برچسب: دنیای بهتر

رایان پسر دوست عزیزی است که توی بوستون آمریکا به مدرسه می‌ره. مدرسه رایان در برنامه تابستانی «کتابخوانی» رو توی برنامه داشته و مدیر مدرسه برای تشویق بچه‌ها به مطالعه می‌گه اگر ۲۷۵۰۰۰ دقیقه مطالعه داشته باشن، یک خوک رو می‌بوسه (: بچه‌ها هم کم نمی‌ذارن و ۶۵٪ بیشتر از میزان تعهد شده کتابخوانی لاگ می‌کنن و خوک خوشحال می‌شه!

جریان کوچیکی است ولی خب تفاوتی رو نشون می‌ده در ادامه بحث های اینکه چرا ما، ما شده ایم. دقیقا نتیجه تربیت ما اینه که الان خیلی از خواننده ها (از جمله خودم) به این فکر می کنیم که «خب چطوری مطمئن بشیم بچه‌ها الکی دقیقه لاگ نکردن؟» در حالی که اون سر دنیا توی بوستون این مدیر بامزه بچه‌هاش رو تشویق کرده به خوندن، بچه‌ها از نزدیک یک خوک دیدن، کلی تو مدرسه خندیدن و خاطره خوبی خلق کردن.

بعضی جاها هستن که توشون اصولا شبکه موبایل وجود نداره،‌ مثلا مناطق دورافتاده در آفریقا و آمریکای جنوبی و مکزیک و … یا مناطق جنگ زده. گاهی هم جاهایی رو داریم که توشون اونقدر خدمات موبایل گرون عرضه می‌شه که آدم‌ها به فکر ساختن شبکه موبایل خودشون می‌افتن. البته یک حالت دیگه هم هست؛ وقتی که شهاب ایمیل می‌زنه و می‌پرسه:

داشتم راجع به شبکه های موبایل فکر میکردم و اینکه چه سخت افزار یا نرم افزاری پشتشون هست، نمیشه یک نسخه کوچیکش رو داخل خونه راه انداخت و با همین موبایل ها بهشون و صل شد و بجای بیسم از اینها که برد بهتری هم داره و هر کسی یکی تو جیبش هست استفاده کرد؟

جواب به شکل جالبی «بله» است. البته در کشوری که از نظر قانونی اینکار اشکال نداشته باشه و همه سیستم های مخابراتی الزاما زیر نظر برادربزرگ نباشن (: جالبتر از همه اینه که اتفاقا اینکار خیلی هم سخت نیست. چیزی که شما لازم دارین کمی نرم افزار است و یک آنتن که بتونه به زبون موبایل‌ها حرف بزنه.

سازمان‌های مختلفی این مساله رو پیش می‌برن. مثلا rhizomatica.org توی مکزیک که دادگاه‌هایی واقعی داره از طریق حقوق تونسته از «حق دسترسی به شبکه موبایل»‌ دفاع کنه و با گرفتن یک پهنای باند برای کلیت جامعه، به افراد و شرکت‌های خیلی کوچیک اجازه بده شبکه موبایل راه بندازن. دقت کنین که راه انداختن چنین شبکه‌ای با سوییچ‌های ارزون و نرم افزارهای آزاد حدود ۷۵۰۰ دلار برای هر بیس استیشن هزینه داره.

بحث شبکه‌های مخابراتی موبایل مفصل است ولی در کل لازمه بدونیم که برای راه افتادن یک شبکه GSM نیازمند اجزای متنوعی هستیم که اکثرا یکسری حروف اختصاری هستن (: چیزهایی مثل BS، MSC، VLR، HLR و SMSC که آخری سرویس دهنده اسمس است. شرکت‌هایی مثل FairWaves پک‌های ساده ای دارن که می تونین سر یک دکل نصب کنین و کل این سیستم‌های رو به شکل فشرده و عمدتا نرم‌افزاری راه بندازین. نمونه دیگه‌ای از این شرکت‌های ارائه کننده تجهیزات راه اندازی شبکه شخصی NuranWireless است.

اما آیا این شبکه که کلا از یک دونه BSC تشکیل شده مفیده؟ تقریبا نه چون فقط به شما اجازه می‌ده در یک محیط بسیار محدود با همدیگه حرف بزنین. راه حل چیه؟ وصل کردن این شبکه‌ها از طریق سیستم‌های ساده و آزاد و بازمتن VoIP به همدیگه و درست کردن چیزی شبیه به roaming یا اصولا یک تکه کردن شبکه‌های کوچیک با هم (مثلا داشتن یک HLR واحد). با اینکار تمام کسانی که در این حوالی هستن می تونن با همدیگه حرف بزنن و حتی اگر دولت VoIP رو ممنوع و سانسور و غیره نکرده باشه،‌ این امکان به وجود می‌یاد که من و دوستانم در حومه کرج،‌ با چند نفر از فامیل که در حومه نیویورک زندگی می کنن یک شبکه موبایل شخصی داشته باشیم که تماس در اون شبکه رایگان باشه (:

و در نهایت اضافه کنم که اگر فقط بحث آموزش برای یادگیری است، پروژه‌های بسیار جمع و جورتر هم وجود دارن و این امکان هم هست که آنتن‌های خیلی کوچیکتر و ارزونتری رو از آمازون یا هر جای دیگه بخرین و با مجموعه ای از نرم افزارهای آزاد این چیزها رو تجربه کنین. هرچند که تا جایی که من حدس می زنم، اگر در ایران هستین منطقا ممنوعه اما به هرحال می تونیم به امکانات عجیبی که چنین تکنولوژی هایی در دسترس ما قرار می دن فکر کنیم.

حرف همیشگی: رسانه ها الگوهایی به ما می دن که توش حتی خود الگوها هم شبیه خودشون نیستن. ظاهرا خانم بیانسه برای «خلاص شدن» از بخش‌هایی از پاهاش که مطابق استاندارد غیرقابل رسیدن زیبایی هالیوودی نبوده، مجبور شده کمی ادیت کنه ولی یادش رفته تصویر رو جوری سلکت کنه که تغییراتی که توی عکس می ده باعث انحنا برداشتن بدنه آیفونش نشه (:

فراموش نکنین که انسان طبیعی، سالم و دارای اعتماد به نفس – حداقل از نظر من – زیباترین انسانه.

اگر دنبال شبیه ساز جنگ و تیراندازی و دزدی و .. نیستین و روحیه تون بیشتر با چیزهایی مثل شبیه ساز بز و دنبال کردن یک بیگانه در فیلم هر سازگاره ممکنه از شبیه ساز کوه هم خوشتون بیاد. به گفته نویسنده «بازی کوه، شبیه ساز یک کوه است». شما در این بازی یک کوه هستین و تمام کارهایی که یک کوه می کنه رو باید انجام بدین. این بازی دو روز قبل منتشر شده و منطقا باید توی پس زمینه کامپیوتر بازیش کنین. یعنی بذارین باز باشه و گاهی بهش سری بزنین. کوه‌ از اون بازی ها است که حینش می تونین به کارهای دیگه هم برسین. بازی با یکسری سوال باز شروع می شه که با نقاشی بهشون جواب می دین و کوه شما خلق می شه. نقاشی هاش شما شرایط جغرافیایی، زیست بومی و به طور خاص تر پوشش گیاهی اون رو مشخص می کنن.

اگر فکر می کنین زندگی یک کوه هیچ نقطه اوجی نداره اشتباه می کنین. تقریبا پنجاه ساعت طول می کشه به پایان بازی برسین ولی به شرطی که یک دلار برای خرید بازی هزینه کرده باشین. این بازی روی آی او اس، مک و پی سی قابل اجرا است و دارای این قابلیت ها است:

• نیازی به هیچ کنترلی نداره
• اتوماتیک سیو می شه
• می شه صداش رو قطع و وصل کرد
• زمان رو به جلو حرکت می کنه
• چیزهایی رشد می کنن و چیزهایی می میرن
• طبیعت خودنمایی می کنه
• بازی تقریبا پنجاه ساعت طول می کشه
• اگر ساختین، نمی تونین خراب کنین

و بنا به گفته سایت، ژانر این بازی «سیمولاتور کوه، آرامش، هنر،‌ وحشت و چیزهای دیگه است»

کیم دات کام که معرف حضور هست؛ بت‌من آزادی و کسی که یک تنه در یک سری حرکت آرتیستی با کلی کشور در افتاده تا نشون بده که وضع اینترنت باید خیلی بهتر از این باشه که هست.

حالا کیم دات کام در حال راه انداختن سرویس خرید/اشتراک موسیقی خودشه و اولین آلبومی که روش منتشر شده هم آلبوم خودشه! شاید بخواین برای گوش کردن به اینجا برین ولی اگر دستی در میکس و کلیپ درست کردن و غیره دارین سریعا آستین‌ها رو بالا بزنین که به بهترین میکس ۵۰۰۰ دلار و به بهترین کلیپ ده هزار دلار تعلق خواهد گرفت.

یادتون هم باشه که :

• ارزش اصلی اینکار اینه که کیم دات کام موسیقی اش رو آزاد منتشر کرده تا بتونیم ریمیکس کنیم و خلاقیت ادامه داشته باشه و پولی که تو جیب دلال‌های موسیقی می رفت، کمتر بشه. همچنین پلت فرم ارائه موسیقی‌اش یک قدم بزرگ است در ارتباط مستقیم اقتصادی خالق اثر و متقاضی اثر
• دست به دست کنین چون واقعا اگر یکی از ایران ببره یا حتی شرکت کنه من خوشحال می شم چون توجه کیم به مسایل ما هم جلب می شه
• اگر برنده شدین و اینجا دیده بودین، مژدگانی ما فراموش نشه (: