شیوه حذف شناسه در گوگل یا جیمیل

جاهای مختلف بحث شده که این گوگل خبیث کم کم داره کل اطلاعات ما رو ذخیره می کنه. بعضی ها تصمیم می گیرن به همین دلیل از گوگل برن. به هرحال شما هر دلیلی برای رفتن از گوگل داشته باشین باید خوشحال باشین چون حداقلش اینه که گوگل – بر خلاف فیسبوک – این اجازه را به شما می‌ده و اطلاعات شخصی شما رو هم پاک می کنه. برای حذف کردن اکانت خودتون از گوگل این مراحل رو انجام بدین

  • در گوگل لاگین کنید
  • روی My Account در گوشه بالای سمت راست صفحه کلیک کنید
  • در این صفحه، کنار My Products روی ادیت کیک کنید.

  • حالا باید لینک زیر گزینه Delete Account را کلیک کنید.

  • همه چیز را تیک بزنید. این تیک‌ها تایید می کنند که سرویس‌های مختلف گوگل برای شما غیر فعال شوند و شما قبول می کنید که اکانت پاک شوند ولی اگر تعهد مالی بر عهده اکانت باشد، هنوز آن را می‌پذیرید. بعد پسورد خود را وارد و Delete Google Account را کلیک کنید.
  • و خلاص:

اسم ترسناک لینوکس

حکایتی هست از پادشاهی که در روزگاری که نه تلفنی بود و نه دولتی و نه سیستم‌های مدیریت، با لباس مبدل در خیابان‌های شهر و روستا می‌گشت تا ببیند که مردم در چه وضعی زندگی می‌کنند و درباره‌اش چه فکر می‌کنند. یکبار این پادشاه در شب سرد به روستایی رسید و از یک نفر خواست برایش لباس گرم بیاورد، روستایی لباس گرم آورد و شاه پوشید ولی هنوز سردش بود. لباس بیشتر را هم آوردند و پوشید ولی هنوز سردش بود. از روستایی پرسید: «چیز دیگری برای پوشیدن و گرم شدن ندارید؟» و روستایی گفت «فقط پالان خر مانده که می‌توانم بیاورم بیندازید رویتان.» شاه کمی مکث کرد. پوشیدن پالان خر برای پادشاه؟ مطمئنا نه. اما سرما را هم که نمی‌شود کاری کرد. پس یک فکر خوب به ذهنش رسید: «همان را بیار. ولی اسمش را نگو.»


حالا جریان لینوکس است و پست آخر جف هوگلند در وبلاگ «اندیشه‌هایی درباب تکنولوژی». نوید در وبلاگ آی‌لینوکس هم آن را ترجمه کرد. بحث این است که ظاهرا اسم لینوکس به تنهایی ترسناک است و برای غیر گیک‌ها یک جور علامت خطر مترادف با «نزدیک نشوید.». این پست استدلال می‌کند که دو تا از موفق‌ترین پروژه‌های دنیای لینوکس امروز (اوبونتو و آندروید) هر دو شدیدا مواظب هستند که برای کاربران عادی اسمی از لینوکس نبرند. این سایت اشاره می‌کند به صفحه اول این دو وب‌سایت و تاکید می‌کند روی نبودن نام لینوکس در آن.


شاید برای ما گیک‌ها، استدلالی مشابه اینکه «این لینوکس دارد.» به معنی این باشد که «حتی اگر بد باشد می‌خواهمش.» ولی در دنیای آن بیرون «این لینوکس دارد.»‌ معمولا معنی‌اش این است می‌شود که «حتی اگر خوب باشد به درد من نمی‌خورد.» و این شاید واقعا رازی باشد که اوبونتو و آندروید با آن به موفقیت رسیده‌اند. حتی شاید بتوانیم اپل را هم قاطی استدلال کنیم و بگوییم اینکه اپل هیچ وقت به طور مشخص برای کاربران نهایی از یونیکسی بودن سیستمش حرفی نزده مبتنی بر همین استراتژی است.


حالا سوالی که پیش می‌آید این است که ما این وسط چکار کنیم؟‌ ما می‌توانیم دو استراتژی کاملا متضاد داشته باشیم. اولی اینکه وقتی آدم‌هایی را می‌بینیم که اپل دارند، گنو/لینوکس اوبونتو دارند یا از گوشی آندروید استفاده می‌کنند و از آن راضی هستند به شکلی غیر ترسناک توضیح دهیم که لینوکس یک هسته بزرگ است که این چیزهای خوب، روی آن رشد کرده‌اند یا حتی از گنو حرف بزنیم و جذابیتی که حضور آن به هر چیزی اضافه می‌کند بدون اینکه کاربر نهایی لازم باشد با پیچیدگی‌هایش درگیر شود.


استراتژی دوم هم می‌تواند همان استراتژی بازاریابی گوگل و کانونیکال و آندروید باشد: با گنو/لینوکسهایمان کار کنیم بدون اینکه روی گنو/لینوکس بودن آن تایید کنیم. احتمالا مادر من اگر بخواهد اینترنت را براوز کند و با من چت کند، یک کامپیوتر که به راحتی بتواند به اینترنت وصل شود و ویروس نگیرد برایش کافی است و اصلا هم لازم نیست اسم آن را گنو/لینوکس بگذاریم چون همه شروع خواهند به توضیح دادن اینکه «لینوکس برای شما راحت نیست.»


اینکه کدام استراتژی را انتخاب می‌کنیم زیاد مهم نیست. حتی شاید هر دوی آن‌ها را همزمان با هم پیش ببریم اما چیزی که به نظر من مهم است که هیچ وقت کسی را مجبور به استفاده از چیزی نکنیم فقط چون خودمان از آن خوشمان می‌آید. یک ابزار از نظر من خوب است چون قابلیت‌های بالاتر و بهتری دارد و فلسفه خوبی را تشویق می‌کند نه چون اسمش لینوکس است.


خلاص شدن از شر ایمیل‌های ناخواسته

گاهی ایمیل‌هایی هستند که نه فقط دوستشون نداریم که ازشون متنفریم. مثلا ایمیل‌های اسپمرهای ایرانی. فشردن دگمه Report Spam در مورد خارجی‌ها مفیده ولی واقعا کسانی بودن که برای من سال‌ها است اسپم می‌فرستن و من گاه گداری Report Spam می‌کنمشون و هنوز هم فایده ای نداره. گاهی هم ایمیل‌هایی هستن که واقعا نمی خواین فرستنده رو اسپم معرفی کنین (مثلا ایمیل هایی که از کامنت دونی وبلاگتون می‌یاد) ولی نمی‌خواین هم اون ایمیل‌ها رو ببینین و به دلایلی هم شاید نتونین از تنظیمات خود وبلاگ متوقف‌شون کنین.

راه حل؟ استفاده از فیلترها یا همون قوانین سرویس دهنده ایمیل. من اهل نوشتن راهنماهای آی.تی. نیستم ولی واقعا این رو می‌نویسم تا شاید دوستانی رو از مجموعه‌ای از چرندیات ناخواسته خلاص کنم (:

در قدم اول وارد ایمیل بشین. مثلا جیمل و به روی ایمیلی برین که دیگه نمی‌خواین شبیه‌اش رو بگیرین:

من اینجا وارد ایمیلم شدم و چون ایمیل بهتری نبود، سراغ ایمیل‌های تبلیغاتی اپل بیچاره رفتم. بدون شک اگر راه معقولی برای متوقف کردن ایمیل‌ها داشته باشین بهتره از اون راه وارد بشین تا از این راه خشن.. ولی به هرحال. من روی ایمیل رفتم و بعد از منوی More Actions ، گزینه Filter messages like these رو انتخاب کردم.

حالا بهم اجازه می ده فیلتر تعریف کنم. ببینید:

من می‌خوام یک قانون درست کنم که روی هر ایمیلی که از news@inside.apple.com اومده بود اعمال بشه. شما می‌تونین بگین هر ایمیلی که توی عنوانش فلان چیز باشه یا فلان کلمه رو داشته باشه و غیره و غیره…. بعد کافیه Next Step رو بزنین تا بهش بگین با اون ایمیل‌ها چیکار کنه:

خب من انتخاب کردم که Delete It (: پاکش کنه. راحت و‌ آسوده اون بغل هم تیک زده‌ام که Also apply filter to 9 converations below که مشخص می‌کنه این قانون در مورد تمام ایمیل‌هایی که همین الان هم در اینباکس من هستم اعمال بشه. حالا کافیه Create Filter رو بزنم و دیگه هرگز ایمیلی از اون آدرس نگیرم (:

خروج گوگل از چین

هرچند ما در این گوشه دنیا عادت کرده‌ایم به خراب‌تر شدن هر روزه دنیا، گاهی هم چیزهای مثبتی اتفاق می‌افتن. یکیش این خروج گوگل از چین. البته کلیت جریان فوق العاده نیست ولی همینی که یک شرکت تجاری به خاطر آبروش و همچنین فشارهای احمقانه دولتی بالاخره به ستوه می‌یاد و سانسور رو کنار می‌ذاره خودش خوبه. از دیروز هر کس توی چین وارد گوگل می‌شه و سرچ می‌کنه، به جای نسخه سانسور شده و بدون هیچ منبع حقوق بشری و بدون هیچ رد پایی از دیکتاتوری‌ دولت، با یک گوگل «معمولی» روبرو می‌شه که در هنگ کنگ، جواب‌هایی که همه مردم دنیا می‌گیرن رو به چینی‌ها هم نشون می‌ده.

این اتفاق بعد از این افتاد که گوگل ادعا کرد گوگل یکسری حمله پیچیده سایبری از طرف چین داشته و چین هم گوگل رو متهم کرد که به «قرارداد نوشته شده» در مورد سانسور درست عمل نمی‌کنه. چین کشوری است که توش هزاران پلیس و حقوق بگیر دولت وظیفه بررسی دائمی اینترنت و کامنت گذاشتن توی وبلاگ‌ها رو دارن و نرم افزارهای مختلف اتاق های چت و سایت‌ها رو زیر نظر گرفتن. من واقعا خوشحالم که گوگل در این شرایط خودش رو از سیستم خارج کرده… حتی اگر به خاطر منافع تجاری اش در جاهای دیگه دنیا باشه.

در نهایت هم خوبه اشاره کنم به نامه‌ای که عده‌ای از دانشمندان چینی نوشته بودند در این مورد که اگر گوگل سانسورش در چین رو متوقف کنه و در نتیجه دولت کل گوگل رو سانسور کنه، رشد علمی چین کندتر خواهد شد چرا که گوگل در حال حاضر یکی از اصلی ترین منابع شروع هر تحقیق علمی و غیرعلمی است (:

اوبونتو مشهور ازبریتنی اسپیرز

گوگل امسال هم مثل هر سال، در آخر سال میلادی آمار جستجوهای خودش رو اعلام کرد… و بخش جذاب؟

هاها… در تمام طول سال جستجو به دنبال اوبونتو بیشتر از جستجو به دنبال بریتنی اسپیرز بوده (: برای هیچی که خوب نباشه، برای تفریح خوبه (:

منبع

گوگل ویو

امروز به لطف یک دوست خوب، گوگل ویو دار شدم. گوگل ویو یک سرویس جدید از گوگل است که سر و صدای زیادی به پا کرده. فعلا در مرحله بتا است (یادمون باشه که جیمیل هم سال‌ها در مرحله بتا بود) و ورود بهش نیازمند دعوت‌نامه.

گوگل ویو صفحه‌ای مثل این داره:

سمت چپ، کارهایی است که می‌تونم بکم، وسط «امواج» مختلف هستند و سمت راست موجی که در حال مشاهده‌اش هستم. از نظر فنی تفاوت چندانی با ایمیل نداره و بیشتر مثل یک ایمیل پیشرفته یا حتی شبیه یک سیستم ایمیل با قابلیت مرتب کردن پیشرفته است.

من می‌تونم یک موج جدید راه بندازم، لیلا، سینا و عباس و پرستو و ساناز رو بهش اضافه کنم و توش بنویسم «تولد من حتما بیاین ! تاریخ فلان آدرس بهمان» و بعد مثلا ساناز زیرش بنویسه «حتما می‌یام» و بعد عباس اضافه کنه که «باشه. البته اگر از تونس برگشته باشم» و بعد سینا هم بگه «من نمی تونم بیام» بعد لیلا «زیر» نوشته عباس بنویسه «راستی تونس که هستی حتما اینجا هم برو» و عکس سیدی بو سعید رو اضافه کنه و با اینکار یک موج جدید زیر موج من در مورد تونس راه بندازه. حالا ممکنه عباس این موج رو کپی کنه توی یک موج جدید و دوستانی که قبلا تونس بودن رو بهش اضافه کنه و ازشون بپرسه که کجاها رو ببینه بهتره؟

این مفهوم گوگل ویو است و با اینکه توی امواج می‌شه شاخه شاخه شد و عکس و فیلم و هر فایل دیگه اضافه کرد و آدم اضافه و کم کرد و .. به نظر من واقعا جایگزین ایمیل نیست و همچین ادعایی هم نداره و نخواهد داشت.

گوگل ویو یک ایده است. یک ایده جالب با پیاده سازی واقعا جذاب. احتمالا هیجانش که بخوابه آدم‌های خیلی کمی باقی می‌مونن که بهش مراجعه کنن و حدس می‌زنم که هی هم کمتر و کمتر بشن چون کافیه چهار پنج روز به گوگل ویو لاگین نکنید تا با یک میلیون تا موج راه افتاده درباره موضوعات متنوع و آدم‌هایی که باهم دیگه حرف می زنن و شما نمی‌دونین چی دارن می‌گن و از کجا باید بپرین تو مواجه بشین.

برداشت من اینه که

  • گوگل ویو طراحی فوق العاده عالی‌ای داره و این باعث اینهمه جذابیتش شده
  • ایده اش قشنگه ولی هنوز کاملا پخته نشده. گوگل علنی‌اش کرده تا خود سیستم به سمت یک نقطه تعادل حرکت کنه و معلوم بشه چی ازش در می‌یاد
  • بیشترین کاربرد گوگل ویو، به نظرم جلسات بحث غیر هم‌مکان خواهد بود. اگر بخواین با یکسری آدم سر یک موضوع بحث کنین، گوگل ویو یک ابزار عالی است اما جایگزین چت و ایمیل نیست

و در نهایت اینکه به نظر من بزرگترین مشکل اینجور ابزارها این هستند که وقت آزاد شما رو ازتون می‌گیرن. ساعت‌هایی که می تونن صرف کارهای دیگه بشن، صرف این خواسته طبیعی می‌شن که آدم توی گوگل ویو باشه و ببینه کی چی می گه و بهش جواب بدن… یک جور فرفر پیشرفته اما خصوصی (:

در آخر، تکرار می‌کنم که به نظرم گوگل ویو اگر کمی پخته‌تر بشه (مثلا مردم بتونن ویوها رو عمومی کنن (که نمی‌دونم الان می‌شه یا نه)، کاربردهای جذابی پیدا خواهد کرد. مثلا دیدن یک بازی فوتبال که توسط چند صد نفر در گوگل ویو گزارش و نقد می‌شه جذابه. یا من اگر با چند نفر آدم جدی جلسه داشته باشم – در صورتی که انتهای جلسه از نظر زمانی کاملا فیکس و معلوم باشه – خیلی خیلی خوشحال می‌شم که توی گوگل ویو برگزارش کنم (:

سیستم عامل پی سی: تهدید جدید گوگل علیه مایکروسافت

گوگل، دیشب اعلام کرد که مشغول تهیه یک سیستم عامل جدید برای کامپیوترهای شخصی است که بر براوزر جدیدش، کروم مبتنی است.

این خبر، کشمکش بین دو غول دنیای نرم‌افزار یعنی مایکروسافت و گوگل را تشدید خواهد کرد. بنا به گفته وبلاگ گوگل، این سیستم عامل که در نیمه اول سال بعد کاربردی خواهد شد، کامپیوترهای نت بوک را هدف قرار داده است.

وبلاگ گوگل می‌نویسد «سرعت،‌سادگی و ایمنی، جنبه‌های اصلی سیستم عامل گوگل کروم هستند. این سیستم‌عامل در چند ثانیه بوت خواهد شد و شما را به وب خواهد رساند.»

این سیستم عامل را کنار سیستم عامل قعلی گوگل که برای گوشی‌های موبایل عرضه شده (یعنی آندروئید) بگذارید تا ببینید که چرا فضا در حال تنگ‌تر شدن برای مایکروسافت است.

راستش بیشتر از این نیازی به نوشتن درباره این سیستم عامل آزاد و بازمتن نمی‌بینم (: تا فردا احتمالا کل اینترنت پر خواهد بود از این خبر و تفسیرها و ریزه کاری هایش (:

گوگل قابل تامل

به روز رسانی: خبرگزاری، خبر رو برگردونده (: تصمیم خوبیه.

خبرگزاری فارس در یک حرکت ارزشی، اقدامات قابل تامل گوگل رو رو کرده…

ظاهرا خبرنگار محترم برای جستجو دنبال «سوت بلبلی»، حرف «س» رو وارد کرده و حینی که داشته دنبال «و» می‌گشته، گوگل بنا به بیشترین سرچ‌های انجام شده درش، پیشنهاد داده که:

حالا این کلمه‌ها از کجا می‌یان؟ گوگل می گه که

الگوریتم‌های ما [یعنی گوگل]‌ از گستره وسیعی از اطلاعات برای پیشبینی عبارت‌های پیشنهادی استفاده می کند. پیشنهادهای گوگل بر اساس تعداد جستجوی کلمات قبلا جستجو شده، کار می کند.

ساده: گوگل چیزهایی رو پیشنهاد می ده که قبلا مردم سرچ کردن و منطقا به همین دلیله که حالا خبرگزاری معظم فارس، دوباره خبری رو حذف کرده.

راستش خود سوتی خیلی بد نیست. خب به هرحال مردم غیور کشور بیشترین سرچشون سکس و انواع غیرطبیعی‌اش بوده و گوگل هم که خبر از وضعیت ایرانی‌ها نداره، الگوریتم همه جهان رو اینور هم پیاده کرده. نویسنده هم از کشفش خوشحاله و اونو به عنوان خبر منتشر کرده و دبیر بخش هم که احتمالا بدون سواد فنی ولی دنبال کشف توطئه‌های استکبار اونو منتشر کرده. می شه درک کرد.

بخشی که به نظر من خیلی خیلی بده، اینه که خبرگزاری‌ها اینقدر راحت خبرها رو از سایتشون حذف می کنن. می شه زیرش یک توضیح اضافه کرد که این خبر به فلان دلیل اشتباهه ولی حذف کلی یک مطلب از یک خبرگزاری، واقعا مسخره است. بخصوص که این موضوع چندین و چند بار در خبرگزاری‌های مختلف پیش می‌یاد و کم کم طبیعی شده. از جریان فوت پدر دوم احمدی نژاد گرفته تا این جریان شیطنت گوگل.