گریس هاپر، زن برنامه‌نویسی که کلی از چیزهایی که داریم بهش مربوطه، بدون اینکه اسم زیادی ازش برده بشه

گریس هاپر هستن، متخصص کامپیوتر و ریاضی‌دان. یکی از اولین برنامه‌نویس‌های کامپیوترهای مارک ۱ هاروارد و یکی از اولین کسانی که روی مفهوم لینکرها کار کرد. اولین کسی که نظریه زبان برنامه نویسی مستقل از ماشین رو داد که منجر به اومدن زبان کوبول شد.

SI Neg. 83-14878. Date: na.
Grace Murray Hopper at the UNIVAC keyboard, c. 1960. Grace Brewster Murray: American mathematician and rear admiral in the U.S. Navy who was a pioneer in developing computer technology, helping to devise UNIVAC I. the first commercial electronic computer, and naval applications for COBOL (common-business-oriented language).
Credit: Unknown (Smithsonian Institution)

در ۳۴ سالگی سعی کرد در جنگ دوم شرکت کنه اما نیروی دریایی به خاطر «سن بالا» تقاضاش رو رد کرد. در ۴۳ سالگی روی پروژه یونیواک کار کرد و بعد به کوبول رسید که تا ۶۰ سالگیش مروجش بود. در ۴۶ سالگی ایده و اولین لینکر رو ابداع کرد که هنوزم استفاه می‌شه. در ۶۰ سالگی نیروی دریایی ازش درخواست کرد هنوز در اونجا به کار ادامه بده و در ۸۰ سالگی از نیروی دریایی بیرون اومد و مشاور شرکت
DEC
شد و در ۸۴ سالگی درگذشت.

ناوشکن موشک انداز یو اس اس هاپر و سوپرکامپیوتر کری ایکس ای ۶ و یه کالج دانشگاه ییل، به افخارش، هاپر نامگذاری شده و اوباما به مدال ازادی رییس جمهوری رو
به یادش اهدا کرد.

در ضمن تیم گریس هاپر، اولین باگ تاریخ رو در کامپیوتر مارک ۲ کشف کردن: یه حشره که لای دستگاه گیر کرده بود و نمی‌ذاشت درست کار کنه؛ برای همینه که ما هنوزم به اشکال ریزی که نمی‌ذاره برنامه درست کار کنه، می‌گیم باگ.

The First Computer Bug Moth found trapped between points at Relay # 70, Panel F, of the Mark II Aiken Relay Calculator while it was being tested at Harvard University, 9 September 1945. The operators affixed the moth to the computer log, with the entry: First actual case of bug being found. They put out the word that they had debugged the machine, thus introducing the term debugging a computer program. In 1988, the log, with the moth still taped by the entry, was in the Naval Surface Warfare Center Computer Museum at Dahlgren, Virginia. Courtesy of the Naval Surface Warfare Center, Dahlgren, VA., 1988. U.S. Naval History and Heritage Command Photograph.

در باب قرص قرمز و خشونت علیه مردان


هر دو سه ماه یکبار من یه ایمیل میگیرم با این ترکیب که «جادی فیلم قرص قرمز رو دیدی؟ نظرت چیه؟ چرا ازش نمی‌گی؟» (:

واقعیت اینه که دو بار دیدم. یه بار قدیم‌تر و یه بار هفته قبل که دیگه میخواستم این مطلب رو بنویسم. اما قبلش لازمه اینم اضافه کنم که من قرار نیست در مورد همه چیز نظر داشته باشم یا بگم. من معمولا چیزهایی که بدیهی هستن یا همه جا می گن یا نگاهی بهشون ندارم که کمتر گفته شده باشه رو نمی‌گم ولی در این مورد ظاهرا لازمه نظرم رو بگم، بخصوص با این ماجرای اخیر جانی دپ و امبر هرد (؟).

اگر در آینده این مطلب رو می خونین
یا زیادی تو کامپیوتر هستین خلاصه اش اینه:
جانی دپ یه هنرپیشه مشهوره که زنش
بارها متهمش کرده به خشونت و ضررهای زیادی
هم به این خاطر کرده، حالا یه فایل صوتی
ماجرا رو برعکس کرده و ظاهرا امبر هرد
خشونت زیادی به جانی دپ کرده.

مساله اصلی فیلم «قرص قرمز» یا «Red Pill» خشونت علیه مردان است؛ هم در جنبه سیستماتیک و هم در جنبه فردی. مثلا می گه که در جنگ‌ها اکثریت قریب به اتفاق کشته شدگان مردها هستن. یا مثلا کارها سخت زیادی بر دوش مردانه. یا مردهایی هستن که با طلاق از بچه‌شون دور شدن و … گاهی دوستانی که تازه با مفهوم فمنیسم آشنا شدن و فهمیدن به زنان ظلم می‌شه با دیدن این فیلم یکهو یه ضربه جدید بهشون وارد می شه. چیزی شبیه به «به مردها که بیشتر ظلم می شه پس باید از مردها دفاع کنیم». اما آیا این استدلال درسته؟ بذارین به چند قسمت بشکنیمش. فیلم بخش های درستی داره شامل اینها:

  • گزاره مردها هم مشکلات زیادی دارن، خیلی زیاد کاملا درست است. به مردها هم ظلم سیستماتیک می‌شه (مثلا اجباری بودن سربازی یا فشارهای اجتماعی برای نشون ندادن احساسات یا ختنه اجباری (که البته با ختنه زنان خیلی فرق داره) یا مسوولیت تامین مالی و کلی چیز دیگه). در این شکی نیست.
  • گزاره مردها هم در معرض خشونت از طرف زنان هستند‌ هم کاملا درسته. شاید تعدادش کمتر باشه ولی شایع است و اتفاق می‌افته. در ماجرای اخیر، ظاهرا روی بدن جانی دپ آثار سوختگی بوده و حتی گفته می شه انگشتش صدمه جدی دیده یا همسرش تو تختش ریده بوده. بخش زیادی از فیلم ها به تعریف تجربه مردی است که تجربه بدی از ازدواج داره.
  • گزاره در بعضی موارد زن‌ها دست بالا رو دارن و قدرت و فشار اجتماعی حامی اون‌ها خیلی زیاده‌ هم درسته. مثلا توی همون ماجرای جانی دپ، وقتی زنش می گه «جانی به من زور می گه و خشونت می‌کنه» باعث می شه جانی دپ به مشکلات بسیار بیشتری بخوره و زن همدلی بیشتری کسب کنه تا وقتی جانی دپ می گه انگشتش قطع شده / صدمه جدی دیده! نمونه دیگه؟ ماجرای استعفای استالمن از بنیاد نرم افزارهای آزاد یا اتهام تجاوز توسط آسانژ یا همین عدم نمایش این فیلم در نتیجه فشار افکار عمومی تو بعضی سینماها که قرار بوده نمایش داده بشه و موارد مشابه که به خاطر ناهمنوایی با نظر عمومی جامعه در مورد حقوق زنان، فشاری غیرقابل تصور به یک مرد وارد شده. در واقع ماجرا مثل حساسیت به برده داری شده که گفتن کلمه N تقریبا ممنوعه. در حوزه زنان هم در بعضی کشورها و در بعضی موارد، کوچکترین ادعایی در مورد ناهمنوایی یک نفر با حقوق زنان یا دفاعش از چیزی که جامعه نمی‌پذیره، تبعات بسیار سنگین‌تری از اون چیزی داره که مثلا حرکت مشابه در برابر کارگران کارخونه داره (مثلا اگر بزوس به یک خانم پیشنهاد سکس داده بود احتمالا باید استعفا می داد ولی ندادن حق دستشویی به کل کارگران فقط یه خبره که رد می شه). الان برای خود کشورهایی مثل سوئد هم بحث «تجاوز» اینقدر پیچیده شده که مثلا ادعای تجاوز اینه که «از من نپرسید کاندوم می خوام یا نه» یا «وزنش رو بیشتر از حد معمول انداخت رو من» یا ادعای راحت اینکه فلانی پدر بچه منه با وجود انواع تکنولوژی های اثبات، دردسرهای بزرگی درست می‌کنه – گاهی هم نمی کنه.

با وجود گزاره‌های درست و مهم بالا، این اصولا فیلم خوبی نیست. قرص قرمز یا رد پیل دقیقا جایی که می‌لنگه، ادامه دادن دو قطبی زن در مقابل مرد است. تعریف فیلمساز از فمنیسم یه چیز وحشی است در جهت سرکوب مردها و اعتقادشون به اینکه جنس برتر هستن. خیلی جاها وقتی به فمنیسم اشاره می کنه، همون تعریف خنده دار تبلیغ شده در جمهوری اسلامی رو داره: زن هایی که فکر می کنن مردها پست تر هستن و قانون باید به نفع زن ها باشه. در حالی که حداقل فمنیسم برای من این تعریف رادیکال است که «زن ها هم انسانند». اکثر فمنیست‌ها اصولا قبول ندارن که زن‌ها باید حقوقی بالاتر داشته باشن بلکه حرفشون اینه که حقوق و فرصت‌ها باید برای همه انسان‌ها برابر باشه.. فیلم رد پیل، هنوزم داره سعی می کنه بگه مردها اینطوری هستن و زن‌ها اونطوری و زن ها در مقابل مردها این فرصت رو دارن و مردها اون ظلم بهشون شده که باید جبران بشه. مثلا می گه اگر زن ها معمولا برای کار برابر کمتر از مردها حقوق می‌گیرن، خب مردها هم زودتر می میرن (: اینجور استدلال‌ها همون بازی‌ای است که سریعا باید در مقابلش بگیم هر وقت به شما گفتن یا این یا اون، احتمالا دارن یه گزینه سوم رو از شما مخفی می کنن. این گزینه سوم احتمالا برابری حقوق و فرصت‌های همه مردم مستقل از جنس و سکس و رنگ و نژاد و دین و …‌ است.

در واقع فمنیست‌های معقول، برای برتری زنان نمی جنگن بلکه برای این می‌جنگن که همه انسان ها به حقوق و فرصت های برابر برسن. حالا چرا به سربازی اعتراض نمی کنن؟ چون فرصت محدودی دارن. ولی اگر دیدین فمنیستی هست که معتقده حقوق زن در طلاق باید مساوی مرد باشه ولی معتقده فقط مردها باید ۲ سال برن سربازی اجباری یا وظیفه مرده که نون آور خانواده باشه، از طرف من بهش بگین اسکولی بیش نیست (:

اگر بخوام جمع بندی بکنم، مشکل اصلی فیلم قرص قرمز اینه که:

  1. دوگانه زن و مرد در برابر هم و در برابر قانون رو ادامه می ده در حالی که قانون خوب باید مستقل از جنسیت تعریف بشه (مثلا بگه انسان ها موقع طلاق فلان طور می شن یا هر فردی که سر کار می ره بهمان طور و …)
  2. اینکه در جایی نیازمند بهبود هستیم رو جوری تبلیغ می کنه که انگار اگر کسی از اون دفاع نکرده، مقصره. آدم ها فرصت محدودی دارن و علایق محدودی. استدلال مرسوم دوستان در کوبیدن هر کسی که حرف Y رو می زنه اینه که «پس چرا از X نگفتی؟» (: اگر من در مورد حق شهروندی و تحصیل بهایی ها در وبلاگ نوشتم، جوابش این نیست که «پس چرا از وضعیت ترکمن ها ننوشتی؟ پس قبول نیست!» بلکه اینه که هر کس هم فکر می کنه وضعیت ترکمن ها باید گفته بشه، باید بگه! اگر من ادعا کردم که حقوق مردها پایمال نشده و همه مردها زورگو و خبیثن، خودم خیلی خبیثم (: ولی اگر یکی رفت دم در یه سازمان دفاع از حقوق زنان و گفت «پس چرا از مردها دفاع نکردین» باید بهش گفت «خب برو دفاع کن، به نظر ما هم خیلی لازمه» (:

خلاصه اینکه در این نظام فعلی جهان، همه ما مشکل داریم. تقریبا برای هر چیزی که هستیم. هر کس بر اساس انرژی و فرصت سعی می کنه بخشی از این سیستم رو بهتر کنه و تا وقتی معتقد نیست حقوق پایه‌ای افرادی دیگه باید بدتر بشه تا وضع من بهتر بشه، کارش درسته. اینکه چیزی مغفول مونده از کم کاری همگان است و به جای متهم کردن همدیگه بهتره هر جایی که می تونیم رو بهتر کنیم. ظلم به زنان تاریخی تر و سیستماتیک تر بوده و فعالتر هم ازش دفاع می شه ولی این به این معنی نیست که ظلم به مردان وجود نداره (چه از طرف سیستم چه از طرف زنان) و لازمه که از اون هم دفاع بشه تا در نهایت حقوق انسان‌ها بهتر حفظ بشه؛ چه زن باشن چه مرد. اینم اضافه کنم که مفهوم «جامعه مردسالار» با مفهوم «جامعه ای که مردها اون تو به زن ها زور می گن» متفاوته ولی خب این یه بحث متفاوت است و تو این نوشته شلوغ من جا نمی‌شه. باید بگم امیدوارم کسی که تا اینجا خونده، نیاد بگه «پس حقوق حیوانات رو چرا نگفتین» (:

دو تا از برنده های جایزه هوگوی امسال رو، آنلاین بخونین

جایزه ادبی هوگو، بزرگترین جایزه ادبی مربوط به حوزه نوشته‌های علمی تخیلی و فانتزی است. مراسم اهدای این جایزه هفته گذشته توی کالیفرنیا برگزار شد و مثل سال گذشته، جایزه‌های بسیاری به نویسنده‌های زن رسید. ان. کی. جمیسین برای The Stone Sky جایزه بهترین رمان رو گرفت. مارتا ولز برای All Systems Red جایزه بهترین نولا رو گرفت و سوزانه پالمر برای The Secret Life of Bots جایزه بهترین رمان کوتاه رو. جایزه بهترین داستان کوتاه هم به ربکا روانهورس رسید به خاطر Welcome to your Authentic Indian Experience. اورسلا ل گویین که به خاطر «دست چپ تاریکی» از نویسنده‌های محبوب منه هم به خاطر نوشته های وبلاگی اش، جایزه بهترین کار مرتبط رو گرفت و کلی آدم دیگه هم جایزه های دیگه و رتبه های دیگه رو گرفتن.

اما دلیلی که دارم ماجرا رو اینجا می نویسم اینه که دو تا از بهترین‌ها، روی اینترنت به رایگان قابل خوندن هستن. آفرین به نویسنده های علمی تخیلی مون (: داستان زندگی مخفی بات‌ها و به تجربه اصیل سرخپوستی‌تان خوش‌ آمدید رو هر کسی می تونه آنلاین بخونه (: البته من هنوز نخوندم و در نتیجه شاید در ترجمه اسمش اشتباه کرده باشم. اما همین الان شروع می کنم.

اگر شما هم دوست دارین بخونینشون، سریع شروع کنین (: شایدم صبر کنین. اگر خیلی خوب بود، من ترجمه شون رو شروع می کنم (:

بیست و پنجم نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان

white

فرض کنید سال ۲۱۰۰ است، یا حتی ۲۰۵۰ و فکر کنین چقدر عجیب است وقتی کسی می شنوه که در سال ۲۰۱۴ کشوری بوده که توش آواز خوندن زن ممنوع بوده، در صورتی که حجاب کسی مطابق نظر حکومت نبوده جرمش زندان و شلاق بوده و اتوبوس هایی در خیابون می ایستادن که بدحجاب ها رو دستگیر کنن و یک عده هم به صورت زن ها اسید می پاشیدن و گروهی دیگه می گفتن باید برای اصلاح زن ها، چوب تر برداشت. روز بیست و پنج نوامبر روزی است که قراره به ما یادآوری کنه برای تغییر این وضعیت نیاز به تلاش است و بهترین تلاش، آگاه سازی و بالا بردن سواد و درک از جهان.

اما اینها که گفتیم همه ماجرا نیست. درسته که در کشور ما سرکوب سیستماتیک مبتنی بر جنسیت جریان داره (چند تا کشور می شناسین که توش مسوولین نگران باشن که نکنه یکهو خانم ها برن دانشگاه و تلاش کسانی که تریبون دارن این باشه که سعی کنن توضیح بدن چرا لازم نیست زن در جامعه باشه و کسی بره زندان چون می خواسته از نزدیک والیبال ببینه) ولی مفهوم‌ خشونت عیه زنان مفهومی گسترده تر است که اتفاقا این روزها با بودن وایبر، در کشور ما بهتر دیده می شه. مفهوم خشونت علیه زنان، شامل مسخره کردن زن ها و دخترها، خنگ دونستن دائمی اونها، فحش دادن رکیک جنسی بخصوص برای تحقیر و اینجور چیزها هم هست. حتی اینکه همکارهای شرکت قبل و بعد از هر مصاحبه کاری در مورد قیافه و هیکل دختری که اومده بود برای مصاحبه نظر بدن بدون شک خشونت علیه زنان است و در یک جای درست و حسابی کاملا ناپذیرفته. نمونه کاری دیگه، این حرف تکراری است که «خانم که به پول حقوق نیازی ندارن».

امروز بیست و پنج نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان است و آگاهی و گسترش ایده های خوب در کنار عمل به موقع، بهترین روش مبارزه با هر نوع خشونتی – چه علیه زنان، چه علیه ادیان، چه علیه بی دینی، چه علیه گرایش ها و …. آگاهی چیز خوبیه چون تقریبا هر چیز بدی از آگاهی می ترسه و بزرگترین تلاشش، سانسور آگاهی است (:

مرتبط
سر پاتریک استوارت و حقوق زنان
یک چارت ساده: آیا شما فمنیست هستید؟
یک خبر براتون دارم…
بروشوری علیه خشونت علیه زنان
جادی! چرا اینقدر ضد زن هستی؟

الگوهای تخیلی، بیانسه و آیفون‌ خمیده

Beyonce-Photoshop

حرف همیشگی: رسانه ها الگوهایی به ما می دن که توش حتی خود الگوها هم شبیه خودشون نیستن. ظاهرا خانم بیانسه برای «خلاص شدن» از بخش‌هایی از پاهاش که مطابق استاندارد غیرقابل رسیدن زیبایی هالیوودی نبوده، مجبور شده کمی ادیت کنه ولی یادش رفته تصویر رو جوری سلکت کنه که تغییراتی که توی عکس می ده باعث انحنا برداشتن بدنه آیفونش نشه (:

فراموش نکنین که انسان طبیعی، سالم و دارای اعتماد به نفس – حداقل از نظر من – زیباترین انسانه.

جمعه‌ها با کاندوم: هشت مارس روز جهانی زن مبارک

Behdaasht

امروز هشت مارس است، روزی که زنان جنگیدن تا به عنوان یک انسان شناخته بشن. اگر شما هم معتقد هستین که زن و مرد هر دو انسان هستن، یک فمنیست هستین (:

برای دریافت کارت پستال‌های دیگه به سایت تغییر برای برابری مراجعه کنین.

مرتبط

عکس دسته جمعی وزرای دفاع آلمان، هلند، سوئد و نروژ

vozaraye_defa

از راست به چپ وزرای دفاع آلمان (اروسلا فون در لین)، هلند (جین هنیس پلاسچارت)، سوئد (کارین انستروم) و نروژ (این اریکسن ساریده)

سر پاتریک استوارت و حقوق زنان

چند روز پیش که اون نمودار بامزه کوتاه رو در مورد فمنیسم گذاشتم، کلی بحث درست شد. این شد که با دیدن این حرکت خوب سر پاتریک استوارت گفتم عکسش رو بذارم:

پاتریک استوارت در دفاع از زنان

پاتریک استوارت برای گیک‌ها شخصیت بسیار مهمی است چون کاپیتان پیکارد رو در استار ترک بازی کرده و برای حقوق بشری‌ها آدمی بسیار قابل احترام… مثلا به خاطر عکس بالا که توش داشته بعد از خریدن کمی پرتقال از یک مرکز خرید بیرون می اومده و این تابلو رو می بینه و احساس می کنه کار خوبیه چند دقیقه‌ای با اون کنار خیابون بایسته (: