کارت ویزیتی که لینوکس اجرا می‌کنه

امروز توی خبرهای لینوکس این مطلب خیلی جذاب شده و همه در موردش حرف می‌زنن. یه برنامه نویس سیستم‌های امبدد کارت ویزیت یا بیزنس کارتی که درست کرده رو معرفی می‌کنه. می گه علاقمند به چیپ‌های خیلی ارزونی است که می‌تونن لینوکس ران کنن و تا اونجا پیش رفته که چیپ‌هایی داره که می‌شه مجانی به این و اون دادشون. بعد با خودش فکر می‌کنه که چرا از این‌ها یه کارت ویزیت لینوکسی درست نکنه و الان به اون عکس بالا رسیده که البته اونطرفش نشون می ده که می تونین بزنینش به یه پورت یو اس بی:

اگر این کامپیوتر رو به یه کامپیوتر دیگه وصل کنین، در تقریبا ۶ ثانیه بوت می‌شه و علاوه بر یه فولدر که توش فایل هایی مثل رزومه و اینها هست، یه پورت سریال هم به شما می‌ده که اگر از طریقش به لینوکسی که داره روی کارت ویزیت وصل می شه وصل بشین، می‌تونین به چند بازی جمع و جور لینوکسی کامند لاینی و یه ۲۰۴۸ و حتی یه مفسر میکروپایتون دسترسی داشته باشین. همه اینها روییه چیپ ۸ مگی با یه بوت لودر ۲۵۶کیلویی و یه کرنل ۱.۶ مگی پیاده سازی شدن. کل فایل سیستم روت ۲.۴ مگ بیشتر نیست و هوم هم قابل نوشتن است.

قیمت؟ همه این سیستم روی هم کمتر از ۳ دلار قیمت داره و البته کماکان اگر کسی اونو بگیره، یعنی خیلی جدی گرفته شده (:

برای توضیحات بیشتر در مورد مراحل ساخت و طراحی اینجا رو ببینین.

گوگل داره جلوی لاگین با براوزرهای کمتر مرسوم لینوکسی رو می‌گیره

آدم‌های مختلفی دارن می‌گن که در لاگین کردن به گوگل با براوزرهایی که خیلی مرسوم نیستن، به مشکل برخوردن. این اخبار قبلا هم بود ولی حالا کاربرانی در ردیت دارن می‌گن که واقعا وقتی می‌خوان با مرورگرهای وبی مثل فالکون و کانکوئرر به سرویس هایی مثل جیمیل و گوگل داکس و مپ لاگین کنن، با ارور

امکان ورود وجود ندارد. این مرورگر یا برنامه‌ای که استفاده می‌کنید شاید امن نباشد. سعی کنید از مرورگر دیگری استفاده کنید. اگر در حال استفاده از یک مرورگر پشتیبانی شده هستید، سعی کنید صفحه را رفرش کنید و دوباره وارد شوید.

مواجه می‌شوند اما اگر همین اکانت را روی همین سایت‌ها با یکی از مرورگرهای مرسوم مانند فایرفاکس یا کروم استفاده کنند، مشکلی در ورود ندارند. مساله اصلی هم این است که در صورت وجود مشکل در یکی از این مرورگرها، گوگل باید حداقل به تیم توسعه اعلام کند که چه مشکلی در آن‌ها دیده است یا برعکس، مجموعه ای گایدلاین منتشر کند و بگوید هر مرورگری که می خواهد روی گوگل استفاده شود باید این موارد را پشتیبانی کند. منطقا مرورگرهایی مانند کانکوئرر تحت توسعه مداوم هستند و بعید است به شکل کور بشود گفت مشکل امنیتی‌ای دارند که مانع لاگین می‌شود. بخصوص که طبق آزمایش‌ها، بعد از عوض کردن اطلاعات user agent، سیستم بدون هیچ مشکلی قابل استفاده است.نکته جالبتر این است که فعلا همه افراد این مشکل را ندارند. برای بعضی‌ها پیش میاید و برای بعضی‌ها نه و احتمالا یک تست از طرف گوگل است.

مساله حادتر اما، ایجاد محدودیت توسط یک شرکت بزرگ دارای انحصار نسبی روی ابزارهای مورد استفاده ما است. کاری که براوزرهایی مانند ویوالدی مجبور هستند آن را دور بزنند ولی در نهایت لازم است قانون آن را کنترل کند. همین حالا هم قانون می‌گوید براوزر را نمی شود با سیستم عامل اجبار کرد، هر براوزر لازم است حق انتخاب موتور جستجو را به کاربر بدهد و موارد مشابه. منطقا باید کم کم قانونی هم باشد که بگوید «فقط با فلان براوزر میذارم بیای تو سایت من» غیرقانونی است چون قدم بعدی این است که «ورود با فلان سیستم عامل ها ممنوع است» و قدم بعدی «ورود بدون لپ تاپی که خودم ساختم ممنوع است».

شهر کانزاس، حمل و نقل رایگان رو تجربه می کنه

کانزاس سیتی در آمریکا چند روزی است که با یک تیتر دائما دیده می شه: برنامه رایگان کردن کامل اتوبوس‌ها. این اولین شهر بزرگ در آمریکا خواهد بود که توش اتوبوس که سابقا ۱.۵ دلار برای هر سفر یا ۵۰ دلار برای بلیت نامحدود ماهانه بوده، رایگان می‌شه. هدف؟ افزایش درآمد شهر.

برنامه‌ریزها انتظار دارن که با رایگان شدن اتوبوس، حمل و نقل در دسترس پذیر تر بشه و در نتیجه آدم ها بیشتر جابجا بشن و از این طریق گروه‌های حاشیه ای که در فعالیت‌های اقتصادی کمتری شرکت می‌کن، بتونن با تحرک بالاتر، برای اقتصاد شهر مفیدتر باشن. یکی از مشاوران شهرداری در این مورد می گه که «به اعتقاد من، مردم حق دارند در شهر جابجا شوند. هدف از این برنامه، کسب اعتبار نیست بلکه انجام کار درست است».

مسوول نوآوری شهر می گه که این تغییر دیدگاه چهار پنج سال قبل بوده که باعث شده شهر در این مسیر حرکت کنه. اون می گه در این مدت، مسوولین بیشتر از اینکه روی ابزار حمل و نقل فکر کنن، روی اهداف و آثار حمل و نقل در شهر متمرکز شدن. به این معنی که الان نگاه می کنن که بودن یا نبودن هر خیابون یا اتبووس چه تاثیراتی روی اقتصاد و شکل زندگی مردم می ذاره.

راستش من خیلی وقت بود می خواستم در این مورد بنویسم و بگم عملا فاصله شهرها رو با کیلومتر نمی سنجیم، با «ساعت» می سنجیم. اگر در اتوبان‌ها حداکثر سرعت رو کم و کمتر می کنیم چون خیابون ها و ماشین ها و فرهنگ بد و بدتری ساخته ایم، عملا داریم محله ها و شهرها رو از هم دورتر و دورتر می کنیم. برای من مهم نیست تهران تا رشت چند کیلومتره، برای من مهمه که چند ساعته و چند تومن. همینطور ونک تا فلکه دوم صادقیه! حداقل تلاش کانزاسی ها این بوده که این فاصله ها رو صفر دلار بکنن، چیزی که داریم درست در جهت مخالفش حرکت می کنیم و این روزها رفت و‌آمد حتی با اتوبوس و مترو هم هزینه ای داره که در آخر ماه برای خیلی ها با معنی است و باید در موردش حساب کرد و از اونطرف فاصله شهرها به تومن و ساعت داره دورتر و دورتر می شه و فاصله آدمها، شغل‌ها و قشرها هم بیشتر و بیشتر.

منبع اصلی

توییتر در تدارک یک «استانداردِ بازِ نامتمرکز» برای شبکه‌های اجتماعی است

بحث تمرکز در مقابل عدم تمرکز بحث خیلی مهمی در دنیای تکنولوژی است. از یک طرف جامعه به سمت سیستم های نامتمرکز علاقه داره که باعث به وجود آمدن چیزهایی مثل ایمیل و بیت کوین شده. اما حضور شرکت های بزرگ در همه این سال ها سیستم ها رو به سمت تمرکز سوق داده. از چیزهایی مثل تلگرام و فیسبوک گرفته تا حتی جیمیلی که باعث شده یکی از نامتمرکزترین تکنولوژی ها یعنی ایمیل، یک جور مرکزیت بزرگ پیدا کنه.

حالا توییتر و جک دورسی حرفی خلاف این روند عمومی زدن که به نظرم نکته مهمیه. جک دورسی توی توییتی گفته که گروه کوچیک و مستقلی رو فاند می کنه که بتونه با حضور مهندسان و طراحان، استاندارد باز جدیدی برای شبکه های اجتماعی نامتمرکز درست کنن. از اون جالبتر اضافه کرده که هدف طولانی مدت این پروژه اینه که بعد از ساخته شدنش، توییتر بتونه به عنوان یک کلاینت سازگار با اون کار کنه.

برای درک بهتر ماجرا، می تونین به همون مفهوم ایمیل رجوع کنین. ما در ایمیل یک پروتکل عمومی داریم که همه قبولش دارن (مثلا SMTP) و هر کس می تونه با استفاده از هر سرور یا کلاینتی، ایمیل خودش رو بسازه. حالا اگر من از jadi@jadi.net یه ایمیل بزنم به jadijadi@gmail.com، سرور من متوجه می شه که این روی سرور gmail.com است، به اونجا وصل می شه و با همون پروتکل استاندارد به gmail.com می گه که یه ایمیل برای یوزر jadijadi داره و تحویلش می ده. این مساله کاملا مستقل از اینه که من از چه برنامه ای برای سرور یا کلاینت ایمیلم استفاده می کنم و این سرورها هر کدوم چند تا یوزر دارن و بقیه موارد.

در نمونه مشابه، اگر یک پروتکل استاندارد باز برای شبکه های اجتماعی موجود باشه، کافیه من یک سرور منطبق با اون رو راه اندازی کنم و بتونم توش پست بنویسم و هر کسی که توی هر شبکه دیگه ای منو فالو می کنه، آپدیت من رو خواهد دید و می تونه بهش ریپلای بزنه و … در واقع این مفهوم «من تو توییتر هستم و تو توی فیسبوک پس نمی تونیم با هم گپ بزنیم» بر طرف می شه، درست همونطور که الان اگر من توی یاهو باشم و شما تو جیمیل، می تونیم به هم ایمیل بزنیم. در اون دنیا، کافیه شما توی یکی از این شبکه ها باشین (مثلا jadi@twitter.com) و هر کس از هر شبکه دیگه می تونه اکانت شما رو دنبال کنه و نوشته های شما رو توی کلاینت خودش ببینه و به شما جواب بده.

البته لازمه بدونیم که در حال حاضر تلاش هایی برای ساخت شبکه های اجتماعی غیرمتمرکز وجود داره که احتمالا مشهورترین اونها ماستودون است که اگر دوست داشتین به جمع کوچیکش بپیوندین، می تونین صفحه من رو هم اونجا ببینین: جادی رو ماستودون.

برای ایده هایی مشابه در مورد چت می تونین به این مطلب میدان مراجعه کنین که البته نقدهایی به مطلبش هست ولی ایده مشابهی رو پرورش می ده.

طرح برنی سندرز برای رساندن اینترنت پر سرعت به همه آمریکایی‌ها

طرح‌های فضایی رسوندن اینترنت به کشورهایی که رییس هاشون اینرتنت رو برای مردمشون لازم نمی دونن زیاده. از بالن و هواپیما و ماهواره و غیره. تلاش این طرح ها، وارد کردن سکتورهای جدید مصرف کننده از مکان هایی با دسترسی کم است. ولی روی دیگه سکه، اینه که مردم خیلی از کشورهای پیشرفته هم در حال حاضر دسترسی مناسبی به اینترنت ندارن؛ مشهورترین مثال این ماجرا خود آمریکا است. در مقایسه با خیلی از کشورها، دسترسی به اینترنت در آمریکا فوق العاده نیست.

حالا سناتور و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰، برنامه ای رو اعلام کرده که طبق اون در صورت پیروزی در انتخابات، با دادن ۱۵۰ بیلیون دلار از طرح Green New Deal و همکاری شهرداری ها و حضور سازمان های دموکراتیک، اینترنت پر سرعت واقعی رو در دسترس همه شهروندان آمریکایی قرار بدن (عبارت واقعی رو لازم بود اینجا بنویسم تا حواسمون به تفاوت اینترنت پر سرعت واقعی و این مهملی که در ایران تحت عنوان اینترنت پر سرعت به ما می دن بذاریم، چه در سرعت چه در سانسور).

البته سه کاندیدای دموکرات دیگه هم قول هایی مشابه دادن. تمرکز هر چهار نفر هم روی این است که اینترنت و دسترسی صحیح به اون یک زیرساخت عمومی است. در طرح سندرز قراره این ۱۵۰ بیلیون دلار تبدیل به یک شرکت با مالکیت عمومی باشه که به همگان سرویس بده بر خلاف قول های ما، پروپوزال حاوی توضیحات جزیی در مورد اجرای کار هم هست. احتمال رای آوردن کسی مثل سندرز در انتخابات آمریکا اونهم در چنین دوره ای بسیار کمه ولی به هرحال به عنوان یک دیدگاه متفاوت، حضورش بسیار ارزشمنده.

مصرف کنید: گورباچف در تبلیغ پیتزا هات

گورباچف آخرین رهبر شوروی بود که اصلاحاتش تحت عنوان گلاسنوت (باز شدن؟) عملا باعث انواع مخالفت ها، کشمکش ها و در نهایت فروپاشی نظام شوروی شد. ایده گورباچف از سیستم تمامیت خواهی که تحت عنوان کمونیسم حکومت می کرد فاصله گرفته بود و به سمت سوسیال دموکراسی که توش آدم ها هم آزادی هاشون رو می داشتن و هم حمایت دولت رو، حرکت کرده بود.

تا جایی که من دیدم – بدون اینکه جدی دنبال کرده باشم – گورباچف بعد از فروپاشی شوروی، سعی کرد در شوروی بمونه و برای بهتر شدن کشورش تلاش کنه. حتی در دوران پوتین، سعی کرد با سیستم توتالیتر و دیکتاتوری فردی اون بجنگه و سوسیال دموکراسی خودش در کشور رو تبلیغ کنه و ایده اش رو زنده نگه داره هرچند که خیلی جاها هم عملا وضع موجود رو پذیرفته.

توی این تبلیغ عجیب مربوط به ۱۹۹۷، میخاییل گورباچف احتمالا به خاطر نیازش به پول برای فعالیت های سیاسی اش، توی یک تبلیغ مربوط به پیتزا هات ظاهر شده. گفته می شه گورباچف برای حضور در این تبلیغ ۱ میلیون دلار گرفته. به گفته فارین پالیسی گورباچف هم مشکل بقیه مستمری بگیرهای شوروی رو داشته: اقتصاد ضربه خورده و در حال سقوط و نرسیدن حقوق به هزینه‌های زندگی.

گورباچف سعی کرده بود حتی بعد از سقوط رژیمش در شوروی بمونه و برای پیشبرد سوسیال دموکراسی فعالیت کنه و برای اینکار سازمانی رو درست کرده بود و کارمندهایی داشت و باید پروژه‌هایی رو پیش می برد و همه اینها خرج داشت. ظاهرا در مقطعی دیگه مجبور بود کاری رو تموم کنه و برای پولش در نهایت پذیرفت در این تبلیغ ظاهر بشه. شرط اون برای حضور تو تبلیغ این بود که سناریو رو خودش تایید کنه و اینکه خودش توی تبلیغ از پیتزا نخوره چون به عنوان رهبر سابق کشور، نمی تونه اینکار رو بکنه. پیتزا هات شرط دوم رو دوست نداشت و در نهایت رسیدن به اینکه یکی از افراد خانواده همراه گورباچف باشه و پیتزا رو اون بخوره (: این نقش به نوه اش رسید.

و این شد که بالاخره دعوای آدم ها در این مورد که عملکرد گورباچف بخصوص در عدم سرکوب انقلاب و پذیرش تغییر خوب بود یا نه، در تبلیغ با این استدلال که همه اینها باعث اومدن پیتزا هات به کشور شد، به پایان رسید (:

کالی لینوکس جدید و قابلیت‌هاش، بخصوص تم مخفی جدید برای هکرهای اجتماعی

کالی لینوکس، یه توزیع لینوکس است مخصوص هکرها. لینوکسی با ابزارهایی متنوع برای تست نفوذ و کارهای مختلف. این لینوکس معمولا برای نصب نیست و منطقی‌تر است که اونو به شکل زنده اجرا کنین و از ابزارهاش استفاده کنین. اما اگر از کاربران این نسخه باشین این مشکل براتون پیش اومده که اگر محیط کالی لینوکس رو با عکس اژدهای پشتش و محیط مشکوکش در جایی عمومی باز کنین، باید حتما در یه گوشه بشینین تا کسی نبینه چیکار می کنین، چون اصلا بعید نیست کس دیگه ای هم این محیط رو بشناسه و به دردسر بیافتین یا توجه اضافه جلب کنین و جلب توجه، آخرین چیزی است که یه هکر واقعی دنبالشه.

حالا شرکت آفنسیو سکیوریتی در نسخه آخر ۲۰۱۹، قابلیتی برای حل این مشکل در محیط ایکس اف سی ای گذاشته که اسمش Undercover است و می شه به راحتی از منو پیدا و اجراش کرد. این قابلت می تونه محیط کالی لینوکس شما رو بدون حتی نیاز به لاگین مجدد، شبیه ویندوز بکنه تا دیگه در جاهای عمومی، توجه بیش از حد جلب نکنین. از جمله آپدیت‌های دیگه این نسخه می شه به موارد زیر هم اشاره کرد:

  • دسکتاپ ایکس اف سی ای که دیفالت است تا تجربه کاربری بهتری بسازه
  • پشتیبانی از پاورشل که باعث می شه بتونین اسکریپت های پاورشل رو مستقیما در کالی اجرا کنین
  • مستندات کالی به /docs منتقل شدن و روی گیت هستن که می شه بی دردسرها اونها رو آپدیت کرد

همچنین کرنل رزبری پای به ۴.۱۹.۸۱ آپگرید شده و گفته شده که با اینکه نسخه فعلی نیاز به یک اس دی ۸ گیگ داره، نسخه های ۲۰۲۰، برای اجرا نیاز به اس دی های ۱۶ گیگ خواهند داشت.

برای دریافت نسخه آخر می تونین به سراغ سایت کالی لینوکس برین یا اگر همین الان اونو دارین، با این دستور آپگریدش کنین:


apt update && apt -y full-upgrade