می‌دونین که من سفر کاری خیلی زیاد می رم . در یکی از از سفرها قرار شد یک دستگاه رو با یک دستگاه دیگه عوض کنن ولی یک سوال مهم باقی موند:
جادی عزیز، ما یک دیتابیس از ۳۰۰ هزار کاربر داریم که هش شده‌اند. حالا قرار است این افراد به یک سیستم جدید منتقل شوند اما لازم است پسوردهای آنان را داشته باشیم. شرکت سازنده نرم افزار اول و شرکت نویسنده نرم افزار جدید گفته‌اند که امکان کشف اینکه یک هش چه چیزی بوده وجود ندارد. شما راه حلی می‌شناسید؟
راه حل ساده است و مجموعه ای از اسکریپت نویسی جذاب (اینبار پایتون) و ترکیب کردن دستورات خط فرمان گنو/لینوکس. جریان چیه؟ اینها سیصد هزار شماره تلفن و پسورد دارند که مال یک سیستم خاص است. پسوردها هش شده‌اند. یعنی چنین چیزی:
9370333**** ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11 9370050**** fcbfab2f4cda26061ed9e3ee96a4fd61 9370750**** 6a130f1dc6f0c829f874e92e5458dced 9370001**** 9ad97add7f3d9f29cd262159d4540c96
هش یک الگوریتم یکطرفه است که می‌تونه یک استرینگ رو به یک استرینگ پیچیده تبدیل کنه. مثلا الان پسورد نفر اول بعد از هش شدن (با الگوریتم md5) تبدیل شده به ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11. این هش غیرقابل برگشت به پسورد اصلی است اما وقتی طرف مثلا سعی می کنه لاگین کنه و پسوردش رو لاگین میکنه، سیستم می‌تونه پسورد جدیدا وارد شده رو هش کنه و ببینه بازهم به همون هش سابق که ذخیره کرده (یعنی ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11) می‌رسه یا نه. این تکنیک اجازه می‌ده ما چک کنیم طرف پسورد صحیح رو داره یا نه بدون اینکه مجبور باشیم پسوردش رو جایی ذخیره کنیم. حالا قراره این سیستم با یک سیستم دیگه که با هش متفاوتی کار می کنه جایگزین بشه و لازمه بی دردسر بودن جریان اینه که بشه پسوردها رو از این هش‌ها استخراج کرد. اما هش ساخته شده تا معکوس نشه – یعنی از نظر علمی از هش نمی شه به هش‌شده رسید.
خب حالا راه حل ما چیه؟ یک راه که بهش «بروت فورث» می‌گن اینه که یکی یکی هر چیز ممکن رو هش کنیم. یعنی اول ۱ رو هش کنیم ببنیم به اون چیزی که اونجا هست می‌رسیم یا نه. بعد ۲ رو هش کنیم. بعد ۱۲ رو بعد ۱۱ رو و خلاصه هر چیز ممکن رو. اینکار یک نیروی کور است و بسیار وقت گیر. اما یک راه هوشمندانه تر هم داریم که بهش می‌گن رنگین کمان / rainbow. تکنیک رنگین کمان اینه که تمام کارهای بالا رو بکنیم (یعنی مثلا اگر اکثر افراد در موبایل از پسوردهای عددی استفاده می کنن از ۰ تا ۹۹۹۹۹ رو هش کنیم و رمز و هش اون رو بریزیم توی یک دیتابیس) و بعد یکی یکی هش ها رو توی دیتابیس سرچ کنیم و پسورد رو نشون بدیم… خب آماده‌اید؟
برای ایجاد همه پسوردهای ۰۰۰۰۰ تا ۹۹۹۹۹ و هش کردن اونها این برنامه پایتون رو نوشتم. مطمئنا می‌تونه بهتر هم نوشته بشه ولی این کار من رو راه انداخت:
#!/usr/bin/python
import MySQLdb
db = MySQLdb.connect("localhost","jadi","password","break" )
# prepare a cursor object using cursor() method
cursor = db.cursor()
for i in range(0, 10000):
pre = '';
if i < 10:
pre += '0';
if i < 100:
pre += '0';
if i < 1000:
pre += '0';
num = "%s%s" % (pre, i);
print num;
# execute SQL query using execute() method.
cursor.execute("insert into rainbox values ('%s', md5('%s'));"%(num,num));
# Fetch a single row using fetchone() method.
#data = cursor.fetchone()
# disconnect from server
db.close()
همین برنامه رو برای پسوردهای ۰۰۰۰۰ تا ۹۹۹۹۹ و ۰۰۰ تا ۹۹۹ و ۰۰ تا ۹۹ و ۰ تا ۹ هم کم و زیاد کردم و رنگین کمانی شامل ۱۱۱۱۱۰ پسورد و هش اون ساختم:
mysql> select count(*) from rainbox; +----------+ | count(*) | +----------+ | 111110 | +----------+ 1 row in set (0.07 sec)
بعد کلیدی روی هش تعریف کردم که سرچ سریعتر بشه:
mysql> ALTER TABLE rainbox ADD primary index (hash);
حالا وقت شکستن رمزها است. فایلی دارم به اسم users.csv که این شکلی است (چهار رقم آخر تلفن ها رو ستاره کردم که پرایوسی آدم‌ها حفظ بشه):
9370333**** ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11 9370050**** fcbfab2f4cda26061ed9e3ee96a4fd61 9370750**** 6a130f1dc6f0c829f874e92e5458dced 9370001**** 9ad97add7f3d9f29cd262159d4540c96
کافیه این رو با لایبری csv پایتون بخونم، و بعد هش هر خط رو از دیتابیسم کوئری بزنم و اگر جواب داشت توی خروجی تلفن و هش و پسورد شکسته شده رو بنویسم و اگر هم جواب این هش توی دیتابیس من نبود، جلوش بنویسم later تا بعدا از یک جای دیگه پیداش کنم.
#!/usr/bin/python
import MySQLdb
import csv
db = MySQLdb.connect("localhost","jadi","password","break" )
# prepare a cursor object using cursor() method
cursor = db.cursor()
spamReader = csv.reader(open('users.csv', 'rb'), delimiter=' ', quotechar='|')
for row in spamReader:
tofind = row[1];
try:
cursor.execute("select pass from rainbox where hash = '%s'"%tofind);
data = cursor.fetchone()[0];
print row[0], tofind, data;
except: #this hash was not in db
print row[0], tofind, "later"
# disconnect from server
db.close()
برنامه بالا رو اجرا میکنم و زمان می‌گیرم:
jadi@jubun:~/w$ wc -l users.csv && time python break.py > out.txt 316590 users.csv real 0m57.226s user 0m25.362s sys 0m4.856s
واو! سیصد و شونزده هزار پسورد رو توی کمتر از یک دقیقه شکستیم (: یک نگاه به فایل آوت.تکست می‌گه:
jadi@jubun:~/w$ head out.txt 93703334*** ea9bf866d98db73eb0909fa9c1cc1b11 7523 93700508*** fcbfab2f4cda26061ed9e3ee96a4fd61 8510 93707500*** 6a130f1dc6f0c829f874e92e5458dced 7496 93700013*** 9ad97add7f3d9f29cd262159d4540c96 9538 93700177*** c902514ac30b6e23dbb0c3dc80ec7d4a later 93700858*** ee676ed9ce5bd51b4452ddfbdf962ef7 later 93707848*** 8c249675aea6c3cbd91661bbae767ff1 1986
ظاهرا پسوردهای چهار رقمی مد هستن (: ظاهرا تعداد later ها هم کم نیست. بذارین یک نگاه هم به اونها بندازیم:
jadi@jubun:~/w$ grep later out.txt | wc -l 1558
خب... شش هزار نفر هستن که پسوردشون شکسته نشده. اما من و شمای هکر می دونیم که شش هزار نفر به معنی شش هزار پسورد نیست. معمولا آدم‌ها پسوردهای تکراری می ذارن. بذارین ببینیم اگر پسوردهای تکراری رو حذف کنیم، چند تا پسورد منحصر به فرد توی این گروه می مونه. دستور cut می تونه یکسری از فیلدهای اضافی رو حذف کنه. مثلا الان کات میکنم بر اساس فیلد ۲ و با جدا کننده اسپیس (بعد از دش دی، اسپیس می‌ذارم). بعد نتیجه قسمت اول که هش ها هستن رو می دم به دستور یونیک (که با سوییچ یو، فقط خط های غیرتکراری رو نشون می ده) و بعد تعداد خطوط رو می شمرم:
jadi@jubun:~/w$ grep later out.txt > later.txt && \
cut later.txt -f2 -d' ' | uniq -u | wc -l
5536
نتیجه طبیعی نیست... یعنی از شش هزار نفر فقط پونصد ششصد نفر پسورد تکراری داشتن؟ هر کسی که یک مقاله در مورد رفتار پسوردی آدم‌ها خونده باشه می دونه که این عدد غیر واقعی است.. مشکل! قبل از استفاده از دستور یونیک، باید داده‌ها رو مرتب کرد. پس یک سورت بین دستور اضافه می کنم:
jadi@jubun:~/w$ cut later.txt -f2 -d' ' | sort | uniq -u | wc -l 767
هها! نگفته بودم؟ کل این شش هزار نفر باقیمونده، فقط از ۷۶۷ پسورد استفاده کردن. این ۷۶۷ پسورد رو می‌ریزیم توی یک فایل مجزا برای کشف کردنشون در پست بعدی.
| توجه مهم! کمی از این مقاله گم شده! بعله درست خوندین ! به شکل عجیبی بخشی از مقاله در این قسمت غیب شده و نیست (: من این مقاله رو مدت های مدید قبل نوشتم ولی به خاطر احتمال لو دادن اطلاعات مشتری ها و هکربازی بچه اسکریپتی ها ارسالش نکردم. حالا چون آرمین به دردش می خورد گفتم بفرستمش ولی ظاهرا یک بخش کوچیکی اش نیست! مهم هم نیست. فدای سرمون. روش کشف بقیه پسوردها این بوده که بقیه رو از منابع اینترنت صدا بزنیم. یک سایت داریم که می شه براش یک هش فرستاد و پرسید که آیا این جواب رو داره یا نه. من اول یک تست با اون می زنم و بعد یک برنامه می نویسم که همه پسوردهای باقی مونده رو از اون صدا بزنه |
و در نیتجه کافیه من یک برنامه بنویسم که همه هش‌های هنوز کشف نشده رو از فایل ورودی بخونه و اونها رو به این سایت پست کنه و منتظر خروجی بمونه. بعد توی خروجی اچ تی ام ال دنبال چنین خطی بگرده:
Found: md5("zaka") = 00a3b206c4ad2cae515e28745423093a
و zaka رو یک جایی ذخیره کنه. کافیه این کار رو برای همه هش‌هایی که هنوز کشف نشدن ادامه بدیم. مشخصه که هنوز یکسری کشف نشده خواهند موند ولی بذارین ببینیم به چی می رسیم. این مرحله به خاطر فرستادن درخواست به اینترنت کندتر است و یک راه حل خوبه اینه که فایل hard.txt و برنامه رو روی یک سرور وی پی اس آپلود کنیم و اونجا اجراش کنیم. همین کار رو می کنم و برنامه پایتون رو هم اینجوری می‌نویسم که یکی یکی هش ها رو برداره، به اون سایت بفرسته و توی خروجی اچ تی ام ال که بر می گرده، خطی که پسورد رو نشون می ده رو جدا کنه. اگر این هش اونجا هم نبود می نویسیم too difficult و از خیرش می گذریم (: بریم ببینیم چی می شه:
#!/usr/bin/python
import urllib
import csv
import re
spamReader = csv.reader(open('hard.txt', 'rb'), delimiter=' ', quotechar='|')
for row in spamReader:
try:
# This is here for copy/pasters....
# Originally by Jadi at jadi.net
params = urllib.urlencode({'term':row[0], 'crackbtn': 'Crack that hash baby!'})
f = urllib.urlopen("http://md5crack.com/crackmd5.php", params)
page = f.read()
password = re.search('Found: md5\("(.*)"\) = %s' % row[0], page)
print row[0], password.group(1)
except:
print "too difficult"
و برای اجرا می‌زنیم:
user@remotehost:/tmp$nohup python onlinebreak.py > easy.txt &
که خروجی پسوردهای شکسته شده رو بریزه توی easy.txt و حتی اگر من هم قطع شدم کار رو در پشت زمینه ادامه بده. تقریبا بعد از یازده دقیقه کار، همه پسوردها با این بانک اطلاعاتی هم چک می‌شن. بعد از اضافه کردن اینها به موارد شکسته شده قبلی توی دیتابیس خودمون، یک نگاه می‌ندازیم ببینیم چند تا از پسوردها هنوز باقی موندن.
jadi@jubun:~/w$ time python break.py > out.txt && grep later out.txt | wc -l real 0m58.863s user 0m27.706s sys 0m5.756s 1558
عالی (: حالا دیگه فقط ۱۵۵۸ نفر داریم که پسوردشون کشف نشده. از سیصد هزار نفری که اول داشتیم، پیشرفت عالیی است (: این هزار و پونصد نفر که پسوردهای غیرمعمول گذاشتن هم می‌تونن زنگ بزنن به پشتیبانی و بگن از امروز پسوردشون کار نمی کنه و اونها براشون ریست می کنن (:
نتیجه: از سیصد و خورده‌ای هزار نفر، فقط ۱۵۵۸ نفر پسوردهایی دارن که جزو پسوردهای استانداردی که هر هکری چک می کنه نیست. در پسوردهاتون عدد و حروف کوچیک و بزرگ بذارین و پسوردتون از هشت حرف هم بیشتر باشه. اصلا بذارن این یک دستور دیگه هم بدیم: فایل خروجی رو نشون بده، ستون سومش (پسورد) رو جدا کن (ستون‌ها رو اسپیس از هم جدا می کنه) بعد خروجی رو مرتب کن (پسوردها مرتب می شن) بعد بشمر هر پسوردی چند بار تکرار شده و خروجی و مرتب کن به شکل عددی معکوس و اسپیس های اول خط رو هم بیخیال شو و بعد ده خط اول رو نشون بده.
jadi@jubun:~/w$ cut out.txt -f3 -d' ' | sort | uniq -c | sort -b -n -r | head 192019 1234 11780 2222 10532 123 9734 1111 7547 5555 5293 12345 4512 4444 4473 0000 2568 3333 2192 444
و این شما و این پر استفاده‌ترین پسوردهای این سیصد هزار نفر. جالبه که ۶۰٪ از کاربران پسوردشون رو گذاشتن ۱۲۳۴۵. فوق العاده نیست؟
