دستگاه کپی کانن که از متن‌های «بد» کپی نمی‌گیرد

کانن جدیدا، نمونه Uniflow5 را به نمایش گذاشته. دستگاه کپی و پرینت و اسکنی که محتوای متن را بررسی می‌کند و در صورت وجود لغات ممنوع جلوی پرینت آن‌ها را می‌گیرد. این دستگاه‌ها همچنین این توان را دارند که به خاطر بسپارند که هر کاربر چند پرینت یا کپی گرفته و بعد این اطلاعات را به شکل آماری به مدیر تحویل دهند.

این سیستم با OCR داخلی، حتی متن‌هایی که اسکن می‌شوند را هم از نظر وجود لغات نامناسب بررسی می‌کند و در صورت تنظیم، یک نسخه پی دی اف از آن را بدون گزارش به استفاده کننده، به مدیر می‌فرستند.

چنین سیستمی از نظر فنی شاید جذاب باشد اما مشکل وقتی بروز می‌کند که انسان‌ها همه جا، بیشتر و بیشتر توسط ابزارهایشان کنترل بشوند. حدس می‌زنید اگر شرکتی نمایشگری می‌ساخت که کلمات ممنوع را تشخیص می‌داد و نه فقط نمایش آن را متوقف می‌کرد که یک ایمیل هم به مرکز می‌فرستاد که فلانی کم مانده بود در مورد فلان چیز، متنی را بخواند، کدام کشورها ممکن بود چند میلیون از آن را سفارش بدهند؟

منبع: ITNews

دوست دارین کیفتون رو کجا بذارین؟

جدیدا توی فیسبوک بازم یک بازی راه افتاده که مبداءاش خیلی دقیق مشخص نیست. سوال اصلی اینه که «ترجیح می‌دین کیف دستی‌تون رو کجا بذارین؟» و جواب‌هاش چیزهایی مثل این است «من روی مبل ترجیح می‌دم»، یا «من روی تخت دوست دارم» یا به قول خارجی‌ها … I like it on.

این بازی قراره آگاهی‌بخش در مورد سرطان پستان باشه (که بعضی‌ها چون نمی‌خوان از لفظ پستان استفاده کنن، بهش می‌گن سرطان سینه). این بازی چند وقت قبل هم به شکلی نسبتا مشابه جریان داشت (که در موردش نوشته بودم) و حالا هم دوباره به مناسبت ماه اکتبر بالا گرفته.

کلیت کار به نظرم خوبه. به هرحال هر شکلی از آگاهی بخشی در مورد هر چیزی خوبه. سرطان پستان هم چیزی است که دونستن در موردش خطراتش رو واقعا کم می‌کنه و اتفاقا بر خلاف دفعه قبل که جریان تبدیل شده بود به یک بازی شیطنت آمیز و نیمه سکسی بین دخترهای هیجان طلب، اینبار تقریبا از هر کس که پرسیدم جریان چیه، با حوصله و دقیق بهم توضیح داد (: این برام هیجان آمیز بود. به نظرم یک حرکت خوب دیگه اینه که یکسری هم شروع کنن به فارسی کردن بازی تا آدم‌های بیشتری رو نسبت به از این بیماری قابل کنترل که حدس زده می‌شه در طول ۲۵ سال آینده، تقریبا ۱۰ میلیون زن رو بکشه، آگاه کنن.

موضوع ساده‌ای بود ولی واقعا خوشحال شدم که از اون بازی تا این بازی، اینهمه تغییر احساس می شه (:

ما بیشتر از یک درصدیم

جدیدا گنو/لینوکسی‌ها یک کمپین طور راه انداخته‌اند تحت عنوان «ما بیشتر از یک درصدیم». ایده کمپین اینه که همه لینوکسی‌های دسکتاپ برن خودشون رو جایی ثبت کنن تا نشون بدن که اگر همه کامپیوترهای دنیا یک میلیون تا باشه (این عدد از کجا اومده؟!)، لینوکسی حداقل یک درصدش هستن. فعلا عدد ثبت شده، 0.0079720% است. توی ایران هم یکسری از دوستان این رو تبلیغ می کنن (+ و + و + و …).

کار بدی هم نیست. اگر مثبت نباشه، ضرر زیادی هم نداره (حداکثر جمع شدن یک لیست عظیم است از ایمیل لینوکس کارها در یک جا). اما به نظرم کسی که این رو راه انداخته و کسانی که ممکنه بهش امید ببندن، درک درستی از ساز و کارهای جامعه و حتی دنیای لینوکس ندارن. تبلیغش اوکی است (اگر خودتون رو ثبت نکردین پیشنهاد می کنم ثبت کنین!) ولی گنو/لینوکس‌ کارها مثل افراد یک جامعه گسترده هستن با پیوندهای ضعیف به همدیگه. از چنین جامعه‌ای نمی‌شه انتظار داشت برای یک هدف مبهم، همکاری گسترده بکنه.

در حرکت‌های جمعی (که حالا ما ایرانی‌ها آگاهی خوبی نسبت بهشون داریم) در صورت نبودن هدف خیلی مشخص و نبودن پیوندهای قوی بین آدم‌ها برای عمل مشترک، تعداد مشارکت کنندگان همیشه خیلی کمتر از تعداد هواداران است و تعداد هواداران هم اگر بیشمار باشد، تعداد قابل دیدن در حرکت با پیوندهای ضعیف، قابل توجه می‌شود (: این حرکت، حرکت جذاب و جالبی است ولی کسی نباید به آن دل ببندد. ما به احتمال زیاد بیشتر از یک درصدیم ولی راه اثبات اینکه زیادیم، شمردن تک تک آدم‌ها از طریق مراجعه حضوری نیست (:

وسایل به ترتیب رنگ

هلگا استپان عکاس و هنرمند سوئدی است که در یک پروژه جالب، وسایلش رو به ترتیب رنگ مرتب کرده و از اونها عکس گرفته نتایج جذابن.

تظاهرات دانشمندان در انگلیس علیه کاهش بودجه علم

هزاران دانشمند انگلیسی امروز در جلوی خزانه‌دار تجمع کردند تا به کاهش بودجه علم در این کشور اعتراض کنند. آن‌ها می‌گویند که علم نباید هدف ساده‌ای برای کاهش بودجه باشد. این تظاهرکنندگان که دعوت کمپین «دانش حیاتی است» به خیابان آمدند (البته تحت حمایت پلیس و بدون باتوم و اسلحه (: )) از حمایت دانمشندان بزرگی مثل پاتریک مور، تانیا برایون، برای کاکس (از Cern) و چندین نماینده مجلس و غیره برخوردار بودند.

بحث آن‌ها این بود که کاهش بودجه علم در وضعیتی که کشورهایی مثل هند، چین، آمریکا و آلمان مشغول بالا بردن بودجه علمی‌شان هستند انگلیس را از چرخه تولید علم جهان و در نتیجه از چرخه پیش‌روی جهان خارج خواهد کرد.

من که اگر در انگلیس بودم حتما – بدون اینکه دانشمند خاصی باشم – در این تظاهرات شرکت می کردم. به طور خاص برای اینکه احتمالا این گیکی‌ترین تظاهراتی است که می‌شود برگزار کرد.


پاتریک مور (ستاره‌شناس) یکی از چند چهره بسیار شناخته‌ شده‌ای است که از پایین آمدن
بودجه‌های تحقیقاتی عصبانی است. عکس از فیونا هانسون

ردیاب اف بی آی روی ماشین یک دانشجو

یاسر عفیفی یک شهروند متولد آمریکا و بیست ساله است که در دانشگاه کالیفرنیا درس می‌خواند. یاسر هفته قبل یک ردیاب GPS مخفی در ماشینش پیدا کرد و چون دقیقا نمی‌دانست چیست، عکسش را روی اینترنت گذاشت و از بقیه نظر خواست.

چهل و هشت ساعت بعد، اف بی آی به خانه‌اش رفت و ادعا کرد که این وسیله متعلق به دولت آمریکا است و ارزشمند و باید پس داده شود. طبق قوانین جدید آمریکا، پلیس حق دارد در صورت ظن به تروریست بودن کسی، حتی با ورود غیرقانونی به حوزه شخصی، او را زیر نظر بگیرد.

منبع

کار درست گوگل

دوشنبه‌ هفته قبل، نتایج یک تحقیق برزگ منتشر شد. در این تحقیق از ۲۳۰۰ توسعه دهنده نرم‌افزار پرسیده شده بود که به نظرشان آندروید انتخاب بهتری برای نوشتن نرم‌افزار است یا iOS اپل. نتیجه اعلام شده بسیار جذاب است. اکثریت پنجاه و نه درصدی برنامه‌نویسان گفته‌اند که آندروید در طولانی مدت وضعیت بهتری از اپل خواهد داشت در حالی که تنها ۳۵٪ آن‌ها، در این مورد از محصولات اپل نام بردند. البته همانطور که اکثر ما هم حدس می‌زنیم، جمعیت عظیمی – بیش از سه چهارم – پاسخ‌دهندگان گفتند که در حال حاضر و برای درآمد زیادی کوتاه مدت، اپل انتخاب بهتری است.

این نظرسنجی بسیار طولانی است؛ مثلا می‌گوید که ۷۵٪ برنامه‌نویسان معتقدند در آینده آندروید خواهد بود که تعداد زیادی از دستگاه‌های دیجیتال را قدرت خواهد بخشید و من هم نمی‌خواهیم همه آمار آن را تکرار کنم بلکه هدف دیدن روندی است که به سمت توسعه نرم‌افزار برای آندروید شکل گرفته. واقعا گوگل در این سیستم‌عامل چه کاری انجام داده که در چنین مدت کوتاهی، در دیدگاه برنامه‌نویسان به گزینه اصلی دنیای آینده تبدیل شده؟

مشخصا جواب اولی که خوانندگان این ستون به سوال می‌دهند بازمتن بودن است. اما این همه داستان نیست. گوگل این واقعیت را تشخیص داده که دنیای اینترنت و شیوه استفاده ما از آن در حال تغییر است. تا امروز، بیشترین استفاده معمول از اینترنت، صفحات وب بود و گردش در آن‌ها از طریق مرورگرها. اما در چند سال اخیر، داشتن نرم‌افزارهای اختصاصی برای سایت‌های مختلف و اتصال به آن‌ها از طریق نرم‌افزار دارد بیشتر و بیشتر جای مرورگرها را می‌گیرد. من شخصا روی موبایلم با استفاده از نرم‌افزارهای مستقل به توییتر، ویکیپدیا، بانک اطلاعاتی فیلم‌های اینترنت، فیسبوک، فریندفید، گوگل ریدر و ایکس.ای (نرخ ارز)، یوتیوب، ایمیل، فیدخوان و پادکست‌خوانم وصل می‌شود. روی لپ‌تاپ، به جای همه این نرم‌افزارها فقط یک براوزر دارم.

مدیرعامل گوگل اریک شمیت در مصاحبه اخیرش با وال استریت ژورنال گفته است که گوگل در آینده نقش خود به عنوان جستجوگر سنتی متن را حفظ خواهد کرد اما کاملا به این توجه دارد نرم‌افزارها در حال تغییر چهره وب هستند. گوگل با رایگان و تا حد زیادی آزاد کردن آندروید کمک کرد که برنامه‌نویسان بتوانند بدون هیچ مشکلی و تنها با دانلود چند برنامه – روی هر سیستم‌عاملی – مشغول توسعه نرم‌افزار برای آن شوند. در مقابل به مکانیزم برنامه‌نویسی برای اپل توجه کنید. در دنیای بسته اپل، شما اول باید یک مک بخرید، بعد باید حداقل ۹۹ دلار در سال بدهید تا SDK برنامه‌نویسی را بگیرید و در نهایت باید برنامه خود را برای اپل بفرستید تا آن را بررسی کند. در صورتی که اپل از برنامه شما خوشش نیاید کل زمان کار شما تلف شده اما اگر آن را بپسندند، برنامه شما توسط آن‌ها به فروش خواهد رفت و کمتر از یک سوم سود، به شما خواهد رسید.

در این مقایسه ساده می‌توانید متوجه شوید که چرا اکثریت برنامه‌نویسان خوب، ترجیح داده‌اند سرمایه و وقت خود در بلندمدت را روی آندروید متمرکز کنند و ببیند که چرا مدیر عامل گوگل پیش بینی کرده که در آینده نه چندان دور، تعداد جستجوهای انجام شده در گوگل توسط آندروید، از تعداد جستجوهای تحت وب این سایت، پیشی خواهند گرفت.

شیوه حذف شناسه در گوگل یا جیمیل

جاهای مختلف بحث شده که این گوگل خبیث کم کم داره کل اطلاعات ما رو ذخیره می کنه. بعضی ها تصمیم می گیرن به همین دلیل از گوگل برن. به هرحال شما هر دلیلی برای رفتن از گوگل داشته باشین باید خوشحال باشین چون حداقلش اینه که گوگل – بر خلاف فیسبوک – این اجازه را به شما می‌ده و اطلاعات شخصی شما رو هم پاک می کنه. برای حذف کردن اکانت خودتون از گوگل این مراحل رو انجام بدین

  • در گوگل لاگین کنید
  • روی My Account در گوشه بالای سمت راست صفحه کلیک کنید
  • در این صفحه، کنار My Products روی ادیت کیک کنید.

  • حالا باید لینک زیر گزینه Delete Account را کلیک کنید.

  • همه چیز را تیک بزنید. این تیک‌ها تایید می کنند که سرویس‌های مختلف گوگل برای شما غیر فعال شوند و شما قبول می کنید که اکانت پاک شوند ولی اگر تعهد مالی بر عهده اکانت باشد، هنوز آن را می‌پذیرید. بعد پسورد خود را وارد و Delete Google Account را کلیک کنید.
  • و خلاص: