جمعه ها: بدن پرفکت ویکتوریا سکرت در مقابل بدن پرفکت واقعی

ویکتوریا سیکرت هفته پیش یک اشتباه بزرگ تبلیغاتی داشت:

nonperfect

این تبلیغ با شعار «بدن پرفکت» باعث شد موضع گیری‌های زیادی نسبت به این برند لباس زیر بشه که اول با یک پتیشن شروع شد و بعد آدم‌ها شروع کردن با هشتگ #IamPerfect به ویکتوریا سکرت گفتن که بدن پرفکت الزاما یک بدن لاغر کشیده نیست. اما اتفاق جالب جدید تبلیغ دیر کیت است که توش زن‌هایی واقعی، تصویر ویکتوریا سکرت رو بازتولید کردن ولی اینبار شما می بینین که چیزی به اسم بدن پرفکت وجود نداره و اگر هم هست، محصول شخصیت و سلامتی است.

perfect

نوشته کنار تبلیغ بازسازی شده می گه که ظاهرا لازمه در کنار تبلیغ ویکتوریا سکرت که از ده زن یک شکل تشکیل شده، یادآوری بشه که زنان در شکل‌های بدنی مختلف می تونن پرفکت باشن.

نکته جالبتر اینه که زن‌های تبلیغ دوم، مدل‌هایی نیستن که بعد از یک عمر غذا نخوردن هنوز نیازمند فتوشاپ باشن و اتفاقا توشون پزشک، هنرمند، مدیر و موسس شرکت‌ها هم وجود دارن.

این شکل از تبلیغ که یادآوری می کنه نباید در شکل بدنی دنبال یک توهم غیرجذاب بود چیز چندان جدیدی هم نیست. قبلا داو در کمپین‌های مختلف از آدم های واقعی استفاده کرده و اریل هم از تصاویر فتوشاپ نشده برای تبلیغاتش بهره برده، مثلا این تصویر که مدل توش بعد از عکاسی فتوشاپ نشده:

body

و حداقل از نظر من که این بدن ها بسیار جذابتر از بدن هایی هستن که محصول فتوشاپ و گرسنگی کشیدن دائمی باشن و بدون شک آدم سالم و واقعی رو صد در صد به کسی که زندگی اش رو گذاشته تا شبیه چیزی غیر ممکن بشه، ترجیح میدم. اصلا به قول خارجی ها «زنان واقعی، انحناهای واقعی دارن» (:

منبع

مرتبط
سر پاتریک استوارت و حقوق زنان
آرزوی سیندی کرافورد

جمعه ها: تیم کوک مدیر اپل با افتخار اعلام کرد که همجنسگرا است

timcook

مدیرعامل شرکت اپل که به تازگی هم اعلام کرده «مشغول مذاکره» برای فروش گوشی هاش در ایران است، در نامه ای به بلومبرگ اعلام کرد که گی است. ایشون در حال حاضر یکی از بالاترین مقام‌های دنیای فنی است که این رو گفته و اولین مدیرعامل یکی از شرکت‌های فورچون ۵۰۰ (۵۰۰ شرکت برتر).

تیم کوک در این نامه گفت که گی است و به این موضوع افتخار کرده و گفته که این بزرگترین هدیه خداوند به اونه. مدیر شرکتی که ارزشمندترین برند جهان رو داره گفته که خودش رو یک اکتیویست / فعال اجتماعی نمی دونه «اما من متوجه هستم که وامدار ازخودگذشتگی دیگران هستم و در نتیجه اگر شنیدن اینکه مدیر عامل اپل هم همجنسگرا است می تواند به کسی برای شناخت بهتر شخصیت خودش کمک کند یا کسی که احساس تنهایی می کند را از تنهایی بیرون بیاورد یا به آدمی برای تاکید برای برابر بودنش انگیزه بدهد، این چیزی است که من حاضرم آن را در مقابل پرایوسی / خلوت شخصی خودم مبادله کنم.»

کوک نامه اش را با این متن تمام می‌کند:

هر روز که به دفتر کارم می آیم، عکسی قابل شده از دکتر کینگ و رابرت اف کندی به من خوشامد می‌گویند. تظاهر نمی کنم که نوشتن این نامه مرا در زمره آنان قرار می‌دهد. تنها کاری که این نامه می‌کند این است که هنگام نگاه کردن به آن عکس بدانم که من هم سهم خود را در کمک به دیگران ادا کرده ام، هرچند کوچک. ما راه روشن رسیدن به عدالت را با تلاش خود سنگفرفش می کنیم؛ سنگ به سنگ. و این سنگ من است.

جمعه‌ها و پرسش وارده: آیا من همجنسگرا هستم؟

kinsey

سلام جادی
من یه مشکلی دارم که تو این قضیه به هیچ کس به جز تو نمیتونم اعتماد کنم
من یه پسر ۲۰ ساله و قضیه اینه که به هیچ دختری جذب نمیشم و علاقه ای بهشون ندارم تا حالا هم دوست دخترنداشتم. خودم به این نتیجه رسیدم شاید گی باشم
که اگه اینجوری باشه خودم مشکلی باهاش ندارم. می خواستم ببینم تستی میشناسی که من بتونم انجام بدم و از این قضیه مطمعن بشم؟

باعث افتخاره که به من اعتماد میکنی ولی متوجه باش که من در نقش یک دوست با دید خوب در این حوزه نظر می دم نه به عنوان یک متخصص قانونی (: البته آخر نوشته ات گفته بودی چرا به متخصصین اعتماد نداری که کاملا قابل درکه و من برای کوتاه کردن، حذفش کرده ام.

نکته اینه اگر کسی داره به این فکر می کنه که آیا همجنسگرا است یا نه و تفکرات و تصوراتی راجع به احتمالا جواب «بله» است (: همونطور که احتمالا هم می دونی گرایش جنسی یک طیف است (مثلا کینزی یک طیف هفت تایی درست می کنه و اینجور نیست که دو حالت همجنسگرا و دگرجنسگرا داشته باشیم و اکثر افراد جایی اون وسط هستن (مثلا شماره ۲ کینزی که می گه طرف دگرجنسگرا است ولی گاهی گرایش های همجنسگرایی هم داره).

بعدش.. اینم لازمه بگم که معمولا آدم ها در تمام زندگی یک چیز نیستن، گرایش ها عوض می شه. خیلی از افرادی که روی دوجنسگرایی (یعنی هم گرایش به همجنس هم گرایش به جنس مخالف) کار کردن معتقد هستن که در دوره های مختلف گرایش یک فرد از همجنس و غیرهمجنس و برعکس حرکت می کنه و معمولا اینجوری نیست که در یک لحظه علاقمند به خوابیدن با هر دو باشه (این فاز ایران عزیز که اینهمه آدم هستن که با هر کی پیش بیاد می خوابن، بحثی خارج از گرایش جنسی است و بیشتر ناشی از وضعیت کشور).

و نکته ماقبل آخر اینکه بعضی متخصصین معتقد هستند خودارضایی راه حل خوبی برای کشف گرایش جنسی. تقریبا همه پسرها خودارضایی می کنن (و درصد بالایی از دخترها) و اینکار رو با تصوراتشون انجام می دن. اگر این تصورات شامل همجنس است نشونه خوبی داریم از همجنسگرایی.

و در آخر اینکه افرادی هستن که Asexual هستن یعنی بدون گرایش جنسی / غیرجنسی. این افراد نه به زن ها گرایش دارن نه به مردها و کلا زندگی بدون هیجان جنسی دارن و اتفاقا معمولا دچار مشکلات زیادی به خاطر برچسب خوردن های عجیب و غریب.

با همه این بحث‌ها، تست هایی هست برای سنجش گرایش جنسی (با تمرکز بر همجنسگرایی و دگرجنسگرایی) که معمولا حاوی سوالات بسیار مستقیم است. مثلا می پرسه «آیا تا حالا با فکر کردن به همجنس دچار هیجان جنسی شده اید» یا «آیا تا حالا عامدانه همجنسی رو بوسیده اید» یا «آیا در رویای شبانه خودتون رو با یک همجنس دیده اید» و … و نتیجه می گیره که تا چه اندازه همجنسگرا هستین. برای یک نمونه از این تست به گرایش جنسی من مراجعه کنید که با بیست تا سوال، جوابتون رو می ده ولی فراموش نکنین که نه فقط دیگران، که حتی خودمون هم حق نداریم به خودمون برچسب بزنیم و هر کس باید با توجه کردن به سه اصل:

  • توافق
  • بالغ بودن
  • عاقل بودن

زندگی جنسی اش رو به شکلی سالم تنظیم کنه.

مزاحمت جنسی زشت، کریه و شکست خورده است و پایه‌های میز، آخرشم نامساوی

hank

تو ایران اصرار خاصی دارن به ما آموزش بدن که مزاحمت جنسی توسط مردها برای زن‌ها، کاری طبیعی است که همه مردهای سالم باید انجامش بدن! تعجب نکنین واقعا همینه. وقتی می گن هیچ زنی نباید جوری لباس بپوشه که تحت مزاحمت جنسی قرار بگیره یا وقتی یک بیمار نظریه اش اینه که باید مزاحمان رو آزاد گذاشت که به زن هایی که اون بیمار نمی پسنده تجاوز کنن و این بیمار به جای بستری در تیمارستان، نظریه پرداز است خب اصلا عجیب نیست بگیم تو ایران به مردها آموزش می دن که به زن ها باید تجاوز کرد و بر خلاف همه آمار موجود، این تجاوز رو مرتبط بدونن با شکل پوشش یا انگیزه های جنسی (از نظر علمی تجاوز معمولا نتیجه سرکوب / تحقیر و خشونت است نه میل جنسی).

بحث کارتون «همینه» یا به قول امروزی ها «پت و مت» هم هست. اونها یک میز داشتن که یک پایه اش کوتاهتر از بقیه بود و تصمیم می گرفتن برای اصلاحش پایه های دیگه رو کوتاه کنن. معلوم بود که بالاخره یکی از پایه ها بیشتر اره می شد و حالا این از بقیه کوتاهتر بود و باید همه پایه ها یک دور دیگه کوتاه می شدن تا با این مساوی بشن و بعد از چند مرحله تلاش برای مساوی کردن همه چیز و مقیاس قراردادن کوتاهترین چیز، می رسیدن به یک میز که رسما پایه نداشت و پایه‌هاش اینقدر اره شده بود که سطح میز دیگه به زمین رسیده بود و از قضا هنوزم لق می زد. جامعه هم همینه: نمی شه همه رو یک شکل کرد. اگر یک احمقی نظریه اش اینه که باید به «اونی که از بقیه کم حجابتره» تجاوز کرد درست مثل «پت و مت» است و بالاخره با یک جامعه مریض تنها می مونه که سطحش چسبیده به کف زمین و هنوزم لق می زنه. با این اختلاف که پت و مت از نتیجه کارشون راضی بودن و این دوستمون هنوز دنبال اعدام کردن باقی‌مانده‌ها است. راستی! توی افغانستان به زنی که مقنعه داشت می گفتن بی‌حجاب.

یک جامعه مریض (یک یک مریض توی جامعه) دائما داره تبلیغ می کنه که مرد یک موجود روانی حشری است که تنها کارش دید زدن زن‌ها و در فرصت مناسب، تجاوز به اونها است. وقتی عضو شورای شهر با کلی سابقه فیلان و بهمان می گه چجوری زنش تهدیدش می کنه که حق نداره جایی پا بذاره که زن مطلقه شاغله طبیعی است که همراه تیم ملی امید هم مزاحم جنسی دختری باشه که کنارش ایستاده تا با هم عکس بگیرن و آدم دیپلوماتیک ما توی استخر مختلطی که توی برزیل رفته بوده مزاحم جنسی یک بچه باشه. از یکطرف همیشه یاد دادن که اینکار طبیعی است و از اونطرف اصولا گفتن که اینکارها که اصلا مزاحمت نیست و حتما همه دخترهای جهان هم منتظر هستن که منِ مرد ایرانی انگشتش کنم و اعلام کنم که امشب می تونه افتخار داشته باشه که من باهاش بخوابم. این جریان ربط خاصی هم به دیدگاه سیاسی و تحصیلات نداره چون یادمه اون دوستمون که توی کانادا به سینه یک زن دست زده بود، توی دادگاه مدعی شد که هر مردی همینکار رو می کنه یا این دوستمون که خاطره اش از یک محیط فنی رو تعریف کرده که توش یک مسوول فنی / مدیر شرکت سعی می کنه با نشون دادن سایت های سکسی بهش، تحریکش کنه و احتمالا باهاش رابطه داشته باشه (و آفرین به نسرین که اینو صریح و خوب نوشته – تکرار این نوشتن ها زشتی این کارها رو نشون می ده).

اما!

اما اینها رو گفتم که یک چیز بدیهی رو به گیک‌های عالی خودمون یادآوری کنم: مزاحمت جنسی بسیار زشته، غیرقابل تحمل و رفتار یک آدم بیمار.

شوخی جنسی این روزها زیاده.. چه شوخی دستی چه کلامی و از وایبر تا محیط کار خیلی پسرهای خز فکر می کنن اگر جلوی یک دختر شوخی جنسی بکنن یا بحث جنسی رو باز کنن یک قدم در رابطه پیش اومدن. واقعیت اینه که اینطور نیست. مستقل از بیمارگونه بودن این رفتارها، اگر حتی هدف فقط کسب شهرت است یا محبوبیت یا نزدیک شدن یا حتی خودِ خودِ خوابیدن، شوخی جنسی و بخصوص شوخی فیزیکی یا رکیک بودن با اینکه بحث جنسی رو باز می کنه ولی شدیدا باعث می شه طرف مقابل عقب بکشه و در گارد دفاعی اش شما رو اصولا کنار بذاره.

اگر آدم سالمی هستین سعی کنین همیشه مودب باشین، قابل اطمینان باشین و مثل یک جنتلمن رفتار کنین تا آدم ها بهتون اعتماد کنن و بدونن شما آدمی هستین که شاید دوست داشته باشن باهاش دوست بشن، تفریح کنن، بخوابن، وارد رابطه بشن، اعتماد کنن یا هر چیز دیگه.

جمعه‌ها: چند گزاره درست برای آدم های سالم

هفته ها و دنیای عجیبی رو می گذرونیم. رییس پلیس سابق تهران سردار طلایی به سمت دختری که گفته مشکلی نداره در جایی کنه که مردها هم هستن شاغل باشه به سمتش هجوم برده و در حرفهاش گفته که اگر در جایی مرد و زن با هم کار کنن صد مرد به زن تنه می زنن. از اونطرف یه آقایی که کلا شغلش دفاع از حقوق کودکان در ایران است و مشاور فلان و بهمانه در مورد تجاوز ناظم ۳۸ ساله مدرسه به بچه های ۸ تا ۱۱ ساله گفته که در مواردی با رضایت دو طرف بوده و از نظر علمی بعضی ها معتقدن این کشش ها هست و اینها..

بعله… در شرایط عجیبی زندگی می کنیم و به عنوان مطلب جمعه ها مهمه درستی این گزاره ها رو بدونیم:

  • رابطه جنسی با هر کسی در هر سنی بدون رضایت جرم است
  • هر جور رابطه جنسی فرد بالای ۱۸ سال با انسانی که زیر سن رضایت است (بسته به قوانین کشورها از ۱۶ تا ۱۸ جرم سنگین است.
  • رابطه جنسی یا تجربه جنسی افراد زیر ۱۸ سال با آدم‌های هم رده سنی خودشون اگر با رضایت باشه نیاز به توجه داره اما جرم قضایی نیست.
  • مردها و زن های سالم برای کار به محیط کار می یان و اگر کسی فکر می کنه محیط کار مال سکس و تنه زدن جنسی به همدیگه است حتما باید در مورد خودش خیلی فکر کنه و اگر نیاز هست سراغ درمان بره
  • امروزه روان شناس ها معتقدن رابطه همجنسگرایانه بیماری نیست و حدود پنج تا هفت درصد آدم ها همجنس گرا هستن (یعنی در ایران عزیز ۷۰ میلیونی سه چهار میلیون همجنسگرای کامل داریم) ولی کماکان هر شکل رابطه با انسان زیر سن رضایت، جرمی بسیار سنگین است
  • مفهوم رضایت پیچیده است. اینکه یک نفر در پوزیشن ناظم مدرسه باشه و یک نفر بچه کلاس اول دبستان کی جرات داره اصولا از مفهوم‌ «رضایت» حرف بزنه به جز آقای مظفر الوندی؟

گفتم که.. در مکان زمان عجیب و خاصی هستیم که روزگاری با خنده در موردش حرف خواهند زد و هیچ کس باور نخواهد کرد. راستش در یک جامعه سالم، رییس پلیس کنترل بیشتری روی خودش داره و به سمت زن خبرنگار حمله نمی کنه و معتقد نیست اگر زنی به محیط کار بیاد صدها مرد بهش تنه می زنن و دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک و مشاور وزیر دادگستری ایران گزاره های بالا رو درک می کنه و نمی گه تجاوز ناظم مدرسه به کودک دبستانی با رضایت دو طرف است و.. ولی خب…

بیاین حداقل من و شما این گزاره ها رو یاد بگیریم و در پاسخ به سردار طلایی که می گه «من به‌عنوان یک مرد غیرتم اجازه نمی‌دهد شما را که دخترم هستی بیندازم جلو یک مشت مرد که هر رقم بخواهند بهت نگاه کنند و باهات برخورد کنند.» یادآوری کنیم که اگر روزی دخترش همکار ما شد، ما «یک مشت مرد» نیستیم که کارمون رو ول کنیم هر رقم بهش نگاه کنیم و باهاش برخورد کنیم. اون روز دخترش مثل یک آدم کاملا مودب و خوب مثل یک همکار کنار ما (که جنسیتمون مهم نیست و تومون مرد و زن هست) کار خواهد کرد چون ما آدم های سالمی هستیم و گزاره های بالا رو پذیرفتیم.

جمعه ها: با یک پسر یازده ساله که پورنوگرافی نگاه می کنه چه کنیم؟

internet_guide

با یک پسر یازده ساله که پورنوگرافی نگاه می کنه چه کنیم؟

این سوال رو یک نفر از من پرسیده. از مهارت من خارجه و گفتم شاید شما بتونین جوابی بدین یا حداقل نظرتون رو بگین. می دونیم که پورن وجود داره و ممنوع کردنش فقط زیرزمینی‌تر و ناسالم‌تریش می کنه و می دونیم که هر پسر سالم یا بهتره بگم معمول، خودارضایی می کنه و احتمالا پورن هم می بینه. ولی مشخصا این جریان سن و سالی داره که قبل از اون اینکار غیرقانونی، نامناسب و خطرناک تشخیص داده می شه. کشورهای دیگه محدودیت های سنی برای مصرف پورن دارن و انتظار دارن که بچه‌ها فقط وقتی به سنی رسیدن که تا حدی می تونن خب بد و تشخیص بدن و داده‌های ورودی‌شون رو تحلیل کنن می تونن با این مفهوم روبرو باشن ولی خب در کشور عزیز ما با فیلتر ابلهانه‌اش این محدودیت‌ها هم عمل نمی کنه چون بچه‌ای که می خواد در مورد هر چیزی در اینترنت بگرده باید حتما آنتی فیلتر داشته باشه که می شه همون مجوز دیدن پورنش و متاسفانه در این حوالی نمی شه به مشاور و غیره‌ای که نمی‌شناسیمشون هم به راحتی اعتماد کرد چون همیشه نگرانی دیدگاه سنتی و دولتی و پلیسی و … هست که به جای حل مشکل، اونو پر دردسرتر و اعصاب خورد کن تر بکنه.. در حالت ایده‌آل من پیشنهادم باید این می بود «به شماره فلان زنگ بزن و مشاوره کن».

راستش من اینترنت رو هم جستجو کردم چون جواب سوال برام مهم بود. جاهایی که به پورن دیدن بچه‌های ۱۰ ساله اشاره کرده بودن خیلی کم بود و اکثرا جواب گرفته بودن که «ما رو سر کار نذار!» ولی بدون شک می شه تصور کرد کسی در این سن پورن ببینه. من به عنوان یک غیرمتخصص نظر شخصی ام اینه که باید در این مورد با بچه حرف زد و بهش گفت که این چیز بدی نیست ولی برای سن اون مناسب نیست و توجه رو به چیزهای دیگه جلب کرد و باهاش بیشتر وقت گذروند و ایده‌های خوبی برای کار با کامپیوتر داد (از بازی تا برنامه نویسی).

خوشحال می شم که نظر شما رو بشنوم، و بخصوص اگر فکر می کنین در این مورد صلاحیت دارین خوبه که دقیقا بگین.

جمعه‌ها: همه سوراخ‌های من

توی کل سال یکسری از خوراکی ها ممنوع هستن و مجازات شلاق دارن و از فردا هم که کلا خوردن و نوشیدن هر چیزی در ساعتی که قانونگذار اعتقاد داره نباید چیزی خورد، به مجازات های متنوع می رسه. از اونطرف گی بودنی که در همه جوامع بوده و هست و خارج از انتخاب خود آدمه می تونه آدم رو پای چوبه دار ببره و سکس خارج از خانواده ای که از نظر قانونگذار تنها شکل رابطه پذیرفته شده دو تا آدم است هم که می تونه به سنگسار برسه. یکسری موسیقی هم هست که از نظر قانونگذار ممنوعه و نصف جمعیت کشور هم که حق ندارن آوازشون شنیده بشه. حالا هم که گیر دادن به این سوراخ جلوی ما و ظاهرا گفتن قراره اگر کسی به درخواست خودمون کاری کرد که بچه دار نشیم ۲ تا ۵ سال زندان داشته باشه. عملا دیگه تنها سوراخ مجازی که برای ما مونده دماغه که امیدوارم مجلسیان محترم یک قانون هم تصویب کنن و بگن عطر زدن توی خیابون مجازات شلاق داره که دیگه سوراخ بدون مجازات برامون نذاشته باشن (:

حالا اینا فدای سرمون… شما اصلا می دونستین انسان عملا یک چیزی شبیه لوله پولیکا است؟ یعنی در اصل یک سوراخ است که غذا و هوا و غیره از یکسرش وارد می شه و در دو مسیر مختلف حرکت می کنه و اعضای ما سعی می کنن دور این مسیر سنگر بگیرن و از مواد در حال حرکت یک چیزی جدا کنن؟ در این شرایط واقعا منطقی نیست که تمرکز خودمون رو بذاریم رو مجازات استفاده انتخابی از این سوراخ ها؟ معلومه که هست (: