ماه: نوامبر 2014

در شماره ۷ رادیو گیک از بی طرفی شبکه حرف زدیم و گفته ایم:

هلند یک قانون مهم رو تصویب کرد که دیوار دفاعی محکمیه برای حفظ آزادی های مردم: بی طرفی شبکه. بی طرفی شبکه یعنی ارائه دهنده اینترنت نباید در ترافیک شبکه من دست ببره. ارائه دهنده اینترنت باید مثل ارائه دهنده سیم برق باشه که سیم رو به خونه من می رسه و بعد من هر دستگاهی رو می خوام باهاش روشن می کنم. این کاملا مخالف با این ایده است که به یک نفر سیم برق بدین ولی بگین فقط وسایل ال جی رو می تونه با این روشن کنه یا حق نداره هیچ سیستم گرمایشی رو باهاش راه بندازه. اگر شبکه بی طرف نباشه ممکنه مثلا فیسبوک رو خیلی راحت تر از یوتوب لود کنه تا شما رو سوق بده به سمت استفاده از ویدئوهای روی فیسبوک به عنوان یک مثال دیگه ممکنه در یک شبکه غیربی طرف سایت های طرفدار فلان سیستم خیلی سریع و راحت لود بشن و در مقابل کسی که دوست نداره مردم خبرهای واقعی رو بخونن دستش رو بذاره رو حلق هر سایتی که به شکل مستقل خبر منتشر می کنه و اونها رو کند و کند و کندتر کنه. هلندی ها همچنین بر اساس این قانون حفاظت شدن در برابر شنود و ابزارهای شنودی که ممکنه سرویس دهنده های اینترنت سر مسیر ارتباطی اونها نصب کنن و در ضمن تاکید شده که به خاطر اهمیت اینترنت، قطع کردن اینترنت یک انسان فقط و فقط در شرایط بسیار خاص قابل توجیه است و شرکت ها حق ندارن اینترنت کسی رو قطع کنن.

مطالعه بیشتر:

توضیح: اول عنوان رو نوشته بودم کرش ولی اصلاحش کردم به بالانیامدن. بنا به تعریف ها ظاهرا لینوکس سیستم های تفریحی هواپیما به خاطر یک مشکل خارجی بوت نمی شد و هی ری استارت می شد.

آیدین عکس بالا رو فرستاده از هواپیمایی ترکیه و منم براتون می ذارم که یادآوری ای باشه که اینها سیستم عامل هستن و بدون شک مثل هر برنامه دیگه (به جز qmail!) باگ دارن. سیستم عامل ها ابزار هستن و تعصب بیخودی به هرکدومشون کاملا اشتباه. من ممکنه معتقد باشم دریل بلک‌اند‌دکر بهتر از بقیه دریل ها است ولی دلیل نمی شه زندگی ام رو روی این کل کل بنا کنم (:

ایرانسل قرار بود یک مسابقه برنامه نویسی موبایل برگزار کنه. یکبار از نارضایتی شرکت کننده ها نوشتیم و اینکه اصولا مسابقه ظاهرا فراموش شد و بعد از گرفتن برنامه ها هیچ خبری ازش نشد. بعد ایرانسل جواب داد که مسابقه در جریان است و نتایج به زودی اعلام می شن ولی اون به زودی هنوزم نرسیده (:

می شه حدس زد که چه اتفاق ها و تغییراتی منجر به این شرایط پیچیده می شن ولی هنوزم ایده ام اینه که ایرانسل یک جایزه به من بده که این جریان رو بهش یادآوری کردم و چند تا جایزه به برنده‌ها یا حتی چند لوح تقدیر یا تشکر به همه شرکت کننده‌ها تا خاطره بدی در این باب ازش نمونه (:

حالا از ما گفتن بود.

پی.نوشت. ایرانسل که حالا یک کاری می کنه ولی شما حداقل سعی کنین پرونده باز تو زندگی از خودتون نذارین، رابطه ها یا فعالن یا تموم شدن، ایده ها یا انجام شدن یا نشدن، دانشگاه یا تموم شده یا انصراف دادین، توی شرکت فلان یا هستین یا نیستین، … داشتن کلی پرونده باز در پشت سر فقط ذهن آدم رو شلوغ می کنه. تکلیف‌هاتون رو یکسره کنین تا بدون سنگینی بار گذشته، رو به جلو حرکت کنین.

«گوگل چگونه کار می کند» یا How Google Works کتابی عالیه که مدیرعامل گوگل اریک اشمیت نوشته. دارم می خونمش و بعدا ازش بیشتر خواهم نوشت. اسلایدهای زیر فلسفه کتاب رو به شکلی فشرده توضیح می دن و شدیدا توصیه می شه با دقت نگاهشون کنین؛ شاید باعث شد گوگل بعدی بشین.

ویکتوریا سیکرت هفته پیش یک اشتباه بزرگ تبلیغاتی داشت:

این تبلیغ با شعار «بدن پرفکت» باعث شد موضع گیری‌های زیادی نسبت به این برند لباس زیر بشه که اول با یک پتیشن شروع شد و بعد آدم‌ها شروع کردن با هشتگ #IamPerfect به ویکتوریا سکرت گفتن که بدن پرفکت الزاما یک بدن لاغر کشیده نیست. اما اتفاق جالب جدید تبلیغ دیر کیت است که توش زن‌هایی واقعی، تصویر ویکتوریا سکرت رو بازتولید کردن ولی اینبار شما می بینین که چیزی به اسم بدن پرفکت وجود نداره و اگر هم هست، محصول شخصیت و سلامتی است.

نوشته کنار تبلیغ بازسازی شده می گه که ظاهرا لازمه در کنار تبلیغ ویکتوریا سکرت که از ده زن یک شکل تشکیل شده، یادآوری بشه که زنان در شکل‌های بدنی مختلف می تونن پرفکت باشن.

نکته جالبتر اینه که زن‌های تبلیغ دوم، مدل‌هایی نیستن که بعد از یک عمر غذا نخوردن هنوز نیازمند فتوشاپ باشن و اتفاقا توشون پزشک، هنرمند، مدیر و موسس شرکت‌ها هم وجود دارن.

این شکل از تبلیغ که یادآوری می کنه نباید در شکل بدنی دنبال یک توهم غیرجذاب بود چیز چندان جدیدی هم نیست. قبلا داو در کمپین‌های مختلف از آدم های واقعی استفاده کرده و اریل هم از تصاویر فتوشاپ نشده برای تبلیغاتش بهره برده، مثلا این تصویر که مدل توش بعد از عکاسی فتوشاپ نشده:

و حداقل از نظر من که این بدن ها بسیار جذابتر از بدن هایی هستن که محصول فتوشاپ و گرسنگی کشیدن دائمی باشن و بدون شک آدم سالم و واقعی رو صد در صد به کسی که زندگی اش رو گذاشته تا شبیه چیزی غیر ممکن بشه، ترجیح میدم. اصلا به قول خارجی ها «زنان واقعی، انحناهای واقعی دارن» (:

منبع

مرتبط
– سر پاتریک استوارت و حقوق زنان
– آرزوی سیندی کرافورد

فراموش کردم بگم که امسال توی موومبر مشارکت می کنم. در این حرکت جمعی جهانی، مردها در طول ماه نوامبر (از چند روز پیش تا فکر کنم نهم آذر) صورتشون رو اصلاح نمی‌کنن و ترجیحا سیبیل می‌ذارن! چرا؟ چون سبیل خیلی خوبه (: اما این همه ماجرا نیست.

پایه اصلی این حرکت آگاهی بخشی نسبت به سرطان و به طور خاص‌تر سرطان‌های مردانه (مثلا پروستات) است و پیشگیری یا تشخیص زودهنگام اونها به منظور کم کردن موارد مرگ قابل پیشگیری.

جالبی این حرکت، اینه که در فرهنگ عامه هم به خوبی نفوذ کرده. عکس بالا تیم راگبی استرالیا است در طول این ماه و اگر اشتباه نکنم پارسال دو سال پیش هم نیما اکبرپور سبیل گذاشته بود و از اون بامزه تر در بازی فوتبال منیجر ۲۰۱۵، همه بازیکن‌ها در طول این ماه سبیل در می یارن و گوگل کروم هم در برای این ماه تا به حال چهار بازی مرتبط داشته.

خلاصه اینکه ما هم هستیم و تا آخر این ماه بدون اصلاح در خدمت شماییم (: سعی می کنیم عکس هم فراموش نشه!

پ.ن. دلیل جمع بودن افعال خط آخر اینه که وقتی مرد ریش یا سبیل می ذاره، یک جوری جو گیر می شه. چیزی شبیه وقتی عینک آفتابی می زنه ولی در یک جهت متفاوت.

پ.ن.۲. اگر در همراهی سبیل گذاشتین، عکسش و لینکتون رو تا هفتم آذر برام بفرستین که در مطلب اون روز منتشر کنم (:

توی شماره دوم مجله آنلاین و حرفه‌ای سلام دنیا در مورد دنیای متن باز من یک داستان ترجمه کرده ام. داستان سایبرپانک که یکی از کلاسیک‌های ژانر هم‌نامش است. سایبرپانک به داستان هایی می گن که توشون قهرمان ها بسیار تکنولوژیک هستن ولی زندگی ها نسبتا سطح پایین. سطح پایین از نظر اقتصاد یا اصولا از این نظر که این قهرمان های هک و برنامه نویسی (که معمولا جوون هستن) توسط جامعه و حکومت (که معمولا بزرگسال هستن) درک نمی شن یا تحت سانسور و سرکوب قرار می گیرن. امروزی ها سایبرپانک رو به شکل خلاصه High Tech / Low Life یا «تکنولوژی سطح بالا / زندگی سطح پایین» طبقه بندی می کنن.

دوستان مجله لطف کردن و با اینکه این داستان از معیارهای مجله مفصل‌تر بود، چاپش کردن و این امید هست که از این به بعد من به شکل منظم در این ماهنامه خوب، داستان ترجمه کنم یا حتی بنویسم!

بقیه مطالب شماره دوم سلام دنیا که قراره امشب و فردای من رو پر کنه اینها هستن:

گزارش ویژه:

• نحوه کسب درآمد برای برنامه‌نویس‌های متن‌باز
• را ه‌کارهایی برای ایجاد کسب‌وکار از یک پروژه متن‌باز
• روز اتحاد متن‌باز

پرونده:

• مروری کوتاه بر تاریخچه پروژه گنوم
• افزونه تقویم فارسی برای گنوم‌شل
• مقایسه محیط‌های گرافیکی گنوم
• بررسی گنوم 3/14
• ساخت افزونه برای گنوم
• معرفی +GTK
• پروژه گنوم فارسی

معرفی:

• بستر رسانه دیجیتال آزاد
• یک رقیب متن‌باز جدید برای مایکروسافت
• روی ابرهای خودمان پرواز کنیم
• پروژه متن‌باز اطلس رایپ
• گلچین ابزارهای مفید آزاد

جامعه کاربری:

• پروژه متن‌باز هانی‌نت ایران
• ماجرای کالبدشکافی یک رایانه
• یک روز خوب با نرم‌افزار آزاد ی‌ها
• ارتقای فرهنگ رسیدگی به ایمیل
• گروه کاربران لینوکس اصفهان
• مصاحبه با تهیه‌کننده فیلم آزاد سینتل و سرپرست موسسه بلندر
• عکس‌های روزآزادی نرم‌افزار

تخصصی:

• معرفی زبان برنامه‌نویسی
• شاخص‌گذاری ترکیبی و شرط‌های بازه‌ای
• آشنایی فنی با زبان اسکالا
• چگونه در گیت‌هاب وب‌سایت بسازیم
• داکر، هیجان مجازی‌سازی
• نحوه ایمن‌سازی LDAP
• تحلیل آسیب‌پذیری درب‌پشتی در شبکه IRC
• معرفی لاتک

داستان علمی تخیلی:

• سایبرپانک

پویا در هفته وایبر برام نوشته:

مسله ی وایبر و نا امنی و مشکلات چتهای تلفن همراه و اینجور مسائل خیلی داغ شذه. ولی چیزی که کسی ازش حرفی نمیزنه، یه مسنجر امنه که همه میتونیم بهش مهاجرت کنیم.

یه نرم افزار چت هست که مدتیه بهش مهاجرت کردم و با کمال پررویی گفتم «هرکی با من کار داره بیاد اینجا. هرکی هم نمیاد …!»

نرم افزار تلگرام به نظر من از همه جهات بهتر از برنامه های مشابهه.

– از نظر امنیت که فکر میکنم مهمترین مساله باشه، باید بگم به گفته ی خودشون، ۲۰۰٪ امنه. (البته در صورتی که از چت امن(secure) استفاده کنیم). حتی اخیرا گفته شده که اگر کسی بتونه کد تلگرام رو بشکنه، دویست هزار دلار جایزه داره
– برای هر کانکشن هم یه اسکریپت کد گذاری خاص وجود داره که امکان نداره چت دون نفر با یه کد، انکریپت بشه. (از نظر تئوریک)
– سرعتش بالاتر از سیستمهای دیگست، حجم فایلهایی که میتونیم برستیم و نوع فایلها خیلی بیشتره. (فکر کنم نامحدود باشه)
– روش کارش در چت امن اینه که اصلا اطلاعات ما رو توی سرور خودش نگهداری نمیکنه و اگه دقیق نگاه کنیم اصلا سروری بین افراد چت کننده وجود نداره. (کانکشنها به صورت «فرد به فرد» ایجاد میشه)
– نکته ی خیلی باحالش اینه که میتونیم در چت امن، برای پیامهامون تاریخ انقضا تعیین کنیم! یعنی بعد از چند ثانیه یا چند دقیقه یا هر زمانی که ما تعیین میکنیم، پیاممون پاک بشه و کاربر مقابلمون بهش دسترسی نداشته باشه. این خیلی باحاله (به جاسوسها خبر بدید که به جای ایستگاه اعداد، از تلگرام استفاده کنن :D)

ویژگیهای دیگه ای هم هست که نیاز به گفتن نداره.

اوه راستی! نسخه ی دسکتاپ هم داره.

و البته فراموش نشه که امنیت در دنیای دیجیتال صد در صد نیست و مثلا طرف می تونه از عکسی که شما در چت امن براش فرستادین، با یک دوربین عکس بگیره و شما نفهمین! اما خب واقعا تلگرام در حال حاضر یکی از خوش دست ترین، جذابترین و با-پرایوسی-ترین راه حل های چت موبایل است و خوبیش هم اینه که دوست های کمتری توشن و حداقل تا حالا کسی منو توش به هیچ گروهی دعوت نکرده.