دسته: روزنوشت

خبرگزاری(؟) رجا نیوز در لابلای خبرهایی مثل کشف فتنه از زبان آمریکایی ها و افشای پروژه ضد امنیتی رفع فیلتر فیسبوک و خاطره همسر شهید اندرزگو از پیشگویی شهید در مورد رهبر انقلاب و غیره یک خبر عالی هم داره: معرفی تبلیغاتی سایت فیدلیو با کلی تعریف و تمجید و یک لینک بخصوص به سایت:

حالا چرا این سایت مستضعف پرور به این سایت که قبلا در موردش مقاله داشت که «سایت فیدیلیو در شرایطی که ما فلان و فلان هستیم یک مسابقه همبرگر خوری گذاشته که توش یک نفر فلان تا همبرگر رو می خوره در حالی که در کشور فلان و فلان» چنین مطلب تبلیغاتی ای رو نوشته؟ خیلی ساده: برای گرفتن ریفرال.

اگر به لینک نگاه کنین، می ره به اینجا: http://club.fidilio.com/membership?r=54516. یعنی این خبر شما رو می فرسته به سایت فیدیلیو ولی تاکید می کنه که «این آدم رو من معرفی کردم ها! توی کارتم اعتبار بریز» و این اعتبار رو احتمالا می شه به عنوان یک قهوه مجانی یا یک کارت طلایی گرفتن با فلان قدر تخفیف و .. مصرف کرد.

این جور وقایع همیشه برای من نشون دهنده جریان فکری ای هستن که کل مشروعیتش رو نه فقط بین مخاطبان که پیش خودش هم از دست داده. دقیقا همون جریان فروشگاه «یاس بسیجیان» که تو هفت تیر درست می شه و بعد از مدتی کلمه «بسیجیان» رو از تابلوی عظیم سردرش حذف می کنه؛ نه فقط چون می دونه که حذف این کلمه باعث فروش بیشتر خواهد بود بلکه به این دلیل که فروش بیشتر رو بیشتر از حفظ اون اسم دوست داره. اگر نمونه دیگه ای می خواین می گم صندوق قرض الحسنه بسیجیان که وقتی بانک می شه ترجیح می ده به خودش بگه «بانک مهر اقتصاد» تا پول بیشتری جذب کنه.. و این جذب پول بیشتر رو خیلی مهمتر می دونه تا حفظ اون اسم. اینها نشونه های بسیار جالبی هستن از روندی که در جریانه.

راستی.. اگر دوست دارین یک قهوه ای چیزی به یک خبرنگار که شغلی داره که توش باید به چیزهایی که دوست داره بد بگه ولی خب دل هم داره و دوست داره کارت فیدیلیوش هم شارژ بشه کادو بدین، روی این لینک به فیدیلیو که حاوی کد دریافت جایزه اون آدمه کلیک کنین تا با رفتنون به اون سایت، یک چیزی به این دوستمون هم برسه.

اول بگم که هکرهای واقعی با ابزارهای متنوعی کار می کنن. از ویندوز تا اوبونتو تا دبیان و فدورا و هر سیستم عامل دیگه. قیافه یک سیستم عامل نشون دهنده قدرت فنی یا حوصله کاربرش نیست… ولی خب اکثر ما با دیدن چنین لینوکسی لبخند می زنیم:

چیزی که باعث شد من بیشتر از پروژه میلوکس خوشم بیاد، این بود که این لینوکس یک لینوکس مینت است که فقط از نظر گرافیکی تغییر داده شده و بهش چند تا برنامه (مثلا ویرچوال باکس) اضافه شده. خوشبختانه میلوکس سعی نکرده در همین قدم اول ریپوزیتوری‌های خودش رو داشته باشه یا تغییرات عجیبی در سیستم به وجود بیاره و اگر شما ایزوی میلوکس رو بگیرین و نصب کنین، می رسین به یک لینوکس مینت KDE با چند برنامه اضافه و ظاهری خیلی خاص.

اگر دنبال چیزی برای نصب هستین یا حوصله ندارن شخصا مراحل بوت، لاگین و محیط KDE سیستم عاملتون رو اینقدر هالیوودی کنین، دانلود فایل های ایزو، چسبوندنشون به هم و نصب میلکوس رو توصیه می کنم.

اطلاعات بیشتر در مورد میلکوس رو از اینجا بگیرین

مرتبط:
– چگونه هکر شویم، مقاله از اریک ریموند
– دقیق ترین و کامل ترین آموزش هک کلاه سیاه: نفوذ به سرورها

یعنی عقل سانسورچی در حد مریض (: و البته اونجاش که این دوستمون گفته «احمق می گم…» به نظرم کاملا خنده داره و جا داشت خودش یک نمایش کمدی مستقل اوایل قرن بیستمی باشه.

و البته دو نکته:

۱- من تقریبا هیچ وقت هیچ فحشی نمی دم ولی سانسور کردن عبارت های ترکیبی از طرف سانسورچی دیگه ابلهانه ترین کاری است که می شه کرد. زمان خاتمی که سانسور اینترنت شروع شد، جادی دات نت هم سانسور شد. بعد یه ایمیل درست کردن که یک ماشین خودکار می گفت به خاطر وجود چه کلماتی سایتتون سانسور شده. من که ایمیل زدم بهم گفت: به خاطر استفاده از کلمات «کس» و «سوپر». همون حماقت است که به اینجا امتداد پیدا می کنه.

۲- من هم امتحان کردم. واقعا نمی رسه.

دارم کتاب نظریه‌های شخصیت تالیف شولتز با ترجمه یحیی سید محمدی رو می خونم. بدون شک ترجمه خوبیه از کسی که موضوع رو بلده، انگلیسی رو به خوبی متوجه شده و ادبیات فارسی روانی داره.

مثل اکثر کتاب های دیگه شروع اصلی با زیگموند فروید است و مثل هر کتاب خوب دیگه در مورد روانشناسی، بخشی از هر فصل مربوط به زندگی اون روانشناس است چون نظریه‌های روان‌شناس‌ها به شکل غریبی مرتبط با زندگی‌شونه. در صفحه پنجاه می خونیم:

هنگامی که فروید به وین بازگشت، دوباره احتمال علت جنسی مشکلات هیجانی را به او یادآور شدند. یکی از همکاران او اضطراب بیمار زنی را شرح داد که درمانگر او تصور می کرد از ناتوانی جنسی همسرش ناشی شده بود. شوهر این خانم ظرف ۱۸ سال زندگی زناشویی هرگز با وی رابطه جنسی نداشته بود. همکار فروید گفت: «تنها تجویز برای چنین عارضه‌ای همان چیزی است که برای ما آشناست، ولی نمی‌توانیم آن را توصیه کنیم و آن !penis normalis dosim repetature است» (نقل شده در فروید، ۱۹۱۴، ص۱۳) (۳).

و بعد در زیر نویس شماره ۳ می خونیم:

(۳) – این جمله باید به زبان لاتین باشد. بنده بعد از پرس و جوهای زیاد نتوانستم به معنی آن دست پیدا کنم. م.

پاراگرافی که خوندین، تقریبا بدترین ترجمه رو در کل کتاب داره و به وضوح یک ویراستار کلی تغییر توش می ده. شاید هم دلیل بد بودن اینه که ترجمه دست خورده، شاید هم واقعا مترجم چیزی رو نمی دونسته و در نتیجه ساختار پاراگرافش به هم خورده (: من دو تا احتمال می دم.

اولی اینه که این مترجم عزیز واقعا معنی این جمله رو نمی دونه. این دو تا تعجب بر می انگیزه:

1. یعنی واقعا یحیی سید محمدی هم مثل مترجم قبلی، اهل جستجو در اینترنت نیست؟ آخه مگه می شه کسی بدون اینترنت مترجم باشه؟ مطمئنا معنی چنین جمله کلیدی‌ای در اینترنت بارها و بارها نوشته شده.
2. این مترجم هم در خوندن زبان شجاع نیست؟ خوندن این کلمات به راحتی معنی جمله رو نشون می دن. چیزی که من همیشه در مورد انگلیسی می گم: از انگلیسی نترسین. بخونین و می فهمین. مشکل ما ایرانی‌ها اینه که جوری زبان یاد گرفتیم که ازش بترسیم و در نتیجه تا به یک متن انگلیسی / عربی می‌رسیم کلا می ذاریمش کنار در حالی که با کمی تلاش به راحتی می تونیم بخونیمش. اینجا هم چند تا کلمه داریم که هر کس انگلیسی بدونه راحت می تونه حدسشون بزنه: penis که معلومه، normalis که نرمال خودمونه، dosim احتمالا همون است که توی فارسی هم می گیم دوز و repetature هم صد در صد مربوطه به repeat که همون تکرار خودمونه: پینس رو به دوز نرمال تکرار کنید یا چنین چیزی (: به این بیماری هم می خوره.

فرض دوم اینه که مترجم می خواسته این عبارت در کتاب باشه ولی گیرهایی داشته که باعث می شده فارسی‌اش نتونه تو کتاب بیاد. از خنده و شوخی دانشجوهای کلاس‌ها گرفته تا گیرهای سانسورچی‌های حکومت و به همین دلیل ترجیح داده این رو ترجمه نکنه و متن لاتین رو بیاره بدون ترجمه. اما خب به نظر من در این شرایط هم معقول نیست بنویسه که تلاش کرده معنی اینو پیدا کنه ولی نتونسته. می شد به راحتی گفت «و فلانی پاسخ داد penis normalis dosim repetature» و زیرنویس گذاشت که این متن لاتین است.

اما در کل کتاب بسیار خوبیه و بسیار توصیه می شه – بخصوص به خاطر زندگی‌نامه‌ها و ترجمه روون.

مقاله‌ای از هلند که توی ژورنال پزشکی جنسی منتشر شده می گه کسانی که توی سکس به روابط BDSM (همراه با بستن، تسلط، سادیسم و مازوخیسم) گرایش دارن «با خصوصیت شخصیتی‌ای مستقل، متعادل و مفید مشخص می‌شن».

بنا به این گزارش طرفداران BDSM در مقایسه با پیگیری کننده‌های سکس‌های مرسوم و سنتی و تکراری ، «سلامت و رفاه گزارش شده بالاتری دارن».

این شکل از روابط تا مدت‌ها به آدم‌های ناسالم و حتی «روانی» نسبت داده می شد. اما این مقاله با نفی کردن این موضوع می گه که در بسیاری از تحقیقات جدید دیده می شه که کسانی که توی روابط عاشقانه‌شون نگاهی هم به بستن، تسلط و سادومازوخیسم دارن معمولا دارای سطح سلامت روانی بالاتری هستن.

در مقایسه با گروه کنترل، نتایج [سلامت] شخصیت روانی فرد، به نفع علاقمندان BDSM است. این افراد کمتر عصبی بودند، برون‌گراتر بودند و از تجربه‌های جدید استقبال می کردند و وظیفه‌شناس‌تر بودند. طرفداران BDSM همچنین کمتر نسبت به طرد شدن حساسیت نشان می دادند و سطح سلامت و رفاه بالاتری را گزارش می کردند اما در همین حال، کمتر می شد با آن‌ها به توافق رسید.

نتیجه نهایی: BDSM یک تفریح بازسازی کننده است و نه یک مریضی روانی.

توضیح اضافه: البته به شرطی که شروط همیشگی توش رعایت شده باشه: آدم‌های عاقل، بالغ و علاقمند به مشارکت.

منبع

نکته علوم انسانیایی: در علوم انسانی، علیت چیز راحتی نیست. اینجا می گه این دو مجموعه متغیر با هم «وابسته» هستن. یعنی داشتن اولی (علاقه به بی دی اس ام) می تونه باعث بشه ما با حدسی قوی بتونیم احتمال دومی رو پیش بینی کنیم (سلامت روانی، برون گرایی، …). این اصلا معنی اش این نیست که اگر بریم سراغ این چیزها، سلامت روانی مون می ره بالا بلکه همونطور که یکی از دوستان تو کامنت گفته نشون می ده که این دو عامل با هم همبسته هستن (و احتمالا ممکنه وابسته باشن به یک متغیر مستقل دیگه). مثلا به راحتی می شه گفت کسانی که سلامت روانی / اعتماد به نفس / … بالاتر دارن ممکنه برن دنبال این شکل از سکس چون نگران این نیستن که برچسب بخورن یا مثلا اگر شخصیت من نزد خودم محکم نباشه نمی تونم سلطه یکی دیگه رو حتی در شرایط خاص بپذیرم چون باعث میشه فکر کنم «کوچیک» شدم و این تیپ چیزها.

پنج ماه قبل براتون از طولانی ترین کندترین و هیجان انگیزترین آزمایش جهان نوشته بودم: آزمایش چکیدن قطره قیر.

این قطره بالاخره چکید و سایت‌های مختلف الان دارن خبرش رو می نویسن. این هیجان انگیزه. ویدئو رو می تونیم توی یوتیوب ببنیم و بقیه چیزها اما به من یادآوری شد که باید توی نوشتن تا حد امکان همون سبک رو رعایت کنم: بیشتر از روندها بنویسم و کمتر از اتفاقات مد روز.

اتفاقات می یان و می رن و اگر کسی افتخارش این باشه که بدونه در این لحظه بالاترین قدرت پروسس گوشی چیه یا فلان مدل چند تا کور داره یا تو بازار چنده، یک گیک نیست؛ یک مصرف کننده خبره یا یک ترجمه کننده خبر. نگاه باید کل‌نگرتر باشه و باید از تکرار بدون پروسس اخبار روز فاصله گرفت – برای اون به اندازه کافی آدم داریم این حوالی (:

فیسبوکم ویروسی شده! این اصطلاح خاصی است که گاه گداری می شنویم. این اصطلاح از نظر فنی چندان درست نیست – توی فیسبوک ما خودمون با دست خودمون به برنامه‌ها اجازه می دیم که روی صفحه ما چیز پست کنن یا روی صفحه دوستامون عکس بهمخونن (اگر فعل می سازیم خب چرا می ترسیم بگیم فعله و فعل کمکی پشتش می یاریم؟).

این اتفاق معمولا با «گول زدن» پیش می یاد. مثلا می گن فلان اپلیکیشن رو نصب کن تا ببینی کی به صفحه ات سر زده یا یک «خبر/فیلم» خیلی مهیج نشون می دن و شما در تنهایی خودتون روش کلیک می کنین تا کنجکاوی تون ارضاء بشه ولی در اصل دارین به یک برنامه دسترسی می دین که رو صفحه دوستاتون همین خبر رو بذاره و اونها هم کلیک کنن و پخش بشه.

بهترین روش حل چنین مشکلاتی، حذف دسترسی برنامه‌ها به اکانت فیسبوکمون است. برای اینکار باید اول روی اون چرخ دنده بالا سمت راست، کلیک کنین و از منویی که باز می شه وارد بخش تنظیمات (Settings) بیشن (معقول هم هست دیگه!‌ می رین توی تنظیمات):

حالا می تونین انواع تنظیمات فیسبوک رو انجام بدین. از منوی سمت چپ روی Apps (برنامه هایی که به شکل خودکار می تونن با فیسبوک شما کار کنن)‌ رو انتخاب کنین و فهرست یکسری از Appها نشون داده می شه، پایین فهرست خیلی ریز نوشته Show All Apps. روی اون کلیک کنین و همه برنامه هایی که به فیسبوک شما دسترسی دارن دیده می شه:

روی هر چیزی کلیک کنین دسترسی هاش رو می بینین و اگر چیزی رو نمی شناسین یا بهش مشکوکین یا معتقدین خودتون عضوش نشدین یا دیگه نمی خواینش، کافیه روی اون ضربدر که سمت راست هست کلیک کنین. با اینکار پنجره‌ای باز می شه که توش دو تا چیز مهم هست: یک چک‌باکس که اگر تیکش بزنین همه فعالیت‌های این برنامه در شناسه شما رو هم حذف می کنه (برای اسپم‌ها خوبه) و یک دگمه Remove که به فیسبوک می گه شما مطمئن هستین که می خواین این برنامه رو حذف کنین.

خلاصه مدیریتی؟ اگر فیسبوکتون رو دیوار دوستان چیزهایی می نویسه که شما ازش خبر ندارین، از مسیر بالا به بخش Appها برین و هر چیز مشکوک رو از طریق فشار دادن ضربدری که سمت راست اسمش هست، حذف کنین. ویروس احتمالا بالاهای لیسته!

مرتبط:
– قطع دسترسی اپلیکیشن‌های ناشناسی به اکانت توییتر

این روزها، سایت‌های خیلی کمی هستن که توشون از گیف متحرک به عنوان تبلیغ استفاده کنن یا از اون بالاتر، تگ‌های Marquee بذارن که متن رو از چپ به راست یا راست به چپ حرکت بده. راستش تنها جاهایی که در این باب به ذهن من می رسه سایت‌های پورن هستن و بعضی سایت‌های خبری و در نایت یکسری دزدهای اسپمر.

پیشنهادم؟ خبرگزاری های میهنی عزیز دیگه از گیف و متن متحرک استفاده نکنن تا هم وضع سی پی یوی ما این نباشه و هم خودشون راهشون از اسپم و پورن جدا بشه.

عکس بالا مربوط است به یک دوستی که در سایت تابناک سی پی یوش داره تلاش می کنه یک متن متحرک، یکسری گیف و کلی فلش رو نشون بده.

نکته همراه: اگر قانع شدین که دهه ۹۰ تموم شده، این target=_blank رو هم از تو لینک‌ها بردارین؛ با تشکر.