خلاص شدن از شر ایمیل‌های ناخواسته

گاهی ایمیل‌هایی هستند که نه فقط دوستشون نداریم که ازشون متنفریم. مثلا ایمیل‌های اسپمرهای ایرانی. فشردن دگمه Report Spam در مورد خارجی‌ها مفیده ولی واقعا کسانی بودن که برای من سال‌ها است اسپم می‌فرستن و من گاه گداری Report Spam می‌کنمشون و هنوز هم فایده ای نداره. گاهی هم ایمیل‌هایی هستن که واقعا نمی خواین فرستنده رو اسپم معرفی کنین (مثلا ایمیل هایی که از کامنت دونی وبلاگتون می‌یاد) ولی نمی‌خواین هم اون ایمیل‌ها رو ببینین و به دلایلی هم شاید نتونین از تنظیمات خود وبلاگ متوقف‌شون کنین.

راه حل؟ استفاده از فیلترها یا همون قوانین سرویس دهنده ایمیل. من اهل نوشتن راهنماهای آی.تی. نیستم ولی واقعا این رو می‌نویسم تا شاید دوستانی رو از مجموعه‌ای از چرندیات ناخواسته خلاص کنم (:

در قدم اول وارد ایمیل بشین. مثلا جیمل و به روی ایمیلی برین که دیگه نمی‌خواین شبیه‌اش رو بگیرین:

من اینجا وارد ایمیلم شدم و چون ایمیل بهتری نبود، سراغ ایمیل‌های تبلیغاتی اپل بیچاره رفتم. بدون شک اگر راه معقولی برای متوقف کردن ایمیل‌ها داشته باشین بهتره از اون راه وارد بشین تا از این راه خشن.. ولی به هرحال. من روی ایمیل رفتم و بعد از منوی More Actions ، گزینه Filter messages like these رو انتخاب کردم.

حالا بهم اجازه می ده فیلتر تعریف کنم. ببینید:

من می‌خوام یک قانون درست کنم که روی هر ایمیلی که از news@inside.apple.com اومده بود اعمال بشه. شما می‌تونین بگین هر ایمیلی که توی عنوانش فلان چیز باشه یا فلان کلمه رو داشته باشه و غیره و غیره…. بعد کافیه Next Step رو بزنین تا بهش بگین با اون ایمیل‌ها چیکار کنه:

خب من انتخاب کردم که Delete It (: پاکش کنه. راحت و‌ آسوده اون بغل هم تیک زده‌ام که Also apply filter to 9 converations below که مشخص می‌کنه این قانون در مورد تمام ایمیل‌هایی که همین الان هم در اینباکس من هستم اعمال بشه. حالا کافیه Create Filter رو بزنم و دیگه هرگز ایمیلی از اون آدرس نگیرم (:

خروج گوگل از چین

هرچند ما در این گوشه دنیا عادت کرده‌ایم به خراب‌تر شدن هر روزه دنیا، گاهی هم چیزهای مثبتی اتفاق می‌افتن. یکیش این خروج گوگل از چین. البته کلیت جریان فوق العاده نیست ولی همینی که یک شرکت تجاری به خاطر آبروش و همچنین فشارهای احمقانه دولتی بالاخره به ستوه می‌یاد و سانسور رو کنار می‌ذاره خودش خوبه. از دیروز هر کس توی چین وارد گوگل می‌شه و سرچ می‌کنه، به جای نسخه سانسور شده و بدون هیچ منبع حقوق بشری و بدون هیچ رد پایی از دیکتاتوری‌ دولت، با یک گوگل «معمولی» روبرو می‌شه که در هنگ کنگ، جواب‌هایی که همه مردم دنیا می‌گیرن رو به چینی‌ها هم نشون می‌ده.

این اتفاق بعد از این افتاد که گوگل ادعا کرد گوگل یکسری حمله پیچیده سایبری از طرف چین داشته و چین هم گوگل رو متهم کرد که به «قرارداد نوشته شده» در مورد سانسور درست عمل نمی‌کنه. چین کشوری است که توش هزاران پلیس و حقوق بگیر دولت وظیفه بررسی دائمی اینترنت و کامنت گذاشتن توی وبلاگ‌ها رو دارن و نرم افزارهای مختلف اتاق های چت و سایت‌ها رو زیر نظر گرفتن. من واقعا خوشحالم که گوگل در این شرایط خودش رو از سیستم خارج کرده… حتی اگر به خاطر منافع تجاری اش در جاهای دیگه دنیا باشه.

در نهایت هم خوبه اشاره کنم به نامه‌ای که عده‌ای از دانشمندان چینی نوشته بودند در این مورد که اگر گوگل سانسورش در چین رو متوقف کنه و در نتیجه دولت کل گوگل رو سانسور کنه، رشد علمی چین کندتر خواهد شد چرا که گوگل در حال حاضر یکی از اصلی ترین منابع شروع هر تحقیق علمی و غیرعلمی است (:

اوبونتو مشهور ازبریتنی اسپیرز

گوگل امسال هم مثل هر سال، در آخر سال میلادی آمار جستجوهای خودش رو اعلام کرد… و بخش جذاب؟

هاها… در تمام طول سال جستجو به دنبال اوبونتو بیشتر از جستجو به دنبال بریتنی اسپیرز بوده (: برای هیچی که خوب نباشه، برای تفریح خوبه (:

منبع

گوگل ویو

امروز به لطف یک دوست خوب، گوگل ویو دار شدم. گوگل ویو یک سرویس جدید از گوگل است که سر و صدای زیادی به پا کرده. فعلا در مرحله بتا است (یادمون باشه که جیمیل هم سال‌ها در مرحله بتا بود) و ورود بهش نیازمند دعوت‌نامه.

گوگل ویو صفحه‌ای مثل این داره:

سمت چپ، کارهایی است که می‌تونم بکم، وسط «امواج» مختلف هستند و سمت راست موجی که در حال مشاهده‌اش هستم. از نظر فنی تفاوت چندانی با ایمیل نداره و بیشتر مثل یک ایمیل پیشرفته یا حتی شبیه یک سیستم ایمیل با قابلیت مرتب کردن پیشرفته است.

من می‌تونم یک موج جدید راه بندازم، لیلا، سینا و عباس و پرستو و ساناز رو بهش اضافه کنم و توش بنویسم «تولد من حتما بیاین ! تاریخ فلان آدرس بهمان» و بعد مثلا ساناز زیرش بنویسه «حتما می‌یام» و بعد عباس اضافه کنه که «باشه. البته اگر از تونس برگشته باشم» و بعد سینا هم بگه «من نمی تونم بیام» بعد لیلا «زیر» نوشته عباس بنویسه «راستی تونس که هستی حتما اینجا هم برو» و عکس سیدی بو سعید رو اضافه کنه و با اینکار یک موج جدید زیر موج من در مورد تونس راه بندازه. حالا ممکنه عباس این موج رو کپی کنه توی یک موج جدید و دوستانی که قبلا تونس بودن رو بهش اضافه کنه و ازشون بپرسه که کجاها رو ببینه بهتره؟

این مفهوم گوگل ویو است و با اینکه توی امواج می‌شه شاخه شاخه شد و عکس و فیلم و هر فایل دیگه اضافه کرد و آدم اضافه و کم کرد و .. به نظر من واقعا جایگزین ایمیل نیست و همچین ادعایی هم نداره و نخواهد داشت.

گوگل ویو یک ایده است. یک ایده جالب با پیاده سازی واقعا جذاب. احتمالا هیجانش که بخوابه آدم‌های خیلی کمی باقی می‌مونن که بهش مراجعه کنن و حدس می‌زنم که هی هم کمتر و کمتر بشن چون کافیه چهار پنج روز به گوگل ویو لاگین نکنید تا با یک میلیون تا موج راه افتاده درباره موضوعات متنوع و آدم‌هایی که باهم دیگه حرف می زنن و شما نمی‌دونین چی دارن می‌گن و از کجا باید بپرین تو مواجه بشین.

برداشت من اینه که

  • گوگل ویو طراحی فوق العاده عالی‌ای داره و این باعث اینهمه جذابیتش شده
  • ایده اش قشنگه ولی هنوز کاملا پخته نشده. گوگل علنی‌اش کرده تا خود سیستم به سمت یک نقطه تعادل حرکت کنه و معلوم بشه چی ازش در می‌یاد
  • بیشترین کاربرد گوگل ویو، به نظرم جلسات بحث غیر هم‌مکان خواهد بود. اگر بخواین با یکسری آدم سر یک موضوع بحث کنین، گوگل ویو یک ابزار عالی است اما جایگزین چت و ایمیل نیست

و در نهایت اینکه به نظر من بزرگترین مشکل اینجور ابزارها این هستند که وقت آزاد شما رو ازتون می‌گیرن. ساعت‌هایی که می تونن صرف کارهای دیگه بشن، صرف این خواسته طبیعی می‌شن که آدم توی گوگل ویو باشه و ببینه کی چی می گه و بهش جواب بدن… یک جور فرفر پیشرفته اما خصوصی (:

در آخر، تکرار می‌کنم که به نظرم گوگل ویو اگر کمی پخته‌تر بشه (مثلا مردم بتونن ویوها رو عمومی کنن (که نمی‌دونم الان می‌شه یا نه)، کاربردهای جذابی پیدا خواهد کرد. مثلا دیدن یک بازی فوتبال که توسط چند صد نفر در گوگل ویو گزارش و نقد می‌شه جذابه. یا من اگر با چند نفر آدم جدی جلسه داشته باشم – در صورتی که انتهای جلسه از نظر زمانی کاملا فیکس و معلوم باشه – خیلی خیلی خوشحال می‌شم که توی گوگل ویو برگزارش کنم (:

سیستم عامل پی سی: تهدید جدید گوگل علیه مایکروسافت

گوگل، دیشب اعلام کرد که مشغول تهیه یک سیستم عامل جدید برای کامپیوترهای شخصی است که بر براوزر جدیدش، کروم مبتنی است.

این خبر، کشمکش بین دو غول دنیای نرم‌افزار یعنی مایکروسافت و گوگل را تشدید خواهد کرد. بنا به گفته وبلاگ گوگل، این سیستم عامل که در نیمه اول سال بعد کاربردی خواهد شد، کامپیوترهای نت بوک را هدف قرار داده است.

وبلاگ گوگل می‌نویسد «سرعت،‌سادگی و ایمنی، جنبه‌های اصلی سیستم عامل گوگل کروم هستند. این سیستم‌عامل در چند ثانیه بوت خواهد شد و شما را به وب خواهد رساند.»

این سیستم عامل را کنار سیستم عامل قعلی گوگل که برای گوشی‌های موبایل عرضه شده (یعنی آندروئید) بگذارید تا ببینید که چرا فضا در حال تنگ‌تر شدن برای مایکروسافت است.

راستش بیشتر از این نیازی به نوشتن درباره این سیستم عامل آزاد و بازمتن نمی‌بینم (: تا فردا احتمالا کل اینترنت پر خواهد بود از این خبر و تفسیرها و ریزه کاری هایش (:

گوگل قابل تامل

به روز رسانی: خبرگزاری، خبر رو برگردونده (: تصمیم خوبیه.

خبرگزاری فارس در یک حرکت ارزشی، اقدامات قابل تامل گوگل رو رو کرده…

ظاهرا خبرنگار محترم برای جستجو دنبال «سوت بلبلی»، حرف «س» رو وارد کرده و حینی که داشته دنبال «و» می‌گشته، گوگل بنا به بیشترین سرچ‌های انجام شده درش، پیشنهاد داده که:

حالا این کلمه‌ها از کجا می‌یان؟ گوگل می گه که

الگوریتم‌های ما [یعنی گوگل]‌ از گستره وسیعی از اطلاعات برای پیشبینی عبارت‌های پیشنهادی استفاده می کند. پیشنهادهای گوگل بر اساس تعداد جستجوی کلمات قبلا جستجو شده، کار می کند.

ساده: گوگل چیزهایی رو پیشنهاد می ده که قبلا مردم سرچ کردن و منطقا به همین دلیله که حالا خبرگزاری معظم فارس، دوباره خبری رو حذف کرده.

راستش خود سوتی خیلی بد نیست. خب به هرحال مردم غیور کشور بیشترین سرچشون سکس و انواع غیرطبیعی‌اش بوده و گوگل هم که خبر از وضعیت ایرانی‌ها نداره، الگوریتم همه جهان رو اینور هم پیاده کرده. نویسنده هم از کشفش خوشحاله و اونو به عنوان خبر منتشر کرده و دبیر بخش هم که احتمالا بدون سواد فنی ولی دنبال کشف توطئه‌های استکبار اونو منتشر کرده. می شه درک کرد.

بخشی که به نظر من خیلی خیلی بده، اینه که خبرگزاری‌ها اینقدر راحت خبرها رو از سایتشون حذف می کنن. می شه زیرش یک توضیح اضافه کرد که این خبر به فلان دلیل اشتباهه ولی حذف کلی یک مطلب از یک خبرگزاری، واقعا مسخره است. بخصوص که این موضوع چندین و چند بار در خبرگزاری‌های مختلف پیش می‌یاد و کم کم طبیعی شده. از جریان فوت پدر دوم احمدی نژاد گرفته تا این جریان شیطنت گوگل.

قطعی دو سه ساعته جیمیل و تهدیدهای دیجیتال

بازم یکشنبه و مقاله توی صفحه آخر ضمیمه اعتماد. ایده من اینه که در مورد یکی از اتفاقات مهم هفته قبل در دنیای آی تی بنویسم (: به هرحال این هفته مهمترین اتفاق، بدون شک قطع شدن…

ما ضربه پذیریم: جیمیل دو ساعت و نیم قطع بود

قطع شدن دو ساعته و نیمه سرویس پست الکترونیکی گوگل در هفته گذشته یکبار دیگر ضربه پذیری ما در دنیای دیجیتال را به ما یادآوری کرد. ماجرا از این قرار است که روز سه‌شنبه هفته قبل، حوالی ساعت ۱ بعد از ظهر به وقت تهران، سرویس‌های جیمیل قطع می‌شود. شاید نوشته ۱ایرانی که «بعد از حداقل 5 سال این اولین باره که جیمیل داون شده …تا ساعت 1 سالم بودا خودم ایمیل رو چک کردم.» چندان دقیق نباشد چون به گزارش خود گوگل، سرویس جیمیل در ماه به طور متوسط ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دچار مشکل می‌شود. اما اینبار همه چیز تفاوت دارد؛ ۱۱۳ میلیون در جهان برای دو ساعت و نیم کانال اصلی ارتباطی خود را از دست داده‌اند.

وبلاگ رسمی گوگل اعلام می‌کند که «ما از مشکل پیش‌آمده متاسفیم و اهمیت موضوع را برای شما درک می‌کنیم. خود گوگل هم با جیمیل اداره می‌شود و تمام تلاشمان برای بازگرداندن این سرویس را به کار بسته‌ایم». وابستگی خود گوگل به جیمیل تا به آن حد است که حتی بخش ارتباط با رسانه‌های شرکت به دلیل قطع بودن سرویس جیمیل نمی‌تواند اطلاعیه‌های مطبوعاتی را به موقع ارسال کند.

در نهایت بعد از نزدیک به سه ساعت، مشکل پیدا و حل می‌شود. مساله مربوط می‌شد به آزمایش یک برنامه که باعث از مدار خارج شدن یکی از سرویس‌دهنده‌ها شده و بار بیش از حدی به سرویس کننده بعدی وارد کرده و در نتیجه آن‌هم از کار افتاده و همین روند، یکی یکی سرویس‌دهنده‌ها و در نهایت کل سرویس ایمیل شرکت گوگل را از کار انداخته.

نکته قابل توجه در این میان، این بود که شرکت‌ها و حتی دولت‌ها یکبار دیگر دیدند که چقدر به دنیای دیجیتال وابسته شده‌‌اند و این دنیای دیجیتال تا چه حد تحت کنترل چند ابرشرکت درآمده‌ است. برای درک بهتر وسعت کنترل آن چند شرکت بزرگ، خبر بالا را بگذارید کنار خبر استفاده جک استرا (سیاستمدار انگلیسی) از سرویس هات‌میل به عنوان پست الکترونیک اصلی یا استفاده رییس جمهور جدید آمریکا از سرویس موبایل و ایمیل بلک‌بری تا ضربه پذیری دولت‌ها در مقابل قطع سرویس‌های یک شرکت خصوصی را بهتر ببینید. ما تا به حال شاهد یک جنگ تمام عیار در دنیای دیجیتال نبوده‌ایم ولی فکر می‌کنید اگر روزی شرکت‌های خصوصی اعلام شورش یا تحریم کنند، دولت‌ها تا چه حد توان مقابله خواهند داشت؟ یا در صورت بروز بحران احتمالی، قطع سرویس ساده‌ای مثل ایمیل، تا چه حد توان عملیاتی یک کشور را فلج خواهد کرد؟

قطع دو سه ساعته سرویس ایمیل در سه‌شنبه هفته قبل، به ما یادآوری می‌کند که از وابستگی بیش از حد به یک شرکت بپرهیزیم و تلاش کنیم تا حد ممکن از تکنولوژی مورد نیازمان سر در بیاوریم تا در مواقع لزوم امکان جایگزینی سرویس‌های یک شرکت تجاری با نمونه‌های مشابه را داشته باشیم.

آژانس معتبر املاک دوبی

بامزه است که طرف در تمام تلویزیون‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌کنه که یک نفر دنبال آژانس املاک معتبر دوبی توی گوگل جستجو می کنه و به اسم اون می‌رسه ولی به فکرش نرسیده لااقل یک سایت هم درست کنه و این عبارت خراب شده رو توش بنویسه (:

خلاصه چون اون نکرده بودم، گفتم به عنوان یک کار بامزه،‌ من بکنم تا ببینم این آژانس املاک معتبر دوبی هم مثل اون خوشتیپ‌ترین پسر می‌شه یا نه (: چند شرط می‌بیندید که تا شنبه من شدم معتبرترین آژانس املاک دوبی در اینترنت؟