راهنمایی برای اولین سفر (هوایی) به خارج

من همیشه برام مهمه که قدم‌های کاری که دارم می‌کنم رو بلد باشم. خیلی وقت‌ها تو مغازه نمی‌رم چون مطمئن نیستم چه چیزی باید بپرسم یا اگر قراره کاری بکنم، حتما قبلا کلی در موردش اطلاعات کسب می‌کنم. در مورد سفر خارج هم همین بود، اولین بار برام استرس داشت چون نمی‌دونستم قدم بعدی چیه. اینجا می‌خوام به شکلی بامزه، بگم که قدم های خارج شدن از مرز هوایی ایران چیه و وقتی قراره پنجشنبه پرواز کنین به خارج، چه اتفاقی براتون می‌افته.

تصور این متن اینه که شما در تهران هستین و دارین می‌رین ترکیه ولی ممکنه هر مسیر دیگه‌ای باشه.

گرفتن کارت پرواز

اگر اولین بار است، بهتره زودتر بریم تا دیرتر. توصیه عمومی می‌گه ۳ ساعت قبل از پرواز خارجی باید توی فرودگاه باشین. من پنج ساعت قبل از پرواز روی نقشه «فرودگاه امام خمینی» رو سرچ می‌کنم و براش یک تپسی یا اسنپ می‌گیرم. به شیوه یه دوست روسی‌ام، چند لحظه چشمام رو می‌بندم و آروم در ذهنم وسایل رو مرور می‌کنم. این روزها تنها چیز مهم پول است و پاسپورت و در مرحله بعد وسایل بهداشت شخصی، لباس زیر، لباس مناسب و شارژرها و …

تاکسی می‌رسه و در حدود یک ساعت دیگه توی فرودگاه هستم. در ورودی فرودگاه خود به خود منو که می‌بینه باز می‌شه و می‌رم تو. اول باید از یک ایکس ری بگذرم که منو وارد سالن اصلی فرودگاه می‌کنه. توی امام، معمولا دو تا ایکس ری هست که یکیش دور تره و خلوت‌تر. تو صف می‌ایستم و چمدونم رو می ذارم رو ایکس ری و از بازرسی رد می‌شم و حالا تو سالن اصلی فرودگاه هستم. اینجادیگه همه دارن می‌رن سفر!

مرحله بعدی گرفتن کارت پرواز است. شما الان در سالنی شبیه این هستین:

و کافیه اینجا توی مانیتورهای کوچیک دنبال پرواز خودتون بگردین و تو صف بایستین. اگر خیلی زود رسیده باشین ممکنه هنوز به مرحله check-in نرسیده باشین و مجبور بشین منتظر بمونین. ولی زود رسیدن بهتر از دیر رسیدن است! یک تابلوی بزرگ اسم همه پروازهای آینده و وضعیت اونها رو نوشته. وقتی مال شما هم به چک-این رسید، به صف مربوطه برین و وقتی نوبتتون شد، فقط پاسپورت رو به مسوول چک-این بدین. اون خودش فهرست مسافرها رو داره و بعد از اینکه باری که قراره تحویل بدین رو روی نقاله مورد نظر گذاشتین، اونو وزن می‌کنه،‌ برچسب می‌زنه و به شما یک کارت پرواز می‌ده. شما بار خودتون رو در مقصد نهایی تحویل خواهید گرفت و فقط می‌تونین یک چمدون کوچیک یا ساک یا کوله رو توی هواپیما ببرین.

رد کردن پاسپورت چک

حالا که کارت پرواز دارین، باید برین و از بخش «پاسپورت چک» رد بشین. اگر عوارض خروج گرون زوری خبیث نون دونی رو پرداخت نکردین، به باجه یا دستگاه‌های پرداخت برین و عوارض خروج رو بدین و برگه رو بگیرین. بعد باید توی صف پاسپورت چک بایستین. یکسری باجه که توشون یه پلیس پاسپورت شما رو چک می‌کنه و برگه عوارض رو می‌گیره و به سالن نهایی می‌رین که دیگه کسانی هستن که واقعا دارن می‌رن خارج! معمولا غرفه‌های پاسپورت چک به «ایرانی‌ها‌» و «غیر ایرانی‌ها» تقسیم شدن. ممکنه پلیس از شما بپرسه مقصد نهایی شما کجاست یا هر سوال بامزه دیگه (: بعدش یک مهر روی پاسپورت می‌زنه و شما وارد مرحله بعدی می‌شین

به سمت هواپیما

توی این سالن کسانی هستن که کارت پرواز دارن، پاسپورتشون مهر خروج خورده و منتظر هواپپیماشون هستن. البته هنوز باید یک بازرسی دیگه رو رد کنین اما بهتره اکثر وقت اضافی خودتون رو اینجا بگذرونین. توی کافی شاپ بشینین و تابلوی پروازها رو زیر نظر داشته باشین. دستشویی طبقه پایین است و با اینکه فروشگاه ها چیز خاصی ندارن اما می‌شه توشون قدم زد. تابلو تقریبا یک ساعت به پرواز اعلام خواهد کرد که گیت شما چنده. بر اساس اینکه گیت چند است از یکی از دو سر سالن خارج می‌شین – البته بعد از یک بازرسی بدنی دیگه! حالا در سالنی خلوت‌تر هستین که چندین گیت خروج داره. هر کدوم از این درها یا مستقیم به داخل یک هواپیما راه دارن یا به اتوبوسی می‌رسن که می ره دم در یک هواپیما. از یکساعت قبل از ساعت پرواز جلوی گیت خودتون بشینین و بالاخره یکی خواهد امد و با دیدن کارت پرواز، شما رو به راهروی پشت گیت راه خواهد داد. راهرو رکه پیش برین در نهایت به هواپیما خواهید رسید! توی این گیت ممکنه علاوه بر کارت پرواز، بازم پاسپورت شما رو چک کنن.

فرود و ورود

هواپیما بالاخره فرود می‌یاد! کمی صبر می‌کنین و درها باز می‌شه و یک ماشین یا راهرو شما رو به داخل فرودگاه می بره. اگر مقصد شما ترکیه است، باید دنبال Luggage Claim (تحویل چمدان) یا تابلوهایی با مضمون «ورود به ترکیه» بگردین. اگر از اینجا باید سوار هواپیمای دیگه‌ای بشین احتمالا تابلوی مورد نظر شما Transfer است. در واقع باید ببینین شما دنبال چمدون گرفتن و ورود به ترکیه می‌گردین یا منتقل شدن به یک هواپیمای دیگه. مسیر Luggage Claim به زودی شما رو به صفی می‌رسونه تقریبا شبیه صف «پاسپورت چک» خود ایران. یکسری غرفه که پاسپورت رو نگاه می‌کنن و مهر می‌زنن و شما وارد ترکیه می‌شین! این پلیس ممکنه چند سوال مثل اینکه کجا اقامت دارین، هدف از اومدن چیه، بلیت برگشت دارین یا نه و این چیزها رو هم بپرسه. عالیه اگر رزرو هتل، آدرس جای موندن، بلیت برگشت و اینجور چیزها رو پرینت شده همراه داشته باشین.

بعد از این پلیس، به سمت محلی می‌رین که چمدون‌ها رو تحویل می‌دن. از تابلوهای اطراف نوار نقاله کشف کنین که چمدون شما قراره رو کدوم بچرخه و منتظر بمونین و بردارین و بیاین بیرون. معمولا برگه‌ای که روی چمدون چسبونده شده، یک نصفه هم داره که به پاسپورت شما می‌چسبونن و ممکنه لازم بشه برای اثبات مالکیت چمدون، اون رو هم به پلیس نشون بدین. و آخرین نکته اینه که معمولا دو مسیر «سبز» و «قرمز» در گمرک ورودی به هر کشور هست. اگر چیز خاصی همراه ندارین می‌تونین از خط سبز برین که چک و بازرسی کمتری داره.

نکات تکمیلی

  • بیرون در فرودگاه، تاکسی‌ها در یک صف منتظر هستن و مسافرها هم در یک صف. در اکثر کشورها نظم و ترتیب هست و تاکسی متر. خوبه برای استرس کمتر، آدرس مقصد رو پرینت شده داشته باشین. البته در کل تاکسی در جهان بسیار گرونه و بعید نیست یکهو برای فرودگاه تا اقامتگاه، ۵۰ یورو پول بدین! برای غلبه بر این مشکل می‌شه از گوگل کمک بگیرین و بگین مسیر یابی کنه، در اکثر کشورها حتی اتوبوسی که باید سوار شین و اینها رو هم می‌ده و معمولا از ایستگاه می تونین بلیت بخرین.
  • معمولا بانک‌های توی فرودگاه نرخ تبدیل ارز بدتری دارن. اگر لازمه پول عوض کنین، کم عوض کنین و بیشتر تعویض پول رو برای صرافی‌های توی شهر بذارین
  • افراد مختلفی از مامور پاسپورت چک، تا مسوول صادر کردن کارت پرواز تا گیت قبل از ورود به هواپیما پاسپورت شما رو نگاه می‌کنن که ویزا یا اعتبار رفتن به مقصد مورد نظر رو داشته باشه و در نهایت هم پلیس مقصد، چک می‌کنه شما اجازه داشته باشین وارد اون کشور بشین
  • از هواپیما که پیاده می‌شین و قبل از رسیدن به پاسپورت چک، فروشگاه‌های بدون مالیات هستن. توی خیلی کشورها خریدن مشروب ، شکلات و سیگار از این فروشگاه‌ها به صرفه است. میزبان شما رو هم خوشحال می‌کنه.
  • عجله نکنین، حوصله کنین و از مسوولین سوال کنین.
  • خوش بگذره

خنده دار بود؟ (: اولین بار برای من کمی سردرگمی داشت. امیدوارم این مطلب سردرگمی بقیه رو کمتر کنه.