برچسب: شخصی

همینجا هم بگم که متن‌ها و گرافیک‌های تبلیغات مستقل از من هستن (:

چند وقت قبل گفتم که مشغول ضبط یک دوره آموزش برنامه نویسی مقدماتی با پایتون هستم. این دوره الان آماده انتشار است و لازمه توضیحاتی در موردش بدم.

دوره ای که آماده شده، یک دوره ۹ هفته ای است کاملا مبتنی بر آموزش برنامه‌نویسی با پایتون ادکس – شامل متن، تمرین، فیلم و سوال. در واقع شما در یک دوره کامل ثبت نام می‌کنین، درس‌ها رو می‌خونین، مساله‌ها رو حل می‌کنین و اگر سوالی دارین توی فروم می‌پرسیدن و جواب می‌گیرین.

دوره به درد چه کسانی نمی‌خوره

اگر کلا آدم خودآموزی هستین که هیچ دوره‌ای براتون خوب نیست (: اگر هم پایتون بلدین و می‌خواین تقویتش کنین، بازم این دوره برای شما نیست چون احتمالا برای شما مقدماتی خواهد بود. در نهایت هم مطمئنا اگر پایتون دوست ندارین خب اصولا چه کاریه بیاین پایتون یاد بگیرین!

به درد چه کسانی می‌خوره

این دوره از نظر من بیشتر مناسب کسانی است که می‌خوان برنامه نویسی یاد بگیرین. یعنی در واقع این یک دوره آموزش برنامه نویسی با استفاده از پایتون‌ است. البته اگر برنامه نویسی بلد هستین و می‌خواین بدون تلاش شخصی در پیدا کردن منابع و مطالب آموزشی، پایتون رو شروع کنید هم این دوره می‌تونه مفید باشه. اما راستش رو بگم من خیلی خوشحال می‌شم اگر بیشتر مخاطبین این دوره کسانی باشن که هنوز برنامه نویس نیستن ولی درک می‌کنن که دونستن یک زبون خیلی ساده و کارا، می‌تونه مثل یک اسلحه قوی توی دست‌هاشون بهشون قدرت بده تا با جهان اطرافشون که هی داره دیجیتالی‌تر و پر داده تر می‌شه، ارتباط برقرار کنن. اگر دوست دارین برنامه نویسی رو شروع کنین، این دوره به نظرم مفیده.

کجا ثبت نام کنم

من این دوره رو با سایت gotoclass.ir ضبط کردم. اگر تجربه مثبتی باشه دوره‌های دیگه رو هم باهاشون ادامه می‌دم. برای شرکت توی دوره رایگان که چند جلسه اول است کافیه از اینجا در دوره پایتون رایگان ثبت نام کنین و اگر دوست داشتین هم سراغ دوره کامل آموزش پایتون برین که قرار شده گرون نباشه تا امکان شرکت تقریبا برای هر علاقمندی فراهم باشه. برای من یک تجربه است که ببینم چطوری می شه (:

و البته گو تو کلس یک سمینار هم در سه شنبه دوم آذر در سالن باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران هم برگزار می‌کنه که توش در مورد پایتون حرف می‌زنیم و دلایل خوب بودنش و مقدماتی از برنامه‌نویسی باهاش. چیزی شبیه به این (به نظرم صداش زیادی بلنده.. مواظب گوش و بلندگوهاتون باشین!):

ولی خب مفصلتر و همراه آموزش. اگر دوست داشتین توش ثبت نام کنین.

در صورت علاقمندی به ثبت نام، از کد TUWorkshop برای تخفیف ۴۰٪ استفاده کنید.

من فردا در مراسم روز جهانی نرم افزار آزاد ۱۳۹۵ که در دانشگاه شریف برگزار می‌شه در مورد «اقتصاد نرم افزار آزاد» صحبت می‌کنم.

این مساله که چگونه در دنیای نرم افزارهای آزاد به پول می‌رسیم، یکی از سوالات همیشگی کاربران بوده است. وقتی از «اجازه انتشار آزاد سورس برنامه» صحبت می‌کنیم افراد زیادی وحشتزده می‌پرسند «اگر سورسم را آزاد منتشر کنم، پس از کجا پول بیاورم غذا بخرم؟» در این سخنرانی کوتاه سعی می‌کنم به شیوه‌های مختلف کسب درآمد از نرم‌افزارهای آزاد و در سطحی بالاتر، به مفهوم اقتصاد در دنیای آزاد نگاهی داشته باشم و با تکیه بر آمارهای جهانی، به دغدغه «اگر آزاد باشه، پس پول از کجا بیارم؟» پاسخ دهم.

حالا به نظر شما چه نکاتی لازمه در این صحبت گفته بشه و چه چیزهایی باید پاسخ بگیره؟ اگر سوالی دارین یا نکته ای که فکر می کنین خوبه ذکر بشه خوشحال می شم توی کامنت ها بذارین که سخنرانی در این فرصت کم، سطح کیفی بالاتری پیدا کنه.

همونطور که می‌دونین رادیو گیک در طول دو سال گذشته روی ساوندکلاود هم منتشر می‌شه. هزینه اشتراک ساوندکلاود نه فقط زیاده که با کردیت کارتی باید پرداخت بشه که در ایران ازش محرومیم (: در نتیجه در طول دو سال گذشته، اسپانسرهای عزیزی این اشتراک رو هدیه دادن تا بتونیم رادیو گیک رو روی ساوندکلاود هم داشته باشیم. حالا بازم به سر رسید اجاره رسیدیم و فقط در صورتی می‌تونیم روی ساوندکلاود ادامه بدیم که اسپانسری براش پیدا بشه. پس:

برای ادامه انتشار رادیوگیک روی ساوندکلاود نیازمند یک اسپانسر هستیم، در صورتی که شما اسپانسر بشین این فرصت رو دارین که در هر شماره اسم یا شعاری که دوست دارین برده بشه. مثلا اسپانسر اول خواسته بود ازش اسم برده نشه و اسپانسر دوم خواسته بود از خونه وفا که مال سگ‌های بی سرپرست است یاد کنیم و شاید اسپانسر سوم بخواد بگه فلان هاستیگ رو چک کنین یا فلان شرکت رو یادتون باشه (: معلومه که این شعار باید معقول و مورد تایید باشه (: رادیو گیک چیزی که به نظرش مناسب نیست رو تبلیغ نمی کنه (:

اگر علاقمند هستین اسپانسر بشین و می‌تونین کارت هدیه ساوندکلاود پرو آنلیمیتد رو بخرین، با من روی jadijadi روی جیمیل تماس بگیرین تا توافق کنیم (:

نکته مهم اینه که جای هیچ نگرانی نیست. ما روی کلی چیز منتشر می شیم هیچ خطری نداره روی ساوندکلاود نباشیم… ولی خب بودن بهتر از نبودن است؛ بخصوص که بیشتر از هزار و هشتصد مشترک دائم فقط توی ساوندکلاود داریم (:

به روز رسانی: با تشکر از پیشهادهای زیاد و دوستانه و انرژی بخش، این مساله خاتمه یافته تلقی می شه و با یکی از – احتمالا اولین مورد از – پیشنهادهایی که تا همین الان رسیده کنار خواهیم اومد (:

فقط خواستم بگم که من چهارشنبه و پنجشنبه این هفته به همراه آرش برهمند عزیز توی همایش توسعه دهندگان وب ایران خواهم بود و هفته بعد هم در مشهد کانکت مهمان بچه‌های خوب مشهد هستم تا فرصتی باشه که در مورد اخلاق در تکنولوژی حرف بزنیم.

خوبه اضافه کنم که همایش مشهد بدون کاغذ برگزار می شه و در نتیجه تبلیغات در و دیوار نداره و بعدش سطل آشغال‌ها و زمین پر از برگه آ۴ نخواهد بود. برای ثبت نام در مشهد کانکت هفته آینده اگر از کد تخفیف jadiconnect استفاده کنین، ۲۳٪ تخفیف خواهید داشت.

من الان تقریبا دو سه ساله که یک کیندل دارم. شایدم بیشتر؛ شایدم کمتر. مطمئن نیستم راستش. کیندل من مدل Paperwhite است با بک لیت و یک اکانت آمازون. از نظر من این ابزار فوق العاده است و خیلی هم زیاد ازش استفاده کرده‌ام و امروز می‌خوام بعد از مدت‌ها داشتنش نظرم رو در موردش بگ تا بقیه دید یک ایرانی فارسی زبان در مورد این دستگاه رو داشته باشن. اما اول یک بحث مهم داریم: کدوم کیندل!

کدوم کیندل

کیندل انواع مختلفی داره. حتی تبلت های اندرویدی کیندل هم وجود دارن که صفحه شون رنگی است و اصولا چیزی که بهش می گیم کتابخون نیستن. به نظر من اگر می خواین کیندل بخرین حتما باید به انواعی که صفحه نمایشی مشابه کاغذ دارن مراجعه کنین و بین اونها هم به نظر شخصی من حتما باید چیزی بخرین که از خودش نور داشته باشه تا توی تاریکی هم بشه کتاب خوند – حداقل در مورد من که اینطوره چون من خیلی از کتاب‌هام رو زیر پتو می خونم! ولی واقعا من متوجه نمی شم چرا کسی باید سراغ کیندل جدید ۲۸۹ دلاری بره که به جز باتری بزرگتر از نظر من هیچ فرقی جدی ای با کیندل قبلی نداره! من یک کیندل پیپر وایت دارم و به نظرم هنوزم این کیندل ۱۲۰ دلاری دارای وایرلس و نور شخصی یکی از بهترین گزینه ها است برای کسی که براش مهمه چقدر پول می ده و چی می گیره.

همچنین بین گزینه «موقع لاک بودن دستگاه تبلیغ نشون بدن» یا «تبلیغ نداشته باشم ولی بشیتر پول بدین»، گزینه اول بسیار جذابتره. هم ارزونتره هم کیندل شما هر بار یک کتاب خوب به شما معرفی می کنه (:

نکات مثبت

• کیندل دیوایس ارزونی است. اگر بتونین از کسی بخواین براتون بیاره واقعا عددی مثل صد و بیست دلار قیمت بالایی نیست.
• باتری فوق العاده. تکنولوژی ePaper تقریبا باتری مصرف نمی کنه (: صفحه کیندل فقط موقع تغییر کردن برق مصرف می کنه و در نتیجه کیندل شما به راحتی هفته ها با یک شارژ به شما امکان کتاب خوندن می ده. من نور صفحه رو کم می ذارم و خیلی گاه گداری پیش می یاد که بخوام کیندلم رو شارژ کنم.
• دسترسی زیاد به کتاب‌ها..= با کیندل شما واقعا به کتاب‌های جهانی دسترسی دارین. من سال ها حین سفر یک عالمه کتاب می خریدم تا توی ایران بتونم بخونم ولی بودن کیندل کاملا به من اجازه می ده که کتاب‌ها رو بدزدم و روی دیوایسم بخونم یا واقعا اکانت آمازونم رو با انواع راه ها شارژ کنم و چیزی که می خوام رو بخرم.
• ‌وزن و اندازه عالی. کیندل به راحتی به شما اجازه می‌ده همیشه اونو همراه داشته باشین و هر وقت لازم داشتین با یک دست اونو داشته باشین و بخونین. این در وهله اول شاید خیلی مهم نباشه ولی سریعا متوجه می‌شین که یک تبلت ۱۰ اینچی رو آدم خیلی وقت ها نمی‌تونه همراهش ببره در حالی که کیندلش همیشه می تونه یک جایی جا داده بشه.
• فقط کتابخون. این یکی از اصلی‌ترین دلایل خریدن کیندل توسط من بود. من دوست نداشتم موبایل همیشه تو تختم باشه. چه به عنوان یک دستگاه الکترونیک و چه به عنوان یک منبع نوتیفیکیشن. وقتی کیندلم دستمه فقط دارم کتاب می خونم در حالی که حتی وقتی دارم توی گوشی شطرنج بازی می کنم هم نوتیفیکیشن اینکه فلان تو تلگرام فکر کرده خوبه شما فلان چیز رو بخونین یا اینقدر پول براتون واریز شده یا فلانی خواسته با شما حرف بزنه ولم نمی کنه. من این کیندل رو خیلی دوست دارم که فقط کتابخون است و نه هیچ چیز دیگه
• صفحه مشابه کاغذ. هنوزم که هنوز کتاب کاغذی هیجان و دسترسی بهتری به آدم می ده ولی خب کیندل هم با توجه به تکنولوژی صفحه اش تا حد زیادی احساسی مشابه کتاب به چشم و مغز منتقل می کنه. من هیچ وقت احساس نکردم با خوندن از موبایل یا تبلت چشم هام خسته می شن یا ازشون اشک می یاد ولی به هرحال حس خوندن رو کیندل به نظرم کلاسیک تر و بهتر از خوندن روی موبایل و تبلت است.
• نسبتا باز بودن. کیندل یه جایی بین آزادی نرم افزار آزاد و زندان سابقا-طلایی مک ایستاده. حداقل نکته مثبت برای من اینه که سخت گیری خاصی نیست به اینکه من این مطلب رو از کجا آورده ام یا کتاب رو صاحبم یا به چه روشی می خوام کپی اش کنم روی کیندل. به راحتی می شه کیندل رو وصل کرد به یک کامپیوتر و روش فایل کپی کرد و بعد خوند.
• ارسال اسناد به کیندل. این یکی دیگه از قابلیت های فوق العاده کیندل است. من می تونم هر مطلبی که می خوام بخونم (متن خالص، ورد، پی دی اف، کتاب، …) رو به یک آدرس ایمیل کنم و چند لحظه دیگه اون متن توی کیندل ظاهر می شه.

نکات منفی

• پی دی اف. کیندل برای خوندن پی دی اف های مرسوم که برای کاغذ آ۴ درست شدن مناسب نیست. اندازه کیندل اندازه کاغذ آ۵ است (یعنی نصف آ۴) و در نتیجه اکثر پی دی اف ها روی اون یا خیلی ریز می شن یا نیازمند اسکرول. اگر قراره از کیندل استفاده کنین بهتره فقط به فکر کتاب هایی باشین که نسخه واقعی ایبوک ریدر دارن.
• فارسی. روی کیندل می شه فارسی خوند. اگر کتاب دیجیتال فارسی درست داشته باشین تا حد خیلی زیادی قابل خوندن روی کیندل است. من حتی خیلی از متن های مورد علاقه ام رو شخصا به کتاب تبدیل می کنم که بتونم روی کیندل بخونم. همچنین می شه پی دی اف های آ۵ ساخت که تقریبا معقول روی کیندل قابل خوندن هستن. اما در کل اگر به فکر خوندن اونهمه کتاب پی دی اف شده روی اینترنت هستین بهتره خیلی به فکر کیندل نباشین چون همونطور که در مورد قبلی گفتم خوندن آ۴ روی کیندل نیازمند اسکرول چپ و راست و اینها است و خیلی جذاب نیست. هرچند که با گیک بازی می شه اینو تا حدی حل کرد. عکس بالای مطلب صفحه ای از کتاب نسخه دیجیتال مخصوص کتابخون فقط برای تفریح است که روی کیندل باز شده.
• گرافیک پایین. به هرحال بهترین کیندل هم کیفیت تصویر پایینتری از اکثر تبلت های امروزی داره و همچنین سیستم ePaper هم سیاه و سفیده. نتیجه این مساله اینه که کتاب هایی که چیزی بیشتر از متن دارن در کیندل خیلی جذاب نشن. از جمله کتاب های ریاضی، فیزیک، شطرنج و حتی گاهی برنامه نویسی. برای من کاربرد اصلی کیندل در خوندن رمان بوده و هست.
• آزاد نبودن. در بخش قبلی گفتم که کیندل خیلی هم بسته نیست ولی خب در مقایسه با خیلی از کتابخون های دیگه (مثلا نوک ها] تا جایی که شنیده ام آزادی بیشتری به کاربر می دن.
• عدم پشتیبانی از همه فرمت‌های کتاب دیجیتال. کیندل رو شرکت امازون ساخته و از فرمت های کتاب خودش پشتیبانی می‌کنه. شما روی کیندل نمی تونین فرمت بسیار مرسوم epub رو بخونین بلکه اول باید با استفاده از یک سیستم (مثلا برنامه calibre) کتابتون رو به mobi تبدیل کنین و بعد اونو بخونین. هرچند که این مشکل حادی نیست ولی جذاب هم نیست.
• عدم امکان تورق علمایی! تورق کتاب کار جذابیه.. شما کتاب رو دستتون می گیرین و مثل زمان هایی که قراره نقاشی متحرکی که کنار دفتر کشیدین رو نشون بدین، صفحه ها رو از زیر انگشت ها رد می کنین. یا یک کم می یاین عقب و می بینین سه صفحه قبل ماجرا چی بوده یا چقدر مونده و چی مونده از جلوتر کتاب و … اینکار توی داکیومنت دیجیتال بسیار بسیار سخته.

جمع بندی و یک نکته خیلی مهم

کیندل دیوایس خوبیه. اگر کتاب انگلیسی می خونین – بخصوص در حوزه متنی مثل رمان – به نظر می تونه کمک خیلی خوبی باشه. حتی خریدن کتاب اصل هزینه عجیبی نداره چون دادن مثلا ۸ دلار برای یک رمان که یک ماه شما رو مشغول می کنه برای اکثر ما سخت نیست. اگر کسی اهل کتاب است و دسترسی به یک آرشیو بزرگ و همچنین راحتی یک کتاب خون ای-ریدر رو می خواد به نظرم کیندل می تونه همراه خوبی باشه.

اما نکته خیلی خیلی مهم اینه که این حرف و نوشته و اونهمه تبلیغات دیگه اصلا به این معنی نیست که کسی برای کتاب خوندن نیاز به یک کیندل یا نوک یا تبلت یا هر چیزی داره. اکثر ما کتاب نمی خونیم چون کتاب نمی خونیم (: دلیل کتاب نخوندن اکثر ما این نیست که چون کیندل نداریم کتاب نمی خونیم و اگر کیندل بخریم حتما کتابخون می شیم. ممکنه هیجان اول باعث بشه یکی دو کتاب رو بخونین ولی در نهایت این اشتباه رو نکنین که داشتن یک کیندل باعث می شه آدمی که تا دیروز کتاب نمی خونده کتابخون بشه… شایدم بشه ها (: ولی علت کم بودن کتاب در جامعه ما چیزهای خیلی بیشتر از نداشتن کیندل است.

ماجرا از اینجا شروع شد که ناینا(؟) کاتاریای هندی با یه مرد قرار سینما می ذاره. یک تبلیغ در مورد تیغ اصلاح بدن می بینن و ناینا می گه که آدم های مشهور بهتره توی این تیپ تبلیغ ها نباشن چون عملا دارن به آدم ها می گن اگر قراره زیبا باشن، لازمه از این محصولات استفاده کنن. جواب مردی که باهاش بیرون رفته اینه که «اوه اوه چه فمنیستی هستی!»

ناینا می گه این حرف باعث شد به خودش و زندگی اش فکر کنه. به اینکه چطور باید همیشه ابروهاش رو برداره و تقریبا همه بدنش رو وکس کنه. اون میگه هیچ وقت حرف یک مرد که بهش می گه زیباست رو باور نداره چون این حرف در مورد اون بدن خودش نیست بلکه عملا پاسخ به شکنجه هایی است که باید به بدنش بده تا توی استانداردهای تعریف شده در مورد زیبایی جا بشه – مثلا همین اپیلاسیون پر درد و زحمت. اون می گه:

هر وقت کسی بهم می گه زیبا هستم، حرفش رو باور نمی کنم چون به نظرم اگر منو با ابروهای پر پشت و پاهای پر مو ببینه، دیگه نظرش این نیست.

اون شعر زیر رو توی فیسبوکش نوشته که هزاران بار به اشتراک گذاشته شده اما خودش می گه متاسفانه این به اشتراک گذاشته شدن توسط زن ها اتفاق می افته که درد مشترک رو حس می کنن در حالی که انتظار می ره مردها مساله رو بفهمن.

وقتی مردی به من می گوید
که زیبا هستم
او را باور نمی کنم.
من روزهایی را دوباره زندگی می کنم که در مدرسه بودم
روزهایی که مهم نبود چقدر خوب درس می خوانم
روزهایی که اسمم «دختر سیبیلو» بود.
مردی که می گوید زیبا هستم نمی داند
چگونه است زاده شدن در خانواده ای که ایکس پدر را با افتخار گرفته اید
در حال که ایکس مادر در کناری غمزده نشسته
و به نا-زنانگی بدنش افسوس می خورد
این مرد دو رویی را نمی‌شناند
او دنیایی که به من می‌گوید «خودت باش»
و در یک نفس بعدتر، با یک کارت دوست داشتنی رنگ پوستم را می‌سنجد نمی‌شناند
او داغی وکس و درد لیزر را نمی‌شناسد
که تنها وظیفه اش
جایگزینی پوست بیچاره من
با نسخه پیچیده‌ای شده است
که گفته می شود مناسب زنانگی یک خانم است
او ویت و بلیچ را نمی‌شناسند
که موی‌های متراکم را محو می‌کنند
و مدعی بهداشت‌اند
بهداشتی که اگر مردها به سراغش روند غیرمردانه لقب می‌گیرند
او نمی‌داند که ابروهای سرکش چگونه باید رام شوند
و ابروهای پیوسته چگونه به آرامی در این دنیا جان می‌سپارند
تا «زیبایی» حفظ شود
مردی که به من می گوید زیبا هستم،
معجزه شکنجه آسایی که پشت درهایی که رویش
«ورود مردان ممنوع»
نوشته شده را ندیده است.

به خاطر همه اینها،
وقتی مردی به من می‌گوید زیبا هستم
لبخندی حواله‌اش می کنم، لبخندی که بعد از تمام دردهای پس از کندن نوار موم‌آگین
روی صورتم برجا مانده است
وقتی مردی به من می‌گوید زیبا هستم
در دلم می‌گویم؛
صبر کن تا موها دوباره رشد کنند
و ببینم به نظرت هنوز زیبا هستم یا نه.

ببینین! این دوست هندی‌مون شعرش رو گفت ولی من هنوز نرسیدم پادکست ویژه ام در مورد موی بدن رو درست کنم ولی حداقل به این بهانه می تونم بگم عنوان پادکست این خواهد بود «اصلا بد نیست، خیلی هم خوبه» با عنوان فرعی «نترسین و خودتون باشین و اجازه ندیدن یکسری کمپانی تبلیغاتی به جاتون تصمیم بگیرن» (: