با پرینترهای دیگر قابل حل است.
کاربردهای این پرینترها هنوز آنقدر که باید گسترده نشده. تکنولوژی جدید است و شدیدا در حال تغییر اما شکی نداریم که آینده دنیا را تغییر خواهند داد. شما با این پرینترها خواهید توانست قطعات خراب شده ماشینتان را پرینت بگیرید و ماشین‌های قدیمی را دوباره زنده کنید. می‌توانید لوازم خانه‌تان را خودتان طراحی کنید. مثل یک سایبرپانک واقعی قاب عینک‌تان را با پرینتر بسازید یا برای لپ‌تاپ تان یک قاب شخصی شده سفارش دهید. در اصل این دستگاه اجازه خواهد داد ایده‌های شما مستقیما به جسم فیزیکی تبدیل شوند. نگران قیمت هم نباشید. درست مانند سرویس های پرینت، در ابتدا سایت‌هایی مثل i.materialise.com یا shapeways.com جایی خواهند بود برای به اشتراک گذاشتن طرح یا آپلود طرح و دریافت جسم.
شکی ندارم که اگر این آویزطراحی شده توسط خودتان را روی سایت آپلود کرده بودید و فقط با چند ده هزار تومان می‌توانستید نمونه واقعی‌اش را تحویل بگیرید و هدیه بدهید واقعا خوشحال بودید چه برسد به اینکه این حباب زیبا را پرینت می‌گرفتید و در خانه می‌گذاشتید:
برای دیدن حجم زیادی از نمونه‌های دیگر (که با هزینه‌هایی در حد سی هزار تومن نیز قابل دریافت هستند) سری به این آرشیو بزنید و فراموش نکنید که این مطلب را نه به عنوان گجت بلکه به عنوان معرفی یک شیوه زندگی خوانده‌اید؛ شیوه‌ای که در آن بیشتر و بیشتر شروع خواهیم کرد به سفارشی کردن وسایل دور و اطرافمان و ارزش نهادن به خلاقیت در زندگی. بعضی‌ها آمدن چاپگرهای سه بعدی را با آمدن دستگاه‌های چاپ مقایسه می‌کنند و معتقد هستند که بشر به زودی وارد مرحله‌ای خواهد شد که می‌تواند هر چیزی که به ذهنش می‌رسد را واقعی کند. حتی آگر آن چیز این باشد:
می دونین که من معمولا لازم نمی بینم از چیزی بگم که همه دارن ازش حرف می زنن. منطقا اگر سه سال پیش بود براتون از موفقیت طرفدارهای حقوق مدنی می نوشتم و اینکه در آمریکا حکومت قبول کرده که اینکه چه جنسی با چه جنسی ازدواج می کنه ربطی به اون نداره ولی خب الان به اندازه کافی این بحث در جاهای مختلف هست و من چیز خاصی ندارم بهش اضافه کنم. اما یک اتفاق کوچولو باعث شد در این مورد این پست رو بنویسم. اون اتفاق اینه:
هه هه.. بیت باکت که ریپوزیتوری کد ما در یکسری از پروژه‌ها است در جواب پوش برامون پرچم رنگین کمان فرستاده (: دقت کنین که در آمریکا همه گی نیستن ولی مثل هر جای دیگه اکثر آدم های حسابی از گرفتن یکی از حقوق انسانی از دولتشون خوشحال می‌شن. در واقع این یک پیروزی مدنی برای کسانی است که معتقدن دولت حق نداره در زندگی خصوصی مردم دخالت کنه و به جای سرک کشیدن تو اینکه کی چی می پوشه، چی می خوره، چی می گه، با کی رابطه داره و … به وظایف خودش می می پردازه که اکثرا چیزهایی هستن که باید اتفاق بیافتن ولی افراد مستقل سراغش نمی رن (مثلا آموزش رایگان، درمان رایگان، خدمات مخابراتی و …).
جذابیت اصلی این پرچم برای من این بود که می بینم چقدر در جامعه ای از برنامه نویس ها، گیک و غیره که دوستشون دارم و لذت ببرم از اینکه بخشی از یک جامعه جهانی فهیم هستم.
ما روزانه ۲.۵ کویینتیلیون بایت دیتا درست می کنیم… اگر نمی دونین کویینتیلیون چقدره بذارین این شکلی بگم: نود درصد کل دیتایی که در جهان هست، در دو سال گذشته تولید شده! سیگنال های جی پی اس، سوشیال مدیا، کلیک‌ها، سنسورها، ویدئوها، عکسها، خریدها، خوش اومدن ها، رفتارها و هر چیزی که فکرش رو بکنین الان دیتا است. این دیتا بزرگه! این دیتا در دست دانشمندهای داده است… رادیو گیک شماره ۵۳ برای شما مساله رو رازگشایی می کنه با ما باشین تا از آر، هدوپ، دانشمند داده، داده های بزرگ، یادگیری ماشینی و هر چیز دیگه مد روز عقب نمونین. در این شماره امیرصدیقی با تلفن ما رو همراهی می کنه.
چیزی که نتونین اندازه گیری کنین رو نمی تونین مدیریت کنین.
سرفصل‌ها:
– حجم اطلاعات
– مثال کتابفروشی
– مثال کشورهایی که سراغش رفتن. از آمریکا تا هند
– مثال شرکت ها
– مثال علم
– در سه بخش حرف می زنیم: بیگ دیتا چیه، دیتا ساینس چیه، یادگیری ماشینی چیه
یادداشت های شخصی
اینها یادداشت های شخصی هستن. شدیدا توصیه می کنم به جاشون از بالای مطلب خود پادکست رو گوش کنین (:
این مفهوم نسبتا جدیده.. مال دهه اول قرن بیست و یک و شرکت ها و دولت‌های زیادی هم سراغش رفتن.
اوباما: طرفدارشه. دی جی پاتیل. انتخابات ۲۰۱۲
بیگ دیتایی های هند هم از عوامل موثر پیروزی در انتخابات ۲۰۱۴ هند بودن
اینترنت چیزها
ebay:دو تا دیتاورهاوس داره (انبار داده) که کلا ۴۶ پتابایت است. یک چهل پتابایت هم هادوپ داره برای سرچ
آمازون: دیگه گفتن نداره… مستقل از خریدارها حدود نیم میلیون هم فروشنده داره. بزرگترین کلاستر لینوکس دیتابیسی جهان با حدود پنجاه ترابایت اطلاعات
فیسبوک: ۵۰ میلیارد عکس…
و البته توی علم هم هست
لارج هاردون کلایدر ۱۵۰ میلیون سنسور داره که در ثانیه ۴۰ میلیون واحد اطلاعاتی تحویل می دن.. این سیستم در ثانیه تقریبا ۶۰۰ میلیون برخورد ذرات درست می کنه که بعد از حذف کردن ۹۹.۹۹۹۹۵ تاشون، حدود ۱۰۰ برخورد در ثانیه رو نگه می داره که چیزی است که دانشمندها دنبالشن.
صنایع ای که بیشتر نیازمند داده کاوی و Big Data هستند:
۱- تجارت الکترونیک
شرکت ها با استفاده از آنالیز رفتار مشتریان خود می توانند محصولات بهتری را در اختیارشان قرار دهند که در این زمینه می توان به شرکت آمازون اشاره نمود.
۲-تبلیغات دیجیتالی.
در حوزه تبلیغات کارفرمایان می توانند بر اساس علایق مشتریان خود تبلیغات مناسب را نشان دهند
۳- در صنعت بازی سازی
با استفاده از جمع آوری داده و تحلیل رفتاری جامعه می توان بازی مناسب تولید کرد کنسول هایی مثل ایکس باکس با تعریف یک حساب کاربری آنلاین به تحلیل رفتاری کاربران خود می پردازد.
بیگ دیتا اشاره داره به دیتا ست هایی اونقدر بزرگ که روش های کلاسیک نمی تونن جوابگوش باشن. در اصل ما تعریف دقیقی از بیگ دیتا نداریم و به نظر من قشنگترین تعریف اینه که بگیم بیگ دیتا دیتایی است که روی یک ماشین جا نمی شه. این «جا نشدن» رو با سه تا V نشون می دن: volume, variety, velocity. حجم تنوع نرخ تولید.
حجم
گفتم دیگه.. در دو سال اخیر ما ۹ برابر کل تاریخ بشر اطلاعات تولید کردیم! در واقع ذخیره کردیم. الان می گن در هر ثانیه برابر کل اطلاعاتی که بیست سال قبل روی اینترنت بوده بهش اطلاعات اضافه می شه! ختمین اینه که فروشگاه والمارت ۲.۵ پتابایت اطلاعات مشتریان رو در هر ساعت جابجا می کنه یعنی تقریبا ۲۰ تا کابینت پر از کاغذ…
سرعت
و سرعت این حجم از اطلاعات هم زیاده. گوگل مدعی می شه که با نگاه کردن به سرچ‌های در حال انجام، سریعتر از سازمان پیشگری از بیماری آمریکا می تونه شیوع بیماری‌ها رو تشخیص بده، تیمی توی ام آی تی به شکل زنده از روی سیگنال های موبایل کشف می کنن که در فروشگاه‌ها چند نفر مشغول خرید عید هستن و HFT رو بگم. اینها مستقیما پول هستن برای کسی که بتونه اطلاعات رو سریعتر جابجا کنه.
تنوع
فقط فکر کنین که چطوری دارین اطلاعاتتون رو با همه به اشتراک می ذارین. من امروز ۳ گیگ آرشیو عکس روی گوگل آپلود کردم. چندین توییت فارسی کردم و یکی دو تا انگلیسی. این متن رو دارم می نویسم و شما صداش رو می شنوین ولی اینها چیزهایی هست که خودم می بینم. بارها توی بانکم لاگین کردم، با گوشی در دستم راه رفتم، با موبایلم بازی کردم، توی گیت برنامه پوش کردم، خرید کردم، اسمس فرستادم، وایبر زدم و ایمیلم رو چک کردم و توی وب چرخیدم. تک تک اینها ذخیره شدن که بعدا … علیه من استفاده بشن! یادتون باشه توییتر تازه ۲۰۰۶ ظاهر شد و فیسبوک تازه ۲۰۰۴ و آی پد ۲۰۱۰ و اینها هر کدوم به یک شکل باعث انفجار ثبت اطلاعات در اشکال گوناگون شدن.
این دیتا از کجا می یاد؟ صفحه ۹ فایل ۴
ما این دیتا رو کجا ذخیره می کنیم؟
تعداد سرورها از اینفوگرافی و اینکه حالا اینا رو چطوری ذخیره کنیم؟
توسعه عمودی و افقی رو بگم
مفهوم Hdfs و بیگ تیبل و مپ ردیوس گوگل در ۲۰۰۴ و بعد تلاش های آپاچی
بعد هادوپ و تکنولوژی های روش مثلا hive
هادوپ: فیسبوک و توییتر و لیندکدین و شرکت هایی مثل کلاودارا یا هورتن ورکز.
حالا چطوری می شه از این دیتاها استفاده کرد؟
مپ ردیوس رو توضیح بدم با یک مثال (چه مثالی به ذهنم می رسه اون موقع یعنی؟)
مفاهیمی مثل هایو و ایمپالا
دیتابیس های noSQL
اما کی با این دیتاها کار میکنه؟
دیتاساینتیست ها! افرادی که مهارتی دارن که قبلا اصولا وجود نداشته.. یا بهتر بگم ترکیب یاز مهارت هایی رو دارن که قبلا متخصصهاش پر بودن ولی هر کدومشون فقط در یک بخش مهارت داشتن. دیتاساینتیست ها در مورد شیوه های استخراج و استفاده از اطلاعات کار می کنن. گاهی کار به مهملی اینه که کلی اطلاعات از یک فایل اکسل با فرمت ناسازگار با فارسی رو بخونین و گاهی به این باحالی است که کشف کنین در این لحظه بهترین ماشین دست دومی که می شه خرید بر اساس اطلاعات فلان سایت چیه. اصطلاح توی ۲۰۰۱ درست شده و برای دانشمند داده بودن یک نفر باید چیزهایی مثل اینها رو بلد باشه:
مفاهیم آمار
برنامه نویسی آماری
برنامه نویسی (پایتون، آر، …)
کارهای مقدماتی با داده‌ها: خوندن، تمیزکردن، انتقال دادن و …
یادگیری ماشینی
نمایش اطلاعات / ویژوالایزیشن
درست کردن داشبوردها و نشون دادن اطلاعات
دیتابیس (کاساندرا، اچ بیس، مونگو دی بی)
بیگ دیتا
چیکار می کنن؟
گاهی کارهای خیلی ساده. در حد اینکه کیا مشتری ما هستن یا اینکه کی قبلا زنگ زده
گاهی کارهای جالبتر در این حد که چه مثالی بزنم؟ چاره به کیا می تونه چی بفروشه الان و گاهی کارهای خیلی جالبتر مثل اینکه پول های دولت رو شفاف کنیم (آمریکا و گیت هاب یا سوئد و انتشار درآمدها) یا مثلا روشی برای کشف اینکه نویسنده هری پاتر، چه کتاب دیگه ای رو با اسم مستعار منتشر کرده (کمی بحث در این مورد).
و البته این آدم ها کیان؟ هیچکدوم منبع اطلاعاتیشون تلگرام نیست (: و صفحه بیست شش که می گه خیلی خوشحالن و کمی بحث در مورد الگوریتم هایی که باید بلد باشیم
می دونین چه چیزی بین من و شما و جکی چان مشترکه؟ این آگاهی که کاندوم فقط برای بچه دار نشدن نیست و بیماری های قابل انتقال از سکس بدون کاندوم هم فقط ایدز نیستن.
درسته که در دهه ۸۰ مبارزه اصلی با ایدز بوده و هنوز هم مهمه اما آگاهی نسبت به چیزهایی مثل پاپیلوماویروس که دوستتون نیست خیلی مهمه چون آشنایی با انواعی‌اش زندگی جنسی شما رو تا آخر عمر تحت تاثیر قرار خواهد داد.
دوباره ماه رمضان شده. ماهی که تضادهای عجیبی توی خودش داره. به نظرم در باطن ماه رمضون می تونه قشنگ باشه بخصوص اگر تاکیدش رو روی مسواک، دئودورانت، دوش گرفتن قبل از اذان، مهربون بودن، انصاف، راستگویی و .. بیشتر کنه. اما خب متاسفانه این ماه که می‌تونست خیلی هم معنوی و زیبا باشه، برای ما تبدیل شده به سیستمی که سعی می کنه آخرین بخش های طبیعی انسان ها (شامل غذا و آب) رو به زور پلیس و تعذیرات و ۷۴ ضربه شلاق و این تیپ چیزها ممنوع کنه و چیزی که در دنیای پیروان اسلام یک ماه شاد و پر انرژی و خوب است رو تبدیل کرده به یک فضای خسته، بی حوصله و عصبی در طول روز و البته با تفریح‌گاه‌هایی باز در طول شب (بخونین غذا و استخر و …) که برای مردهایی که در طول سال به دستور حاکم از تفریح شبانه محرومن، تجربه‌ای ناقص از شب‌زنده‌داری فراهم می‌کنن.
حالا امسال توی این فضای دو گانه، گوگل حرکت بامزه‌ای زده که برای من یادآور فضای ماه رمضان توی کشورهای مسلمونه. گوگل امسال یک بخش مفصل مربوط به ماه رمضان در آدرس g.co/Ramadan داره که توش کلی چیز مرتبط هست؛ از زمان اذان به وقت محلی تا دستور پخت‌های غذاهای این ماه تا آدرس نزدیکترین خیریه و افطاری‌دهنده و ترافیک دم اذان و ویدئوهای یوتیوب مرتبط و نکات پزشکی و بهداشتی. به نظرم برای کسایی که روزه می گیرن سر زدن به بخش رمضان گوگل می تونه فضای معنوی این ماه و بخشی از یک فرهنگ جهانی بودن رو لذت‌بخش‌تر کنه.
گروهی از بچه‌های لاراول کار هم یک گردهمایی دو هفته یکبار دارن که گاهی هم هفته‌ای یکی می شه. اگر لاراول دوست دارین به سایت لاراتاکز یا توییتر لاراول کارها سر بزنین و اطلاعات بیشتری بگیرین.
بنیاد دانش آزاد هم چیزیه که باید در موردش بدونیم و اگر به حوزه مون می خوره، باهاش همکاری کنیم. توی ویکی بنیاد دانش آزاد در مورد کارهاشون بیشتر توضیح داده شده و چند سالی هست که مشغولن و محتوای بسیار خوبی هم دارن.
اگر دنبال اخبار و رویدادهای تکنولوژی هوشمند و پوشیدنی و سیستم‌عامل‌های موبایل و فناور‌ی‌های جدید هستین یک سایت جدید هم براتون دارم؛ تکنولوژی + تاچ = تکنوتاچ. از اسمشون معلومه که ایده‌های جالبی دارن!
« ایـنـکـو » جایست که آدم‌ها با هم لحظاتشان را به اشتراک می‌گذارند زیرا ما مدعی هستیم که می‌توانیم لحظات ناب را با هم شریک شویم. به طور مثال من تا به حال قلعه‌الموت نرفتم و خوشحال می‌شوم قبل از سفر، نظرات کاربران نزدیک آن منطقه را بدانم؛ یا همایشی که امروز در آن حضور دارم، چه صحبتی در جریان است؟ حالا می‌توانیم اطلاعات مورد نظرمان را به شکلی متفاوت بدست آوریم، به طوری که لازم نباشد متنی را در پست‌ها جستجو کنیم، زیرا ممکن است زبان اسپانیایی بلد نباشیم، ولی دوست داریم بدانیم آیا کسی در اسپانیا تصاویری از مناظر شهر را به اشتراک گذاشته؟ در « ایـنـکـو » این امکان را فراهم آوردیم که با انتخاب موقعیتی در نقشه، پست‌های آن نزدیکی نمایش داده شود و البته برای استفاده از « ایـنـکـو » هیچ اجباری در ارسال مکان جغرافیایی شما نیست.
بین این همه سایت‌های تکنولوژی، دیدن زمانا هم جذابیت‌های خودش رو داره. اولا که سعی می کنه در مقابل ترجمه دائمی مطالب مربوط به گجت در خیلی از سایت‌های دیگه، مطالب بلند مدت تری بنویسه و بعد اینکه روی سرویس بلاگ.آی.آر نوشته می شه تا نشون بده که سوارکاری خوب فقط به اسب خوب داشتن نیست.
سایت خبری گود نیوز هم حدود یکسالی هست که فعاله و حالا نسخه دوم آزمایشی‌اش مجهز شده به یک ریدر و خبرخوان عمومی و یه سری خدمات جانبی هم مثل فوتبال و ارز و مسکوکات و آب و هوا. از برخی خدماتش می تونین استفاده کنین و بخشی از قسمت‌ها هم دعوت نامه ای است که امیدوارم اگر می خواینش، گرفتنش سخت نباشه.
شرکت کامپلی‌تل می گه دنبال آدم‌هایی است که بخوان چالش‌های جدید حل کنن، بتونن با گوگل گلیمشون رو از آب بیرون بکشن و دوست دارن تو تیم فعال پروژه‌های اپلیکیشن و سرویس‌های موبایلی باشن. کامپلی‌تلکام دنبال متخصص UX، UI و چند توسعه دهنده که تخصصشون جاوا و اندروید باشه میگرده، اگر در مورد نحوه کار کردن سرور و سرویس های مختلف لینوکسی اطلاعاتی داشته باشید خیلی بهتره. رزومه خودتون رو به job@completelecom.com ارسال کنید.
لئوناردو هم این لوگوی باحال رو برام درست کرده که توش می شه همه حروف JADI رو پیدا کرد (: تشکر ازش. لوگوهایقبلیاینجان اگر دوست داشتین ببینین.
سینرژی یعنی اضافه شدن دو چیز و تولید محصولی بزرگتر از جمع اون دو چیز. سینرژی یعنی اگر من رسانه ای دارم و مخاطبی، اونو با شما به اشتراک بذارم تا همه نفع ببرن. اگر مطلبی دارین که فکر می کنین برای معرفی در آخرین دوشنبه تیرماه مناسبه، برام بفرستین تا اینترنت بهتری برای فارسی‌زبان‌ها بسازیم.
