اینکه کسی به شما اینترنت سریع، ارزون و آزاده بده ایده فوق‌العاده ای است که خیلی وقت ها ممکنه حس کنیم واقعی نیست. ولی ظاهرا این هدف بریان هال، واقعی بوده و کار هم کرده. اون و گروهی از داوطلب‌ها، مش نیویورک یا همون NYC Mesh رو راه انداختن تا بتونن آدم ها رو برای اتصال به اینترنت از آی اس پی‌های بزرگ بی‌نیاز کنن. محل کار اصلی اونها اینجاست:
در این سقف که بهش سوپرنود می گن، آنتن‌ها سیگنال اینترنت رو به مودم‌هایی که روی سقف‌ها یا بالکن خونه‌ها نصب شدن می‌رسونن و این مودم با یک سیگنال وای-فای، اونو به مصرف کننده‌ها می‌رسونه و در نهایت با حق اشتراکی کوچیک، همه به اینترنت دسترسی پیدا می‌کنن. درست مثل یه شبکه درهم برهم که توش هر کس چیزی رو دریافت می کنه، اونو در اطراف خودش پخش می کنه و اینطوری شبکه جلو و جلوتر می‌ره. خود سوپرنود هم با سیگنالی که ارسال می‌کنه، چندین کیلومتر از شهر رو زیر پوشش میگیره.
شبکه مِش، آلترناتیو آی اس پی‌های کلاسیک است. اونجا شما با کابل وصل هستین و اینجا با وای‌فای.
این شبکه اینترنت اصلی خودش رو از یک اینترنت اکسچنج پوینت میگیره، درست مثل بقیه آی اس پی‌ها. فلسفه پشتش هم اینه که اینترنت رایگان است و فقط دسترسی به اینترنت است که پولیه و پولی که آی اس پی ها در این مورد می گیرن زیادی گرونه و اگر آدم‌ها در یک شبکه مِش به همدیگه کمک کنن، دسترسی بسیار گسترده‌تر و ارزونتر خواهد شد. چنین شبکه ای شاید کم کم ای اس پی ها رو به افسانه‌ای قدیمی تبدیل کنه و از اونطرف کنترل شرکت‌ها و دولت‌ها بر اینکه ما در اینترنت حق داریم چه چیزی رو ببینیم و بشنویم رو از بین ببره و آدم‌ها به شکل مستقل بتونن برای زندگی خودشون تصمیم بگیرن. البته این هنوز در ابتدای راهه و بر خلاف آی اس پی‌های کلاسیک، افرادی که وارد مش می‌شن باید اطلاعات بیشتر و حوصله بیشتری برای متصل شدن به اینترنت داشته باشن. در حال حاضر نمونه‌های بزرگ چیزی مثل Guifi.net در اسپانیا است که با ۳۴هزار نود حدود ۵۰هزار کیلومتر مربع از منطقه کاتالونیا رو پوشش می‌ده. تا اینترنت ارزون رو به آدم هایی برسونه که به خاطر کم بودن آی اس پی‌ها در منطقه‌شون، باید هزینه‌ای بسیار گرونتر برای رسیدن به اطلاعات پرداخت می‌کردن.
اتفاقات بد، منحصر به دنیای نرم افزار نیستن و همه جا می‌افتن. اما خب توی دنیا ما تقریبا یک چیز روزمره هستن. قطع شدن یک سرویس، کرش کردن دیتابیس، باگ و برنامه نویس تازه کاری که قارتی پوش کرده روی سرور لایو و فیلترینگی که نصفه شبی باعث شده سرور نتونه از ان پی ام آپدیت بشه، اتفاق‌هایی مرسوم هستن.
توی دنیای حرفه‌ای، اتفاق بعد می افته و تیم لایه اول ساپورت یا تکنیکال ساپورت لایه دوم و غیره لازمه با تمام سرعت ممکن مشکل رو برطرف کنن. مثلا اگر در سیستم استعلام جریمه رانندگی خراب بشه و درست کار نکنه، بر اساس قرار، مثلا توی چهار ساعت لازمه سرویس کاملا برگرده و درست کار کنه. شما ممکنه در این چهار ساعت سیستم رو ریبوت کنین یا کلا از مدار خارج کنین و سرویس دوم رو بالا بیارین و غیره و مساله از طریق یک workaround حل بشه اما فرداش لازمه مساله به شکل واقعی حل بشه. یعنی نوشتن و ارائه Root Cause Analysis یا همون RCA.
این یک داکیومنت است که توضیح می ده مشکل چرا پیش اومده بود و احیانا چطور می شه جلوی اتفاق مجددش رو گرفت. در واقع شما دارین علت ریشه ای رو تحلیل می کنین. یک مدیر خوب همیشه بعد از هر اتفاق باید از شما RCA بخواد تا ۱) بتونه بفهمه مشکل چرا پیش امده ۲) جلوش رو بگیره و ۳) دفعه بعدی مرجعی داشته باشه برای اینکه باید چیکار کنه.
اما نوشتن RCA کار بسیار ناخواستنی و نچسبی است ولی هر جای حرفه‌ای که کار کنین لازمه بلدش باشین. آر سی ای معمولا در پنج قدم نوشته میشه:
جمع کردن شواهد
تشریح مساله
تحلیل علت و معلول‌ها
پیشنهاد راه حل‌ها
نوشتن RCA
البته مساله همیشه هم به همین راحتی ها نیست و تکنیک هایی هست برای کشف اینکه مشکل کجا بوده. از ترابل شوتینگ سیسمتاتیک تا ۵ بار جواب دادن به این سوال که «چی شد که اینطوری شد؟» و غیره و غیره وجود داره. اما بازم مواردی هست که نمی شه بهش جواب داد. مثلا ممکنه فلان سرویس قطع شده باشه. جواب اول به «چی شد که اینطوری شد؟» اینه که «اپلیکیشن پایین بوده» و جواب بعدی به «چرا؟» این باشه که «چون دیتابیس کرش کرده» و بعد برسین به اینکه «دیتابیس ساعت ۴ کرش کرد» و در جواب به اینکه «چی شد که کرش کرد؟» بعدی جوابی نداشته باشین. حالا شاید بگین:
دیتابیس زاپاس داشته باشیم
لاگ بیشتر اضافه کنیم که ببینیم دیتابیس چرا ممکنه کرش کنه
اولی پر دردسر و گرون است و در واقع فقط فراموش کردن صورت مساله است و دومی یک پینشهاد برای داشتن RCA بهتر در صورت بروز مشکل مجدد.
توی مطلب قبلی گفتیم که شرکت‌های خوب، سروس‌های خوبی هم می‌دن. مثلا پول کافی شاپ روزانه. اما شرکت‌های خوب برنامه نویس‌های خوبی هم می‌خوان و اگر راستش رو بخواین، اکثر ما برنامه نویس های خوبی نیستیم. اولین قدم در تبدیل شدن به «بهترین» اینه که بپذیریم چی بلدیم و چی بلد نیستیم و با حوصله در چیزهایی که بلدیم پیش بریم و در چیزهایی که بلد نیستیم، قدم بذاریم.
برای اینکار کتاب و غیره هست. یا حتی راهنماهای شروع ولی خب اگر فهرست کاملتری می خواین، پیشنهاد می‌کنم این فهرست با عنوان Every Programmer Should Know رو نگاه کنین. به نظرم خوبه این فهرست رو تگ کنین و هر وقت که بیکار بودین، یکیشون رو بخونین. بخصوص که بعضی‌هاش تازه اشاره‌ای است به فهرست‌های دیگه و البته برای ما متاسفانه بعضی‌هاش هم لینک است به کتاب‌های مختلف.
یکی از خوبی‌های شغل ما، اینه که نیازی نیست حتما از تو شرکت کار کنیم. اگر کارفرما بتونه اعتماد کافی بکنه می تونیم هر جای جهان باشیم و کارمون رو هم بکنیم. همین باعث شده بعضی شرکت های مشهور حتی دفتر مرکزی جدی ای نداشته باشن یا موقع استخدام سخت نگیرن که شما در کدوم کشور هستین. البته حالت خاص ایران فعلا شامل ماجرا نیست چون ما از نظر اقتصادی به جهان وصل نیستیم و نه می شه مثل آدم به یک ایرانی حقوق داد و نه می شه باهاش قرارداد قابل دفاعی بست.
اما این باعث نمی‌شه ما این مد جدید رو نگیم که حتی شرکت‌های ایرانی هم به خوبی می‌تونن سراغش برن: کار از کافی شاپ یا حداقل امکانات زیاد به کافی شاپ رفتن.
پیشروی ماجرا شرکت بافر بوده که بر اساس ارزش های باحالش حالا به کارمندهاش اجازه می‌ده اگر می‌خوان ساعت‌هایی رو از کافی شاپ کار کنن. دلیلش هم اینه که تحقیقاتی هستن که نشون می‌دن تغییر در محیط و جدا شدن از خونه یا دفترکار می تونه باعث بالا رفتن بهره وری بشه. گاهی هم بعضی‌ها در یک صدای زمینه‌ای، تمرکز بهتری دارن (حتی اپ مخصوص ایجاد صدای زمینه کافی شاپ هم داریم).
بافر برای خوشحال کردن کارمندانش، به اونها این فرصت رو داده که در ماه بتونن ۲۰۰ دلار درخواست هزینه کافی شاپ کنن. یعنی اجازه دارین در ماه بارها به کافی شاپ برین و از اونجا کار کنین و قبض‌هاش رو به شرکت بدین تا بهتون پولش رو بده. ۲۰۰ دلار یعنی ۲۰ تا ۱۰ دلاری یعنی به خوبی می تونین هر روز کاری، سری به کافی شاپ بزنین و دو سه ساعتی اونجا باشین و قهوه‌تون رو بخورین. این می‌تونه الگوی ملایمی برای ایرانی‌هایی که دوست دارن باحال باشن و در کنارش کارمندهای شاد با بهره وری بالاتری داشته باشن هم باشه.
اگر شرکتی هستین که مثلا می تونین با ۲۰۰ تومن در ماه، کارمندها رو خوشحالتر کنین، به نظرم به تجربه اش می ارزه که بگین تا سقف ۲۰۰ تومن در ماه، هزینه کافی شاپی که آدم‌های برای کار به اونجا رفته باشن رو با دریافت رسید، می دین .
اگر هم کارمند هستین و شرکت چنین فرصتی داد، این توصیه های کلی رو یادتون باشه:
ساعت های خلوت کافه ها برای اینکارها بهترن. هم آرومتره و هم کافه سود بیشتری می کنه
با کافه هماهنگ باشین. جایی بشینین که مزاحم دیگران نباشین و دانلود اضافه نکنین
خرید کافی بکنین
اگر قراره تلفنی حرف بزنین و غیره، خیلی پر و صدا نباشین
و مهمتر از همه خوب کار کنین که شرکت از تصمیمی که گرفته راضی باشه
حالا که تا اینجا اومدین، بذارین یک غر هم بزنم که باید با کمک هم حلش کنیم: سرمایه اجتماعی پایین. ما در ایران به هم اعتماد نداریم. اگر من می گم تو خونه کار می کنم احتمالا کمتر کار می کنم. اگر شرکت می گه پول کافی شاپ رو می هد ممکنه کافی شاپی که با دوست پسر/دخترم رفته ام رو هم بزنم به حساب شرکت و غیره و غیره. از این چیزها باید برای بهتر کردن کیفیت زندگی استفاده کرد نه درآمد زایی یا تنبلی. باید کم کم اعتماد رو ایجاد کنیم.
گروهی از متخصصین امنیت سایبری جهان، برای خودشون اولین پنجشنبه ماه می رو روز جهانی پسورد نامگذاری کردن و چند سالی است که به این بهانه یاد آدم‌ها می‌ندازن که:
پسورد مثل مسواکه! مال خودتون رو به هیچ کس ندین و هر چند وقت یکبار هم عوضش کنین
روند این سال‌ها به سمت کم شدن پسوردها و استفاده از یک سرویس برای لاگین به سرویس های دیگه است (مثلا با گوگل وارد همه چیز بشیم). توی این مکانیزم‌ها سایتی که قراره بهش لاگین کنیم ما رو می فرسته به گوگل، گوگل هم بهش می گه «این واقعا صاحب ایمیل jadijadi@gmail.com است» و اون سایت با این اعتماد، به کارش ادامه می‌ده. اما با وجود گسترده تر شدن این مکانیزم، ما هنوزم پسوردهای زیادی داریم و تجربه نشون داده که آدم‌ها:
پسوردهای خوبی انتخاب نمی کنن
پسوردهاشون رو جایی می نویسن یا به کسی می دن
پسوردها رو بعد از عوض کردن فراموش می کنن!
پس این سه تا رو توی ذهتنون مرور کنین و همین الان چند تا پسورد مهم زندگی تون رو تغییر بدین، با چیزی که:
بیشتر از ۸ حرف باشه، توش عدد و حروف کوچیک و بزرگ باشه و در دیکشنری پیدا نشه
و امن باشین و خندون… فراموش نکنین: «پسوردم یادم رفته» یکی از دردسرهای امروز است؛ چیزی رو پسورد بذارین که واقعا تو مغزتون بمونه و بعد با یک قهوه یا شکلات یا فرستادن این مطلب یا موضوع به بقیه، روز جهانی پسورد رو جشن بگیرین.
این رادیو گیک رو با خبری از ماهی‌هایی شروع می کنیم که باعث هک شدن یک کازینو شدن و با نگاهی به مغز و لینوکس، از خودمون می پرسیم فضاپیماها چطوری به اینترنت وصل می شن و مشکلشون در سال ۲۰۲۰ چه خواهد بود و در حالی که بهترین هامون تو زندان هستن، نگاهی می ندازیم به قوانین حمایت از پرایوسی جدید اتحادیه اروپا و تاثیرش روی اینستاگرام.
[کمی صحبت در مورد آی او تی و اینکه همه جا هستن]. حالا شرکت دارک تریس در گزارشی اعلام کرده که حمله کننده‌ها تونستن از طریق ترموستات متصل به اینترنت یک آکواریوم ماهی که توی لابی بوده، یک کازیتو / قمارخونه رو هک کنن. گفته می شه هکرها تونستن از طریق یک حفره امنیتی به ترموستات وصل بشن و از اونجا به دیتابیس کاربرهای کازینو برسن و کل اطلاعات رو از طریق ترموستات، به سروری در اینترنت کپی کنن. این روزها از ترموستات و لامپ و هواساز و غیره تا ابزارهایی مثل الکسا و گوگل به اینترنت وصل هستن و این اینترنت چیزها، همه چیزهای ما رو هم به اینترنت وصل کرده در حالی که تمرکز تولید کننده ها رو سرعت و قیمت است و تقریبا کسی با امنیت کاری نداره. پس حداقلش اینه که اگر از این چیزها دارین، آپدیت نگهشون دارید!
مایکروسافت هر چقدر با لینوکس جنگید، نتیجه ای نگرفت و حالا با شعار مایکروسافت عاشق لینوکسه، سعی می کنه خودش رو نزدیک نگه داره. پروژه جدیدش Azure Sphere متمرکز است روی میکروکنترلرها و استفاده شون در اینترنت چیزها و البته امن کردنشون. این کرنل لینوکس قراره توی اسباب بازی ها، گجت‌ها، وسایل هوشمند خونه و این تیپ چیزها استفاده بشن. از کنفرانس خیلی چیز فنی ای در نیاوردم به جز یک عالمه اسم و اصطلاح‌های مد روز ولی به نظر می رسه در یک مدل ۵ لایه سیستم عامل، یک کرنل کاستم لینوکس نقش بزرگی داره برای وصل کردن چیپ ها به اینترنت و از اون مهمتر امن نگه داشتنشون از طریق یک لایه دیگه. در واقع همه چیپ ها در نهایت با لینوکس به بخش ارتباطی شون وصل می شن و بعد به یک سرویس ابری که ارتباطات رمزنگاری شده و مبتنی بر کلید دیوایس ها با هم و اگر لازم بود دیوایس ها با کلاود رو برعهده داره. دوباره یک قدم بامزه از مایکروسافت که به جای جنگ با لینوکس، داره سعی می کنه به کمکش خودش رو توی بازی نگه داره.
مغز کارهای سختی داره. یکیش اینه که به نیازهای پایه ای ما پاسخ بده و دو نیاز پایه ای رسوندن غذای کافی به بدن و دوری کردن از زخم است. مغز اینها رو با گرسنگی و درد می شناسه و تحقیقی جالب به این نتیجه رسیده که این دو حس در تقابل با هم هستن. یک درد سریع باعث فراموش یگرسنگی می شه و در مقابل اگر شما گرسنه باشین، دردهای مزمن و قدیمی خودتون رو فراموش می کنین. چون مغز در هر حالت نیاز داره که اون یکی حس رو سرکوب کنه تا حس اصلی تر بتونه جواب بگیره (: مغز مهمل ما به همین بامزگی کار می کنه (: [گپ در مورد مغز]
خبرها رو که تقریبا همه داریم. روسیه سعی کرده با حذف کردن ۱۸ میلیون آی پی از اینترنت و بلوک کردنشون، تلگرام رو از کار بندازه و هنوزم دقیق نتونسته – هرچند که در مواردی حتی سرچ گوگل هم فیلتر شده (: دوست و برادرمون است دیگه. ما هم که بحثمون سرش داغه و امروز هم توی توییتر نماینده عزیز مجلس گفته بود هیاتی رفتن روسیه تا در این مورد مشورت بگیرن (: ما یادمونه که رییس جمهوری عزیز گفته بود [دستش روی دگمه فیلترینگ نمی ره] و خب منتظریم ببینیم چی میشه تو ساسنوردونی خودمون که از یک طرف هی می گن «وای اگر ما ندونیم تو چت همه چی می گذره کشور به فنا می ره» و از اونطرف بخش عظیمی از پول نفت رو می فروشن و اصلا معلوم نمی شه چی می شه و کلی کلی سازمان و موسسه داریم که اصولا کسی حق نداره بپرسه ازش چه خبره یا ۹۰ روزه یکسری آدم زندان هستن و اصولا یک نفر حاضر نیست حتی بگه چرا دستگیر شدن … به جز اونی که گفت چون پوست مارمولک می خریدن ببینن چقدر رادیو اکتیو داره و البته این آدم اینهمه مدت کنترل اونهمه نیروی نظامی رو داشته (:
پوففف.. این دیگه خطرناکه. به نظر می رسه آمازون برای دو ساعت در روز سه شنبه همین هفته بخشی از ترافیکش رو به یکسری هکر باخته! به نظر می رسه هکرها از یک ضعف شناخته شده پروتکل‌های اینترنت استفاده کردن تا برای ۲ ساعت ترافیک یکسری آی پی رو از خودشون رد کنن، به طور خاص هدف احتمالا سایت myEtherWallet.com بوده و احتمالا هکرها دنبال کلیدهای مردم بودن. تغیر مسیر ترافیک از طریق روت های آلوده آی اس پی کلمبوس اتفاق افتاده و ترافیک به سمت روسیه چرخیده و من این د میدل اتک شده. مسوولین مای اتر والت گفتن که این تغییر مسیر برای هدایت مردم به سمت یک سایت فیشینگ بوده و دارن مساله رو بررسی می کنن. پوفف… شکل جدید حمله که بسیار سخت خواهیم تونست جلوش مقاومت کنیم.
اینستاگرام الان حدود ۸ ساله که کار می کنه و حوالی ۸۰۰ میلیون کاربر داره! این سایت حالا تازه داره ابزاری راه می ندازه که توش می تونین عکس ها، فیلم ها و کامنت هاتون رو دانلود کنین. خیلی هم دیر. فیسبوک همین کار رو در ۲۰۱۰ کرده بود! اما چنین خبری چرا باید توی در اعماق بیاد؟ چون اینکار برای هماهنگ شدن با قانون جدیدی است که در اروپا داره عملیاتی می شه و بهش قانون پرایوسی GDPR می گن. The EU General Data Protection Regulation مفصلترین و بزرگترین تغییر پرایوسی در ۲۰ سال اخیر است و بخش های مهمی داره مثل حق مردم برای اینکه در مورد مشکلات امنیتی که به اونها مربوط بود یا دیتایی که ازشون لو رفته اطلاعات بگیرن. پس اگر جایی هک می هش باید بگه. یا مثلا حق مردم به دسترسی به اطلاعاتی است که تولید کردن و حق اونها بر این اطلاعات. اگر قراره این اطلاعات پروسس بشه باید اجازه گرفت. یا حق فراموشی و حق انتقال اطلاعات و پرایوسی بای دیزاین. ازش بیشتر خواهیم شنید. اگر ما هم تغییر درست می خوایم راه همینه. اینکه یکی بگه فلان کار رو بکنین یا فلان چیز مهمه تا وقتی قانون شفاف و دقیق نباشه، هیچ فایده ای نداره!
کمی توضیح در مورد دایل آپ و خوبی هش نسبت به اینترنت الان ((: بحث فضا و اینکه توش صدا به صدا نمی رسه چون هوا نیست و در نتیجه برای مخابره اطلاعات یا حتی حرف زدن از فضا به زمین نیاز به رادیو داریم. منظور موج رادیویی است. اما مشکل اصلی رادیو اینه که اولا فضای رادیویی بسیار شلوغه و از اون بدتر با زیاد شدن فاصله، موج رادیویی افت می کنه. ما روی زمین با تکنیک هی مختلف شامل لیزر و میدان های الکتریکی و مایکروویو و غیره تقریبا بدون هیچ تاخیری در هر نقطه می تونیم یک عکس رو دانلود کنیم (تو ایران حالت سانسورچی خبیث ممکنه جلوش رو بگیره ولی بحث منطقی رو دنبال کنین) ولی سرعت در فاصله زیاد کم می شه – بخصوص در بحث رادیو! در حال حاضر سرعت دانلود مریخ از زمین حدود ۱.۵ مگابیت در ثانیه است در حال یکه همین سرعت در پلوتو، تقریبا یک کیوبیت در ثانیه می شه. یعنی دانلود یک عکس ممکنه ۱۵۰۰ برابر بیشتر طول بکشه. معمولا این ارتباط از طریق شبکه deep space network استفاده می شه که چند آنتن عظیم رادیویی متعلق به ناسا هستن با که سعی شده در سه نقطه مثلثی روی کره زمین پخش بشن.این آنتن ها توسط اکثر پروژه ها استفاده می شن و تقریبا همیشه وقتشون پره. مثلا از حالا می دونیم که در ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ که اسپیس ایکس و هند و امارات و ناسا و آژانس فضایی اروپا برنامه های مریخ دارن، وقت کم خواهد اومد. تلاش های متنوعی برای سریعتر کردن اینها هست و البهت ایجاد شبکه های جدید. مثلا قراره یک شبکه با قدرت تحمل قطع و وصل توسط ناسا درست بشه که نود هاش می تونن اطلاعات رو پیش خودشون بافر کنن تا قطعی و وصلی کوتاه مدت مشکلی درست نکنه یا ماهواره های بعدی قراره بتونن در نقش همین بافرها هم عمل کنن (همین الان هم گاهی ماهواره به عنوان رله استفاده می شن). مقاله مفصل است و خوبه دنبال Space Communications Are Stuck In The Dial-Up Age. Which Means It’s Time For More Lasers. بگردین و اصل مقاله رو بخونین.
جانشین توسعه تکنولوژی سی آی ای در یک سخنرانی گفته که جاسوس ها موضوعی در گذشته خواهند بود و کامپیوترها و الگوریتمها جای اونها رو خواهند گرفت. خانم Meyerriecks گفته که مدت ها است سی آی ای به جای جاسوس ها از برنامه های هوش مصنوعی برای رهگیری مقاصدش استفاده می کنه – بخصوص که دنیای مدرن چندان با جاسوس های انسانی سازگار نیست و سازمان اون (سی آی ای که بزگرترین سازمان جاسوسی جهان است) ۳۰ ساله که برای این شرایط آماده شده تا مسوولیت جاسوس های انسانی اش رو به الگوریتم های هوش مصنوعی بسپاره. نظرات خودم د راین مورد که دروغ می گن (: و یادی از جیمز باند [موزیک جیمز باند]
قسمت آخر
و در نامه ها باید به ایمیل خوب نیما اشاره کنم که تذکر داده بود در مورد اشتباه رادیوگیک قبلی. گفته بودم شرکتی می تونه اطلاعات مغز رو بخونه در حالی که در واقع اون شرکت روشی پیدا کرده برای نگهداری سالم ماده خاکستری مغز به امید اینکه زمانی خونده بشه. ممنون از نیما و دقتش.
تبریک ها و تقبیح ها
نود روز پیش فعالان زیست محیطی رو گرفتن، یکیشون در زندان مرد و حالا ۹۰ روزه در تلاشن یک جرم یا اتهام پیدا کنن و بچسبونن.
تبریکی می گیم به ۹ جراح پلاستیک و ۲ جراح مجاری ادرار که تونستن در یک عمل ۱۴ ساعته در بیمارستان جان هاپکینز، اولین پیوند .. چی بهش میگیم؟ پینس و کیسه بیضه رو انجام بدن. کمی توضیح در مورد عمل و اینکه تنها راه بزرگ کردن عمل است و میانگین ۱۲ است و رانندگی مهمتر از اندازه ماشین است و …
و تبریک به دانشمندان پروژه گایای اروپا که در دیتا ست دومشون که از کهکشانمون منتشر کردن برای راه شیری عزیزی که ما توش زندگی می کنیم بیش از یک میلیارد ستاره مشخص کردن! و ما هنوز فکر می کنیم روی این سیاره خاص که دور یکی از این یک میلیارد ستاره می چرخه مرکز جهانیم (: حالا مستقل از اینکه روی همین کره زمین هم از ۴ میلیارد سال تاریخ، ما حدود ۱۲ هزار سالش رو زنده بوده ایم (:
و تبریک به اون دانشجویی که اومد بیرون تا دستگاه عظیم پاکسازی اقیانوس از پلاستیک رو بسازه و حالا دستگاهش داره به اقیانوس انداخته می شه
این نسخه اوبونتو از سری LTS است که ۵ سال ساپورت کامل می‌شن. یعنی شما با نصب این سیستم عامل می‌تونین تا ۲۰۲۳ از ساپورت کامل و آپدیت شدن و پچ شدن مشکلات امنیتی و غیره مطمئن باشین. برای دانلود می‌تونین به سایت رسمی اوبونتو مراجعه کنین و برای آپگرید از Software & Updates شروع کنین.
مهتمرین تغییرات در سگ آب بایونیک، استفاده از کرنل ۴.۱۵ و استفاده از X برای محیط گرافیکی. ویلند هنوز راه زیادی داره و حدس زده می شه از ورژن ۲۰.۰۴ فعال بشه. گنوم روی ورژن ۳.۲۸ است و لیبره آفیس روی ورژن ۶.
نکته مهم دیگه اینه که اوبونتو ۳۲ بیتی دسکتاپ دیگه عرضه نمی‌شه چون تقریبا همه کامپیوترهای ماروزی ما ۶۴ بیتی هستن. از اونطرف gdm جایگزین lightdm شده و روی ویرچوال دسکتاپ ۱ کار می کنه که از هر دوی این تغییرات خوشحالم. با اینکه چیزهای ریزی هستن.
با تشکر از همه ۲۰۰۰ نفری که در نظر سنجی شرکت کردن، حالا ما دیدی از خود جامعه داریم به خود جامعه. در نظر سنجی سالانه برنامه نویسان و مدیر سیستم های ایران، هر سال کلی سوال می پرسیم و کلی آدم جواب می دن و نتایجش رایگان و آزاد برای همه منتشر می شه تا بتونیم تصمیم بگیریم که اگر جایی کار می کنیم چه مزایایی می تونیم بگیریم یا چقدر حقوق باید پیشنهاد بدیم یا کدوم خط فنی رو پیش بریم که برامون بهتر باشه. علاوه بر این کشف می کنیم که ما چطور زندگی می کنیم، چیکار می کنیم، چی دوست داریم و چی رو به چی ترجیح می دیم و می خوایم چی یاد بگیریم. این شما و این نتایج اولیه نظر سنجی بزرگ وضعیت کار و زندگی برنامه نویسان ایران در سال ۱۳۹۶ و البته داده‌های خام csv که خیلی هم خوشحال می شم روشون تحلیل انجام بدین و بفرستین تا اینجا منتشر کنم یا جایی که خودتون دوست دارین منتشر کنین و بهم بگین لینک بدم. مثلا یکی از مهمترین تحلیل‌ها، ارتباط حقوق و چیزهای دیگه (جنسیت، میزان تحصیلات، زبان، سن، تجربه کاری، نوع شرکت، نوع پوشش، …) است چون عملا به ما می گه باید چیکار کنیم که پول بهتری بیگریم.
کلیات
بیشترین مدارک بین المللی ابتدا مدارک برنامه نویسی (۴۲ درصد) و سپس مدارک شبکه (۴۱ درصد) است و لینوکس با ۳۸ درصد، در رده سوم قرار دارد.
و البته بیشترین یادگیری از طریق سایت‌های خارجی (۷۱٪) و سپس انجام عملی پروژه (۷۰٪) اتفاق می‌افتد.
سبک کار
پر کاربردترین زبان‌های برنامه‌نویسی جاوااسکریپت با نزدیک ۵۰٪ است و بعد از آن SQL و PHP و پایتون با اختلاف کمی از یکدیگر قراردارند. جاوا با ۳۳٪ رتبه پنجم است و رتبه‌های بعدی مربوط به خانواده‌های سی (شامل سی شارپ) است. پایینترها، سوییفت و گو و متلب همه با ۴٪ نزدیک به هم هستند.
بیشتر از ۴۲٪ گفته‌اند علاقمند هستند پایتون را شروع کنند و رتبه بعدی «علامندی به کار با زبان بعدی» مربوط به گو (۲۶٪) است و پس از آن جاوا و بعد سوییفت و جاوااسکریپت.
در دیتابیس‌ها، مای اسکوئل با ۵۴٪ اول است و بعد به شکل هیجان انگیزی اسکیولایت کمی بالاتر از مایکروسافت اسکوئل قرار گرفته. مونگو (۲۶٪)، پست گرس و ردیس (هر دو ۱۹٪) تعقیب کننده‌های اصلی هستند.
در بحث سیستم عامل رومیزی، ۵۳٪ روی ویندوز ۱۰ و ۱۷ درصد روی بقیه ویندوزها هستند. ابونتو ۳۹٪ و بقیه لینوکس‌ها حدود ۱۷٪ دارند و مک هم ۱۴٪ کاربر دارد (هر پاسخ دهنده می‌تواند بیش از یک سیستم عامل رومیزی استفاده کند).
در دنیای سرور، اوبونتو با ۴۶٪ اول است و سنت او اس با ۳۱٪ در رتبه دوم. مجموع ویندوزها حدود ۳۲ درصد است و بی اس دی هم از بین حدود ۲۰۰۰ شرکت کننده، ۲۳ طرفدار دارد.
۸۲٪ اندروید و ۲۷٪ از آیفون استفاده می‌کنند
حدود ۴۵٪ از محصولات جت برین استفاده می کنند و ۳۴ درصد از ویژوال استودیو. نکته جالب رتبه سوم است که می‌گوید ۱۷٪ کاربران از ادیتورهای مرسوم و ساده برای نوشتن کد بهره می‌گیرند
در بحث تکنولوژی‌ها، ۷۹٪ از سورس کنترل استفاده می‌کنند، ۲۵ درصد از کانتینرها و ۳۰ درصد از بیلد سیستم‌ها. نکته جالب استفاده ۱۶ درصدی از هوش مصنوعی است.
پر استفاده‌ترین سرویس بدون شک استک اور فلو (۸۹٪) است و دومین سرویس پر کاربرد برای مدیریت پروژه و وظایف، تلگرام با ۲۹٪ اعلام شده؛ عددی بسیار نزدیک به ترلو.
سبک زندگی
چای و قهوه بسیار نزدیک به هم هستند، ۶۰٪
اکثریت خود را اسپورت می‌دانند و بین دخترها شال رایج‌ترین حجاب است و ۱۵٪ گچت پوشیدنی دارند و ۳۰٪ ساعت می‌بندند
تغییرات بدن زیاد و سورپریز است. ۲۳٪ پیرسینگ گوش و ۲٪ پیرسینگ‌های دیگر دارند. ۳۰٪ هم گفته‌اند که تتو دارند!
حدود ۶۵٪ اهل طبیعت و فیلم و سریال هستند و ۴۶٪ به سیاست اهمیت می‌دهند. ۵۶٪ حداقل یک روز در میان دوش می‌گیرند و ۱۸٪ سیگار می‌کشند و ۲۲٪ نماز می‌خوانند. مشکل اصلی با ورزش است و تنها ۱۶٪ گفته‌اند که بیش از سه بار در هفته ورزش می‌کنند.
کار
۴۶٪ توسعه بک اند و ۳۳٪ توسعه دهنده فول استک هستند. ۲۸٪ هم توسعه دهنده موبایل و ۲۵٪ توسعه دهنده فرانت ند.
۴۴٪ در شرکت‌های نرم افزاری و ۳۷٪ در استارتاپ‌ها کار می‌کنند.
